Założę się, że większość czytelników tej witryny należy do kategorii twórców treści, a nie konsumentów treści. W związku z tym co jakiś czas pojawiają się przemowy o braku odpowiedniej rekompensaty za ciężką pracę włożoną w tworzenie obrazów. Ale czy byłeś kiedyś po drugiej stronie tej sytuacji?
Dla tych z nas, którzy chcą postępować właściwie i legalnie i etycznie pozyskiwać media, pobieranie z wyszukiwarki grafiki Google nie wystarczy. Jasne, nikogo nie obchodzi, kiedy umieszczasz gify z tańczącymi dziećmi na stronie swojej mamy lub stronie geomiasta, ale kiedy przygotowujesz projekt (niezależnie od budżetu), który ma poświęcić nieco więcej uwagi, wprowadź dostawców zdjęć i filmów. /P>
Jako montażysta wideo wielokrotnie musiałem kupować klipy stockowe do projektów korporacyjnych. Klient poprosił o wiadukty kominów lub spawanie pod wodą, a oni nie chcieli wydawać tysięcy dolarów, abym utrwalił oryginalny materiał (mimo że mam certyfikat SCUBA!). Znalezienie i zakup klipu ze strony internetowej było kawałek ciasta.
Zanim jednak pójdę dalej, nie wszystkie projekty są sobie równe. W dzisiejszym świecie niedrogiego sprzętu i samouczków online każdy, kto ma lustrzankę cyfrową, jest tak zwanym filmowcem. Zarówno profesjonaliści, jak i entuzjaści podejmują się projektów związanych z pasją na własną rękę i choć trochę rozwadnia to branżę, myślę, że to całkiem fajne, gdy tak wielu ludzi jest podekscytowanych robieniem filmów.
To, co naprawdę skłoniło mnie do myślenia o mediach giełdowych, to artykuł o Fstoppers około tydzień temu, w którym zauważyłem, że firma medialna o nazwie British Pathé opublikowała 85 000 kronik filmowych na YouTube, aby wszyscy mogli je obejrzeć lub umieścić na swojej stronie internetowej. Udzielają również licencji na klipy do użytku osobistego i innych. Przeszukałem ich bibliotekę i odkryłem kilka świetnych kronik filmowych z lat 50., które świetnie pasowałyby do filmu dokumentalnego, który sam produkuję. Koszt?
2619,73 USD za minutę.
Rozwijając, tylko jedna minuta nagrania z kroniki filmowej, niezależnie od tego, który to klip, kosztowałaby mnie ponad 2500 dolarów za korzystanie bezterminowo, tylko jako strumień online (na całym świecie). Więc w zasadzie, gdybym kupił klip do projektu wideo przeznaczonego do tylko na YouTube i podobnie jak ich biblioteka treści byłaby swobodnie dostępna, ten klip kosztowałby mnie więcej niż zupełnie nowy obiektyw 24-70 L II.
<środek>
To, co oferuje brytyjskie Pathé, różni się nieco od typowych mediów giełdowych, więc może to być porównanie jabłek do pomarańczy… W takim razie wiesz, czym właściwie są media Pathé? Wiadomości z domeny publicznej, z których często można korzystać niekomercyjnie lub z licencją CC.
Aby nieco głębiej zbadać uzasadnienie cen mediów giełdowych, odwiedziłem niektóre z moich popularnych witryn z mediami giełdowymi i próbowałem ocenić ich modele cenowe.
Artbeats był prosty, ale nie oferował żadnych dostosowań w oparciu o zasięg, wykorzystanie lub budżet. Ich klipy były wolne od opłat licencyjnych i wahały się od 200 do 500 USD w zależności od żądanej rozdzielczości (czasem do 4 tys.)
Odkryłem, że iStockPhoto było zbliżone do Artbeats pod względem opcji i cen. Klipy wideo kosztowały od 100 do 300 USD w zależności od rozdzielczości, od 640x360 do full HD.
Shutterstock wydawał się najbardziej przystępny cenowo z tej grupy, z dużą ilością mediów HD za około 80 USD za pojedynczy klip bez tantiem. Ponownie, bez konkretnych opcji, tylko jedna licencja zbiorcza.
