W erze cyfrowej, w której doskonałość wydaje się być w naszym zasięgu dzięki przetwarzaniu końcowemu i nieograniczonym możliwościom ponownego nakręcenia, łatwo jest utknąć w perfekcjonizmie. W niektórych gatunkach, takich jak fotografia produktowa, jest to konieczność. Twój klient komercyjny nie doceni wydmuchiwanych refleksów na butelce szamponu lub delikatnego skupienia na kole prestiżowego samochodu.
Ale w wielu innych dziedzinach fotografii – zwłaszcza jeśli chodzi o Twoje osobiste projekty – odpuszczenie perfekcjonizmu może pomóc uwolnić Twoją kreatywność i zapewnić, że nie przegapisz ważnych momentów.
Pięknie niedoskonały.
Mój pędzel z perfekcjonizmem
Na początku tego roku moja pierworodna skończyła 18 lat i chciałem stworzyć pokaz slajdów ze zdjęć od jej narodzin do dnia dzisiejszego. Ponieważ wciąż kręciłem film przez pierwsze 10 lat jej życia, wymagało to przeglądania wydrukowanych zdjęć.
To, co mnie wyróżniało, to to, że wśród moich ulubionych zdjęć bardzo niewiele było doskonałych technicznie. Niektóre były słabo skomponowane. Inne były nieostre, niedoświetlone lub słabo oświetlone. W rzeczywistości – i nienawidzę tego przyznać – gdybym zrobił te zdjęcia w erze cyfrowej, odrzuciłbym wiele z nich lub próbowałby je powtórzyć, aby uzyskać „właściwe”. Ale uchwycili wyrażenia, które uosabiają moją córkę. Złapali szczere chwile między siostrami i fragmenty w czasie, o którym zapomniałem, ale chcę pamiętać.
Ziarniste, niedoświetlone i miękkie, to zdjęcie moich dzieci przytulonych do fotela czytających książki jest dla mnie bezcenne.
Obejmij niedoskonałość
Prawie wszystko, co dotyczy czarno-białego zdjęcia na górze strony, jest niedoskonałe z technicznego punktu widzenia. Temat jest zbyt wyśrodkowany; słońce rzuca cienie na jej oczy i podkreśla nos; pasemka są wyblakłe, a oczy są miękkie. Dla mnie jednak to wspaniałe. Smagane wiatrem włosy, pochylenie głowy i dziwaczny uśmiech oddają jej słodką naturę i sposób, w jaki wygląda (do dziś), kiedy śni na jawie.
Na wszystkich trzech powyższych zdjęciach występują usterki techniczne. Ale niezdarny uścisk, dołeczki, te oczy i ten bezczelny grymas nigdy nie zostały zastąpione techniczną perfekcją.
Chociaż ten artykuł nie dotyczy filmu kontra cyfra, trudno zaprzeczyć, że era cyfrowa wydobyła z nas wszystkich perfekcjonistów. Ci z nas, którzy w epoce filmu wyrzynali sobie fotograficzne zęby, pamiętają, jak to było akceptować niedoskonałość. Kiedy na rolce filmu było maksymalnie 36 klatek, nie było miejsca na szybkie strzelanie w nadziei na zrobienie jednego dobrego ujęcia. O ile nie zrobiłeś własnego druku lub nie byłeś przygotowany na opłacenie niestandardowego druku, utknąłeś z kompozycją, którą sfotografowałeś. Nie było histogramu, w który można by się mieszać, żadnych pędzli do usuwania zabłąkanych włosów ani żadnych działań ani ustawień wstępnych, które wygładziłyby wszystko.
Perfekcjonizm jest wrogiem kreatywności
Moja najmłodsza córka jest szalenie artystyczna. Jest zapaloną fotografką i ma oko do kompozycji, oświetlenia i dziwacznych kątów kamery. Ku mojej frustracji odmawia opanowania niektórych podstaw, takich jak trójkąt ekspozycji i głębia ostrości. Chociaż myślę, że ma to więcej wspólnego z buntem nastolatków niż z kreatywnością, czegoś się od niej nauczyłem.
Umiejętności techniczne są ważne, nie ma wątpliwości, ponieważ musimy opanować podstawy naszego rzemiosła. W fotografii oznacza to zrozumienie światła, sposobu działania ogniskowej i głębi ostrości oraz relacji między czasem otwarcia migawki, ISO i przysłoną. Powinniśmy być świadomi zasad kompozycji, nawet jeśli zdecydujemy się od nich odstąpić.
Ale fotografia cyfrowa pozwala nam doprowadzić nasze perfekcjonistyczne tendencje do skrajności.
Czy to zdjęcie byłoby lepsze, gdyby zostało wyprostowane, a balans bieli doprowadzony do perfekcji?
Doskonałość to mit
Kiedy czynisz z perfekcji swój cel, często masz poczucie porażki. Zamiast cieszyć się swoimi osiągnięciami, tracisz czas na lamentowanie nad tym, czego nie udało ci się osiągnąć i co mogłeś zrobić inaczej.
Twórcze umysły rzadko bywają uporządkowane (tak samo jak ich miejsca pracy – wystarczy zapytać wspomnianą córkę). Tworzenie może być brudnym biznesem, ale robienie bałaganu to coś, co jest odradzane od najmłodszych lat. Kreatywność to eksplozja farb i pędzli na stole. To przypadkowe słowa rozmazane w podręcznikach szkolnych stają się wierszami i piosenkami. To spalone rondle, skręcone kostki i rozlany atrament, a do tego dziwna kompozycja, brak ostrości i niechciane tła. Ten bałagan może prowadzić do wspaniałych rzeczy, za którymi tęsknisz, jeśli skupisz się na osiągnięciu perfekcji.
