Recenzja obiektywu Sigma 14-24mm F2.8 Art

Każdy zestaw fotografa musi zawierać zarówno obiektyw szerokokątny, jak i ultraszerokokątny. Obiektywy te zapewniają elastyczność podczas fotografowania różnorodnych obiektów, takich jak portrety, krajobrazy, astrofotografia i jedzenie. Obiektywy szerokokątne zapewniają wyjątkowy i świeży sposób przedstawiania obiektów i są doskonałym sposobem na fotografowanie scen kontekstowych, które podkreślają elementy pierwszego planu. Nowością na rynku w 2018 roku jest obiektyw Sigma 14-24 mm f2.8 DG Art Series.

Zapewnia stałą, szybką aperturę f/2,8 i zoom, który przekształca pole widzenia z szerokiego (84,1 stopnia) do bardzo szerokiego (114,2 stopnia). Wziąłem ten obiektyw na jazdę próbną, aby rzucić okiem na jego działanie.

Na koniec zachowam moją bardzo pozytywną ogólną ocenę liczbową. Przejdźmy więc do szczegółów tego funkcjonalnego i elastycznego kawałka szkła.

Obiektyw Sigma 14-24mm f/2.8 DG Art na Nikonie D800.

Pierwsze wyświetlenia

Zawsze odczuwasz dreszczyk emocji, gdy po raz pierwszy wyjmujesz soczewkę z opakowania i wyciągasz ją z pudełka. Od razu zauważyłem wagę obiektywu (oficjalnie ~40 uncji; 1150 g), co daje wrażenie jakości. Metalowa konstrukcja tego obiektywu jest widoczna, a jedynymi plastikowymi częściami są osłona obiektywu i osłona obiektywu.

Uderzył mnie duży rozmiar obiektywu – jest znacznie większy niż moja Sigma 24mm f/1.4. Ma to jednak sens, ponieważ dodatkowy rozmiar jest niezbędny, aby pomieścić zoom od 14-24 mm. Ogólnie moje pierwsze wrażenia dotyczące wyglądu i obsługi tego obiektywu były doskonałe.

Testowałem Sigmę 14-24mm f2.8 na korpusie Nikon D800 i Nikon 810. Dobrze dopasowuje się do tego ciała i zapewnia dobre wyczucie na pełnoklatkowym korpusie.

Jakość kompilacji

Sigma konstruując ten obiektyw nie poszła na skróty. Całkowicie metalowa konstrukcja zapewnia solidne odczucie i skutkuje wagą, której umknąłem przy pierwszych wrażeniach.

Metalowa konstrukcja obejmuje tylne mocowanie, aby zapewnić długowieczność i żywotność obiektywu. Pierścień do zmiany ogniskowej i pierścień do ustawiania ostrości mają teksturę, która zapewnia solidny chwyt i działa bardzo płynnie. Z radością zauważyłem, że konstrukcja tego obiektywu jest odporna na kurz i zachlapania, co jest cenną cechą dla mnie jako fotografa krajobrazu i przyrody.

Pokrywka obiektywu jest dobrze dopasowana i dobrze zakrywa soczewkę asferyczną.

Zewnętrzna soczewka obiektywu Sigma 14-24mm f2.8 ma asferyczne szkło w kształcie kopuły.

Obiektyw jest duży (5,3 cala) i dobrze zbudowany. Tekstury na pierścieniach ostrości i zoomu zapewniają dobry chwyt.

Metalowe mocowania zapewnią długowieczność tego obiektywu. Duży tylny element pomaga w zbieraniu światła.

Jakość obrazu

W laboratorium

Aby przeprowadzić testy ostrości, zabrałem obiektyw do różnych warunków zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz.

Przyjrzyjmy się najpierw wynikom tradycyjnego testu wykorzystującego strony książki do określenia ostrości i aberracji chromatycznej. Na potrzeby tego testu ustawiłem aparat w trybie Priorytet przysłony i wyregulowałem przysłonę w całym jego zakresie (f/2,8 – f/22). Wszystkie zdjęcia zostały zrobione przy użyciu statywu z dokładnie takim samym oświetleniem w lightboxie.

