Cienie są złe. Wprowadzają szum do naszego filmu, zaciemniają szczegóły obiektu i wysysają życie z dobrze oświetlonej sceny. Musimy wypędzić tych władców ciemności z naszych planów.
OK, może to trochę za burtą. Ale jako początkujący producenci tak właśnie czuło wielu z nas. Nasi mentorzy ostrzegali nas, abyśmy nie używali instrumentów o mocnym oświetleniu, które rzucają wyraźne cienie, aby uniknąć nieodłącznych współczynników wysokiego kontrastu, które wykraczały poza zakres dynamiczny naszych kamer. Uzależniliśmy się od softboxów i odbijaliśmy światło. Jasne, w rezultacie powstał film, który pokazywał szczegóły i był pozbawiony szumu, ale też brakowało w nim dramatyzmu.
Cienie mogą być naszymi przyjaciółmi, jeśli nauczymy się kilku prostych technik. Dopasowując nastrój sceny, kontrolując kontrast i staranny dobór, rozmieszczenie i modyfikację instrumentów oświetleniowych, Ty również możesz stać się mistrzem cieni.
Dopasowanie nastroju
Zanim włączysz swoje pierwsze światło, najpierw musisz zadać sobie dwa pytania. Jaki nastrój chcę stworzyć i jakie oświetlenie sugeruje czas i otoczenie?
Aby pomóc Ci określić nastrój, poszukaj wskazówek w swoim scenariuszu, akcji lub temacie. Jeśli jest to dramatyczny dialog z rosnącym napięciem, oświetlenie powinno wspierać tę napiętą atmosferę. Aby stworzyć wyraźne nastroje, możesz za pomocą świateł wideo symulować oskarżycielski efekt reflektora lampki do czytania, ciepłe migotanie kominka lub upiorny blask telewizora. Ich wkład opiera się w równym stopniu na unikalnych cieniach, jak i na jakości ich oświetlenia.
Jeśli chodzi o czas i miejsce otoczenia, załóżmy, że masz scenę w salonie. Która godzina? Czy na Twoich zdjęciach będzie dużo okien lub wewnętrznych świateł? Będzie to miało duży wpływ na wybór oświetlenia, które naśladuje naturalne otoczenie i rzuca odpowiednie cienie. Omówimy to w sekcji dotyczącej umieszczania światła.
High key i low key to terminy używane do opisania ogólnych stylów oświetlenia, które charakteryzują się odpowiednio niskim i wysokim kontrastem. W przypadku scen, w których nastrój jest beztroski lub w których najważniejsze jest po prostu udokumentowanie wszystkiego, użyjesz ustawienia o wysokim kluczu. Spokojne ustawienia tworzą nastrój, który jest tajemniczy, napięty i poważny, i właśnie tam cienie odgrywają ważną rolę.
Kontrolowanie kontrastu
Dzisiejsze kamkordery mogą obsługiwać większy zakres jasności, ale ważne jest, aby nauczyć się kontrolować ten zakres dynamiki, kiedy tylko jest to możliwe. Kontrolujesz intensywność cieni na obiekcie, dostosowując stosunek mocy światła między głównym i wypełniającym światłem. Cienie zaczynają być widoczne w stosunku mniejszym niż 2:1 i osiągają efektywną granicę przy około 8:1.
Jeśli fotografujesz w pomieszczeniu, masz możliwość stworzenia podstawowego poziomu oświetlenia. Możesz to zrobić, używając dużych źródeł światła – tych, które nie rzucają własnych cieni – lub odbijając światło od sufitu lub innej dużej jasnej powierzchni. Ten podstawowy poziom oświetlenia jest jak główne światło wypełniające i daje swobodę zmiany innych świateł bez obawy o utratę szczegółów w ciemnych obszarach lub hałas wkradający się do cieni.
Jeśli nie masz sprzętu testowego, takiego jak monitor przebiegów, musisz ustawić oświetlenie podstawy, patrząc na nie. Zrób to, konfigurując główne, wypełniające i dowolne oświetlenie akcentujące, a następnie ręcznie naświetlaj obiekt. Następnie umieść podstawowy instrument oświetleniowy w pobliżu kamery i dostosuj go tak, aby cienie zaczęły zbliżać się do ciemnoszarego. Podczas tej regulacji uważnie obserwuj swój obraz na skalibrowanym monitorze lub zaufanym wizjerze.
Jeśli masz monitor kształtu fali, zwiększ intensywność oświetlenia podstawowego, aby poziomy czerni zaczęły odchodzić od znaku 7,5 IRE. Innymi słowy, nie rozbijaj czarnych.