Nie jestem fotografem krajobrazu, ale kiedy ponownie odwiedziłem swój kraj urodzenia, chciałem uwiecznić, jak żyje większość mieszkańców RPA. Poniższe zdjęcia zostały zrobione z wolno jadącego pojazdu, a fotograf krajobrazu mógł wskazać na ich wiele niedoskonałości. Ale myślę, że osiągnąłem to, co sobie założyłem, i to mi wystarczy.
Khyelitsha, miasteczko na obrzeżach Kapsztadu, zostało założone w epoce apartheidu jako część ustawy o obszarach grupowych i jest obecnie domem dla około 2,4 miliona ludzi.
Blaszane dachy, nieizolowane budynki i mnóstwo przewodów elektrycznych nad głową.
W tle pasmo górskie, z którego słynie Kapsztad. Na pierwszym planie obrzeża Khyelitsha.
Doskonałość jest nudna
Istnieje długa lista znanych piosenek, które zostały nagrane z błędami, w tym Wish You Were Here Pink Floyd. Policja Roxanne, i Creep Radiohead. Nie odbiera nam to niczego, co sprawia nam radość – w rzeczywistości je wzmacnia. Przypomina nam, że zostały stworzone przez ludzi, którzy są omylni tak jak my.
Wierzę, że w ludzkiej psychice jest coś, co łaknie niedoskonałości. W ostatnich latach byliśmy świadkami odrodzenia winylu w przemyśle muzycznym. Trend w edycji zdjęć, zwłaszcza portretów, przesunął się w kierunku naśladowania filmu. I to millenialsi, wychowani w erze cyfrowej, w której wszystko dążyło do perfekcji, przewodzili tym trendom. Predefiniowane ustawienia Lightroom, takie jak Mastin Labs i VSCO, robią szaloną karierę, dzięki czemu zdjęcia cyfrowe wyglądają, jakby zostały nakręcone na filmie.
Płaskie odcienie na tym zdjęciu były wynikiem niedoświetlenia. Teraz jest gotowe ustawienie do emulacji tego wyglądu.
Na tym zdjęciu odcienie skóry są zbyt zielone, centralną kompozycję można by poprawić, a czerwone wiadro przyciąga zbyt wiele uwagi, ale nie wnosi nic do historii. Jednak zdjęcie przypomina mi, jak wiele radości bawiły się moje dzieci podczas pierwszej wyprawy na kemping i przypomina moje własne dzieciństwo.
Ominiesz ważne momenty
Henri Cartier-Bresson, mistrz szczerej fotografii, powiedział:„Ostrość to burżuazyjna koncepcja”. Dla niego fotografia polegała na uchwyceniu decydującego momentu, a nie na technicznej perfekcji. Za bardzo skoncentruj się na perfekcji, a przegapisz chwile, które zapierają dech w piersiach.
Twoi bohaterowie nie mogą powtórzyć szczerego wyrazu twarzy, ponieważ straciłeś ostrość. Uścisk jest spontaniczny tylko za pierwszym razem. Poświęć zbyt dużo czasu na martwienie się o czas otwarcia migawki lub głębię ostrości, a przegapisz to. Jeśli zostanie ponownie zainstalowany, zostanie wyświetlony.
Odkrywanie, co zrobiły moje dzieci, gdy pozostawiono je bez nadzoru z farbą rzemieślniczą na podwórku:bezcenne.
Poniższe zdjęcie kobiety z nastoletnią córką to fragment rodzinnej sesji zdjęciowej, zrobiony w przerwie, gdy stracili czujność. Ponieważ jest nieostry, kusiło mnie, żeby im tego nie pokazywać, ale tak pociągnęły mnie ich naturalne uśmiechy i ciepło w ich uścisku, że zmieniłem zdanie. Okazało się, że to jedno z ich ulubionych zdjęć. Wyniki to często najlepsze zdjęcia, na których ludzie zachowują się spontanicznie.
To zdjęcie moich córek zostało nakręcone na taśmie 35mm. Gdybym fotografował lustrzanką cyfrową, być może zrobiłem to ponownie, ponieważ ostrość jest miękka. Tak się cieszę, że tego nie zrobiłem. Ta interakcja w ułamku sekundy podsumowuje ich związek – ciekawość malucha, podczas gdy jego starsza siostra potwierdza swój wyższy status.
Chwila jest szczera tylko za pierwszym razem.
Postęp nad perfekcją
Szczere zdjęcia i fotoreportaż to wszystkie o uchwyceniu decydującego momentu, bez względu na to, jak niedoskonałe warunki. Nie możesz zmienić terminu w momencie, gdy Twoje dziecko stawia pierwsze kroki, dopóki światło nie będzie odpowiednie. I uwierz mi, jeśli te zdjęcia są niewyraźne, a kot pojawi się gościnnie w krytycznym momencie, nadal będą cię wzruszać do łez, gdy na nie spojrzysz za 18 lat.
Bez względu na to, jaki gatunek lubisz fotografować, fotografuj dalej. Ucz się; czytaj szeroko i czerp inspirację z dowolnego miejsca. Ucz się na swoich błędach i dąż do poprawy, ale nie ograniczaj się do perfekcji. Ciesz się swoimi zdjęciami i, co najważniejsze, procesem ich tworzenia.