W tym artykule zajmiemy się wyzwaniami, z jakimi możesz się zmierzyć podczas fotografowania wnętrz nieruchomości, oraz omówimy kilka sposobów na poradzenie sobie z tymi problemami. Wykonywanie zdjęć z bracketingiem to najczęstszy i najskuteczniejszy sposób radzenia sobie z wnętrzami o wysokim kontraście. Poniżej znajdziesz wskazówki, jak fotografować i obrabiać wnętrza.
Problem
Większość fotografów zajmujących się nieruchomościami weszła do jakiegoś pokoju na pewnym etapie swojej kariery i pomyślała:„Ach… ciemny pokój z jasnym oknem. Tylko to, czego NIE potrzebuję!”
Korzystanie z prostych technik postprodukcyjnych w celu naprawienia prześwietlonych lub niedoświetlonych części zdjęcia jest praktycznie niemożliwe. Więc wejście w taką scenę może sprawić, że twoje serce się zatopi. Dobrą wiadomością jest to, że nie jest tak trudno obejść problem stwarzany przez te sceny, gdy jesteś wyposażony w odpowiednie techniki.
Uzyskanie dobrze wyeksponowanego zdjęcia ciemnego pokoju z jasnym oknem wydaje się początkowo niemożliwe. Odsłonić do wnętrza, a okna są wysadzone. Odsłoń okna, a ciemniejsze części pokoju pogrążą się w cieniu.
Zdjęcie odsłonięte do wnętrza (1/4 sekundy przy f/8), zauważ, że okna są zbyt jasne.
Różnica między najjaśniejszymi i najciemniejszymi obszarami, znana jako zakres dynamiczny, jest po prostu zbyt duża. To jest scena High Dynamic Range, w skrócie HDR.
Zdjęcie naświetlone dla okien (1/125 przy f/8), teraz widać, że wnętrze jest prawie całkowicie czarne.
Nasze oczy radzą sobie ze scenami HDR, dostosowując rozmiar naszych źrenic, wpuszczając mniej lub więcej światła, gdy napotykamy ciemniejsze lub jaśniejsze obszary. Mózg równoważy to wszystko i wszystko wydaje się dobrze oświetlone.
Niestety, jeśli chodzi o ciemne wnętrze z jasnym widokiem, nawet najlepsze lustrzanki cyfrowe nie są w stanie uchwycić całego zakresu jasności za pomocą pojedynczej ekspozycji.
Zdjęcie przy normalnej ekspozycji (1/30 przy f/8), tutaj widać, że niektóre obszary są zbyt ciemne, a okna zbyt jasne. Kamera nie może zachować szczegółów w całej scenie, kontrast jest zbyt duży.
Istnieją dwa sposoby rozwiązania tego problemu
- Możesz dodać światło, aby rozjaśnić pomieszczenie i zmniejszyć zakres dynamiczny.
- Możesz wykonywać wiele ekspozycji i łączyć je za pomocą oprogramowania, aby naśladować to, co robią nasze oczy i mózg.
Dodawanie światła
Aby rozjaśnić pomieszczenie, zazwyczaj będziesz potrzebować dodatkowego oświetlenia. Samo włączenie wszystkich dostępnych świateł raczej nie rozwiąże problemu.
Jedną z opcji jest zabranie ze sobą przenośnego oświetlenia. Jest to jednak kolejna umiejętność do opanowania, kolejna rzecz do udźwignięcia i choć koszt oświetlenia spada, to jest to kolejny wydatek. Być może trzeba będzie również przynieść przedłużacz i mieć nadzieję, że nieruchomość ma zasilanie.
Możesz także użyć profesjonalnych lamp błyskowych, montowanych poza aparatem i wyzwalanych zdalnie. Termin „profesjonalista” jest tutaj ważny, ponieważ słabsze lampy błyskowe rzadko dają wystarczającą ilość światła, aby rozwiązać ten konkretny problem.
Efektywne korzystanie z lamp błyskowych wymaga również umiejętności. Prawdopodobnie będziesz potrzebować kilku lamp błyskowych oraz wiedzy, jakich jednostek użyć i gdzie je umieścić. Ponownie, jest to większy koszt i dużo więcej sprzętu do noszenia, zwłaszcza jeśli dodasz również stojaki na jednostki.
