1. Planowanie i koncepcja:
* Temat: Kogo fotografujesz? Rozważ ich osobowość. Niski portret może dobrze nadać poważne, kontemplacyjne, a nawet tajemnicze tematy.
* nastrój/historia: Jakie uczucie chcesz wywołać? Pomyśl o słowach takich jak „intensywna”, „kontemplacyjna”, „potężna” lub „melancholijna”. To poprowadzi twoje oświetlenie i pozowanie wyborów.
* odzież: Ciemne, stałe kolory najlepiej działają. Unikaj zajętych wzorów lub jasnych kolorów, które przyciągną uwagę od twarzy. Matowe tkaniny są lepsze niż błyszczące.
* Makeup (opcjonalnie): Jeśli Twój temat nosi makijaż, rozważ bardziej zdefiniowany wygląd, szczególnie wokół oczu i kości policzkowych, aby pomóc im wyróżnić się na cieniach. Ale zachowaj to wystarczająco naturalne, aby pasować do ogólnego nastroju. W przypadku strzelania do mężczyzny, może odrobinę matowego proszku, aby zmniejszyć połysk.
2. Konfigurowanie oświetlenia:
To najważniejsza część. Potrzebujesz co najmniej jednego źródła światła (stroboskop, światło błyskawiczne, a nawet mocna lampa może działać).
* tło: Niezbędne jest ciemne, nierefleksyjne tło. Czarny materiał, ciemna ściana, a nawet zaciemniona pokój może działać. Tło * nie należy * oświetlić. Chcesz, żeby zniknęła w ciemności.
* Umieszczenie światła:
* Konfiguracja jednorodka (prosta i skuteczna):
* światło kluczowe: To jest twoje główne światło. Umieść go lekko na bok i * nieznacznie * nad głową pacjenta. Kąt światło w dół. Celem jest tworzenie cieni po przeciwnej stronie twarzy.
* Eksperymentuj z odległością: Bliżej przeniesienia światła sprawi, że będzie jaśniejsze i trudniejsze (ostrzejsze cienie). Przeniesienie go dalej sprawi, że będzie przyciemniony i bardziej miękki.
* konfiguracja dwupokładna (więcej kontroli):
* światło kluczowe: Tak samo jak powyżej.
* wypełnij światło (opcjonalnie, ale pomocne): Jest to słabsze światło umieszczone po * przeciwnej * stronie obiektu od światła kluczowego. Służy do subtelnego podnoszenia cieni stworzonych przez światło kluczowe, ale * nie * całkowicie ich wyeliminować. Powinien być znacznie przyciemniony niż światło kluczowe. Jeśli używasz lampy błyskowej, znacznie zmniejsz moc. Alternatywnie użyj reflektora zamiast drugiego światła.
* Modyfikatory światła:
* snoot: Jest to rurka, która koncentruje światło w małą, skoncentrowaną wiązkę. Stwarza bardzo dramatyczne i zdefiniowane cienie. Idealny na efekt reflektorów.
* Grid: Podobne do snoot, ale z wzorem plastra miodu w środku. Nęka wiązkę światła, jednocześnie zapewniając nieco bardziej miękką krawędź niż snoot.
* drzwi stodoły: Są to klapy, które przyczepiają się do twojego światła i pozwalają kształtować i kontrolować rozlanie światła.
* parasol (opcjonalnie): Może być używany do zmiękczenia światła z kluczowego światła, ale uważaj, aby nie uczynić światła zbyt miękkim, ponieważ chcesz zachować cienie. Mniejszy parasol jest preferowany w przypadku portretów niskich.
* reflektor (wysoce zalecany): Biały lub srebrny reflektor może odbijać niewielką ilość światła z powrotem do obszarów cienia, zapewniając subtelne wypełnienie.
3. Ustawienia aparatu:
* ISO: Utrzymuj go jak najniższe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. Coś takiego jak f/2.8 do f/5.6 jest dobrym punktem wyjścia, w zależności od obiektywu i tego, ile przedmiotu chcesz. Szersze apertury (niższa liczba F) stworzy płytszą głębokość pola, rozmywając tło.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby prawidłowo ujawnić części tematu, które * są * oświetlone. Ponieważ prawdopodobnie używasz sztucznego światła, twój czas otwarcia migawki nie wpłynie na światło otoczenia (które i tak chcesz być minimalnym). Eksperyment, aby znaleźć właściwą równowagę. Zacznij około 1/125 lub 1/200 sekundy.
