1. Kluczowe czynniki wpływające na rozmycie tła:
* apertura (f-stop): To najważniejszy czynnik. A szerszy otwór (dolna liczba f, taka jak f/1.4, f/1.8, f/2.8) tworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło. Pomyśl o tym w ten sposób:im szerszy apertura, tym mniej się skupili.
* ogniskowa: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) naturalnie wytwarzają więcej tła rozmycia niż krótsze ogniskowe (np. 35 mm, 50 mm) przy tym samym aperturze. Wynika to z faktu, że dłuższe ogniskowe ściskają tło, dzięki czemu wydaje się, że nie jest on bardziej nie skupiony.
* odległość do tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola i tym bardziej rozmyte będzie tło.
* odległość od podmiotu do tła: Im dalej twój podmiot pochodzi z tła, tym bardziej rozmyte będzie tło. Jeśli twój podmiot stoi tuż przed ścianą, nawet z szerokim otworem, rozmycie będzie mniej dramatyczne.
* Rozmiar czujnika: Kamery z większymi czujnikami (np. Pełna ramka) zwykle wytwarzają więcej tła rozmycia niż kamery z mniejszymi czujnikami (np. Czujnik upraw, mikro cztery trzy trzecie) przy tej samej aperturze i ogniskowej. Jest to związane z kątem widzenia.
2. Praktyczne kroki i techniki:
* Użyj soczewki o szerokim otworze: Jest to najbardziej bezpośredni sposób na osiągnięcie rozmytego tła. Prime soczewki (stała ogniskowa), takie jak 50 mm f/1.8, 85 mm f/1.8 lub 35 mm f/1.8, są popularnymi wyborami, ponieważ są stosunkowo przystępne i oferują szerokie otwory. Zoomowe soczewki o szerokim maksymalnym otworze (np. 24-70 mm f/2.8, 70-200 mm f/2.8) są również doskonałe, ale zwykle są droższe.
* Strzelaj w trybie priorytetu Aperture (av lub a na aparacie): Ten tryb umożliwia ustawienie przysłony, a aparat automatycznie dostosuje czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Daje to precyzyjną kontrolę nad głębokością pola.
* Ustaw swój temat daleko od tła: Znajdź lokalizacje, w których Twój podmiot może stać kilka stóp od drzew, budynków lub innych elementów tła.
* zbliżaj się do tematu: Fizycznie zbliżaj się do poddanego lub użyj dłuższej ogniskowej, aby osiągnąć ten sam efekt. Pamiętaj o zasadzie „odległości do poddanego”, jak omówiono powyżej.
* Użyj dłuższej ogniskowej (jeśli go masz): Dłuższy ogniskowy kompresuje scenę i wyolbrzymi tło rozmyte. Spróbuj strzelać z obiektywem 85 mm, 135 mm, a nawet 200 mm, jeśli jest dostępny.
* Dokładnie skup się na oczach swojego pacjenta: Ostre skupienie się na oczach ma kluczowe znaczenie dla fotografii portretowej. Użyj jednopunktowego autofokusu lub wykrywania wzroków autofocus (jeśli ma go aparat), aby zapewnić dokładne skupienie.
* Rozważ elementy tła: Nawet niewyraźne, tło przyczynia się do ogólnego obrazu. Poszukaj ciekawych kolorów, kształtów i wzorów, które ulepszą bokeh. Unikaj rozpraszania elementów, które mogą zwrócić uwagę od tematu. Punkty światła w tle stworzą okrągłe kulki bokeh.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb: Priorytet przysłony (AV lub A)
* apertura: Ustaw na najszerszy możliwy otwór dla twojego obiektywu (np. F/1.4, f/1.8, f/2.8)
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas. Dostosuj w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Jeśli strzelasz w jasnym świetle, możesz ustawić swój ISO na 100 lub 200. Jeśli jesteś w ciemniejszym środowisku, może być konieczne zwiększenie ISO.
* Sprawa migawki: Kamera automatycznie wybierze odpowiedni czas otwarcia migawki w oparciu o ustawienia przysłony i ISO. Upewnij się, że czas otwarcia migawki jest wystarczająco szybki, aby uniknąć rozmycia ruchu, zwłaszcza jeśli strzelasz ręcznie. Zasadniczo staraj się utrzymać czas otwarcia migawki co najmniej 1/ogniskowy (np. Jeśli używasz obiektywu 85 mm, spróbuj strzelać z 1/85 drugiego lub szybszego).
* Tryb ostrości: Autofokus jednopunktowy (AF-S lub jeden strzał) lub wykrywanie wzroków autofokus (jeśli jest dostępny)
* Bilans biały: Dostosuj równowagę białych, aby pasować do warunków oświetlenia (np. Światło dzienne, pochmurne, cień).
4. Processing (opcjonalnie):
* Chociaż powinieneś dążyć do osiągnięcia pożądanego rozmycia w aparacie, możesz subtelnie ulepszyć Bokeh w przetwarzaniu końcowym za pomocą oprogramowania takiego jak Adobe Lightroom, Photoshop lub Capture One.
* Narzędzia Blur: Możesz użyć narzędzia Blur, aby selektywnie rozmyć tło. Uważaj, aby go nie przesadzić, ponieważ może wyglądać nienaturalnie.
* Filtry promieniowe: Użyj filtrów promieniowych, aby selektywnie dostosować ekspozycję, kontrast i ostrość w tle.
5. Przykłady:
* scenariusz 1:Jasny słoneczny dzień, 50 mm f/1.8 obiektyw
* Tryb:Priorytet Aperture (AV)
* Przysłona:f/1.8
* ISO:100
* Ustaw swój temat w dużej odległości od tła.
* Skoncentruj się na oczach pacjenta.
* Scenariusz 2:Ogromny dzień, obiektyw 85 mm f/2.8
* Tryb:Priorytet Aperture (AV)
* Przysłona:f/2.8
* ISO:400 (w razie potrzeby dostosuj)
* Ustaw swój temat bliżej ciebie niż tło.
* Skoncentruj się na oczach pacjenta.
6. Ważne rozważania:
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami i lokalizacjami, aby zrozumieć, w jaki sposób każdy czynnik wpływa na rozmycie tła.
* Umieszczenie tematu: Pamiętaj o tym, jak twój podmiot jest umieszczony w ramce. Zastosowanie zasady trzeciej lub innych technik kompozycji może zwiększyć ogólny obraz.
* historia: Pomyśl o tym, jak rozmyte tło przyczynia się do historii, którą próbujesz opowiedzieć. Czy tworzy poczucie izolacji, tajemnicy czy intymności?
Rozumiejąc te zasady i ćwicząc technikę, możesz konsekwentnie tworzyć piękne portrety z oszałamiająco niewyraźnymi tła. Powodzenia!