Wykonywanie wielu ekspozycji
A co z podejściami z wielokrotną ekspozycją? Jedną z metod jest podejście Photoshopa, w którym robisz tylko dwa zdjęcia, jedno prawidłowo naświetlone dla pokoju, a drugie dla okien, i otwierasz je na osobnych warstwach w Photoshopie.
Po ręcznym wyrównaniu dwóch warstw (przy użyciu trybu mieszania różnicowego, który może Cię poprowadzić, przybliżenie może również pomóc), z ciemniejszym obrazem na dole, następnie wybierz wygaszone okna na górnej warstwie (obraz wyeksponowany do wnętrza pokoju). Używając maski warstwy, spraw, aby obszary okien były przezroczyste, a odpowiednio wyeksponowane okna w drugim ujęciu będą widoczne od spodu.
Niestety, takie podejście rzadko daje przekonujący i realistycznie wyglądający obraz, ponieważ dwie ekspozycje nie wystarczą, aby pokryć cały zakres jasności, którą postrzegają nasze oczy. Dodatkowo zdjęcie wyeksponowane przez okno będzie niedoświetlać ramę okna i wszelkie ozdoby na parapecie, sprawiając, że będą wyglądały na ciemniejsze niż powinny.
Bardziej efektywne podejście polega na wykonywaniu wielu ekspozycji w celu uchwycenia różnych poziomów oświetlenia (zdjęcia w nawiasach) i użyciu oprogramowania HDR do łączenia ich w dobrze naświetlony obraz. Cienie są korygowane bez dodatkowego oświetlenia, a jasne obszary są cofane, nie wyglądając na sztuczne.
Bracketing jest bardzo popularny wśród fotografów zajmujących się nieruchomościami, ponieważ rozwiązuje problemy związane z alternatywnymi podejściami. Wszystko bez kosztów i niedogodności związanych z dodatkowym sprzętem na miejscu – z wyjątkiem jednego dobrej jakości statywu!
Ekspozycje w podziale
Prawidłowe uchwycenie ekspozycji jest kluczem do uzyskania najlepszych wyników dzięki temu podejściu. Przyjrzyjmy się więc dokładniej, jak robią to profesjonaliści podczas fotografowania wnętrz nieruchomości, abyś sam mógł to opanować.
Zasadniczo wykonujesz serię identycznych ujęć przy tej samej przysłonie – ale przy różnych czasach otwarcia migawki. Stała przysłona utrzymuje tę samą głębię ostrości, podczas gdy zmiana ekspozycji pozwala uchwycić dobrze naświetlone obrazy dla wszystkich różnych poziomów oświetlenia w scenie.
Nazywa się to braketingiem ekspozycji, ponieważ różne ustawienia ekspozycji są „w nawiasach” pomiędzy najdłuższymi i najszybszymi wymaganymi czasami otwarcia migawki.
Funkcja automatycznego bracketingu ekspozycji (AEB), wbudowana w większość lustrzanek cyfrowych i aparatów bezlusterkowych, znacznie upraszcza ten proces, umożliwiając wykonanie trzech lub więcej ekspozycji z braketingiem za pomocą tylko jednego wyzwolenia migawki.
W wielu sytuacjach, zwłaszcza na zewnątrz, zaoszczędzi to również konieczności używania statywu. Wszelkie ruchy aparatu podczas fotografowania (nieuniknione w przypadku ujęć z ręki) są na tyle małe, że oprogramowanie z solidnymi funkcjami wyrównania może je automatycznie korygować.
Ustawienia aparatu
Konfigurację AEB rozpoczynasz, wybierając tryb priorytetu przysłony (Av).
Reszta różni się w zależności od modelu aparatu, ale zazwyczaj obejmuje trzy kroki:wybór trybu AEB i zdjęć seryjnych, wybór liczby klatek z bracketingiem i wybór liczby kroków EV między każdym ujęciem.
Instrukcja obsługi aparatu obejmuje kroki wymagane dla Twojego modelu.
