Napięcie i napięcie, które powstają podczas dramatycznej i przerażającej sceny, trzyma publiczność na nogach i wraca po więcej. Horrory działają dzięki wysiłkom i decyzjom redaktorów. Gatunek horroru to jedno miejsce, w którym redaktor musi skrupulatnie pracować nad swoim rzemiosłem, aby uzyskać pożądany efekt od publiczności. Co więcej, edytor wideo może przełożyć wnioski wyciągnięte z wycinania horroru na budowanie dynamicznego napięcia w prawie każdym filmie. Z kolei edytor wideo przyciąga uwagę odbiorców, przykuwając ich uwagę.
Czas jest najważniejszy lub utrzymuj tempo
Napięcie budowane jest na oczekiwaniu publiczności. Edytor wideo może wykorzystać czas i tempo klipów, aby zbudować to oczekiwanie i zwiększyć napięcie. Nie ma ustalonej formuły budowania napięcia poprzez wyczucie czasu i tempo, ale istnieje kilka podstawowych wskazówek, które służą jako solidny fundament.
Rzeczywisty czas trwania lub długość użytych klipów zrobi wrażenie na odbiorcach.
Szybka seria krótkich klipów w szybkim tempie zdezorientuje publiczność. Szybkie cięcie z szybko poruszającymi się klipami tworzy tempo, w którym publiczność zaczyna wierzyć, że wszystko na ekranie jest wykonywane w pośpiechu i czuje poczucie pilności. Najlepiej używać szybkiego tempa, krótkiego stylu, gdy dzieje się dużo akcji i więcej niż jedna perspektywa do zobaczenia. Zbliżenia i zdjęcia z ręki sprawiają, że scena jest pilna.
Tak jak krótkie, szybkie klipy mogą budować dramatyczne napięcie, tak wydłużone, nieprzycięte klipy mogą być używane do wzrostu napięcia. W miarę narastania napięcia w scenie widzowie oczekują postępu, czy to poprzez reakcję obiektu na ekranie, wprowadzenie nowego i zaskakującego elementu, czy proste cięcie do nowego ujęcia lub perspektywy. Kiedy ujęcie jest trzymane na ekranie dłużej niż oczekiwano, publiczność zaczyna odczuwać dyskomfort i przewiduje nadchodzącą zmianę. Im większy dyskomfort się narasta, tym większe jest oczekiwanie, a zatem redaktor powinien wykorzystać stłumione oczekiwanie na duże ujawnienie, aby zadowolić publiczność. Trzymanie ujęcia może być trudne, ponieważ redaktor chce zatrzymać publiczność i nie tracić jej uwagi. Dlatego też, gdy montażysta decyduje się na przedłużenie ujęcia, powinno to być częścią sekwencji, która już wytworzyła dramatyczne napięcie i opanowała publiczność.
Edytor wideo może przełożyć wnioski wyciągnięte z wycinania horroru na budowanie dynamicznego napięcia w prawie każdym filmie.
To dziwna dychotomia, że dwa bardzo różne klipy i często różne szkoły myślenia na temat edycji wideo mogą osiągnąć ten sam cel, wywołując reakcję publiczności. Obie te techniki są ważne i mogą dawać wspaniałe rezultaty, gdy są używane twórczo. Kluczem jest zapamiętanie, że każde ujęcie nie działa samo z siebie, ale stanowi niewielką część ogólnej sekwencji. Dlatego montażysta musi rozważyć rytm i tempo montażu w odpowiedzi na opowiadaną historię, treść materiału filmowego i grupę docelową. Każda publiczność ma inne oczekiwania i różne tolerancje na napięcie. Dzięki zrozumieniu i poznaniu odbiorców, edytor wideo jest lepiej przygotowany do przyciągnięcia ich uwagi.
