1. Planowanie i koncepcja:
* Zdefiniuj swoją wizję: Jakie uczucie chcesz wywołać? Pomyśl o słowach takich jak:zamach, dramatyczne, intymne, tajemnicze, potężne, introspektywne. To poprowadzi twoje oświetlenie i pozowanie wyborów.
* Temat: Rozważ funkcje swojego pacjenta. Czy istnieją kąty lub cechy, które chcesz podkreślić w cieniu?
* strój i tło: Ciemne lub stonowane kolory najlepiej sprawdzają się w przypadku niskiego klucza. Unikaj jasnych, rozpraszających odzieży. Dla tła pomyśl prosto, ciemno i nierefleksyjne. Idealne jest czarne tło, ale ciemna ściana może również działać.
* Inspiracja: Spójrz na niskie portrety online. Zidentyfikuj elementy, które lubisz i chcesz włączyć do własnej pracy. Zwróć uwagę na kierunek światła, intensywność cieni i ogólny nastrój.
2. PRZEKŁAD, którego potrzebujesz:
* kamera: Każda kamera z ręcznymi elementami sterującymi (DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon z dobrą aplikacją aparatu, która umożliwia ręczne sterowanie).
* obiektyw: Południe portretowe jest idealne (np. 50 mm, 85 mm), ale każdy obiektyw może działać. Szerszy apertura (mniejsza liczba F, taka jak f/2.8 lub f/1.8) pomoże w płytkiej głębokości pola i gromadzi więcej światła w ciemniejszym środowisku.
* źródło światła (kluczowe):
* strobe/flash: Najlepsza opcja kontroli. Będziesz chciał jeden z regulowaną mocą. Zaleca się miękkość lub parasol do zmiękczenia światła.
* ciągłe światło: Panele LED lub nawet silna lampa mogą działać. Ponownie rozważ softbox lub dyfuzor. Zaletą jest to, że możesz zobaczyć oświetlenie w czasie rzeczywistym.
* naturalne światło (trudne, ale możliwe): Można użyć pojedynczego okna z silnym światłem kierunkowym. Musisz kontrolować światło za pomocą odbłyśników lub flag (więcej na ten temat później).
* Modyfikator światła (niezbędny, jeśli używasz flash/ciągły):
* softbox lub parasol: Rozpowszechnia światło, tworząc bardziej miękkie cienie.
* snoot: Kieruje bardzo wąską wiązką światła, tworząc dramatyczne reflektory.
* drzwi stodoły: Kształtować i kontrolować rozprzestrzenianie się światła.
* reflector (opcjonalnie, ale pomocny): Biały lub srebrny odbłyśnik może odbić się z powrotem do cienia, lekko je zmiękczając.
* Czarne flagi/flacie (opcjonalnie, ale zalecane): Czarne deski lub tkaniny z pianki mogą blokować światło i pogłębiać cienie.
* statyw (zalecany): Pomaga utrzymać aparat stabilny, szczególnie w słabym świetle.
* Miernik światła (opcjonalnie, ale profesjonalny): Pomaga dokładnie mierzyć światło spadające na Twój temat. Wbudowany licznik aparatu może działać, ale dedykowany licznik jest bardziej precyzyjny.
3. Ustawienia aparatu:
* strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* ISO: Utrzymuj go jak najniższe, jak to możliwe (ISO 100-400), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko w razie potrzeby, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. Szerszy apertura (np. F/2.8, f/4) stworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło i izolując podmiot. Mniejsza otwór (np. F/8) zapewni większą głębokość pola.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję w połączeniu z otworem i ISO. Unikaj czasów otwarcia migawki, które są zbyt wolne, aby zapobiec rozmyciu ruchu (ręczna:1/ogniskowa lub szybsza).
* Bilans biały: Ustaw go zgodnie z źródłem światła (np. Flash, wolfram, światło dzienne). W przypadku strzelania w RAW możesz łatwo dostosować równowagę białych w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Tryb pomiarowy: Użyj pomiaru punktowego, aby zmierzyć światło na twarzy pacjenta, zwłaszcza na obszarach najważniejszych. Pomaga to uniknąć przeglądu najważniejszych atrakcji.
4. Konfiguracja oświetlenia:
* Konfiguracja jednorodka (najczęstsza dla niskiego klucza):
1. Ustaw światło: Umieść źródło światła na bok i nieco za tematem. To tworzy cienie po przeciwnej stronie twarzy. Eksperymentuj z kątem i odległością światła. Przeniesienie światła dalej stworzy bardziej dramatyczne cienie.
2. Feather the Light: „Feathering” oznacza celowanie środka światła * nieco * od obiektu. To sprawia, że światło spada stopniowo i zmiękcza cienie.