Techniki bracketingu ekspozycji dla wnętrz
Różnice w oświetleniu sceny we wnętrzu z widokiem przez okna są tak duże, że robienie zdjęć w nawiasach może obejmować coś więcej niż tylko ustawienie AEB i robienie zdjęć, zwłaszcza gdy zależy Ci na najwyższej jakości wyników.
Główny problem wynika z wyboru przez aparat czasu otwarcia migawki dla linii bazowej lub „normalnej” ekspozycji (0 EV). Jasne światło wpadające przez okno może wpłynąć na automatyczną ekspozycję aparatu, powodując, że zestaw zdjęć jest przekrzywiony w kierunku niedoświetlenia.
Innym problemem jest to, że uchwycenie sceny może wymagać większej liczby ekspozycji niż zapewnia AEB aparatu. Ponadto, ponieważ niskie ISO najlepiej minimalizuje szum w cieniach, możesz potrzebować dość długich ekspozycji. Bez statywu spowoduje to rozmycie obrazu, który może zepsuć ujęcie.
Szybka technika
Chociaż braketing ekspozycji jest bardziej zaangażowany podczas fotografowania wnętrz z widokiem przez okno, możesz użyć stosunkowo szybkiej techniki, gdy różnice w oświetleniu nie są zbyt duże, a aparat oferuje szeroki zakres ekspozycji AEB. Tak to działa.
Po wybraniu trybu priorytetu przysłony (Av) skieruj kamerę na obszar pokoju, który nie jest ani zbyt ciemny, ani zbyt jasny, po prostu „średni” i z dala od okien.
Zwróć uwagę, że czas otwarcia migawki, gdy kamera jest skierowana na sofę, wynosi 1/10.
Zwróć uwagę na czas otwarcia migawki wyświetlany przez aparat dla tego obszaru. Następnie przejdź do trybu ręcznego, upewnij się, że szybkość migawki jest taka, jaka została zapisana, włącz funkcję AEB i zrób zdjęcia.
Chociaż z pewnością będzie to lepsze niż pojedyncza ekspozycja, przy tej technice brakuje Ci kontroli i nie zawsze możesz wybrać odpowiednią liczbę zdjęć do zrobienia.
Zaawansowana technika nawiasów
Jeśli chcesz zmaksymalizować jakość wydruku, skorzystaj z tej zaawansowanej techniki braketingu ekspozycji, aby mieć pewność, że wykonasz wszystkie ekspozycje potrzebne do pokrycia całego zakresu oświetlenia. Daje to znacznie większą kontrolę, chociaż zajmuje to trochę więcej czasu, a proces jest nieco bardziej złożony.
Ten film przedstawia technikę, od konfiguracji aparatu, przez określenie, jakich ekspozycji użyć, aż po wykonanie samych zdjęć.
Jedną z głównych zalet tej techniki jest to, że ustala ona precyzyjne czasy otwarcia migawki, które odpowiadają maksymalnym poziomom ciemności i jasności w pomieszczeniu. Robi to, określając czas otwarcia migawki dla obu skrajnych zakresu oświetlenia.
Jest to ważne, ponieważ błędna ocena prawidłowej ekspozycji najciemniejszych obszarów może skutkować obrazem, w którym wnętrze nie jest wystarczająco jasne. Brak uchwycenia najjaśniejszych obszarów powoduje rozmycie okien.
Jak znaleźć czas otwarcia migawki dla obu skrajności
Możesz wybrać jedną z dwóch metod, aby znaleźć czas otwarcia migawki dla najciemniejszych i najjaśniejszych części sceny:
- Metoda pomiaru punktowego.
- Metoda sprawdzania histogramu.
Metoda pomiaru punktowego
To najszybszy sposób na znalezienie potrzebnych czasów otwarcia migawki. Zacznij od wybrania priorytetu przysłony lub trybu Av, a następnie wybierz opcję Pomiar punktowy z menu aparatu.
Tryb pomiaru punktowego.
Znajdź najdłuższy czas otwarcia migawki, skupiając się na najciemniejszej części pokoju. Obserwując światłomierz w wizjerze aparatu, dostosuj czas otwarcia migawki, aż aparat pokaże, że jest to najlepsza ekspozycja dla tej części pomieszczenia. Zanotuj zalecany czas otwarcia migawki.
