Większość stałych czytelników Szkoły Fotografii Cyfrowej wie, że miesiąc temu zostałem tatą. Nasz nowy syn ma na imię Xavier (poznasz go w trakcie tego samouczka).
Wcześniej pisałem o fotografowaniu niemowląt i dzieci z perspektywy kogoś, kto zaangażował swoje usługi do fotografowania cudzych dzieci – ale ostatni miesiąc dał mi inną szansę – zostania rodzicem z aparatem cyfrowym – zupełnie inny scenariusz.
Zamiast być zaproszonym na godzinę do domu na sesję zdjęciową, mam niekończącą się różnorodność okazji do sfotografowania naszego dziecka.
Pozwólcie, że podzielę się 10 „lekcjami” i „wskazówkami”, których się uczę:
1. Dokument a portret
Podczas gdy miałem wizje robienia wielu „słodkich” ujęć Xaviera w jego pierwszym tygodniu, odkryłem, że tak naprawdę pierwszy tydzień jego życia okazał się bardziej jak sesja dokumentalna. Moje strzały skupiały się na wielu „pierwszych”. Pierwsza chwila z mamą, pierwsza kąpiel, pierwszy raz na wadze (miał niecałe 9 funtów), pierwszy strój, pierwszy manicure (od pierwszego dnia miał długie paznokcie), pierwsze spotkanie z dziadkami itp. Skończyło się na zrobieniu zdjęcia go z każdym gościem, który przybędzie (te będą ładne prezenty) i postanowił zostawić „słodkie” zdjęcia do czasu, gdy wrócimy do domu i trochę się uspokoi.
Uzyskaj więcej takich bezpłatnych porad za pośrednictwem naszego cotygodniowego biuletynu e-mailowego
W pierwszym tygodniu zrobiłem kilka ujęć podobnych do portretu, ale potem skończyło się na tym, że były bardziej oparte na aktywności, często z innymi członkami rodziny. Po powrocie do domu i przez trzy tygodnie, odkąd kontynuowałem robienie zdjęć w stylu dokumentalnym, ale widziałem również ruch, aby zrobić o wiele więcej zdjęć w stylu portretowym. Wielu naszych przyjaciół skomentowało miłą równowagę między stylami.
2. Znajdowanie kątów
Jednym z największych wyzwań w fotografowaniu dzieci, z którym, jak wiem, zmaga się wielu moich przyjaciół, jest znalezienie dobrego kąta strzelać z.
W następnych dniach po porodzie jest to szczególnie trudne, ponieważ dzieci są zwykle owinięte w dywaniki w kształcie królika, a jedyne, co widzisz, przez 99% czasu, to mała czerwona głowa. Dodaj do tego komplikacje związane z guzami, śladami, zadrapaniami i zniekształconymi główkami, z którymi noworodki również mają tendencję do przychodzenia, i znajdź pochlebny kąt, który sprawi, że coś więcej niż tylko dumni rodzice może być trudne.
Nie poddawaj się jednak, nie wszystko stracone – oto kilka rzeczy, które możesz chcieć spróbować, aby rozwiązać powyższe problemy:
- Zniżaj się – jednym z kluczy do wielu naturalnych zdjęć dziecka jest zejście na ich poziom. W ciągu ostatniego tygodnia lub dwóch spędziłem sporo czasu leżąc na podłodze obok Xaviera. Myślę, że i tak oboje nas to lubimy, ale jest to również świetne miejsce do korzystania z aparatu. Zejście nisko i zbliżenie się (patrz niżej) stanowi pewne wyzwanie pod względem ogniskowej (ja używam zoomu 24–105 – zwykle przy najszerszej ogniskowej), ale oznacza to, że otrzymujesz ujęcia, które są dla Ciebie wszedłeś w świat niemowląt, a nie patrzysz na niego z góry.
- Zbliżenia – innym sposobem na poprawienie kątów i sprawienie, by Twoje ujęcia wydawały się bardziej intymne, jest zbliżenie się przez fizyczne poruszanie się lub użycie dłuższej ogniskowej. Sugeruję, że dłuższa ogniskowa dla naprawdę bliskich ujęć jest lepsza niż zbyt blisko, ponieważ wbicie dużego obiektywu w twarz dziecka może je trochę przestraszyć.
