• Strzelanie
• Ustawienia aparatu

W skrócie

• Możesz kontrolować ekspozycję aparatu, równoważąc czas otwarcia migawki, przysłonę i ISO
• Wszystkie trzy rogi trójkąta ekspozycji zmieniają swoje walory artystyczne i ekspozycję
• Jeśli zrównoważenie ekspozycji jest trudne, dodaj więcej światła

Trójkąt ekspozycji jest najbardziej podstawową koncepcją przechwytywania obrazu, ale wiele osób niewiele o nim wie. To dlatego, że elektronika naszych aparatów dość dobrze zgaduje, jak powinny wyglądać rzeczy. W większości przypadków możesz zaufać swojemu aparatowi. Jeśli jednak poważnie podchodzisz do fotografii lub wideo, musisz zrozumieć, jak działają i jakie wiążą się z nimi kompromisy. Ekspozycja jest ważną częścią kinematografii.

Mówiąc najprościej, ekspozycja to ilość światła pochłaniana przez czujnik cyfrowy aparatu. Czasami chcesz, żeby było dużo światła, a czasami bardzo mało. Na przykład dużo światła na plaży w południe lub niewiele w upiornym garażu o północy. Nieprawidłowa ekspozycja, a Twoja scena na plaży w południe będzie wyglądać tak, jakbyś widział ją przez maskę spawacza; Twój garaż wcale nie będzie straszny.

Istnieją trzy rzeczy, które określają Twoją ekspozycję:czas otwarcia migawki aparatu, jego przysłonę i czułość czujnika. Czułość jest mierzona w ISO, ASA lub Wzmocnieniu, w zależności od aparatu. Każda z tych zmiennych ma na grzbiecie gremlin. Oznacza to, że zmienia coś innego niż twoja ekspozycja. W związku z tym wiele osób wyrzuca ręce w powietrze i ustawia aparat na auto, aby to zrobić.

Trzy punkty trójkąta ekspozycji

Istnieje kilka sposobów na uzyskanie prawidłowej ekspozycji. Niestety zmiana jednego ustawienia w trójkącie ekspozycji oznacza, że ​​co najmniej jedno z pozostałych dwóch również może wymagać zmiany. Cały czas pamiętaj o skutkach ubocznych, które towarzyszą każdej z tych zmiennych.

Co więcej, gdy niektóre liczby stają się większe, sprawy stają się ciemniejsze, ale gdy inne liczby stają się większe, sprawy stają się jaśniejsze. Oto krótkie spojrzenie na to, co się dzieje:

Szybkość migawki: Jest to ułamek sekundy, na który czujnik jest wystawiony na działanie światła. Gdy liczby stają się WIĘKSZE, ekspozycja staje się CIEMNA.

Co robi

Określa czas, przez jaki czujnik będzie zwracał uwagę na padanie w niego światła – kamery wideo nie mają przesłon w tradycyjnym tego słowa znaczeniu, ale osiągają ten sam efekt, ignorując, a następnie zwracając uwagę na padające w nie światło przez okres czasu mierzony w ułamki sekundy – od 1/30 sekundy na dolnym końcu do 1/4000 sekundy lub nawet mniej na górnym końcu.

Efekt uboczny

Kontroluje również stopień rozmycia poruszających się obiektów w ramce. Długi czas otwarcia migawki (migawka jest otwarta przez dłuższy czas) spowoduje, że szybko poruszające się obiekty — takie jak sprinter czy piłkarz — będą rozmazane, ponieważ poruszają się podczas naświetlania. Długi czas otwarcia migawki (migawka jest otwarta przez krótki czas) zamrozi ruch. Jednak bardzo krótkie czasy otwarcia migawki mogą powodować drżenie poruszających się obiektów, ponieważ film jest odtwarzany ze stałą szybkością 30 klatek na sekundę.

Przysłona: Jest to szerokość przysłony przepuszczającej światło przez soczewkę i docierające do czujnika. Gdy liczby stają się WIĘKSZE, ekspozycja staje się CIEMNA, ponieważ apertura faktycznie staje się MNIEJSZA.

Co robi

Kontroluje ilość światła wpadającego przez obiektyw.

Efekt uboczny

Określa również głębię ostrości, czyli jak wąski obszar będzie ostry. Większe przysłony (mylące biorąc pod uwagę mniejsze liczby, takie jak 1,4 lub 2,8), wpuszczają więcej światła, ale także zmniejszają zakres, w którym obiekty są ostre. Mniejsze przesłony (myląco biorąc pod uwagę większe liczby, takie jak 16 lub 22) wpuszczają mniej światła, ale dają większy zakres obszarów, na których koncentruje się ostrość.

ISO/ASA/wzmocnienie: To jest czułość czujnika na światło. W miarę jak liczby stają się WIĘKSZE, ekspozycja staje się JAŚNIEJSZA.

Co robi

Określa, ile światła użyje kamera do wykonania obrazu.

Efekt uboczny

Wyższe wartości ISO dodadzą „szum” do wideo – widzianego jako małe kropki – w kamerach filmowych nazywa się to „ziarnem”, ponieważ przy wysokich czułościach ISO można faktycznie zacząć widzieć grudki kryształów, które tworzą obraz. Szum cyfrowy na czujnikach wideo w rzeczywistości pochodzi z kamery, która zgaduje dane, które nie mają wystarczającej ilości informacji, aby dokładnie je przedstawić.

