1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja i nastrój: Zdecyduj o nastroju, który chcesz przekazać. Czy to tajemnicze, poważne, kontemplacyjne, czy coś innego? Wpłynie to na twoje pozowanie, ekspresję i wybór oświetlenia.
* Temat: Wybierz swój temat. Rozważ ich funkcje i sposób interakcji ze światłem i cieniem. Ciemniejsze odcienie skóry często pracują pięknie w niskich portretach, ale każdy temat może odnieść sukces dzięki odpowiedniemu podejściu.
* Lokalizacja: Znajdź przestrzeń, w której możesz kontrolować światło. Idealnie jest to pokój, w którym można blokować światło otoczenia (zasłony zaciemniające, pokrycia okien). Pomocne jest również ciemne tło, ale nie zawsze niezbędne. Możesz użyć ciemnej ściany, dużego kawałka czarnego materiału, a nawet po prostu naturalnych cieni pokoju.
* sprzęt:
* kamera: Działaby każda lustrzanka lustrzkowa, aparat bezlusterkowy, a nawet dobry smartfon z ręczną elementami sterującymi.
* obiektyw: Idealny jest obiektyw portretowy (około 50 mm do 85 mm), ale obiektyw zestawu może również działać. Rozważ otwór - szeroka apertura (niski numer F, taki jak f/1.8, f/2.8 lub f/4), pomoże utworzyć płytką głębokość pola, rozmycie tła i skupiając uwagę na temat.
* źródło światła: Jest to *kluczowe *. Opcje obejmują:
* Studio Strobe/Flash: Zapewnia największą moc i kontrolę. Rozważ użycie softboxa lub parasola do rozproszenia światła.
* Bezgazowy/FlashGun: Mniejszy, przenośny błysk. Może być używany na lub poza kamerą.
* ciągłe światło: Panel LED, światło wolframowe, a nawet mocna lampa biurka. Choć mniej mocne niż błysk, ciągłe światło ułatwia zobaczenie, jak światło spadnie w czasie rzeczywistym.
* Modyfikator światła (opcjonalnie, ale wysoce zalecany):
* softbox: Rozpowszechnia światło, tworząc miękki, bardziej pochlebny wygląd. Zwykle najlepszy jest mały do średniej softbox.
* parasol: Podobne do softbox, ale ogólnie wytwarza nieco bardziej spekulowe (mniej rozproszone) światło.
* snoot: Koncentruje światło w wąską wiązkę, tworząc dramatyczne atrakcje.
* Grid: Przymocuje się do softbox lub reflektora, aby precyzyjniej kierować światłem.
* reflector (opcjonalnie): Można użyć odbłyśnika (biały, srebrny lub złoty) do odbicia niewielkiej ilości światła z powrotem do obszarów cienia, dodając odrobinę światła wypełnienia. Kawałek białej pianki działa dobrze.
* Light Stand (jeśli używasz lampy błyskowej poza kamerą): Niezbędne do pozycjonowania źródła światła.
* wyzwalacz (jeśli używasz flash poza kamerą): Bezprzewodnie uruchamia błysk.
* statyw (opcjonalnie): Pomaga utrzymać aparat stabilny, szczególnie w słabym świetle.
2. Ustawienia aparatu:
* Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to pełną kontrolę nad ekspozycją.
* apertura: Wybierz szeroką otwór (np. F/1.8, f/2.8, f/4), aby utworzyć płytką głębokość pola. To zamazuje tło i wyizoluje temat.
* ISO: Zacznij od najniższego możliwego ISO (np. ISO 100), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować światło otoczenia. Zacznij od prędkości, która zamrozi ruch (np. 1/125 sekundy, jeśli strzelając do ręki) i dostosuj stamtąd. W przypadku portretów o niskich klawiszach chcesz * zminimalizować * ilość światła otoczenia przyczyniającego się do sceny. Zwiększenie prądu otwarcia migawki ciemniejszy światło otoczenia.