Poszczególne wyniki dla każdego ustawienia są dostępne poniżej, pokazując kadrowanie w stosunku 1:1 tych samych liczb na krawędzi obiektywu. Obiektyw jest dla mnie zbyt miękki, gdy jest szeroko otwarty przy f/2.8. To oczekiwany wynik, ale miękkość była bardzo zauważalna. Był bardzo ostry do samego brzegu przy f/8 i f/16. Ostrość spadła na f/22. Ostrość obrazu została utrzymana do krawędzi obiektywu – imponująca jak na ultraszerokokątny obiektyw.

Odkryłem, że istnieje ograniczona aberracja chromatyczna, którą można łatwo skorygować w Lightroomie. Zwłaszcza w rogach obrazu pojawiła się dystorsja przy 14 mm, ale jest to częsty wynik w przypadku obiektywów ultraszerokokątnych.

Oto test obiektywu pod kątem ostrości na f/2.8 na brzegu obrazu. Widać rozmycie na krawędziach liczb, czego można się spodziewać na krawędzi ultraszerokokątnego obiektywu przy dużym otworze.

Obiektyw stał się znacznie ostrzejszy przy f/8. Możesz zobaczyć wyraźne, ostre linie wzdłuż krawędzi obrazu.

Na f/16 stwierdziłem, że ten obiektyw jest jeszcze ostrzejszy niż f/8. Bardzo wyraźne linie do krawędzi obrazu.

Na f/22 obiektyw stracił nieco na ostrości. Nie jest to nieoczekiwane przy całkowicie przymkniętym obiektywie.

W polu

Podobnie jak w przypadku powyższych wyników testów laboratoryjnych, przyciąłem zdjęcia w skali 1:1 wykonane w naturalnych warunkach oświetleniowych, aby spojrzeć na ostrość tego obiektywu. Wyniki pokazują ostre obrazy nawet podczas robienia zdjęć z ręki.

W szczególności widać, że soczewka jest wyjątkowo ostra w środku i jak gwiazdy ulegają zniekształceniu na krawędzi przycięcia po długiej ekspozycji.

Gwiazdy wystrzelone z Sigma 14-24mm. Jest to przycięcie na krawędzi soczewki i dzięki długiej ekspozycji widać ślady gwiazd. Wynika to ze zniekształcenia, które występuje na krawędzi obrazu przy 14 mm

Ten kadr w skali 1:1 znajduje się na środku soczewki i pokazuje, jak ostry jest ten obiektyw w środku.

Ten kadr w skali 1:1 przedstawiający orła przechodzącego nad głową wykazuje dobrą ostrość na krawędziach skrzydeł – nawet na krawędzi obrazu.

Skupienie, dokładność i szybkość

Podobnie jak moje doświadczenie z innymi obiektywami Sigma Art Series, autofokus jest szybki, dokładny i nie wytwarza dużo (jeśli w ogóle) szumu. Ten obiektyw integruje silnik hiperdźwiękowy (HSM), aby uzyskać bezszumową ostrość.

Ogromną zaletą obiektywu jest mała minimalna odległość ostrzenia wynosząca 10 cali. Daje to fotografowi nieograniczone możliwości wyboru tego, który element pierwszego planu należy pozostawić w centrum uwagi. W sytuacjach o niskim kontraście, takich jak pochmurny dzień, autofokus nie szukał obiektu, a ustawianie ostrości od 10 cali do nieskończoności było bardzo szybkie.

Strzały z pola

Poniższe zdjęcia mają pokazać elastyczność tego obiektywu w zakresie od 14 do 24 mm, małą głębię ostrości, którą można osiągnąć przy otwartej przysłonie, oraz jego użyteczność w przypadku różnych obiektów. Przedstawiłem kilka krajobrazów, ludzi i jedzenia, które udało mi się sfotografować.

Byłem naprawdę szczęśliwy, mając maksymalny otwór przysłony f/22 do tworzenia wspaniałych rozbłysków gwiazd. To przyjemna kreatywna technika do fotografowania krajobrazów, a możliwość przymknięcia przysłony do f/22 zapewnia elastyczność również podczas fotografowania płynącej wody.