Nie myl czasu otwarcia migawki z liczbą klatek na sekundę

Podczas nagrywania wideo aparat rejestruje określoną liczbę klatek na sekundę. Zwykle jest to 24, 25, 30, 50 lub 60 klatek na sekundę. (Obejrzyj nasz film na temat liczby klatek na sekundę, aby dowiedzieć się więcej o tym, co każdy z nich oznacza.)

Każda z tych klatek jest nieruchomym obrazem i wyświetlane jedna po drugiej wyglądają, jakby się poruszały. Częstym błędem jest mylenie liczby klatek wyświetlanych na sekundę z czasem otwarcia migawki. Szybkość migawki to po prostu czas otwarcia przysłony po uchwyceniu klatki. Fotografowanie z prędkością 1/125 sekundy nie oznacza, że ​​robisz 125 klatek na sekundę. Nadal robisz 30 klatek na sekundę, ale każda klatka reprezentuje 1/125 sekundy ekspozycji na światło.

Honorowy członek trójkąta ekspozycji:filtry o neutralnej gęstości

Tego nie ma w trójkącie ekspozycji, ale nadal jest ważny. Jeśli robisz zdjęcia i chcesz mieć szeroki f-stop, taki jak f/1,8, możesz wybrać krótki czas otwarcia migawki, aby upewnić się, że ekspozycja jest prawidłowa. Ale jeśli obiekt się porusza, krótki czas otwarcia migawki może powodować drgania obrazu; Więc co możesz zrobić? Możesz obniżyć czułość ISO lub oświetlenie. Jednak twoje ISO może spaść tylko tak nisko. Dodatkowo, jeśli używasz naturalnego światła, nie możesz dobrze przyciemnić słońca, prawda?

Cóż, możesz. Filtry Neutral Density to w zasadzie okulary przeciwsłoneczne do aparatu. Sprawiają, że wszystko jest trochę ciemniejsze, utrudniając przenikanie światła. Dodając filtry ND, możesz otworzyć przysłonę, aby uzyskać płytszą głębię ostrości bez zwiększania szybkości migawki.

Wskazówki dotyczące szybkiej ekspozycji

Aby uzyskać najbardziej naturalne rozmycie ruchu, utrzymuj dwukrotnie wyższą szybkość migawki. Intuicyjnie dla 30 fps oznacza to 1/60 sekundy. Ale jeśli filmujesz z prędkością 24 kl./s, to 1/50, ponieważ 1/48. zwykle nie wchodzi w grę.

Aparaty mają „natywne” ISO, dla którego są zoptymalizowane — często 160. Trzymanie go jak najbliżej tego ustawienia zapewni najwyższą jakość obrazu. Aby zobaczyć, jak daleko możesz odejść od tego ustawienia, wykonaj kilka testów w świecie rzeczywistym i krytycznie przyjrzyj się materiałowi. Większe czujniki mogą zwykle fotografować bez szumów przy wyższych czułościach ISO niż mniejsze. Niektóre z tych kamer są całkiem dobre nawet do 1600 i później.

Przy bardzo małej głębi ostrości ustawianie ostrości może być bardzo trudne. Rozważ użycie lupy w wizjerze lub monitora zewnętrznego, gdy ostrość ma kluczowe znaczenie. Ponadto dokładnie planuj swoje ujęcia, aby płynnie podążać za ludźmi i utrzymywać ich ostrość podczas ruchu. W Hollywood są ludzie nazywani „pociągaczami ostrości”. Ich zadaniem jest po prostu upewnienie się, że kamera jest odpowiednio ustawiona, gdy kamera i aktorzy się poruszają.

Wyciągnij królika z kapelusza

Jak pyta Nigel Tuffnel w „This is Spinal Tap” — Kiedy jesteś na „10” na swojej gitarze i na „10” na swoim wzmacniaczu, gdzie możesz się udać? Kiedy twoje ISO jest maksymalne, twoja przysłona jest tak szeroka, jak to tylko możliwe, a czas otwarcia migawki jest tak niski, jak to możliwe, gdzie możesz się udać? Odpowiedź jest prosta. Zamiast próbować uchwycić więcej światła, którego nie ma, możesz dodać więcej światła. Zrób to, używając sztucznego światła lub przybliżając akcję do lepszych źródeł naturalnego światła.

Wniosek

Nauczenie się, jak działa trójkąt ekspozycji, jest jedną z najważniejszych rzeczy do zrozumienia w produkcji wideo. Na szczęście w grę wchodzą tylko trzy liczby. Twoim zadaniem, jeśli zdecydujesz się to zaakceptować, jest przećwiczenie ręcznego ustawiania ekspozycji przy użyciu wszystkich trzech zmiennych tutaj. Najpierw ustaw niską czułość ISO i wymyśl odpowiednią ekspozycję, zmieniając przysłonę i czas otwarcia migawki. Następnie ustaw wysokie ISO i ponownie użyj przysłony i czasu otwarcia migawki, aby znaleźć właściwą ekspozycję. Na koniec spróbuj utrzymać ten sam czas otwarcia migawki i uzyskaj właściwą ekspozycję za pomocą przysłony i ISO. Pamiętaj, że jeśli rzeczy są zbyt jasne, możesz dodać filtry o neutralnej gęstości. A jeśli są zbyt ciemne, możesz dodać więcej światła.