Istnieje różnica między tym, co opisujemy jako oświetlenie podstawowe, a standardowym światłem wypełniającym. Oświetlenie podstawy powinno zwiększać jasność wszystkiego na scenie, w tym tła, aby nic nie stało się czysto czarne. Twoje światło wypełniające zwykle zmniejsza tylko kontrast na obiekcie.
Wybór i rozmieszczenie
Jakiego rodzaju instrumentu oświetleniowego należy użyć? Przypomnij sobie, że twarde światło to każde światło, które jest małe w stosunku do obiektu. Mogą to być konstrukcje z otwartą twarzą, te z soczewkami z możliwością ogniskowania, takie jak Fresnel, a nawet bardzo małe softboksy. W większości przypadków diody LED i świetlówki nie rzucają dostrzegalnych cieni.
Fresnele zapewniają najlepiej wyglądające cienie i kontrolę światła. Projekty z otwartą twarzą nie mają soczewki, więc w rzeczywistości rzucają dwa słabo zdefiniowane cienie:jeden pochodzący z reflektora i jeden bezpośrednio z lampy. W przypadku Fresnela całe światło skutecznie emanuje z jednego punktu, soczewki. Koncentryczne pierścienie obiektywu tworzą również znacznie bardziej wyraźną krawędź między światłem a cieniem.
Ostrożne rozmieszczenie świateł rzutuje na nastrój, który przewidziałeś dla swojej sceny. Im dalej od kamery umieścisz główne światło, zarówno w poziomie, jak iw pionie, tym więcej cieni zdefiniuje obiekt.
Na przykład, aby oświetlić scenę dialogową w nocy w salonie, możesz umieścić swoje światła w oparciu o źródła światła widoczne na zdjęciu lub mogące znajdować się w standardowym salonie. Na przykład, masz dwóch aktorów siedzących na kanapie z lampą tuż za aktorem po lewej stronie i trzaskającym ogniem w kominku po ich prawej stronie. Umieść jedno światło poza kadrem za i nad lampą skierowaną na aktora po prawej stronie, przesuwając włosy aktora po lewej. Umieść kolejne światło (z asystentem strzepującym pomarańczowy żel przed instrumentem) tuż poza ramą w pobliżu kominka, skierowane na aktora po lewej i muskając włosy aktora po prawej. Masz teraz ustawienie gotowe do gorącej akcji lub romantycznego dialogu.
Modyfikacja
Jednym z najbardziej dramatycznych modyfikatorów światła jest cuculoris, czyli „ciastko”. Możesz samodzielnie zrobić ciasteczka z nieprzezroczystego materiału, takiego jak drewno, plastik, a nawet rdzeń piankowy. Po prostu wykonaj wycięcia, które są geometryczne, losowe lub wycięte tak, aby przypominały naturalne elementy. Po umieszczeniu go między źródłem światła a obiektem, ciasteczko rzuca cienie, które tworzą głębię i dramat, symulując gałęzie drzew, rolety okienne lub szereg abstrakcyjnych wzorów. Chociaż możesz użyć ciasteczek na swoim obiekcie, najczęściej będziesz ich używać do rzucania intrygujących cieni na elementy tła i ściany. Inne modyfikatory światła, takie jak flagi, palce i noże, są używane do rozpraszania światła z zagrody lub do tworzenia własnych cieni.
Aby uzyskać najbardziej wyraziste cienie z dowolnym modyfikatorem światła, użyj światła Fresnela i ustaw je w pozycji pełnego zalewu. Twoje cienie staną się jeszcze bardziej wyraziste, im dalej umieścisz ciasteczko od światła. Oczywiście, próbując stworzyć bardziej miękkie cienie, uważaj, aby ciastko nie znalazło się zbyt blisko światła. Zamiast tego możesz użyć bardzo lekkiego materiału dyfuzyjnego na światło lub przyklejonego do samego ciasteczka. Chociaż nie jest to od razu intuicyjne, możesz również zmiękczyć cienie wyświetlane przez plik cookie, dostosowując światło do ustawienia punktowego.
Więc pomyśl dwa razy, gdy następnym razem sięgniesz po to miękkie pudełko. Zamiast tego poeksperymentuj z cieniami i dodaj trochę dramatyzmu do swojego następnego projektu.
Redaktor współpracujący Brian Peterson jest konsultantem ds. produkcji wideo, trenerem i wykładowcą.