Cóż, w epoce oprogramowania, proste technologicznie urządzenie do ulepszania zdjęć nadal pozostaje popularne. To dzielony filtr o neutralnej gęstości (ND); wielu entuzjastów krajobrazu nie wyjdzie bez niego z domu.
Genialnie prosty pomysł, podział ND pomaga rozwiązać (lub złagodzić) problem niedopasowania ekspozycji niebo/grunt. Umieszczając ciemny segment filtra nad częścią kadru z jasnym niebem, można ustawić ekspozycję wystarczającą dla szczegółów w ciemniejszej części obrazu bez nadmiernego prześwietlenia nieba. Innymi słowy, możesz uzyskać odpowiednią ekspozycję nieba bez zacienienia ziemi.
Wielu użytkowników podziału ND wybiera filtry kwadratowe lub prostokątne, które można przesuwać lub obracać w celu precyzyjnego umieszczenia krawędzi podziału. Może to być twarda krawędź, dla dość gwałtownego przejścia od gęstości zwykłej do neutralnej, lub stopniowana, dla ciągłego przejścia od jasnego do ciemnego.
Niektóre wskazówki:
1. Poznaj swoją gęstość. Producenci filtrów często określają gęstość neutralną za pomocą skali logarytmicznej:pamiętaj tylko, że każde 0,3 na tej skali to o 1 stopień mniej przepuszczanego światła, więc 0,6 ND to 2 stopnie, 0,9 to 3 stopnie, itd. Inni stosują współczynnik ekspozycji:A 1-stopniowy ND to 2X, 2-stopniowy to 4X, 3-stopniowy to 8X i tak dalej.
2. Twarda krawędź jest zwykle lepsza. Ponieważ linie horyzontu same w sobie są ostre, wydaje się, że pasują one najlepiej. Filtry gradalne działają lepiej w scenach, w których linia horyzontu jest nierówna. Ale przy bardzo postrzępionym podziale ujęcie może wyglądać dziwnie — możesz chcieć dokonać poprawek w edytorze obrazów.
3. Rozważ filtry prostokątne. Dodatkowa długość daje większą swobodę w ustawianiu linii horyzontu wysoko lub nisko w kadrze.
4. Uważaj na kolor. Może być kuszące, aby uwydatnić szare niebo podzielonym niebieskim filtrem lub ogrzać chłodny zachód słońca podzielonym bursztynem, ale może to wyglądać sztucznie.
5. Miernik dwukrotnie. Określ dobrą ekspozycję dla nieba i ziemi oddzielnie i oblicz różnicę w przystankach. To jest filtr ND, od którego powinieneś zacząć.
6. Podzielone ND można układać w stos. Otrzymana gęstość jest addytywna — 0,6 plus 0,9 daje 1,5, czyli pięć przystanków.
7. Liczy się jakość. Tanie dzielone filtry ND mogą wpływać na wyrazistość zdjęć i mogą mieć własne przebarwienia. Opłaca się kupować wysokiej jakości filtry od uznanych producentów.
8. Użyj statywu. Próba korzystania z urządzenia podręcznego split ND doprowadzi Cię do szaleństwa.
Mocowanie filtra:
Marka uchwytów do filtrów Cokin zbliżyła się do uniwersalnego standardu. Producenci filtrów znanych marek, tacy jak Lee, Schneider, Singh-Ray i Tiffen, produkują filtry pasujące do uchwytów Cokin. (Obiektyw po lewej nosi filtr Tiffen w uchwycie Cokin P.)
Niezależnie od marki upewnij się, że filtry, których używasz, będą wystarczająco duże. Rozmiar Cokin A (szerokość 66 mm) jest za mały dla wielu obiektywów DSLR; rozmiar P (szerokość 85 mm) lub rozmiar Z-Pro (szerokość 100 mm) może być lepszym wyborem. Nawet jeśli filtr jest wystarczająco duży, aby zakryć szkło, uchwyt może powodować winietowanie na obiektywach szerokokątnych.
Ale żeby wiedzieć, tak naprawdę nie potrzebujesz uchwytu na filtr. Redaktor współpracujący Tim Fitzharris używa kawałków taśmy gaffer do umieszczania filtrów na swoich obiektywach. Nie używaj taśmy klejącej — po usunięciu pozostawi lepką pozostałość.