Getty przedstawił najbardziej wyjątkową ofertę. Mają ceny na usługi Rights-Managed (lub Rights-Ready) i Royalty-Free. RF to prosty, ale dość kosztowny zestaw kosztów dla danego klipu, podczas gdy RM pozwala określić potrzeby i zastosowanie, a tym samym określić cenę.
W zależności od wyboru, mogę użyć klipu za jedyne 230 USD w filmie internetowym lub 7000 USD jako część reklamy komercyjnej. To fantastyczne podejście i chciałbym zobaczyć innych dostawców mediów z opcjami, które oceniają aspekty tego, do czego potrzebujesz licencji. 230 USD nie jest najtańsze, ale w rzeczywistości można sobie na to pozwolić w porównaniu do tysięcy dolarów.
Zacząłem odwiedzać serwisy muzyczne, które stosuję w ten sposób, i tak się składa, że muzyka jest mediami, które kupuję najczęściej, zarówno osobiście, jak i zawodowo. Kilka lat temu napisałem artykuł o najlepszych witrynach z płatną i niepłatną muzyką i nadal do niego odwołuję się do dziś. Przejrzyj je, a zobaczysz, że jakość często odpowiada kosztom, a opcje bezpłatne lub na licencji CC są „po prostu OK”. Jedną z moich ulubionych płatnych stron internetowych jest The Music Bed i chociaż piosenki nie są darmowe dla osobistych projektów, w rzeczywistości pytają, jaki jest twój budżet, co może sprawić, że będzie to trochę bardziej przystępne dla głodujących artystów, takich jak my.
Poza tym nie widzę zbyt wielu witryn sprawdzających budżet projektu lub określających jego wykorzystanie. Przypuszczam, że łatwiej jest po prostu sprzedawać media jako wolne od tantiem i wyliczać na nie metkę z ceną bez innych opcji niestandardowych licencji lub ograniczeń użytkowania. Dla mnie to rażące pominięcie, szczególnie w dzisiejszym świecie witryn takich jak Vimeo i YouTube, gdzie dosłownie tysiące twórców treści wykonuje interesującą pracę i udostępnia ją ZA DARMO.
Wracając jednak do pytania – ile to za dużo dla mediów giełdowych? Moi klienci korporacyjni albo przeznaczają na to budżet, kiedy tego potrzebują, albo po prostu przekazuję koszt w momencie zakupu. A co z samofinansującym się filmowcem, który chce nakręcić krótki film dokumentalny o zielonych technologiach, jest jego społecznością, tylko dlatego, że uważa, że jest to ważna kwestia i lubi robić filmy? Widzę coraz więcej tego typu kreatywnych grzebania ze swoim aparatem. Nasuwa się więc pytanie:czy kiedy robisz własny projekt, masz jakieś opcje poza przeczesywaniem sieci w poszukiwaniu mediów na licencji Creative Commons? CC jest fantastyczne dla tych twórców, którzy nie mają pieniędzy na zakup mediów do pracy niekomercyjnej lub innej osobistej. Czy kiedykolwiek korzystałeś z nośników na licencji CC? Poszukiwanie czegoś przyzwoitego nie zawsze jest łatwe, a w końcu często kończę na obrazie lub ścieżce muzycznej, która jest „po prostu OK” i rzadko „świetna”. Możesz pomyśleć, że dostajesz to, za co płacisz, ale ja po prostu nie sądzę, żeby to było takie proste.
Więc tutaj siedzę i narzekam na koszty mediów, kiedy jestem producentem dokładnie tego samego rodzaju treści. Czy jestem za to hipokrytą? Nie sądzę, ale jako nabywca i twórca rozumiem obie strony – a kiedy jest wartość, a kiedy jej nie ma – coś, co większość witryn giełdowych wydaje się tylko luźno pojmować. Chętnie udzielę licencji na zdjęcie lub wideoklip na dużej przerwie, a nawet za darmo, gdy wiem, że projekt, w którym się skończy, jest przeznaczony tylko do darmowej publicznej konsumpcji w krótkim filmie online (lub innym ograniczone, bezpłatne do miejsca publicznego.)