3. Regulacja mocy: Dostosuj moc źródła światła, aż uzyskasz pożądany poziom jasności na wyróżnionych obszarach twarzy pacjenta.
4. CHAROW CONTROL (Opcjonalnie): Użyj czarnej flagi (Foamcore) po przeciwnej stronie światła, aby pogłębić cienie. Reflektor po stronie cienia może * nieznacznie * zmiękczyć cienie, ale uważaj, aby nie być zbyt jasne. Celem jest wciąż utrzymanie głębokich cieni.
* konfiguracja dwukierunkowa (bardziej zaawansowana):
1. Key Light: Twoje główne światło, umieszczone zgodnie z opisem w konfiguracji jednorodka.
2. wypełnij światło (opcjonalnie): Słabsze źródło światła (lub reflektor) umieszczone po przeciwnej stronie światła kluczowego do * lekko * wypełniają cienie. To światło powinno być znacznie przyciemnione niż kluczowe światło - celem jest * nie *, aby wyeliminować cienie, po prostu je zmiękczyć.
* Rembrandt Lighting: Jest to klasyczny wzór oświetlenia, który jest często używany w niskich portretach. Światło kluczowe jest ustawione w celu stworzenia małego trójkąta światła na policzku naprzeciwko źródła światła.
5. Pozowanie:
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami. Nieco odwrócenie obiektu od źródła światła może stworzyć bardziej dramatyczne cienie.
* Pozycja podbródka: Lekko obniżenie podbródka może stworzyć więcej cienia pod linią szczęki.
* oczy: Zwróć uwagę na światła (odbicie źródła światła w oczach). Catchlights mogą dodać życie do portretu. Upewnij się, że przynajmniej jedno oko ma światło.
* wyrażenie: Subtelna lub poważna ekspresja często działa dobrze z niskim portretem.
6. Wykonanie strzału:
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach.
* komponuj: Zwróć uwagę na kompozycję. Prosta, uporządkowana kompozycja najlepiej działa w przypadku portretów niskich.
* weź wiele strzałów: Eksperymentuj z różnymi pozami, kątami oświetlenia i ustawieniami aparatu.
7. Przetwarzanie (kluczowe):
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć cienie i wyróżnienia.
* czarne: Pogłębiaj Czarnych, aby stworzyć bardziej dramatyczny efekt.
* Podprawy: Dostosuj najważniejsze informacje, aby zapobiec ich prześwietleniu.
* Shadows: Dostosuj cienie, aby kontrolować poziom szczegółowości w ciemniejszych obszarach.
* Dodge and Burn: Użyj technik Dodge i Burn, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary obrazu, zwiększając atrakcje i cienie.
* wyostrzenie: Dodaj odrobinę wyostrzenia, aby wydobyć szczegóły.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zmniejsz hałas, zwłaszcza jeśli musiałeś użyć wyższego ISO.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie): Możesz dodać subtelną ocenę kolorów, aby zwiększyć nastrój portretu.
* Konwertuj na czarno -biały (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w kolorze czarno-białym.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi konfiguratorami oświetlenia i ustawieniami aparatu.
* start proste: Zacznij od konfiguracji na jedno światło i stopniowo dodawaj więcej świateł, gdy stajesz się bardziej komfortowy.
* Obejrzyj histogram: Histogram to wykres pokazujący rozkład tonów na twoim obrazie. W przypadku portretu o niskim kluczu chcesz, aby histogram został przesunięty w lewo, co wskazuje na większy nacisk na ciemniejsze tony. Unikaj przycinania (gdzie histogram dotyka krawędzi), ponieważ wskazuje to utracone szczegóły na wyświetleniach lub cienie.
* Nie bój się ciemności: Kluczem do dobrego niskiego portretu jest przyjęcie cieni. Nie bój się pozwolić, aby obszary obrazu stały się całkowicie czarne.
* Cierpliwość: Opanowanie niskich portretów wymaga czasu. Bądź cierpliwy wobec siebie i ćwicz dalej.
Powszechne błędy, których należy unikać:
* Overlighting: Największym błędem jest użycie zbyt dużej ilości światła i niewystarczającej liczby cieni.
* ostre cienie: Chociaż cienie są ważne, nie powinny być zbyt ostre i rozpraszające. Pomocne zmiękczenie światła za pomocą modyfikatora.
* rozpraszające tło: Zajęte lub jasne tło odwróci uwagę od tematu.
* słabe pozowanie: Zwróć uwagę na pozę i upewnij się, że uzupełnia oświetlenie i ogólny nastrój portretu.
Podążając za tymi krokami i regularnie ćwicząc, możesz tworzyć oszałamiające niskie portrety pełne dramatu i emocji. Powodzenia!