Znajdź najkrótszy czas otwarcia migawki, skupiając się na najjaśniejszej części pomieszczenia, i powtórz proces, aby znaleźć najlepszy czas otwarcia migawki. Ponownie zwróć uwagę na zalecaną prędkość.
Metoda histogramu
Druga metoda określenia dwóch czasów otwarcia migawki jest bardziej precyzyjna i działa tak:
- Ustaw ekran LCD aparatu lub podgląd obrazu na wyświetlanie histogramu jasności.
- Zrób ujęcie próbne najciemniejszego obszaru pokoju, a następnie sprawdź histogram.
- Jeśli lewa strona histogramu pokazuje pionową linię na początku wykresu, oznacza to, że istnieją ciemne obszary, których jeszcze nie uchwyciłeś.
- Zrób kolejne zdjęcie z dłuższym czasem otwarcia migawki i powtarzaj proces, aż histogram zmieni się w płaską linię po lewej stronie. Kiedy to widzisz, zidentyfikowałeś najdłuższy potrzebny czas otwarcia migawki.
- Teraz zrób ujęcie próbne najjaśniejszej części pokoju i ponownie sprawdź histogram.
- Tym razem poszukaj pionowej linii po prawej stronie histogramu. Jeśli go widzisz, oznacza to, że nie uchwyciłeś jeszcze najjaśniejszych części sceny.
- Rób krótsze ekspozycje, sprawdzając histogram po każdej, aż po prawej stronie wykresu pojawi się płaska linia. Kiedy to widzisz, wiesz, jaka jest najkrótsza potrzebna migawka.
Wiele lustrzanek cyfrowych ma funkcję, która pokazuje prześwietlone części obrazu. Po włączeniu system ostrzegania o prześwietleniu powoduje, że prześwietlone obszary migają lub migają podczas oglądania na ekranie LCD. Jeśli to widzisz, zwiększ szybkość migawki, aż migające obszary przestaną migać.
Jak ograniczyć ekspozycje
Po zapoznaniu się z tymi dwoma czasami otwarcia migawki możesz ich używać na dwa różne sposoby – jeden, który wykorzystuje wbudowaną opcję Auto Exposure Bracketing (AEB), i drugi, który tego nie robi.
Pełna metoda ręczna
- Przełącz aparat w tryb ręczny
- Ustaw czas otwarcia migawki na najkrótszy ze zmierzonych czasów otwarcia migawki i zrób zdjęcie.
- Skróć czas otwarcia migawki o jeden stopień (EV) i zrób następne zdjęcie.
- Zmniejszaj czas otwarcia migawki o jeden stopień (EV) dla każdego zdjęcia, aż osiągniesz najdłuższy z dwóch zmierzonych czasów otwarcia migawki.
Metoda półautomatyczna
- Otwórz aplikację Kalkulator ekspozycji HDR firmy HDRsoft.
- Wprowadź do aplikacji najkrótszy i najdłuższy czas otwarcia migawki.
- Wybierz maksymalną liczbę ramek w nawiasach obsługiwanych przez aparat.
- Wybierz odstęp EV równy 2, jeśli Twój aparat go obsługuje, w przeciwnym razie wybierz najwyższy odstęp EV, jaki oferuje, a następnie kliknij „Pobierz ekspozycje”.
- Postępuj zgodnie z instrukcjami Kalkulatora ekspozycji HDR, upewniając się, że przed zrobieniem serii z bracketingiem ustawiłeś aparat w trybie AEB i wybrałeś tryb zdjęć seryjnych.
Dodatkowe wskazówki dotyczące robienia zdjęć
Wiesz już, jak mierzyć najdłuższe i najkrótsze ekspozycje, jakich będziesz potrzebować, oraz jak skonfigurować aparat tak, aby wykonywał wszystkie ekspozycje między nimi. Ważna jest również prawidłowa technika, więc oto kilka kroków, które należy wykonać, aby upewnić się, że uzyskasz dobre wyniki.
- Bezpiecznie zamontuj kamerę na statywie i upewnij się, że kamera jest wypoziomowana.
- Jeśli aparat jest zamontowany na statywie, wyłącz automatyczną stabilizację obrazu.
- Ustaw wbudowaną lampę błyskową na Wył., jeśli Twój aparat ją posiada.
