Ta wskazówka dotycząca edycji jest klasyczna i wymaga powtórzenia. Unikaj równoległych cięć, chyba że podjąłeś świadomą decyzję o ich wdrożeniu.
Czym więc są cięcia równoległe i co powinieneś robić zamiast tego? Obejrzyj wideo lub kontynuuj przewijanie, aby zamiast tego przeczytać artykuł!
Ok, więc najpierw pierwsze rzeczy. Czym są cięcia równoległe? Cóż, równoległe cięcia występują, gdy przecinasz z jednego ujęcia wideo do drugiego dokładnie w tym samym momencie, w którym przecinasz powiązany dźwięk.
Nie myl tego z edycją równoległą, która polega na przecięciu dwóch scen w celu pokazania oddzielnych wydarzeń zachodzących w tym samym czasie.
Przyjrzyjmy się więc bliżej, co rozumiemy przez cięcia równoległe.
Kiedy początkowo tworzysz scenę, są szanse, że użyjesz tego z równoległymi cięciami; to najłatwiejszy i najszybszy sposób. Czasami materiał gwarantuje nieco staccato, które uzyskasz dzięki temu. Jednak przez większość czasu celem Twoich edycji jest zapewnienie widzowi płynnego, nieprzerwanego doświadczenia. Chcesz zminimalizować wstrząsy i wstrząsy po drodze.
Tutaj pojawiają się edycje przed okrążeniem i po okrążeniu. „Okrążenia” są skrótem od nakładania się.
Edycje przed okrążeniem
Edycja przed okrążeniem uruchamia dźwięk dla następnego ujęcia PRZED przycięciem do niego odpowiedniego obrazu. Czasami jest określany jako wycięcie w kształcie litery J ze względu na kształt, jaki tworzy na osi czasu. Słyszałeś kiedyś syrenę i instynktownie odwróciłeś się w poszukiwaniu karetki? Ten odruch jest tym, co wykorzystuje edycja przed okrążeniem. Słuchając dźwięku przed zobaczeniem jego źródła, edycja przed okrążeniem zwiększa zainteresowanie i buduje wyczekiwanie.
Oto przykład tego, jak może działać edycja przed okrążeniem (lub cięcie J):
Załóżmy, że masz scenę z parą pod koniec szczęśliwej randki, która spotyka grupę bandytów. Cała scena jest wycinana w montażu równoległym. Jeśli dodasz edycję przed okrążeniem tuż przed spotkaniem, usłyszysz część słowa bandyty, zanim zobaczysz go na ekranie.
Ta edycja przed okrążeniem angażuje wyobraźnię publiczności, wzbudzając ciekawość źródła dialogu. Ponadto płynnie integruje nową postać z fabułą. Edycje przed okrążeniem świetnie nadają się do przejść między scenami, ponieważ mogą ulepszyć połączenia fabularne, których zwykle nie wykonuje się.
OK, przejdźmy do edycji po okrążeniu.
Edycje po okrążeniu
Edycja po okrążeniu kontynuuje dźwięk ujęcia PO wstawieniu innego ujęcia wideo. Czasami jest określany jako wycięcie w kształcie litery L ze względu na kształt, jaki tworzy na osi czasu. Typowym zastosowaniem edycji po okrążeniu jest ujawnienie reakcji słuchacza podczas sceny dialogowej.
A teraz przykład, jak może działać edycja po okrążeniu (lub cięcie L):
Jest scena z mężczyzną i kobietą w gorącej wymianie słów na ulicy, przeciętych za pomocą równoległych edycji. Powiedzmy, że dodaliśmy edycję po okrążeniu, aby usłyszeć jedną z linii mężczyzny po przejściu do kobiety – ale zanim zacznie mówić. Przechodząc wcześnie do zirytowanej twarzy kobiety, podpowiadamy naszym widzom, co czuć w tym momencie naszej historii.
Kiedy oglądamy rozmowy z prawdziwego życia, patrzymy na reakcje innych ludzi, aby pomóc nam określić, jakie będą nasze własne reakcje. Edycja po okrążeniu może pomóc widzom w bardziej stopniowym przyzwyczajaniu się do nowych danych wizualnych.
W tym poście podaliśmy tylko kilka przykładów edycji przed okrążeniem i po okrążeniu, ale istnieje mnóstwo zastosowań obu, które warto zbadać w swoich projektach.
Jest świetny cytat wydawcy Edwarda Dmytryka, który wyjaśnia ten punkt:
„Bądźcie spokojni, nóż, który tnie „w poprzek”, ponieważ nakładanie się zajmuje więcej czasu i wysiłku powoduje, że film nie spełnia swoich możliwości”.
Polub ten post? Daj nam znać! Zostaw komentarz poniżej i pamiętaj, aby wspomnieć o innych kwestiach związanych z edycją, o których chcesz się dowiedzieć.