Zrozumienie technik obrazowania
Trzy różne procesy postprodukcyjne zmieniają wygląd fotografii cyfrowych:Retuszowanie, Manipulacja i Optymalizacja. Na pierwszy rzut oka terminy te mogą brzmieć na tyle podobnie, że są synonimami, ale są to zupełnie inne operacje. Gdy zrozumiesz różnicę między tymi trzema procesami, Twoja edycja obrazu nabierze nowego znaczenia, a Twoje obrazy przyniosą wspaniałe rezultaty.
Retusz obrazu
Retusz zdjęć to modyfikacja obrazu, która ma na celu poprawienie elementów zdjęcia, których fotograf nie chce, aby znalazły się w finalnym produkcie. Obejmuje to usuwanie bałaganu z pierwszego planu lub tła oraz korygowanie koloru określonych obszarów lub przedmiotów (ubrania, nieba itp.). Operacje retuszowania w pełni wykorzystują narzędzia klonowania i „uzdrawiania”, próbując idealizować prawdziwe życie. Niestety większość retuszów staje się konieczna, ponieważ nie mamy (lub nie mamy) czasu na zaplanowanie naszych ujęć.
Nasz mózg ma tendencję do odrzucania blasku z naszych oczu, ale kamera widzi to wszystko. Niewielka zmiana wysokości i odrobina zapobiegliwości mogą zaoszczędzić dużo czasu na edycję.
Planowanie strzału z wyprzedzeniem złagodzi wiele z tych środków kontroli uszkodzeń, ale wymaga pewnej ilości podglądu; rozglądanie się po okolicy i sprzątanie przedmiotów, zanim kamera je przechwyci. Obejmuje to „pilnowanie” obszaru… czyszczenie lusterek i okien z odcisków palców, odkurzanie powierzchni i ogólne prace porządkowe. Obejmuje to również odkładanie rzeczy (lub umieszczanie ich na miejscu), podgląd i rozmieszczenie dostępnego oświetlenia oraz uzupełnianie oświetlenia lampami błyskowymi i reflektorami tam, gdzie jest to wymagane, sprawdzanie odbić itp.
Benjamin Franklin ukuł zdanie „uncja prewencji jest warta funta lekarstwa”, co w dużym stopniu podsumowuje prace porządkowe. Używamy również wyrażenia „konserwacja zapobiegawcza”; naprawianie rzeczy, zanim się zepsują i będą wymagały naprawy.
Trzeba przyznać, że często nie mamy luksusu czasu potrzebnego na przygotowanie i dopracowanie sceny przed jej uchwyceniem, a retusz jest naszą jedyną opcją. Jednak czasami wszystko, co musimy zrobić, to ocenić scenę, poruszać się i zobaczyć scenę pod innym kątem lub poczekać, aż rozproszenie zniknie ze sceny.
Czasami niewielka zmiana położenia może zmniejszyć ilość potrzebnych poprawek i napraw.
Nie zawsze możemy uniknąć chaosu, ale możemy ograniczyć retusz przy odrobinie namysłu. Przechwycenie obrazu zajmuje tylko ułamek sekundy, ale naprawienie przechwyconych problemów może zająć kilka minut.
Obróbka obrazu
Manipulacja jest nieco inna, choć czasami jest to skomplikowana praca z retuszem. Kiedy manipulujemy zdjęciem, naprawdę wychodzimy z rzeczywistości w krainę fantazji. Kiedy manipulujemy obrazem, nadpisujemy rzeczywistość i stajemy się kreatywni; przenoszenie, dodawanie elementów do sceny lub zmiana rozmiaru i wymiaru. Kiedy manipulujemy obrazem, stajemy się „twórcą”, a nie tylko obserwatorem sceny. Jest to całkiem odpowiednie podczas tworzenia „sztuki” z przechwyconego obrazu i jest idealne do ilustracji, ale być może nie powinno być używane jako zwykła procedura po przechwytywaniu.
Fotoilustracja to doskonałe wykorzystanie poważnej manipulacji i może być całkiem skuteczna w przekazywaniu abstrakcyjnych koncepcji i ilustracji.