- Dołącz zdalny spust migawki, aby zmniejszyć ryzyko rozmycia.
- Wybierz tryb ręczny i ustaw przysłonę odpowiednią do wymaganego oświetlenia i głębi ostrości.
- Ustaw wartość ISO, 100 jest idealne. Szum cyfrowy (elektroniczny odpowiednik ziarna) wzrasta wraz ze wzrostem wartości ISO, więc utrzymuj go na jak najniższym poziomie. Staraj się nie przekraczać ISO 400.
- Określ czas otwarcia migawki wymagany do najlepszego naświetlenia najciemniejszej części pomieszczenia oraz czas otwarcia migawki, aby najlepiej naświetlić najjaśniejszy fragment. Zobacz sekcję powyżej dotyczącą znajdowania czasów otwarcia migawki dla obu skrajności.
- Zrób zdjęcia z przedziałem ekspozycji, jak opisano w poprzedniej sekcji.
Po powrocie z sesji przetwórz zdjęcia w oprogramowaniu HDR. Istnieją różne aplikacje fotograficzne, które mogą łączyć wielokrotne ekspozycje w HDR. Photomatix Pro jest pierwszym wyborem wśród wielu fotografów zajmujących się nieruchomościami, ponieważ oferuje ustawienia zoptymalizowane do wnętrz, osiągając naturalny wygląd, do którego dążą.
Korzystanie z Photomatix Pro we wnętrzach nieruchomości
Photomatix Pro został zaprojektowany tak, aby był łatwy w użyciu, więc powinieneś dość szybko z niego korzystać. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci jak najlepiej wykorzystać to do swoich zdjęć wnętrz.
Zaznacz opcję Wyrównaj obrazy źródłowe z wybraną opcją Na statywie (nawet gdy używasz statywu, pomiędzy ujęciami mogą wystąpić niewielkie ruchy aparatu).
Nie aktywuj opcji usuwania duchów. Jest to ważne w przypadku obrazów nieruchomości, ponieważ dostosowanie do efektu zjawy, gdy go nie ma, obniża jakość obrazu. Jeśli bezwzględnie musisz użyć usuwania duchów, na przykład, ponieważ coś przeniosło się poza okno, upewnij się, że używasz opcji selektywnego usuwania duchów, aby można ją było zastosować tylko do okna, którego dotyczy problem.
Podczas dostosowywania scalonego obrazu HDR użyj listy rozwijanej nad wstępnie ustawionymi miniaturami, aby wyświetlić tylko te związane ze stylem Architektura (lub „Nieruchomości” w zależności od wersji Photomatix).
Na koniec możesz użyć narzędzia do prostowania panelu Finishing Touch, aby skorygować pochyłe podłogi lub ściany, które nie są ustawione pionowo. Na koniec użyj narzędzia do przycinania, aby usunąć obszary krawędzi zdjęcia dotknięte zniekształceniem obiektywu szerokokątnego lub aberracją chromatyczną.
Wniosek
Chociaż robienie dobrych zdjęć wnętrz nieruchomości może wydawać się zniechęcające, szczególnie w przypadku jasnych okien, odpowiednie techniki i oprogramowanie sprawiają, że jest to możliwe bez nieporęcznego i drogiego sprzętu.
Najważniejsze punkty do zapamiętania to:
- Nawiasy ekspozycji to kluczowa technika.
- W przypadku prostych scenariuszy możesz zastosować nawias na podstawie średniej ekspozycji.
- W innych sytuacjach opracuj najjaśniejszą i najciemniejszą ekspozycję wraz ze zdjęciami pomiędzy nimi.
- Pomiar punktowy lub histogram mogą pomóc w określeniu tych ekspozycji.
- Ekspozycje można wykonywać ręcznie lub za pomocą AEB i aplikacji Kalkulator ekspozycji HDR.
Masz pytania dotyczące wskazówek zawartych w artykule i brania pod uwagę ekspozycji wnętrz w nawiasach? Jeśli tak, daj nam znać w komentarzach poniżej. Jeśli masz jakieś własne wskazówki, również możesz się nimi podzielić.
Zastrzeżenie:HDRsoft jest płatnym partnerem dPS