Czy kiedykolwiek oglądałeś film i podziwiałeś sceny oświetlone słońcem i dramatyczne „naturalne” efekty świetlne? Czy zastanawiałeś się kiedyś, w jaki sposób reżyserzy osiągnęli bogaty, ciepły blask, który wypełnia scenę dramatycznym spokojem? Przez lata twórcy filmów i wideo wykorzystywali słońce i jego światło do tworzenia poruszających i dramatycznych momentów w swoich produkcjach. Skutecznie wykorzystane światło słoneczne może zmienić nastrój ujęcia. Wiedza o tym, jak korzystać z tego wspaniałego źródła światła, może prowadzić do lepszych i bardziej efektywnych filmów.
Często różnica między dobrym a świetnym filmem polega na jakości oświetlenia. Słońce jest jednym z podstawowych i najtańszych źródeł światła. Możesz użyć wielkiej kuli na niebie na wiele sposobów, aby skorzystać z ogromnej palety różnych odcieni i intensywności, jakie zapewnia. W tym artykule przyjrzymy się słońcu, jego właściwościom i sposobom skutecznego oświetlania scen na świeżym powietrzu.
Światło i cień
Oświetlając scenę przy użyciu słońca jako głównego lub kluczowego źródła światła, należy wziąć pod uwagę wiele właściwości światła. Dwie z tych właściwości to cienie tworzone przez słońce i kontrast między obszarem nasłonecznionym a cieniami.
Duże źródło światła stworzy miękkie krawędzie cienia i wygładzi powierzchnie obiektów lub twarzy. Ta miękkość nadaje spojrzeniu ciszy i spokoju. Niewielkie, intensywne źródło światła tworzy cień o twardych krawędziach, który podkreśla teksturę powierzchni obiektu lub linie i zagłębienia twarzy. Daje to dramatyczny wygląd Twojemu tematowi. Chociaż Słońce może być wiele razy większe od Ziemi, zanim je zobaczysz, jest to bardzo małe, ale niezwykle intensywne światło na niebie. To małe, ale intensywne światło, gdy świeci jasno na bezchmurnym niebie, tworzy bardzo twarde cienie. Jednak w pochmurny dzień chmury rozpraszają światło słoneczne i staje się ogromnym, miękkim światłem z bardzo małą ilością cieni lub bez cienia.
Kontrast to różnica między ciemnymi cieniami a jasnym światłem. Na przykład podczas kręcenia wywiadu w jasny, słoneczny dzień umieszczasz fotografowaną osobę w cieniu drzewa, aby widzieć twarz fotografowanej osoby. Jednak wspaniałe błękitne niebo za obiektem staje się tak rozmyte, że decydujesz się ustawić aparat tak, aby mógł widzieć błękitne niebo. Nagle twoim tematem jest sylwetka. To jest problem z kontrastem.
Podczas kręcenia filmu reżyser produkcji ma luksus kręcenia przy współczynniku kontrastu wynoszącym co najmniej 100:1. Oznacza to, że film będzie w stanie zobaczyć definicję w jasnych obszarach, które są 100 razy jaśniejsze niż ciemne obszary. Z drugiej strony wideo jest ograniczone do współczynnika kontrastu około 32:1. Podczas fotografowania w pomieszczeniach przy sztucznym oświetleniu ten niski współczynnik kontrastu rzadko stanowi problem. Podczas filmowania w plenerze kontrast między światłem słonecznym a rzucanymi przez nie cieniami jest często większy niż współczynnik 32:1, jaki jest w stanie obsłużyć kamera. Przyjrzyjmy się, jak możemy kontrolować cienie słoneczne i wysoki kontrast, jaki tworzą.
Kontrolowanie światła i cienia
Jeśli szukasz minimalnego cienia i światła o niskim kontraście, idealnym momentem na fotografowanie na zewnątrz jest jasny, pochmurny dzień. Rozproszone światło słoneczne tworzy miękkie cienie, które wygładzają fotografowany obiekt i tworzą scenę o niskim kontraście i niewiele problemów z aparatem. Nawet jeśli światło słoneczne jest dobrze rozproszone, nadal może być bardzo jasne i należy unikać umieszczania obiektu przed białym lub bardzo jasnym tłem.
Możesz zduplikować rozproszone światło jasnego pochmurnego dnia, używając „motylkowej siatki”. Podczas gdy wersje profesjonalne są wykonane z metalowej siatki lub jedwabiu na solidnej ramie, możesz wykonać niedrogą wersję z bawełnianym prześcieradłem lub siatkowym materiałem krajobrazu przymocowanym do ramy z rury PCV (patrz Homemade Shade, marzec ’98). Zawieszając ramkę nad obiektami, możesz zmienić małe intensywne światło słoneczne w duże rozproszone źródło światła. Jeśli prześcieradło jest miękkie, hałas powinien być bardzo cichy nawet przy dobrym wietrze.
