1. Zrozum, co robi tryb portretu (i nie robi):
* apertura: Tryb portretu zwykle priorytetowo traktuje szeroką otwór (np. F/1.8, f/2.8, f/4), aby utworzyć płytką głębokość pola. To zaciera tło, co wyróżnia twój temat.
* ISO: Często podnosi ISO, aby osiągnąć szybszy czas otwarcia migawki w dolnym świetle, ale może to również wprowadzić hałas.
* Focus: Został zaprojektowany w celu ustalenia priorytetów na twarzy pacjenta, często przy użyciu wykrywania twarzy.
* Bilans biały: Może dostosować równowagę białej, aby odcienie skóry wydawały się cieplejsze.
* Przetwarzanie: Może zastosować wbudowane wygładzanie lub inne efekty po przetwarzaniu.
Ograniczenia trybu portretowego:
* Brak kontroli: Nie możesz łatwo dostosować stopnia rozmycia, ekspozycji lub równowagi białej do twoich upodobań.
* nadmierne gładko: Wbudowane przetwarzanie może czasem sprawić, że skóra wyglądała nienaturalnie gładka lub plastikowa.
* Słaba wydajność w słabym świetle: Opieranie się na auto-ISO może skutkować głośnymi obrazami.
* Niedokładne skupienie: Czasami wykrywanie twarzy można oszukać, co powoduje rozmyte oczy.
* Brak stylu: Twoje zdjęcia zaczynają wyglądać tak samo.
2. Master Aperture:
* szeroka apertura (niski numer f, np. f/1.8 - f/4): Tworzy płytką głębokość pola, znacznie rozmywa tło. Idealny do izolowania tematu. Bądź jednak ostrożny! Niezwykle szerokie apertury mogą skutkować bardzo wąskim obszarem skupienia, co utrudnia ostrość obu oczu.
* węższa apertura (wyższa liczba f, np. f/5.6 - f/8): Zwiększa głębokość pola, utrzymując więcej sceny. Przydatne, jeśli chcesz dołączyć więcej tła lub podczas fotografowania grup.
* eksperyment: Ćwicz przyjmowanie tego samego portretu w różnych otworach, aby zobaczyć wpływ na rozmycie tła i ogólną ostrość.
3. Kontroluj swoje ISO:
* najniższe możliwe ISO (zwykle 100 lub 200): Zapewnia najlepszą jakość obrazu z najmniejszą ilością szumu.
* Zwiększ ISO tylko w razie potrzeby: Jeśli nie możesz osiągnąć wystarczającego czasu otwarcia migawki (aby zapobiec rozmyciu ruchu) dzięki wybranej aperturze, stopniowo zwiększaj ISO, aż uzyskasz ostry obraz.
* Zrozum wydajność ISO swojego aparatu: Przetestuj aparat na różnych ustawieniach ISO, aby zobaczyć, gdzie hałas staje się niedopuszczalny.
* Rozważ redukcję szumów: Użyj oprogramowania po przetwarzaniu, aby w razie potrzeby zmniejszyć szum.
4. Wybierz czas otwarcia migawki:
* Wystarczająco szybko: Wybierz czas otwarcia migawki, który jest wystarczająco szybki, aby zamrozić dowolny ruch tematu i zapobiec wstrząsie aparatu. Ogólną zasadą jest użycie czasu otwarcia migawki, która ma co najmniej 1/ogniskową twojego obiektywu (np. 1/50 sekundy z obiektywem 50 mm). Szybciej, jeśli Twój temat się porusza.
* dostosuj na podstawie oświetlenia: W jasnym świetle będziesz potrzebować szybszego czasu otwarcia migawki. W słabym świetle będziesz potrzebować wolniejszego czasu otwarcia migawki (co może wymagać statywu).
* Rozważ stabilizację obrazu: Jeśli obiektyw lub aparat ma stabilizację obrazu (IS) lub redukcję wibracji (VR), może pomóc w uzyskaniu ostrzejszych obrazów w wolniejszych czasach otwarcia migawki.
5. Gwaść o skupienie:
* Autofocus jednopunktowy: Użyj jednopunktowego autofokusu i ostrożnie wybierz punkt ostrości. Zasadniczo najważniejszym obszarem, na którym należy się skupić, są oczy pacjenta. Skoncentruj się na oku najbliżej aparatu, aby uzyskać najostrzejszy wynik.
* Focus Back-Button: Rozważ użycie skupienia oparcia, aby oddzielić skupienie się od przycisku migawki. Daje to większą kontrolę nad tym, kiedy i gdzie koncentruje się aparat.
