1. Przygotowanie jest kluczowe:
* Komunikuj się wcześniej z rodzicami:
* Zapytaj o osobowość dziecka: Czy są nieśmiali, energetyczni, łatwo rozproszeni, podatni na napady złości, czy mają jakieś konkretne potrzeby (np. Alergie, czułość sensoryczna)?
* Omów oczekiwania: Wyjaśnij proces, czas i cel (kilka dobrych zdjęć). Zapewnij ich, że doskonałość nie jest celem, a szczere strzały są często najlepsze.
* Zapytaj o motywatory: Na jakie nagrody lub interesy reaguje dziecko? (np. konkretna zabawka, ulubiona piosenka, pochwała)
* Plan na przerwy: Ustal z wyprzedzeniem, kiedy i jak często należy pobierać przerwy.
* Zaangażowanie rodziców: Jak aktywni rodzice chcą być? Czy pomogą w pozowaniu lub po prostu obserwować?
* Zaplanuj sesję:
* trzymaj to krótkie: Małe dzieci mają krótką uwagę. Cel na 30-45 minut maksymalnie.
* Wybierz odpowiedni czas: Zaplanuj sesję, gdy dziecko najprawdopodobniej zostanie wyposażone i karmione. Unikaj czasu drzemki i czasów posiłków.
* Lokalizacja, lokalizacja, lokalizacja: Wybierz lokalizację, która jest bezpieczna, interesująca i odpowiednia dla wieku i osobowości dziecka. Rozważ znane środowisko (takie jak ich dom lub ulubiony park) dla młodszych dzieci. Miej plan kopii zapasowej na złą pogodę.
* mają listę strzałów: Przygotuj prostą listę strzałów, aby pozostać zorganizowana i skupiona. Priorytetyzuj najpierw najważniejsze ujęcia.
* Przygotuj swój sprzęt: Naładuj akumulatory, czyste soczewki i wszystko gotowe. Unikaj czasu grzebania i marnowania czasu.
* Przynieś zapasy:
* przekąski i napoje: Zdrowe (i nie bałaganiowe!) Przekąski mogą działać cuda.
* zabawki i rekwizyty: Przynieś zabawki, książki lub rekwizyty odpowiednie dla wieku, które można wykorzystać do rozpraszania lub zaangażowania dziecka. Niech rodzice przyniosą ulubiony przedmiot pocieszenia.
* chusteczki i tkanki: Niezbędne dla bałaganu i ciekawych nosów.
* Zmiana ubrań (dla dziecka): Wypadki się zdarzają!
* Muzyka: Stwórz listę odtwarzania piosenek przyjaznych dzieciom, aby stworzyć zabawną i zrelaksowaną atmosferę.
* Twoja gra A (i poczucie humoru): Przygotuj się na głupie, cierpliwe i elastyczne.
2. Podczas sesji:cierpliwość i zdolność adaptacji to supermocarstwa:
* Ustal połączenie:
* Zacznij powoli: Nie od razu wrzucaj aparatu w twarz dziecka. Poświęć kilka minut na rozmowę i zbudowanie relacji. Zejdź na swój poziom.
* Bądź przyjazny i przystępny: Uśmiechnij się, użyj delikatnego głosu i nawiązuj kontakt wzrokowy.
* Naucz się ich nazwy i używaj jej często.
* Pokaż prawdziwe zainteresowanie: Zapytaj ich o ulubione zabawki, zajęcia lub historie.
* Spraw, by jest zabawne i wciągające:
* Zmień go w grę: „Czy możesz mi pokazać swoją najlepszą pozę superbohatera?” „Zobaczmy, czy możesz ryczeć jak lew!”
* Użyj głupich dźwięków i twarzy: Nie bój się być głupim!
* Niech będą oni: Szczere ujęcia są często najbardziej autentyczne i piękne. Objąć chaos.
* Oferuj wybory: "Czy chcesz stać tutaj czy tam?" „Chcesz trzymać tę zabawkę czy tę?” Dawanie im poczucia kontroli może pomóc zmniejszyć opór.
