1. Planowanie i przygotowanie:
* Zidentyfikuj swoje punkty skupienia: Pierwszym krokiem jest określenie bliskich i dalekich granic pożądanej głębokości pola. Jaki jest najbliższy obiekt, który chcesz ostro? Co jest najlepiej? Jasny pomysł poprowadzi twoje wybory koncentracji.
* Wybierz swój kompozycję: Ostrożnie skomponuj swój strzał. Rozważ elementy na pierwszym planie, środku ziemi i tle.
* statyw jest niezbędny: Solidny statyw jest * absolutnie * krytyczny. Kamera nie może poruszać się między strzałami. Nawet najmniejsza zmiana może zrujnować proces układania.
* Tryb ręczny: Przełącz do trybu ręcznego (M) na aparacie. Daje to pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* Ręczne skupienie: Użyj ręcznego ostrości. Wyłącz całkowicie autofokus (włącz obiektyw lub w menu aparatu).
* wiatr: Wiatr może być poważnym problemem, szczególnie w przypadku liści. Staraj się strzelać w spokojne dni lub w „złotych godzinach”, gdy powietrze jest często stały. Jeśli wiatr jest nieunikniony, spróbuj użyć szybszego czasu otwarcia migawki i wykonanie większej liczby zdjęć, aby uchwycić kilka ostrych.
2. Ustawienia aparatu:
* apertura: Podczas gdy układanie ostrości pozwala przezwyciężyć ograniczenia przysłony, zacznij od przysłony średniego zasięgu, takiej jak f/8 lub f/11. Zapewnia to przyzwoitą ostrość podstawy i pomaga zminimalizować dyfrakcję. Nie wykraczaj poza f/16, jeśli możesz tego uniknąć.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (zazwyczaj ISO 100), aby zminimalizować hałas.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję, kompensując wybraną aperturę i ISO.
* Bilans biały: Ustaw swoją białą równowagę (np. Światło dzienne, cień) i zachowaj spójność we wszystkich ujęciach. Strzelanie w RAW daje większą elastyczność w regulacji tego później.
* Jakość obrazu: Strzelaj w surowym formacie. To zachowuje maksymalną ilość szczegółów i pozwala na większą elastyczność w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Stabilizacja obrazu: Obróć stabilizację obrazu (IS) lub redukcję wibracji (VR) * OFF * podczas korzystania z statywu. Systemy te mogą czasem wprowadzać rozmycie, gdy kamera jest stacjonarna.
3. Proces skupienia (krytyczny):
* na żywo (zalecane): Użyj widoku na żywo z powiększeniem (powiększ), aby precyzyjnie skupić się na każdym punkcie. Zapewnia to najdokładniejsze wyniki.
* Punkt wyjścia: Zacznij skupić się na * najbliższym * obiekt, który chcesz być ostry.
* Przyrostowe korekty: Powoli i ostrożnie dostosuj pierścień ostrości, aby przesunąć płaszczyznę ostrości dalej na scenę.
* Liczba strzałów: Liczba potrzeb, których potrzebujesz, zależy od głębokości sceny, przysłowiska, którego używasz i od ogniskowej obiektywu. Jako * ogólny * punkt początkowy:
* W przypadku szerszych scen (np. 24 mm lub szerszych) możesz potrzebować mniej strzałów.
* W przypadku dłuższych centralnych (np. 50 mm lub dłużej) będziesz potrzebować więcej zdjęć.
* W przypadku bardzo bliskich elementów pierwszego planu będziesz potrzebować więcej strzałów, aby pokryć płytką głębokość pola.
* Metodyczne podejście: Systematycznie przesuń punkt skupienia na scenę, robiąc zdjęcie na każdym etapie. Nakładanie się jest kluczowe! Upewnij się, że każdy strzał ma * trochę * nakładania się ostrych obszarów z sąsiednimi ujęciami. To nakładanie się pomaga bezproblemowo mieszać obrazy.
* Focus Pasowanie (jeśli jest dostępne): Jeśli twój aparat skupia się na szczycie, włącz go. To wizualnie podkreśla obszary, w których proces jest łatwiejszy.