* Ręczne skupienie: Jeśli masz problemy z Autofocus, przejdź na ręczne skupienie na precyzyjną kontrolę, szczególnie w trudnych warunkach oświetlenia.
6. Wybierz właściwy tryb pomiaru:
* Pomiar oceny/macierzy: Jest to często dobry punkt wyjścia, ponieważ analizuje całą scenę w celu ustalenia prawidłowego narażenia.
* Metry punktowe: Mierzy to światło w bardzo małym obszarze, co pozwala uzyskać dokładną ekspozycję na twarzy pacjenta, nawet w trudnych sytuacjach oświetlenia. Używaj go ostrożnie, ponieważ może łatwo prowadzić do nadmiernego lub niedostatecznego narażenia innych obszarów.
* Pomiar ważony w środku: Priorytetuje światło na środku ramy.
7. Równowaga białej dla naturalnych odcieni skóry:
* Auto White Balance (AWB): Zasadniczo działa dobrze w dobrym oświetleniu.
* Custom White Balance: Aby uzyskać bardziej spójne i dokładne odcienie skóry, użyj szarej karty lub kontrolera kolorów, aby ustawić niestandardowy bilans biały.
* Dostosuj się w przetwarzaniu końcowym: Możesz także dostroić równowagę białych w przetwarzaniu po przetwarzaniu, aby osiągnąć pożądany wygląd.
* eksperyment: Zagraj w ustawienia bilansu białego. Czasami nieco cieplejsza równowaga białej może zwiększyć odcienie skóry.
8. Skład i pozowanie:
* Zasada trzeciego: Umieść temat poza centrum, aby stworzyć bardziej atrakcyjny wizualnie kompozycję.
* wiodące linie: Użyj linii w tle, aby przyciągnąć oko widza do poddanego.
* pozowanie: Zwróć uwagę na pozę poddanego. Zachęcaj ich do relaksu, unikania sztywnych pozycji i eksperymentu z różnymi kątami.
* kontakt wzrokowy: Bezpośredni kontakt wzrokowy może utworzyć potężne połączenie z przeglądarką.
* tło: Wybierz tło, które nie rozprasza i uzupełnia Twój temat. Rozmyte tło może pomóc w izolacji tematu, ale rozważ kolory i kształty tła.
9. Oświetlenie jest kluczem:
* naturalne światło: Często najbardziej pochlebne światło dla portretów. Poszukaj otwartego odcienia lub rozproszonego światła słonecznego.
* złota godzina: Godzina po wschodzie słońca i godzinę przed zachodem słońca zapewniają ciepłe, miękkie światło.
* reflektory: Użyj reflektora, aby odbijać światło na twarzy pacjenta, wypełniając cienie i tworząc bardziej równomierne światło.
* sztuczne światło: Jeśli używasz sztucznego światła (np. Strobes), naucz się kontrolować kierunek, intensywność i kolor światła. Dyfuzory i softboxy mogą pomóc w tworzeniu miękkiego, pochlebnego światła.
10. Strzelaj w surowym:
* Maksymalna elastyczność: Strzelanie w RAW zapewnia największą elastyczność w przetwarzaniu. Możesz dostosować ekspozycję, równowagę białych i inne ustawienia bez utraty jakości obrazu.
11. Processing (Edytuj zamyślony):
* ekspozycja i kontrast: Dostosuj je, aby osiągnąć pożądaną jasność i kontrast.
* Bilans biały: W razie potrzeby dostosuj równowagę białej.
* Korekta kolorów: Dostosuj kolory, aby odcienie skóry wyglądały naturalnie i przyjemne.
* wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość wyostrzenia, aby obraz wyglądał wyraźnie.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zmniejsz hałas, ale uważaj, aby nie wyrzucić obrazu.
* retuszowanie: Subtelne retuszowanie może pomóc w usuwaniu skazy lub rozproszenia, ale uniknąć nadmiernego retuszu, które mogą sprawić, że Twój obiekt będzie wyglądał nienaturalnie.
12. Ćwicz, ćwicz, ćwicz:
* eksperyment: Najlepszym sposobem nauki jest eksperymentowanie z różnymi ustawieniami i technikami.
* Przeanalizuj swoje wyniki: Przejrzyj swoje zdjęcia i określ, co działało dobrze i co można poprawić.
* Ucz się od innych: Przestudiuj pracę fotografów portretowych, których podziwiasz i spróbuj zrozumieć ich techniki.
Rozumiejąc podstawy fotografii i przejmując kontrolę nad ustawieniami aparatu, możesz stworzyć oszałamiające portrety, które wykraczają daleko poza ograniczenia trybu portretowego.