Na początku mojej kariery pracowałem jako fotograwer w dużym sklepie handlowym w Nashville w stanie Tennessee podczas pierwszych dni cyfrowej obróbki obrazu. Sklep wykonywał prace pre-press dla wielu kont krajowych i publikacji międzynarodowych. Pewnego razu w 1979 roku produkowaliśmy okładkę jednego z tych magazynów. Na okładce znajdowało się zdjęcie prezydenta Egiptu Anwara Sadata na tle jednej z wielkich piramid. Niestety piramida znajdowała się w pozycji, która kolidowała z tytułami na okładce magazynu.
Chociaż nie jest to dokładne zdjęcie użyte w czasopiśmie, widzisz wyzwanie.
Dyrektor Artystyczny magazynu wysłał nam instrukcje, abyśmy przesunęli piramidę na zdjęciu, aby tytuły jej nie przeszkadzały. Przenoszenie tej rzeczy było wtedy niesamowitym wyczynem. Normalne malowanie aerografem pozostawiłoby oczywiste ślady wizualnego oszustwa, ale manipulacja cyfrowa otworzyła zupełnie nowy potencjał niemal idealnego oszustwa. Byliśmy zdumieni potencjałem, ale trochę zdenerwowani moralnymi konsekwencjami korzystania z tej mocy.
Przedsięwzięcie to zostało zrealizowane (ponad dekadę przed Photoshopem) na maszynie edycyjnej o nazwie SciTex Response, stacji roboczej obsługiwanej przez bardzo wydajny minikomputer. Nikt poza tym małym budynkiem nie wiedział, że z Nashville przesunęliśmy egipską piramidę po pustynnym dnie, dopóki nie została ujawniona wiele lat później. Wkrótce potem Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych zabronił wykorzystywania cyfrowo zmienionych obrazów jako dowodów w sądzie. Dziś ten poziom manipulacji pozwala rutynowo zmieniać rzeczywistość i bawić się w boga na laptopie siedząc na ławce w parku.
Manipulacja to potężna rzecz i powinna być używana z poważnymi ograniczeniami; nie tyle ze względów prawnych, ile z powodu umniejszania szacunku dla natury i rzeczywistości. Fantasyland jest fajny, ale żyjemy w rzeczywistości. Dość regularnie maskujemy niebo i zastępujemy nudne chmury błękitnym niebem i dramatycznymi chmurami, a nawet zachodami słońca – wszystko bez wahania. Możemy przemieszczać ludzi po scenie i z łatwością je klonować za pomocą popularnego oprogramowania do edycji zdjęć. Rzeczywistość nie stała się rzeczywistością. Konkursy fotograficzne zabraniają manipulacji zdjęciami w niektórych kategoriach, chociaż wprawny operator może zakryć swoje cyfrowe ścieżki i oszukać opinię publiczną. Jednak doświadczeni sędziowie zawsze mogą odróżnić.
Typowa manipulacja polegająca na zachmurzonym niebie w celu odtworzenia utraconych szczegółów.
Osobiste zalecenie:ogranicz sztuczki i optykę fotograficzną do minimum. Włączenie do zdjęć czyichś wcześniej ustalonych formuł i interpretacji zwykle zagraża Twoim osobistym zdolnościom artystycznym. Nie definiuj swojego stylu, filtrując swój obraz przez czyjąś interpretację. Bądź artystą, a nie szablonem. Zabierz swoje obrazy z linii montażowej i zajmij się nimi indywidualnie.
Optymalizacja obrazu
Optymalizacja zdjęć to zupełnie inny rodzaj edycji, z którego korzystam w swojej karierze zawodowej. Optymalizuję zdjęcia do kilku magazynów City w południowej Florydzie. Przygotowanie obrazów do wydrukowanej strony to nie to samo, co przygotowanie ich do druku atramentowego. Technologia druku wykorzystuje zupełnie inne atramenty, systemy transferowe, papiery i prędkości produkcyjne niż drukarki atramentowe. Każdy proces wymaga innego rozkładu tonów i kolorów.