* zdalne wydanie migawki (wysoce zalecane): Użyj zdalnego wydania migawki lub samowystarczalności aparatu (2-sekundowe opóźnienie), aby uniknąć wstrząsu aparatu podczas nacisku przycisku migawki.
4. Procesing (układanie obrazów):
* Opcje oprogramowania: Dostępnych jest kilka programów do układania skupienia:
* Adobe Photoshop: Ma wbudowaną funkcję „Auto-Blend Layers” (Edytuj> Auto-Blend Layers).
* Helicon Focus: Dedykowany program układania ostrości znany z doskonałych wyników.
* Zerene Stacker: Kolejny dedykowany program często faworyzowany do fotografii makro, ale także działa dobrze w przypadku krajobrazów.
* Photo Affinity: Potężna alternatywa dla Photoshopa, która oferuje również możliwości układania skupienia.
* Podstawowy przepływ pracy:
1. Importuj obrazy: Zaimportuj wszystkie zdjęcia do wybranego oprogramowania.
2. Wyrównaj obrazy: Większość programów ma funkcję wyrównania. Uruchom to, aby zrekompensować jakikolwiek niewielki ruch między strzałami (nawet przy statywie możliwe jest niewielki dryf).
3. Układanie/mieszanie: Oprogramowanie przeanalizuje obrazy i utworzy obraz złożony ze wszystkimi obszarami.
4. Retrousing: Sprawdź ułożony obraz dla wszelkich artefaktów lub niedoskonałości. Retusz (np. Klonowanie, szczotka lecznicza) może być konieczne do oczyszczenia wszelkich problemów.
5. Korekty końcowe: W razie potrzeby dokonaj ostatecznych regulacji koloru, kontrastu, ostrości i redukcji szumów.
* Rzeczy, na które należy uważać:
* Ghosting: Poruszające się elementy (np. Liście dmuchające na wietrze) mogą powodować artefakty z widokiem. Staraj się unikać scen ze zbyt dużym ruchem lub rozważ użycie szybszego czasu otwarcia migawki, aby zamrozić ruch. Photoshop i niektóre inne programy oferują narzędzia pomagające zmniejszyć duchy.
* halos: Halo mogą czasem pojawiać się wokół krawędzi o wysokiej zawartości kontroli. Wypróbuj różne metody układania w oprogramowaniu lub ręcznie je retusz.
* nadmierne ostrzeżenie: Uważaj, aby nie wykręcić ostatecznego obrazu, ponieważ może to zaakcentować hałas i artefakty.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Practice czyni idealne: Układanie ostrości wymaga praktyki. Zacznij od prostych scen i stopniowo zwiększaj złożoność.
* Sprawdź swoje strzały: Po każdym ujęciu powiększ ekran LCD, aby sprawdzić, czy skupienie jest ostre w zamierzonym obszarze.
* konsystencja jest kluczowa: Utrzymuj spójne ustawienia aparatu w całym procesie.
* Poznaj swoje oprogramowanie: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami i algorytmami w oprogramowaniu do układania, aby znaleźć to, co działa najlepiej dla twoich zdjęć.
* Użyj szyny ogniskowej (zaawansowany): Aby uzyskać ekstremalną precyzję, szczególnie w fotografii makro, szyna ogniskowania umożliwia precyzyjnie przesunąć aparat do przodu w małych przyrostach, zamiast regulacji pierścienia ostrości. Chociaż nie jest to niezbędne dla większości scenariuszy krajobrazu, może to być korzystne.
* Rozważ „hiperfokalną odległość” jako punkt wyjścia: Hiperfokalna odległość to odległość, na której skupiasz się, wszystko, od połowy tej odległości do nieskończoności, jest akceptowalnie ostre. Zrozumienie, że pomaga wybrać odpowiednie punkty ostrości do układania ostrości, szczególnie dla scen o odległym tle.
Postępując zgodnie z tymi krokami i ćwicząc technikę, możesz opanować układanie ostrości i tworzyć oszałamiające obrazy krajobrazowe o niesamowitej ostrości i głębokości pola. Powodzenia!