* Utrzymuj to poruszanie się: Zmień lokalizacje, czynności lub pozycję, aby je zaangażować.
* Zarządzaj zachowaniem:
* Pozytywne wzmocnienie: Pochwała i zachęty trwają długą drogę. „Świetna robota!” „Dobrze sobie radzisz!” „Uwielbiam twój uśmiech!”
* ignoruj mniejsze złe zachowanie: Nie zwracaj uwagi na zachowanie poszukiwania uwagi.
* Przekieruj uwagę: Jeśli dziecko zaczyna być niespokojne, spróbuj rozproszyć je nową zabawką, inną pozą lub zmianą scenerii.
* Komunikuj się z rodzicami: Jeśli starasz się zarządzać zachowaniem dziecka, porozmawiaj z rodzicami. Znają swoje dziecko najlepiej i mogą zaoferować sugestie.
* rób przerwy: Jeśli dziecko jest przytłoczone, zrób krótką przerwę. Pozwól im biegać, grać lub mieć przekąskę.
* Wiesz, kiedy zatrzymać: Czasami to się nie stanie. Nie wymuszaj tego. Lepiej jest zmienić harmonogram, niż skończyć z krzyczącym, nieszczęśliwym dzieckiem i bez użytecznych zdjęć.
* Techniki aparatu:
* szybka czas otwarcia migawki: Uchwyć te ulotne momenty współpracy.
* Tryb ciągłego fotografowania: Zwiększ swoje szanse na uzyskanie dobrego strzału wśród ruchu.
* Skoncentruj się na oczach: Ostre oczy są kluczowe dla urzekających portretów.
* Użyj naturalnego światła: Jest to często bardziej pochlebne i mniej zastraszające niż Flash.
* strzelaj z różnych kątów: Zejdź nisko, strzelaj z góry, eksperymentuj z perspektywami.
* Rozwiązanie z konkretnymi problemami:
* nieśmiałość: Bądź cierpliwy, daj im czas na rozgrzanie się i unikaj ich zbyt mocno popychania. Skoncentruj się na kandydatach w interakcji z rodzicami.
* Odmowa współpracy: Spróbuj przekupstwa (z aprobatą rodziców!), Gry i głupoty. Czasami po prostu pozwól im być przez chwilę i wycofać naturalne strzały.
* tantrums: Zachowaj spokój, pozwól rodzicom sobie z tym poradzić (w razie potrzeby) i zrobić sobie przerwę.
* Deficyt uwagi: Skróć sesję, użyj wielu rekwizytów i zmian scenerii oraz skup się na rejestrowaniu krótkich momentów skupienia.
* Upoślecia fizyczne/specjalne potrzeby: Komunikuj się z rodzicami wcześniej, aby zrozumieć wszelkie konkretne potrzeby lub ograniczenia. Odpowiednio dostosuj sesję.
3. Po sesji:
* Recenzja i edytuj: Bądź selektywny przy wyborze ostatecznych zdjęć. Skoncentruj się na uchwyceniu osobowości i esencji dziecka, nawet jeśli poza nie jest idealna.
* Komunikuj się z rodzicami: Poinformuj ich, jak poszła sesja i kiedy mogą spodziewać się zdjęć.
* Ucz się i dostosuj: Zastanów się, co działało dobrze, a co nie. Wykorzystaj tę wiedzę, aby poprawić swoje podejście do przyszłych sesji.
Kluczowe wyniki:
* cierpliwość jest najważniejsza.
* Elastyczność jest niezbędna.
* Komunikacja jest kluczowa.
* Skoncentruj się na wychwytywaniu osobowości, a nie perfekcji.
* Nie bój się być głupi!
Pamiętaj, każde dziecko jest inne. To, co działa dla jednego, może nie działać dla innego. Kluczem jest przygotowanie, dostosowanie się i cierpliwe. Powodzenia!