Od wczesnych lat w fotograwerowaniu starałem się wycisnąć każdy piksel, aby uzyskać jak największą klarowność i rozdzielczość. Pierwszą zasadą (mojej osobistej dyscypliny) jest wykonywanie tylko globalnych korekt tonalnych i kolorystycznych. Rzadko kiedy musisz polegać na edycji pikseli, aby ukazać piękno i dynamikę sceny. W fotografii cyfrowej chodzi o światło. Pomyśl o świetle jak o pędzlu i aparacie jako o niczym więcej niż o płótnie, na którym namalowany jest twój obraz. Naucz się kontrolować światło podczas przechwytywania, a Twoje obowiązki związane z postprodukcją znacznie się zmniejszą. Unikanie, nagrywanie i inne lokalne edycje powinny być wymagane rzadko, jeśli w ogóle.
Zarówno kontrast wewnętrzny, jak i intensywność kolorów (nasycenie) zostały dostosowane, aby odkryć utracone szczegóły.
Nawet najlepsze czujniki obrazu w aparacie cyfrowym nie są w stanie odróżnić „ważnych” informacji w zakresie tonalnym każdego obrazu. Czujniki aparatu rejestrują niesamowity zakres światła od najjaśniejszych i najciemniejszych obszarów obrazu, ale we wszystkich aparatach brakuje krytycznego elementu oceny artystycznej dotyczącej wewnętrznego kontrastu tego zakresu światła.
Jeśli przechwycisz swoje obrazy w formacie RAW, cały ten niesamowity zakres umieszczony w każdym 12-bitowym obrazie (68 000 000 000 wartości odcieni między najciemniejszym pikselem a najjaśniejszym) może być interpretowany, artykułowany i dystrybuowany, aby odsłonić krytyczne szczegóły ukryte między cieniami i najważniejsze wydarzenia. W swojej karierze zredagowałem dziesiątki tysięcy zdjęć i bardzo niewiele z nich nie może ujawnić dodatkowych szczegółów po krótkim dochodzeniu. Na każdym obrazie jest pięć odrębnych stref tonalnych (podświetlenie, ćwierćtony, średnie tony, trzy czwarte tonów i cienie), a każdą z nich można indywidualnie przesuwać, ciągnąć i wykrzywiać, aby odsłonić zawarte w niej szczegóły. Podczas gdy drukowany obraz jest zawsze destylowany do 256 ton na kolor, ten proces edycji pozwala artyście decydować o tym, jak obraz jest interpretowany.
Cienie (ciemne) dość łatwo tracą szczegóły i drukują zbyt ciemne, jeśli nie są rozjaśniane selektywnie przez wewnętrzną regulację kontrastu. Suwak Cienie (Camera Raw i Lightroom) został rozjaśniony.
Prawdziwego kunsztu montowania obrazów dokonuje nie wyobraźnia, ale raczej badanie i rozeznanie. Żadna ilość upiększeń obrazu nie może zbliżyć się do piękna, które ujawnia się przez samo odkrywanie rzeczywistości. Powodem, dla którego większość zdjęć nie pokazuje pełnej dynamiki naturalnego światła, jest to, że ludzkie oko może zinterpretować szczegóły sceny, podczas gdy aparat może zarejestrować tylko ogólny zakres dynamiki. Tylko wtedy, gdy my (fotografowie/edytorzy/optymalizatorzy obrazu) poświęcimy czas na odkrycie mocy i piękna tkwiącego w każdym obrazie, możemy zbliżyć się do wytworzenia tego, czego doświadczają nasze oczy i kora wzrokowa mózgu przez cały dzień, każdego dnia.
Osobiste wyzwanie
Staraj się wydobyć istniejące szczegóły z obrazów częściej niż malujesz i napraw początkowy wygląd. Zazwyczaj tuż pod powierzchnią kryją się niesamowite szczegóły. Po uchwyceniu całego potencjalnego zasięgu za pomocą przechwytywania aparatu (zrównoważenie ekspozycji aparatu między latarniami nawigacyjnymi histogramu aparatu), musisz udać się na ekspedycję, aby zbadać wszystko, co przechwycił aparat. Twoim zadaniem jest odkrycie szczegółów, rozpowszechnienie szczegółów i pokazanie ich reszcie z nas.
Udanych polowań.