* Bilans biały: Ustaw saldo białe, aby pasowały do źródła światła. Jeśli używasz lampy błyskowej, użyj ustawienia bilansu Flash White. Jeśli używasz ciągłego światła, odpowiednio dostosuj (np. Tungsten dla żarówki wolframowej, światło dzienne dla okna). Strzelanie w formacie RAW pozwala dostosować równowagę białą później w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Tryb ostrości: Użyj jednopunktowego autofokusu (AF-S lub jeden strzał w AF). Skoncentruj się na oczach swojego pacjenta.
3. Konfiguracja oświetlenia:
Tutaj dzieje się magia. Kluczem jest stworzenie pojedynczego, dominującego źródła światła, które rzuca silne cienie. Oto kilka typowych konfiguracji oświetlenia o niskim kluczu:
* Rembrandt Lighting: Umieść źródło światła lekko z boku i powyżej głowy pacjenta. To tworzy mały trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła. To klasyczna i pochlebna konfiguracja niskiego klucza.
* oświetlenie boczne: Ustaw źródło światła bezpośrednio na bok tematu. To tworzy dramatyczne cienie i atrakcje.
* Podświetlenie: Umieść źródło światła za poddanym. To tworzy efekt sylwetki. Możesz użyć reflektora, aby odbić niewielką ilość światła z powrotem na twarz pacjenta, aby ujawnić pewne szczegóły.
* Top Lighting: Umieść źródło światła bezpośrednio nad tematem. To tworzy głębokie cienie pod oczami i podbródkiem. Może to być dramatyczne, ale może być również niepochlebne, jeśli nie jest to możliwe ostrożnie. Rozważ w tym przypadku użycie dania piękności, aby uzyskać bardziej równy rozprzestrzenianie się światła.
kroki do wybierania w oświetleniu:
1. Zacznij od źródła światła. Ustaw ustawienia aparatu (przysłonę, ISO i czas otwarcia migawki) jako linię bazową. Powinieneś zobaczyć bardzo ciemny obraz przez wizjer lub na ekranie LCD.
2. Włącz źródło światła w najniższym ustawieniu mocy. Zrób strzał testowy. Oceń ekspozycję.
3. Dostosuj moc światła: Zwiększ moc źródła światła, jeśli obraz jest zbyt ciemny. Zmniejsz moc, jeśli obraz jest zbyt jasny.
4. Dostosuj pozycję światła i modyfikator: Przesuń źródło światła, aby znaleźć najbardziej pochlebny kąt i stworzyć pożądane cienie. Eksperymentuj z różnymi modyfikatorami światła (softbox, parasol, snoot, siatka), aby zmienić jakość światła.
5. Użyj reflektora (opcjonalnie): Jeśli cienie są zbyt głębokie, użyj odbłyśnika, aby odbić niewielką ilość światła z powrotem do obszarów cienia. Eksperymentuj z pozycją i kątem reflektora, aby uzyskać pożądany efekt.
6. Dostosuj ustawienia aparatu w razie potrzeby: Po regulacji oświetlenia może być konieczne nieznacznie dostosowanie ustawień aparatu (czas otwarcia migawki lub migawki), aby dostroić ekspozycję.
4. Pozowanie i wyrażenie:
* Połącz się z tematem: Spraw, aby Twój obiekt czuje się komfortowo i zrelaksowany. Daj im jasne i zwięzłe kierunki.
* Rozważ kąt: Strzelanie z nieco niższego kąta może sprawić, że Twój obiekt wydaje się mocniejszy, podczas gdy strzelanie z nieco wyższego kąta może sprawić, że wydają się bardziej wrażliwe.
* Zwróć uwagę na oczy: Oczy są najważniejszą częścią portretu. Upewnij się, że są ostre i skupiają się. Zachęcaj przedmiot do nawiązania kontaktu wzrokowego z kamerą (lub do lekkiego spojrzenia, aby uzyskać bardziej kontemplacyjny wygląd).
* Eksperyment z pozami: Wypróbuj różne pozy, aby zobaczyć, co działa najlepiej. Zachęć przedmiot do poruszania się i bycia naturalnym.