Wybierz mądrze
Pełna napięcia scena to coś więcej niż tylko czas i tempo ujęć. Równie ważne są same ujęcia i sposób ich komponowania. Mamy nadzieję, że gdy na biurku redaktora trafi materiał filmowy, będzie to efekt starannego planowania i kunsztu rzemieślniczego. Jednak nawet w najlepszym przypadku podróż tego materiału dopiero się rozpoczęła. Jednym ze znaków rozpoznawczych gatunku horroru są dobrze skomponowane ujęcia, w których blokowanie tematów jest ustawione tak, aby coś odsłonić widzom, a bohater sceny nie wie, co się dzieje. Do tego efektu często wykorzystywane są ruchome kamery.
Oto przykład pojedynczego strzału ze szczegółowym blokowaniem. Wyobraź sobie protagonistę idącego przez słabo oświetlony dom, rozmawiającego przez telefon, kamera podąża za nim. Gdy przechodzą obok okna, okazuje się, że jest pogodna księżycowa noc. Kontynuują spacer, docierając do odległej części pokoju tylko po to, by odwrócić się i ponownie minąć okno. Tym razem, bez wiedzy protagonisty, przez okno można dostrzec krwiożerczego potwora, który obserwuje ich przez okno, tylko po to, by kamera podążała za protagonistą. Gdy kamera cofnie się po raz trzeci, okno znów jest puste.
Taki pojedynczy strzał może wywołać przerażenie w widowni. Jeśli redaktor nie był świadomy celu tego ujęcia, być może wybrał ujęcie, w którym protagonista przechodził przez okno, ale bezpośrednio między kamerą a potworem, nigdy nie dając widzom przebłysku grozy na zewnątrz. Ważne jest, aby montażysta znał scenariusz, intencje reżysera dla każdego ujęcia i szczegółową treść każdego ujęcia. Te informacje pomogą redaktorowi mądrze wybierać i dokonywać wyborów, które pomogą rozwinąć fabułę.
Czasami to nie jest to, co widzisz
Jednym z najważniejszych czynników przygotowujących scenę dla głębokiego napięcia i przerażającego przerażenia jest to, co słyszy publiczność, a czasem to, czego nie słyszą. Łóżka muzyczne i efekty dźwiękowe tworzą kreatywny miks dźwiękowy, który może zbudować tyle samo napięcia, co obrazy.
Łóżko muzyczne samo w sobie może ustawić nastrój i ton dzięki swojej aranżacji i instrumentacji. To, co edytor wideo robi z łóżkiem muzycznym, dodaje warstwy napięcia do ostatecznej edycji. Muzyka jest nieodłącznie związana z tempem edycji wideo. Edytor wideo powinien celowo używać muzyki, która działa w tempie ich edycji, i edytować wideo tak, aby pokrywała się z muzyką. Muzyczne wzloty, ukłucia i hity powinny być tak zaplanowane, aby zaskoczyć publiczność i zapowiedzieć kolejną wielką odsłonę w edycji.
Efekty dźwiękowe kształtują otoczenie sceny tak samo jak efekty wizualne, ożywiają martwe obiekty na ekranie i ujawniają to, czego widz nigdy nie widzi. Podobnie jak muzyka, efekty dźwiękowe powinny służyć budowaniu rytmicznego tempa i zaskakiwaniu publiczności. To całkiem naturalne, że widzowie odczuwają niepokój i strach wokół czegoś, o czym wiedzą, ale nie mogą zobaczyć. Efekty dźwiękowe pomagają zbudować to niewidzialne napięcie.
Mieszanka dźwiękowa horroru jest jednym z najbardziej kreatywnych przedsięwzięć dźwiękowych, z jakimi może się zmierzyć edytor wideo, i jest również świetną zabawą. Podczas miksowania większości filmów istnieje normalna hierarchia dźwięku, często dialogi mają pierwszeństwo, a efekty dźwiękowe są miksowane w celu stworzenia realistycznego krajobrazu dźwiękowego. W horrorach takie myślenie wychodzi za drzwi. Dźwięk ujawnia to, co powinno mieć pierwszeństwo przy decyzjach montażysty wideo. Cieknący kran jest najczęściej słabym elementem audio w świecie rzeczywistym, a następnie w normalnym miksie audio. Jednak w miksie audio do horroru stonowany klip, taki jak kropla wody, może być bardziej skuteczny jako najbardziej dominujący element audio. Priorytetem miksu audio jest zwiększenie dramatycznego napięcia. Oderwanie widza od rzeczywistości i budowanie oczekiwania czasami oznacza odwrócenie scenariusza. Czasami najlepsza ścieżka dźwiękowa to ta, która nie istnieje. Publiczność jest przyzwyczajona do ciągłego zalewu dialogów, muzyki i dźwięków wypełniających każdą sekundę produkcji. Brak dźwięku jest zaskakującym elementem i często powoduje, że ponowne wprowadzenie dźwięku wydaje się być wzmocnione lub przynajmniej bardziej znaczące.
