Istnieją dwa główne powody, dla których warto umieścić w aparacie filtr zewnętrzny:pierwszy to to, że filtr robi coś z obrazem, na przykład przyciemnia niebo lub ocieplenie lub ochłodzenie sceny, a drugi to po prostu ochrona obiektyw aparatu i ułatwiają czyszczenie obiektywu aparatu.
Filtry zamglenia:stary, trzymaj kciuk z dala od mojego obiektywu! Tak zwane filtry UV lub zamglenia są przezroczyste i podobno pomagają przebić się przez zamglenie i mgłę, chociaż większość ludzi używa ich tylko do usuwania brudu z soczewek. Łatwiej jest wyczyścić płaski kawałek szkła filtrującego niż zakrzywioną powierzchnię obiektywu. Wiele osób ma filtry UV na wszystkich swoich obiektywach – jestem trochę neutralny w temacie, ale jeśli zamierzasz trzymać aparat w torbie z kluczami do domu, to naprawdę nie zaszkodzi.
Filtry o neutralnej gęstości:ktoś odrzuca słońce! Jeśli używasz wymyślnej lustrzanki cyfrowej z wymiennymi obiektywami, takiej jak D800 firmy Nikon, masz możliwość korzystania z fantastycznych, bardzo jasnych obiektywów, takich jak 85 mm f/1,4 firmy Nikon, a nawet czcigodnego, niedrogiego konia pociągowego 50 mm f/1,8. naprawdę płytka głębia ostrości. Jednym z problemów jest to, że może być zbyt dużo światła, aby otworzyć je, aby uzyskać świetne nieostre tło. Kiedy obniżysz czułość ISO tak bardzo, jak to możliwe i zwiększysz czas otwarcia migawki tak bardzo, jak się odważysz, neutralną gęstość lub ND, filtry mogą ci pomóc. Są to w zasadzie tylko okulary przeciwsłoneczne dla twojego aparatu, które zmniejszają ilość światła wpadającego bez zmiany temperatury barwowej. Filtry ND są oceniane według ilości światła, które blokują i można je układać, aby blokować coraz więcej światła. W dawnych czasach, kiedy trudno było kręcić w warunkach słabego oświetlenia, reżyserzy często kręcili tak zwany dzień za noc, przymykając kamerę i dodając filtry ND. Operator kamery znacznie niedoświetliłby wideo, przez co niejasno wyglądałby, jakby był noc, podczas gdy wszyscy są skąpani w ostrych cieniach południowego słońca. Jedynym powodem, dla którego prawdopodobnie zrobiłbyś to dzisiaj, byłoby zrobienie parodii; poprzednie osoby z dnia na noc znalazły swoje próby krytykowane w Mystery Science Theater 3000. Filtry polaryzacyjne:odejdźcie odbicia, witajcie piękne niebo! Polaryzatory blokują światło wpadające z pewnych kierunków; Dwie zalety to bardziej niebieskie niebo i redukcja odbić. Prawie wszystkie dzisiejsze polaryzatory są okrągłe – co oznacza, że można nimi obracać jak tarczą i patrzeć, jak niebo staje się bardziej niebieskie, a blask na oknach i w wodzie znika. To trochę cudowne. To zdecydowanie jeden z filtrów, które powinieneś mieć w swoim zestawie. Filtry gwiezdne:czyli jak śmiać się z Dodge'a. Tak zwane filtry gwiezdne mają na swojej powierzchni przecinające się znaki krzyża, a efektem jest wystrzeliwanie promieni świetlnych z punktów świetlnych, jak odbicia od diamentów lub latarni ulicznych. Liczba promieni jest określona przez liczbę znaków krzyżyka na powierzchni filtra. Filtry gwiezdne przeżyły krótki okres rozkwitu w latach 70., kiedy były używane do romantycznych scen ze świecami i kominkami w reklamach płytowych telewizji UHF K-Tel. Dziś powszechnie uważa się je za głupie, chociaż z jakiegoś powodu nadal są produkowane. 
Filtry zmiękczania ostrości:czy możesz to powiedzieć w języku klingońskim? Kuzyn filtra gwiaździstego, filtr zmiękczający ostrość jest również strasznie przestarzały. Niezwykle popularny w telewizji z lat 60. filtr nieostrości był często używany, aby bohaterka wyglądała na marzycielską. Grace Lee Whitney, która grała olśnionego Kirka Yeoman Randa w serialu telewizyjnym Star Trek, rzadko unikała sceny bez miękkiego filtra. Często domowej roboty, miękkie filtry ostrości były zazwyczaj albo przezroczystym filtrem z odrobiną wazeliny wcieranej w jego powierzchnię, albo zwykłą pończochą naciągniętą na przód aparatu. Dzisiaj, jeśli czujesz, że powinieneś używać miękkiej ostrości, możesz również dodać to w poście za pomocą czegoś takiego jak Final Cut Pro lub filtrów dyfuzyjnych Tiffena. Filtry stopniowane:proszę tylko trochę z góry! Filtry z podziałką to filtry, których działanie jest silniejsze na jednej części obiektywu i stopniowo zanika. Zazwyczaj służą do przyciemniania zbyt jasnego nieba, jednocześnie utrzymując jaśniejsze rzeczy na ziemi. Są niezwykle powszechne w filmach. Uważaj na ciemniejący horyzont, który porusza się wraz z aparatem, a nie na niebo, a zaczniesz je zauważać wszędzie. Większość filtrów z podziałką to filtry o neutralnej gęstości, ale niektóre są kolorowe. Filtr stopniowany w kolorze tytoniu cieszył się pewną popularnością w zachodnich filmach w latach 70., ale w dużej mierze wypadł z łask, z wyjątkiem okazjonalnych filmów science fiction. Stosowany właściwie może uwydatnić złote kolory do rozmytego zachodu słońca. Jaki filtr rozmiaru uzyskać? Filtry są dostępne w różnych rozmiarach gwintów w zależności od wielkości obiektywu. Może to być prawdziwym problemem, gdy musisz kupić cztery soczewki każdego typu, aby pasowały do różnych soczewek. Jednym ze sposobów na obejście tego problemu jest zakup systemu filtrów od firmy takiej jak Cokin, która ma filtry niegwintowane i różne gwintowane uchwyty filtrów, do których można je wrzucać. Innym sposobem jest kupienie dużych filtrów i zrób to sam, przyczepiając je do mniejszych obiektywów, po prostu trzymając je tam za pomocą drutu, gumek lub taśmy gaffer. (Jeśli naprawdę musisz iść drogą taśmowania, wybierz taśmę gaffer, taśmę klejącą – ma za dużo lepkich pozostałości!) Wniosek Filtry mogą pomóc w uzyskaniu właściwego obrazu w aparacie – podczas gdy wiele z nich można zasymulować w poście, o wiele łatwiej jest naprawić niebo podczas filmowania za pomocą polaryzatora, niż próbować korygować je klatka po klatce później. Zapoznaj się z innymi artykułami programu Videomaker na temat filtrów:www.videomaker.com/article/14957 i www.videomaker.com/article/158. Redaktor współpracujący Kyle Cassidy jest artystą wizualnym, który dużo pisze o technologii.