* Hands: Zwróć uwagę na ręce. Unikaj niezręcznych lub rozpraszających pozycji ręki. Poproś o to, aby Twój temat położył ręce na kolanach, na twarzy lub na włosach.
5. Strzelanie:
* Weź zdjęcia testowe: Zrób mnóstwo zdjęć testowych i dokładnie je przejrzyj. Zwróć uwagę na narażenie, skupienie i skład.
* Dokonaj korekt: Dokonaj regulacji oświetlenia, ustawień aparatu i pozowania w razie potrzeby.
* strzelaj w surowym: Strzelanie w formacie RAW daje największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
6. Procesing (edycja):
* Importuj i wybierz: Zaimportuj swoje pliki RAW do oprogramowania do edycji (np. Adobe Lightroom, Capture One). Wybierz najlepsze obrazy.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną ekspozycję na rozjaśnienie lub przyciemnienie obrazu.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć dramat obrazu.
* Podprawy i cienie: Dostosuj wyróżnienia i cienie, aby odzyskać szczegóły w jasnych i ciemnych obszarach obrazu.
* białka i czarni: Ustaw białe i czarne punkty, aby zdefiniować zakres tonalny obrazu.
* Regulacja kolorów:
* Bilans biały: Dostrojenia równowagi białej, aby skorygować wszelkie odlewki kolorów.
* odcień, nasycenie i luminancja (HSL): Dostosuj odcień, nasycenie i luminancję poszczególnych kolorów, aby dopracować paletę kolorów obrazu.
* podzielone tonowanie: Dodaj subtelny odcień do wyświetleń i cieni, aby stworzyć unikalny nastrój.
* Lokalne korekty: Użyj szczotek lub gradientów, aby dostosować określone obszary obrazu. Na przykład możesz rozjaśnić oczy lub przyciemnić tło.
* wyostrzenie: Wyostrz obraz, aby zwiększyć szczegóły.
* Redukcja szumu: Zmniejsz hałas, zwłaszcza jeśli strzelasz na wysokie ISO.
* Konwertuj na czarno -biały (opcjonalnie): Przekształcenie na czarno-białe może zwiększyć dramat i nastrój niskiego portretu.
* końcowe dotyki: Dokonaj ostatecznych dostosowań obrazu, aby osiągnąć pożądany wygląd.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi ustawieniami oświetleniowymi, pozami i ustawieniami aparatu.
* Zwróć uwagę na szczegóły: Zwróć uwagę na każdy szczegół, od oświetlenia po pozowanie po edycję.
* przestudiuj innych fotografów: Spójrz na pracę innych fotografów, którzy tworzą niskie portrety, aby uzyskać inspirację.
* Użyj światła: Korzystanie z miernika lekkiego może pomóc Ci zrozumieć, jak najlepiej ujawnić obraz o niskim kluczu.
Przykładowy przepływ pracy:
1. konfiguracja: Umieść temat przed ciemnym tłem.
2. oświetlenie: Umieść pojedynczy stroboskop z małą softboxem na bok i nieco za obiektem (oświetlenie Rembrandt).
3. Ustawienia aparatu: Tryb M, f/2.8, ISO 100, czas otwarcia migawki 1/125.
4. Dostosuj moc światła: Zacznij od niskiej mocy i zwiększaj, aż twarz pacjenta będzie odpowiednio odsłonięta.
5. reflector (opcjonalnie): Przytrzymaj biały odbłyśnik poniżej twarzy podmiotu, aby odbić się z powrotem do cienia.
6. Strzelaj i recenzja: Zrób strzał testowy i przejrzyj go na ekranie LCD aparatu. W razie potrzeby dostosuj oświetlenie i ustawienia aparatu.
7. pozowanie: Poprowadź swój temat przez serię pozy.
8. sesja: Zrób serię zdjęć, koncentrując się na uchwyceniu odpowiedniego wyrażenia.
9. edytuj: Zaimportuj swoje obrazy do Lightroom. Dokonaj korekt ekspozycji, kontrastu, atrakcji, cieni i ostrzenia.
Postępując zgodnie z tymi krokami, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie, które są pełne dramatu i nastroju. Powodzenia!