Aby określić, kiedy czerń i biel jest najlepszą opcją w fotografii przyrodniczej, musisz nauczyć się widzieć swoją scenę w czerni i bieli. Większość początkujących fotografów uzyskuje swoje monochromatyczne obrazy, eksperymentując z przetwarzaniem końcowym. Chociaż to czasami działa, fotografowanie z myślą o czerni i bieli daje znacznie lepsze obrazy.
Innymi słowy, musisz ZOBACZYĆ w czerni i bieli.
Poszukaj kontrastu
Najważniejsze
W fotografii kolorowej istnieją niemal nieograniczone możliwości zestawienia kontrastujących i dopełniających się kolorów lub pokazania przyciągającego uwagę obiektu w krzykliwym tonie. Ale w czerni i bieli tracisz możliwość tradycyjnego używania koloru i zamiast tego pozostają odcienie szarości. Naszym narzędziem do komponowania jest raczej kontrast niż kolor.
Większość z nas widzi świat w bogatych kolorach i nie ma suwaka nasycenia w naszych oczach ani mózgach, za pomocą którego moglibyśmy włączać i wyłączać kolor. Ale możemy nauczyć się widzieć kontrasty.
Pisząc to, patrzę przez okno na świerki na moim podwórku. Słońce oświetla warstwę świeżego śniegu, który spadł w ciągu ostatnich kilku dni. Konary świerków są udrapowane na biało. Patrząc na południe, w stronę zachodzącego słońca, widzę przebłyski idealnej bieli tam, gdzie słońce oświetla świeży śnieg. Te jasne pasemka ostro kontrastują z ciemnymi, zacienionymi pniami i odsłoniętymi gałęziami drzew. W rzeczywistości nawet w zacienionych obszarach różnica między śniegiem a ciemnymi igłami jest niezwykła. Przy niewielkiej ilości kolorów w scenie, nie trzeba wiele, aby „zobaczyć” tę scenę w czerni i bieli.
Ponieważ widzę tę scenę wyraźnie w czerni i bieli, mogę rozpoznać, że takie obrazy będą dobrze przekładać się na kolor. Pozwól, że wyjdę na kilka minut na zewnątrz i zrobię kilka zdjęć, aby pokazać, o co mi chodzi.
(Kilka minut później…)
Wróciłem. Wyciągnąłem kilka obrazów i wykonałem szybką konwersję czarno-białą w Lightroomie. Oto kilka ujęć; najpierw kolor, a potem czarno-biały.
To jest prosty przykład. Jak większość ludzi widzi, pozbawione wielu kolorów, ośnieżone drzewa były prawdopodobnym tematem czerni i bieli. Jednak następny krok jest trudniejszy.
Kontrast kolorów
Kilka miesięcy temu miałem kolejną czarno-białą sesję zdjęciową, kiedy „widzenie” w czerni i bieli było znacznie trudniejsze.
Każdej jesieni pielgrzymuję z mojego domu w głębi Alaski na Półwysep Kenai. W tym roku spędziłem dzień na zwiedzaniu lasów i gór Parku Stanowego Dziczy Kachemak Bay, po drugiej stronie zatoki od miasta Homer. Wędrowałem przez kilka mil przez mokry las, robiąc zdjęcia wschodzących jesiennych kolorów i okrytych mgłą gór. Było to morze zieleni i żółci, czerwonych refleksów, szarości i brązów. Niektóre obrazy były idealne do koloru, inne nie. Odróżnienie na boisku było grą, w którą grałem, gdy szedłem.
Niektóre czarno-białe obrazy były wyraźne w ponurym lesie. Ciemnożółte, postrzępione liście Devil’s Club na tle stonowanych zieleni i brązów leśnego poszycia były oczywistym kontrastem, o którym wiedziałem, że dobrze przełoży się na czerń i biel.
Inne, jak blada zieleń liści paproci, były mniej kontrastowe na polu, a mimo to pięknie przekładały się na odcienie szarości.
Te paprocie zamierały pod koniec sezonu i były w większości ciemnobrązowe. Naprawdę brzydkie. Jednak kolor nie ma znaczenia w czerni i bieli, a kontrast między jasnobrązowymi liśćmi i głęboko zacienionym tłem zadziałał.
