W tym samouczku przyjrzyjmy się najlepszym ustawieniom aparatu, których można użyć, jeśli planujesz ustabilizować ujęcie w postprodukcji.
Jeśli filmujesz w plenerze, może się zdarzyć, że wiesz, że zamierzasz ustabilizować ujęcie w postprodukcji (na przykład za pomocą Warp Stabilizer w After Effects). Może to dlatego, że filmujesz z ręki, a może wiesz, że będziesz chciał wygładzić ujęcie gimbala. Wiedząc o tym z góry, możesz skorzystać z kilku ustawień aparatu i wskazówek, które znacznie ułatwią proces poststabilizacji. W tym samouczku omówimy najlepsze ustawienia, których możesz użyć, jeśli planujesz ustabilizować ujęcie za pomocą stabilizatora Warp w postprodukcji.
Duża szybkość migawki
Pierwszą wskazówką jest użycie dużej szybkości migawki, która pomoże zredukować rozmycie ruchu. Dzięki temu Warp Stabilizer może lepiej analizować materiał z jednej klatki na drugą. (Zasadniczo wszystko w twoim ujęciu będzie ostrzejsze, co pozwala stabilizatorowi Warp uzyskać lepszą ścieżkę). Czas otwarcia migawki, którego użyłem w tym samouczku, wynosił 1/400s. (Dla porównania, w przypadku normalnego materiału filmowego zwykle nagrywam z szybkością 1/60 s lub 1/120 s, w zależności od liczby klatek na sekundę).
Szeroki obiektyw
Następnie zrób zdjęcie szerokim obiektywem (lub po prostu wykadruj ujęcie nieco szerzej niż normalnie). Dzieje się tak, ponieważ stabilizator Warp przytnie materiał w celu jego stabilizacji. Wiedząc o tym z góry, będziesz mógł odpowiednio wykadrować ujęcie — w ten sposób obiekt nie zostanie odcięty w kadrze.
Film w 4K
Następną wskazówką, jeśli Twój aparat to potrafi, jest filmowanie w 4K. Znowu dzieje się tak, ponieważ wiemy, że Warp Stabilizer przytnie nasz materiał, a jeśli filmujesz w 4K, nadal będziesz w stanie wyprodukować pełny materiał 1080p po przycięciu. Rozdzielczość 2,5K i inne będą działać równie dobrze, o ile są wyższe niż ostateczna rozdzielczość wyjściowa.
Sztuczka ze statywem
Jeśli masz pod ręką statyw, gorąco polecam tę sztuczkę. Zamontuj aparat na statywie, z nogami statywu złożonymi do wewnątrz. (To centruje cały ciężar.) Następnie noś aparat i statyw razem podczas filmowania. Statyw imituje ruch przypominający steadicam (ze względu na ciężar). Ta sztuczka drastycznie pomoże zredukować mniejsze „mikro drgania” aparatu, które mogą przyczynić się do niepożądanego efektu „rolling shutter”.
Stabilizacja czujnika obiektywu i aparatu (opcjonalna)
Następnie, w zależności od konfiguracji obiektywu i aparatu, możesz spróbować użyć stabilizacji obiektywu i czujnika. Uważaj jednak:te wyniki mogą być trafione lub chybione. (Poeksperymentuj w lokalizacji. Zrób jedno zdjęcie ze stabilizacją, a drugie bez, więc masz opcje). Jeśli używam jednego z nich, zwykle używam tylko stabilizacji obiektywu. Dzieje się tak dlatego, że stabilizacja czujnika może być podatna na zniekształcenia obrazu „galaretowate”, które nie mieszają się dobrze w połączeniu ze stabilizatorem Warp. (Warto zauważyć, że stabilizacja czujnika generalnie przycina również kadrowanie, więc upewnij się, że filmujesz wystarczająco szeroko). Jeśli używasz stabilizacji obiektywu lub czujnika, zmień ustawienie metody w stabilizatorze Warp z „ Subspace Warp” na „Pozycję”, aby uzyskać lepsze wyniki.
Dodatkowe wskazówki
Oto kilka innych rzeczy, o których warto pamiętać podczas filmowania:
- Unikaj odblasków obiektywu, ponieważ drastycznie odrzucą one post-stabilizację.
- Podczas filmowania szerokokątnym obiektywem uważaj na własny cień na dole materiału.
- Użyj głębokiego zakresu ostrości, który zapewnia ostry materiał do analizy przez stabilizator Warp.
- Użyj najniższego możliwego ISO, aby zredukować niepożądane szumy obrazu, które mogą zakłócać śledzenie.