Ultraszeroki kąt i niewielka minimalna odległość ogniskowania pozwalają umieścić elementy pierwszego planu w perspektywie.

To drzewo ma prawie 15 metrów wysokości i potrzebowałem szerokiego kąta, aby uchwycić całość. Ultraszerokokątny obiektyw przechylił drzewo, tworząc niewielkie zniekształcenie charakterystyczne dla ultraszerokokątnych obiektywów.

Korzystanie z szerokiego kąta do uchwycenia całej sceny wzdłuż plaży. Zrobiłem to zdjęcie przy 14 mm i zatrzymałem się, aby wyostrzyć kłody i odległe góry.

Statek, zachód słońca, orzeł i dom na plaży uchwycone w jednej klatce dzięki obiektywowi szerokokątnemu.

Szeroka przysłona pomogła mi nakręcić to ujęcie w słabym świetle podczas lokalnego tańca.

Minimalna odległość ogniskowania jest pomocna w fotografii żywności, a niewielka głębia ostrości może przyciągnąć wzrok do elementów pierwszego planu.

Zwiększenie przysłony może uchwycić głębię całej sceny. Uznałem to za przydatne w tej scenie kulinarnej, aby podkreślić jedzenie i pochwalić się również niektórymi produktami Alaskan Brewery.

To zdjęcie zostało zrobione przy 14mm. Następne zdjęcie zostało zrobione przy 24mm z kamerą zamontowaną w tej samej pozycji. Te obrazy dają wgląd w pole widzenia przy szerokiej i ultraszerokiej ogniskowej.

Ten obraz został uchwycony przy 24 mm, aby porównać go z powyższym obrazem 14 mm.

Wady i zalety obiektywu Sigma 14-24mm F2.8

Zalety:

1. Zamknij minimalną odległość ogniskową – Uważam, że odległość ogniskowania 10″ jest bardzo pomocna w tworzeniu ciekawych krajobrazów i scen, w których element pierwszego planu musiał być podkreślony i umieszczony w kontekście otoczenia.
2. Szybki i dokładny autofokus – Solidny system autofokusa może być najlepszym przyjacielem fotografa!
3. Elastyczność – Zakres zoomu 14–24 mm zapewnia elastyczność w przechodzeniu między obiektywem szerokokątnym i ultraszerokokątnym. Skuteczna wymiana dwóch soczewek to ogromna korzyść.

Wady:

1. Duży rozmiar – Byłem dość zaskoczony, jak duży jest obiektyw, a warto zauważyć, że zajmie on również sporo miejsca w twoim zestawie. Na szczęście może zastąpić ultraszerokokątny i szeroki obiektyw, być może na dłuższą metę oszczędzając miejsce.
2. Brak ostrości przy szeroko otwartych przysłonach – Najsłabszą stroną tego obiektywu jest miękkość przy otwartych przysłonach. Na szczęście jest to bardzo ostry obiektyw po przymknięciu.
3. Szkło asferyczne – Jako fotograf krajobrazowy lubię używać filtrów i polaryzatorów o neutralnej gęstości, aby jak najlepiej wykorzystać ujęcie. Asferyczna szklana kopuła wymaga noszenia oddzielnego zestawu filtrów.

Ostateczna ocena i wartość produktu

Ogólna ocena:9 na 10 – ten obiektyw zapewnia doskonałe funkcje, świetną konstrukcję i ogólną jakość. Ostrość w środku obrazu jest doskonała, a krawędzie również zachowują ostrość.

Moim głównym powodem zmniejszenia tego obiektywu do 9 jest jego rozmiar. Ci, którzy szukają zwięzłego i mniejszego zestawu, mogą skorzystać z ultraszerokiego obiektywu stałoogniskowego, aby zmniejszyć rozmiar obiektywu w swoim zestawie.

Wartość tego obiektywu na stronie internetowej Sigmy wynosi 1199 USD (sprawdź tutaj ceny na Amazon). Chociaż ta liczba wydaje się nieco wysoka, jakość wykonania gwarantuje cenę. Masz również spokój, wiedząc, że obiektyw skutecznie zastępuje wartość dwóch innych obiektywów w Twoim zestawie.