Ta łata paproci była bladozielona i pojawiła się na ciemniejszym zielonym tle. To moje ulubione zdjęcie z serii. To było ujęcie, które zajęło mi chwilę, aby „zobaczyć” w czerni i bieli.
Kolejne ujęcie jesiennej łodygi jasnoczerwonej wierzbownicy, pomyślałem, że będzie dobrze wyglądać w czerni i bieli, kiedy robiłem to zdjęcie po raz pierwszy, ale po zbadaniu tylnej części mojego aparatu w terenie. W rzeczywistości kontrast między zielenią a czerwienią był niewielki. Ten obraz nie działał tak dobrze.
Kontrast oświetlenia
Później tego samego popołudnia jasne światło słoneczne zaczęło przenikać przez coraz cieńsze chmury. Nie było to jeszcze ostre światło, ale było wystarczająco jasne, by było kierunkowe. Słońce przeszło przez baldachim lasu plamami, oświetlając i zacieniając różne obszary.
W ten sposób pojawiła się trzecia opcja dla czerni i bieli:kontrast oświetlenia. W innym świetle nawet podobne kolory będą kontrastować w czerni i bieli.
Poza szczegółami
Następnym krokiem jest obejrzenie dużej sceny w czerni i bieli. Tej jesieni fotografowałem nad jeziorem. Był wczesny dzień, słońce nie znajdowało się jeszcze daleko nad horyzontem, ale wszelkie kolory wschodzącego słońca wyblakły. Większość jeziora, trochę narastającej mgły i otaczające góry były w cieniu. Poza niebem nie było dużego kontrastu. Już miałem się spakować na ranek, kiedy słońce wzeszło na tyle wysoko, by oświetlić plamę mgły, która rozbłysła na biało w tej scenie z przytłumionym błękitem. Niewiele w kolorze, pomyślałem, ale w czerni i bieli? Zdałem sobie sprawę, że to zadziała.
Straszne światło
Czasami, podczas fotografowania w ostrym świetle, czerń i biel mogą również uratować sytuację niemożliwą do osiągnięcia. Kilka lat temu kręciłem w altiplano w Boliwii. Przyjechałem w południe do spektakularnej i dziwnej Laguny Kolorado. Było niesamowicie jasne; bezchmurne niebo, duże wzniesienie, środek dnia i kilka stopni od równika. Warunki oświetleniowe nie mogły być gorsze.
Podczas gdy krajobraz był jednolicie zalany ostrym, brzydkim światłem, kolory pustyni były kontrastowe. Polaryzator przyciemniał niebo i usuwał najgorsze odblaski. Wynikająca z tego konwersja czarno-biała była, jeśli nie idealna, to przynajmniej najlepsza z bardzo złej sytuacji.
Często podróżujący fotografowie znajdują się w pięknych miejscach w złych czasach, a my nie zawsze mamy swobodę powrotu, gdy światło jest lepsze. W takich sytuacjach rozważ czerń i biel. W żadnym wypadku nie jest to lekarstwo na wszystko, ale paskudne światło często lepiej przekłada się na monochromatyczne niż na pełny kolor.
Opisana przeze mnie powyżej sytuacja nie była wyjątkowa podczas mojej podróży po Boliwii. Słodkie światło poranka i wieczoru trwało zaledwie kilka minut na wysokiej pustyni, szybko zastąpione jaskrawym światłem. A jednak kontrasty w krajobrazie ocaliły dla mnie wiele scen.
Wniosek
Jeśli potrafisz rozpoznać czarno-biały obiekt w terenie, otworzy to Twoje oczy na nowe kompozycje, które być może wcześniej ignorowałeś. Fotografia czarno-biała to nie tylko usuwanie koloru, to sposób widzenia.
Gdy następnym razem wyjdziesz z aparatem na zewnątrz, spójrz na kontrast kolorów, a nawet odcieni. Poszukaj warunków oświetleniowych, które powodują pojawienie się kontrastu i uchwyć te sytuacje w formie czarno-białej fotografii. Nawet w te dni ze zgniłym, jasnym światłem zastanów się, jak usunięcie tych wyblakłych kolorów może pomóc w uzyskaniu ostatecznego obrazu. Czasami czarno-biały może uratować ten desperacki moment.
Spróbuj, a następnie udostępnij swoje wyniki w komentarzach poniżej.