Fotografowanie obiektu stojącego w zacienionym miejscu to kolejny sposób na uzyskanie miękkiego, rozproszonego wyglądu. Jednak ta technika, jak widzieliśmy we wcześniejszym przykładzie, ma swoje problemy. Czasami trudno jest uniknąć jasnego, nasłonecznionego tła. Profesjonalni kamerzyści używają siatki motylkowej, aby zmniejszyć intensywność światła w tle. Duży kawałek ciężkiego, płaskiego czarnego ekranu, umieszczony między obiektem na pierwszym planie a jasnym tłem, może stworzyć ten sam efekt, a kamera nawet go nie zobaczy.
Jeśli nie możesz uniknąć słońca, wykorzystaj je na swoją korzyść. Ustaw obiekt tak, aby słońce padało na niego z prawej strony kamery. Ustaw kamerę na ujęcie; następnie za pomocą białego kawałka tektury lub rdzenia piankowego odbijaj światło w jego twarz z lewej strony kamery. Jeśli trzymasz odbłyśnik wysoko, światło pochodzące z odbijającej się karty będzie wyglądało bardziej naturalnie niż trzymanie go poniżej poziomu oczu. Ponownie uważaj, aby unikać bardzo jasnego, odbijającego światło tła. Ta technika dobrze by się sprawdziła podczas rozmowy kwalifikacyjnej na zaśnieżonym stoku. Ponieważ obiekt patrzy w kierunku słońca, promienie słoneczne odbijałyby się od śniegu za nim z dala od aparatu. Wypełniając ich twarz odbitą kartą, powinieneś widzieć obiekt, ujęcie i niebo.
Jeśli musisz fotografować pod słońce lub próbujesz użyć słońca jako bardzo efektownego podświetlenia, para reflektorów i „flaga” uratują sytuację. Ustaw obiekt plecami bezpośrednio do słońca. Odbij światło od białej karty odbijającej się z prawej i lewej strony aparatu i umieść „flagę”, czarny kawałek tablicy, nad obiektywem, poza kadrem ujętym w aparacie, aby osłonić obiektyw przed bezpośrednim działaniem słońca. Ta flaga zmniejszy skutki rozbłysków słonecznych i zamglenia. Możesz łatwo sprawdzić, czy twoja flaga działa, patrząc na obiektyw i sprawdzając, czy znajduje się w cieniu flagi. Jeśli nie możesz uniknąć flary obiektywu, użyj jej artystycznie, zmieniając kąt obiektywu. Powinno być możliwe zobaczenie flary poruszającej się po przekątnej obiektywu podczas poruszania kamerą.
Kolor i kąt
Dwie z najbardziej użytecznych właściwości słońca to jego zdolność do zmiany koloru i stale zmieniający się kąt. Światło słoneczne, przechodząc od wschodu do zachodu słońca, jest tęczą kolorów. Wczesnym rankiem i późnym wieczorem barwa światła słonecznego przybiera czerwonawy odcień. Późnym rankiem i późnym popołudniem słońce przybiera przyjemną złocistą poświatę. Wielu filmowców docenia ten „złoty czas” i ustala harmonogramy zdjęć, aby wykorzystać to dramatyczne „złote światło”. W środku dnia słońce ma ostry, biały wygląd. To najmniej sprzyjający czas na strzelanie. W pochmurne i mgliste dni światło słoneczne ma niebieskawy odcień.
Kąt padania światła słonecznego również zawsze się zmienia. Wczesnym rankiem i wczesnym wieczorem przed zachodem słońca rzucane są długie i dramatyczne cienie. Późnym rankiem i późnym popołudniem światło jest pod wyższym kątem, co jest zarówno dramatyczne, jak i pochlebne. Kąt słońca od około 10 rano do 15 jest bardzo wysoki i niepochlebny. Film nagrany w tym czasie będzie płaski i pozbawiony życia w porównaniu do „złotego czasu”. Jednak ci z was, którzy mają szczęście mieszkać na północnych szerokościach geograficznych, mogą korzystać ze światła słonecznego w południe, ponieważ słońce jest niżej na horyzoncie, a jego kąt staje się bardziej płaski niż na południowych szerokościach geograficznych. To samo odnosi się (odwrotnie) do osób strzelających na szerokościach znacznie na południe od równika.
Ostateczne myśli
Przy odrobinie przygotowania, trochę biało-czarnej tablicy i zegarka możesz w pełni wykorzystać te słoneczne dni. Upewnij się, że zachowujesz ciągłość między ujęciami w danej scenie, planując sfilmowanie wszystkich ujęć tej sceny w tych samych warunkach oświetleniowych. Czy to w środku zimy z jasnym śniegiem i wspaniałymi kątami światła, czy w upale lata z piaszczystymi plażami i światłem „złotego czasu”; moc słońca może sprawić, że Twoje filmy będą błyszczeć i nabrać wyglądu, do którego dąży każdy profesjonalista.