* Tryb pomiarowy: Pomiar punktowy jest często przydatny w sytuacjach niskich. Użyj go do licznika najzdolniejszej części twarzy pacjenta (np. Kadone policzkowego lub czoła), aby upewnić się, że obszar jest odpowiednio odsłonięty. Uważaj, aby nie nadmiernie ekspozycji najważniejszych atrakcji.
* strzelaj w surowym: Daje to większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą na podstawie źródła światła (np. „Flash”, jeśli używasz lampy błyskowej, „Tungsten”, jeśli używasz lampy żarowej). Możesz również dostosować go w przetwarzaniu końcowym, jeśli strzelasz w RAW.
4. Pozowanie i skład:
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami. Lekko pochylona pozy może stworzyć ciekawsze cienie.
* Wyrażenie twarzy: Poprowadź przedmiot, aby przekazać pożądany nastrój. Pomyśl o oczach - mają kluczowe znaczenie dla przekazywania emocji.
* Przygotuj mocno: Skoncentruj się na twarzy i górnej części ciała. Nie zawieraj rozpraszających elementów w tle.
* Rozważ cienie: Użyj cieni na swoją korzyść. Mogą zdefiniować kształt twarzy i dodać głębi portretowi.
5. Robienie zdjęć:
* Strzały testowe: Weź mnóstwo zdjęć testowych, aby dopracować oświetlenie i ustawienia aparatu.
* Dostosuj oświetlenie: Na podstawie ujęć testowych dostosuj pozycję, kąt i moc świateł. Zwróć uwagę na cienie. Czy są zbyt surowi? Zbyt miękki? Nie wystarczająco głęboki?
* Ciągłe strzelanie: Użyj trybu ciągłego fotografowania, aby uchwycić serię obrazów, podczas gdy temat dokonuje subtelnych zmian w swojej pozie i ekspresji.
6. Processing:
* RAW konwersja: Dostosuj ekspozycję, kontrast, atrakcje, cienie, białe i czarne w surowym konwerterze (np. Adobe Camera Raw, Lightroom, przechwytywaj jeden). Skoncentruj się na zwiększeniu kontrastu i pogłębieniu cieni.
* unikanie i spalanie: Użyj unikania (błyskawice) i spalania (ciemnienia), aby selektywnie dostosować jasność określonych obszarów obrazu. Można to wykorzystać do podkreślenia wyznań, pogłębiania cieni i wyrzeźbienia twarzy.
* wyostrzenie: Wyostrz obraz, aby zwiększyć szczegóły, ale uważaj, aby nie nadmiernie wykręcić.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają świetnie w kolorze czarno-białym. Jeśli zdecydujesz się przekonwertować na czarno -biały, zwróć uwagę na zasięg tonalny i kontrast.
* Subtelne korekty: Dokonaj ostatecznych regulacji równowagi kolorów, nasycenia i redukcji szumów.
* Vignetting (opcjonalnie): Subtelna winieta (przyciemnienie krawędzi obrazu) może pomóc przyciągnąć oko widza do tematu.
Kluczowe wskazówki i rozważania:
* eksperyment! Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji oświetlenia i ustawień aparatu. Najlepszym sposobem nauki jest eksperymentowanie.
* Zwróć uwagę na histogram: Użyj histogramu, aby upewnić się, że nie przycinasz (tracisz szczegóły) na wyświetleniach lub cieniach.
* Komunikacja: Komunikuj się wyraźnie ze swoim przedmiotem, aby uzyskać pożądane pozycje i wyrażenia.
* mniej jest więcej: W fotografii niskokeńskiej mniej jest często więcej. Nie przesadzaj w oświetleniu lub przetwarzaniu. Celem jest stworzenie subtelnego i dramatycznego efektu.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
Podsumowując, fotografia niska polega na starannym kontrolowaniu światła i cienia, aby stworzyć dramatyczny i sugestywny obraz. Wykonując te kroki i ćwicząc, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie. Powodzenia!