Niewiele jest rzeczy tak zabawnych, jak dobry staromodny strach. Niepewność i napięcie nie pojawiają się tylko dlatego, że są zapisane w scenariuszu, ale pojawiają się, ponieważ są uczuciami zbudowanymi przez redaktora. Nie ma jednej techniki, która sama buduje napięcie. Gatunek horroru składa się z dobrej mieszanki sprawdzonych i prawdziwych scenariuszy, odrobiny kreatywności i precyzyjnego wyczucia czasu.
PASEK BOCZNY
Dziesięć kroków do dobrego przestraszenia
Gatunek horroru szeroko wykorzystuje taktykę fałszywego zastraszania. Nie oznacza to, że nie ma wyraźnego i aktualnego zagrożenia dla bohatera filmu, oznacza to po prostu, że przerażające ujawnienie jest opóźnione i bardziej szokujące z powodu fałszywego poczucia ulgi widza. Scenariusz fałszywego przerażenia rozgrywa się po wykonaniu tych podstawowych kroków.
- Protagonista jest ustawiony w odizolowanym obszarze, jego pole widzenia jest ograniczone z powodu ciemności, blokowania z bliskiej odległości lub obu.
- Napięcie narasta, gdy protagonista ujawnia swój niepokój związany z obecną sytuacją. Czasami nie zwracają się do nikogo w szczególności lub emocjonalnie nie wyrażają swojej troski.
- Bez wiedzy protagonisty, antagonista zostaje ujawniony. Odbywa się to poprzez blokowanie ujęcia, bohater porusza się, gdy antagonista czeka, niezauważony, ale wyraźnie obecny. Można to również osiągnąć poprzez ujęcie z punktu widzenia przeciwnika.
- Antagonista ponownie zostaje ukryty. Bohater pokazuje, że jego niepokój narasta i nie zdaje sobie sprawy, jak blisko był antagonista.
- Na scenie rośnie napięcie, niezależnie od tego, czy jest to spowodowane wzrostem muzyki, czy powolnym ruchem kamery, ewidentne niebezpieczeństwo jest oczywiste dla publiczności.
- Scena jest już ustawiona, napięcie jest wysokie, a blokowanie sceny sprawia, że protagonista jest ustawiony na zaskoczenie, że jego życie wkrótce zostanie skrócone.
- Fałszywe ujawnienie ma miejsce, gdy drzwi się zamykają, protagonista odwraca się lub przedmiot spada z półki. Szybkim ruchem i przesadnym efektem dźwiękowym publiczność jest przez chwilę zszokowana, ponieważ nic nie zostaje ujawnione poza zaskoczonym protagonistą.
- Z zarówno publiczności, jak i protagonisty dochodzi teraz westchnienie ulgi, gdy zbierają połamane fragmenty sceny, wiedząc, że przetrwali ten moment.
- Protagonista zaczyna poruszać się ze zmniejszoną czujnością i odwagą. Niestety nie wszystko jest uzgodnione z publicznością, ponieważ tempo redaktora pokazuje, że wciąż istnieje zagrożenie.
- Protagonista waha się tylko przez chwilę, ale ten moment jest o włos za długi, a antagonista jest w pełni ujawniony. Na nieszczęsną ofiarę jest już za późno, a publiczność czeka wielka niespodzianka.
Chris „Ace” Gates jest czterokrotnie laureatem nagrody Emmy, scenarzystą i producentem wideo.