- Strzały z pielęgniarki – Niektóre z najlepszych zdjęć, jakie zrobiłem w ciągu ostatniego miesiąca, zostały zrobione, gdy ludzie karmili Xaviera. To stawia go w bardziej wyprostowanej pozycji, co sprawia, że wygląda trochę bardziej „podobnie do człowieka” i otwiera kąty dla twoich zdjęć. Wypróbuj kilka pozycji (przez ramię, sadzając go, kładąc go z powrotem w ramionach, kładąc go na brzuchu itp.), ponieważ każda z nich otwiera inne możliwości. Pamiętaj też, że Twoje dziecko nie jest jedynym potencjalnym obiektem – rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, przyjaciele itd. wszyscy mogą dodać kontekst do ujęcia, a Ty docenisz późniejsze ujęcia więcej niż samo dziecko!
3. Przejdź do makro
Wszyscy kochamy noworodki, bo są urocze i małe (byleby tylko tak zostało). Ogólnie rzecz biorąc, są urocze, ale składają się również z wielu małych uroczych części ciała, które prezentują fotografowi szereg wspaniałych tematów – zwłaszcza jeśli je zbliżysz.
Jeśli twój aparat ma tryb makro lub masz szczęście, że masz specjalnie skonstruowany obiektyw makro, użyj go do wyizolowania pojedynczej części ciała (takiej jak ręka, ucho, stopa, usta itp.) i użyj go jako kompletnego ostrość twojego ujęcia.
W ten sposób podkreślisz szczegóły, które często są pomijane na zdjęciach robionych przez wielu z nas – a przekonasz się, że pięknie podkreślają one Twoją pełną kolekcję zdjęć i mogą nawet zrobić świetne ujęcia fabularne.
4. Zidentyfikuj „szczęśliwe czasy”
Kolejnym wyzwaniem dla noworodków jest to, że nie spędzają dużo czasu na uśmiechaniu się. W rzeczywistości nie spędzają dużo czasu na robieniu czegokolwiek. Spanie, karmienie, kupowanie, płacz….. czy jest coś jeszcze?
Zwracaj uwagę na te chwile w życiu Twojego dziecka, kiedy wydaje się ono najbardziej spokojne i zadowolone. Może się jeszcze nie uśmiechają, ale są chwile w codziennej rutynie, które są lepsze niż inne dla zdjęć. Uważam, że w czasach Xaviera jest kilka momentów, które są szczególnie dobre. Jedna to kąpiel (on uwielbia to), a druga to wczesny poranek, po tym, jak zjadł połowę karmienia i kiedy pozwoliliśmy mu się trochę „pobawić” przed zakończeniem karmienia. Są to chwile, w których mamy gwarancję szeroko otwartych oczu, a nawet chichotu lub dwóch.
5. Trzymaj aparat blisko
Nasze dziecko jest dość przewidywalne, jeśli chodzi o jego codzienną rutynę (wydaje się, że już jakoś się w nią przyzwyczailiśmy), ale są chwile przez cały dzień, kiedy robi coś słodkiego, obrzydliwego, zabawnego i wartego uchwycenia. Bez poręcznego aparatu przegapisz te chwile, ponieważ zwykle są ulotne. Zwykle zostawiamy naszą lustrzankę cyfrową w salonie, w której spędzamy z nim większość czasu, ale mamy też punkt i strzelamy w sypialni, by zrobić inne ujęcia.
6. Strzelaj dalej
Niemowlęta zmieniają się każdego dnia, szczególnie w pierwszych kilku miesiącach, oglądanie tego jest wykładnicze i niesamowite. Jeśli jednak nie szukasz zmian, możesz je łatwo przegapić, dlatego ważne jest, aby regularnie robić zdjęcia.
Mam przyjaciół, którzy zrobili setki zastrzyków w ciągu pierwszych kilku dni po urodzeniu dziecka, ale nie zrobili ponownie żadnych zastrzyków, dopóki nie skończył 6 tygodni. Zdają sobie sprawę, jak bardzo się zmienił i jak bardzo nie udało im się go sfotografować, dopóki nie porównali swoich wczesnych ujęć z zdjęciami z 6 tygodni.
7. Zaprzyjaźnij się z aerografem
Wiele ujęć dzieci na Flickr jest niesamowitych pod względem tego, jak gładko i perfekcyjnie wyglądają. W rzeczywistości wiele dzieci nie jest tak „idealnych” (niezależnie od tego, jak bardzo uważają je rodzice). Małe zadrapania, sen w oczach, zasmarkane nosy, zasuszone mleko wokół ust, poplamiona skóra, znamiona i guzy itp. są wspólne dla wszystkich dzieci.
Możesz mieć pod ręką ciepłą, wilgotną myjkę do twarzy, aby wytrzeć niektóre z tych rzeczy, ale w niektórych przypadkach wyjdą one na twoich zdjęciach.
Nie przeszkadza mi to przez większość czasu – myślę, że pokazują Twoje dziecko takim, jakim jest i nie ma w tym nic złego. Jednak czasami mogą być trochę rozpraszające i w przypadku tych specjalnych ujęć, które możesz chcieć dać jako prezent, możesz zrobić mały retusz w Photoshopie. Większość narzędzi do edycji post-processingu będzie miała jakiś rodzaj aerografu lub narzędzia do retuszu – naucz się go używać, nawet jeśli chodzi tylko o wygładzenie głównych znaków, a będziesz zaskoczony wynikami.
8. Wyjmij kolor
Kolejną wskazówką, którą warto rozważyć przy niewielkiej edycji zdjęć, jest dostosowanie koloru ujęcia.
W rzeczywistości przekonwertowaliśmy sporo naszych ujęć Xaviera na format czarno-biały. Jest to przydatne z wielu powodów:
- Świetnie radzi sobie z zadrapaniami, śladami i plamami, o których wspomniałem powyżej, i znacznie zmniejsza rozproszenie, które one przynoszą.
- Świetnie nadaje się do „zdjęć porodowych” lub zdjęć zrobionych tuż po nich. Pisałem o tym wcześniej i stwierdziliśmy, że to naprawdę działa.
- Nieco zmiękcza twoje strzały. Niemowlęta są miękkimi, przytulnymi małymi rzeczami, a odbarwianie w ten sposób to podkreśla.
Podobnie możesz chcieć poeksperymentować z zmniejszaniem nasycenia kolorów na zdjęciach w mniejszym stopniu niż z czernią i bielą. Pozostaw trochę koloru w swoich zdjęciach, a uzyskasz pastelowe obrazy, które ponownie zmiękczą wrażenie ujęć i nadadzą im zupełnie inny wygląd.
9. Oświetlenie pośrednie
Wyzwaniem, z którym się zmierzyłam, jest to, że w Australii panuje zima i oświetlenie w naszym domu jest trochę ponure. Było kilka dni jaśniejszych niż inne, kiedy osiągałem świetne wyniki, fotografując go w pobliżu okien w naturalnym świetle – ale w większości przypadków musiałem do pewnego stopnia użyć lampy błyskowej.
Nie jestem ekspertem od oświetlenia, ale odkryłem, że najlepsze wyniki osiągam, gdy używałem lampy błyskowej w sposób „odbity” – strzelając nią w sufit tak, aby była pośrednia. To mocno rozprasza światło, co sprawia, że Xavier jest mniej rozmyty na zdjęciach, a co ważniejsze, że nie jest oślepiony przez światło z niego (nie chcemy oślepiać naszych maluchów naszą fotograficzną obsesją – o to właściwie zapytałem pediatrę). lampy błyskowe aparatu i jego rada była taka, że nie spowoduje to uszkodzeń, ale dla komfortu dzieci zalecany byłby pośredni błysk (tj. Odbity i / lub rozproszony błysk). Jestem pewien, że różni lekarze doradzaliby różne rzeczy, ale ja to ostrożne z moim błyskiem odbitym – i w miarę możliwości unikaj błysku). Daje również dość naturalnie wyglądające ujęcie.
Jeśli nie masz odbitej lampy błyskowej, spróbuj podnieść ustawienie ISO w aparacie i zwiększyć ustawienie przysłony – oznacza to, że w ogóle nie będziesz musiał używać lampy błyskowej, jeśli w pomieszczeniu jest przynajmniej trochę naturalnego światła. Inną strategią byłoby lekkie rozproszenie błysku poprzez nałożenie na niego jakiejś chusteczki.
10. Wybierz swoje chwile
Chcę tu powiedzieć dwie rzeczy:
Po pierwsze, ważne jest wyczucie czasu strzałów. Niemowlęta nie poruszają się dużo, ale subtelnie zmieniają swoją pozycję i mimikę w sposób, który może zrobić lub zepsuć zdjęcie. Od narodzin Xaviera ustawiłem aparat w trybie zdjęć seryjnych, ponieważ uważam, że fotografowanie pojedynczej klatki często nie trafia w „chwilę”. Skończyło się również na kilku wspaniałych sekwencjach ujęć, oddając trzy lub cztery strzały z rzędu.
Po drugie, chyba chciałam wszystkim przypomnieć, że urodzenie dziecka to nie tylko okazja fotograficzna i ważne jest, aby od czasu do czasu odkładać aparat. Jeśli jesteś kimś takim jak ja, możesz z łatwością chodzić z aparatem na stałe przy oku i zapomnieć o tym, by naprawdę cieszyć się chwilą. Nie twórz po prostu wspaniałych zdjęć swojego dziecka – twórz wspomnienia z dzieckiem – równowaga to wspaniała rzecz!