i. Planowanie i konfiguracja
1. koncepcja i nastrój:
* Zdecyduj o tym uczuciu: Jakie emocje lub historia chcesz przekazać? Dramatyczne, poważne, introspektywne, tajemnicze? Wpłynie to na twoje pozowanie, oświetlenie i ogólne podejście.
* Obrazy odniesienia: Spójrz na inne niskokerek, aby uzyskać inspirację. Zwróć uwagę na sposób używanego światła, cienie i wyrażenia pacjenta.
* Wardrobe: Ciemne lub stonowane kolory najlepiej działają, aby uzupełnić estetykę niskokeńską. Unikaj jasnych, odblaskowych ubrań, które przyciągną zbyt dużą uwagę.
2. Lokalizacja:
* ciemne środowisko: Potrzebujesz pokoju, w którym możesz kontrolować światło otoczenia. Idealne są piwnice, pokoje z gęstymi zasłonami lub strzelanie w nocy.
* tło: Mroczne tło jest kluczowe. Działaby czarny materiał, ciemny papier (bezproblemowy), a nawet ciemna ściana. Upewnij się, że jest wolny od rozpraszania uwagi. Zastanów się, jak teksturowane jest tło; Bardzo gładkie tło będzie wyglądać inaczej niż z pewnymi guzkami i wariantem.
3. sprzęt:
* kamera: Każdy aparat, który umożliwia ręczną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO. DSLR lub aparat bezlusterkowy jest najlepszy, ale nawet smartfon może działać w mgnieniu oka.
* obiektyw: Południowy obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm lub podobny) jest zalecany dla przyjemnej perspektywy i płytkiej głębokości pola, ale można również użyć soczewki zoom.
* źródło światła: To jest kluczowe. Potrzebujesz * jednego * głównego źródła światła (lub bardzo podobnych, starannie ułożonych źródeł). Rozważ te opcje:
* Studio Strobe (z modyfikatorem): Najbardziej wszechstronny. Softbox, danie piękności lub parasol zmiękczy światło. Siatka lub snoot mogą jeszcze bardziej kontrolować wyciek światła.
* Bezgazowy (na lub poza kamerą): Bardziej przenośny niż stroboskop. Nadal będziesz potrzebować modyfikatora (softbox, parasol, dyfuzor). Flash poza kamerą zapewnia większą kontrolę.
* ciągłe światło: Panele LED lub nawet lampa biurka mogą działać, ale musisz użyć wyższych ISO i wolniejszych czasów otwarcia migawki. Upewnij się, że jest to wystarczająco silne światło.
* Light Stand (jeśli używasz Flash/Strobe poza kamerą): Niezbędne do pozycjonowania światła.
* Opcjonalnie:
* reflektor (czarny lub biały): Czarny może zmniejszyć wypełnienie światła. Biała może w razie potrzeby odbić niewielką ilość światła w obszary cienia.
* gobo (cookie): Czarna flaga z wyciętymi kształtami może wyświetlać ciekawe wzory światła i cienia.
* scrim: Półprzezroczysty panel dyfuzji może jeszcze bardziej zmiękczyć światło.
* statyw: Pomocne dla stabilności, zwłaszcza jeśli używa wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* Miernik światła: (Profesjonalny) do dokładnego pomiaru światła. Niezbędne dla początkujących.
ii. Ustawienia aparatu
1. Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to pełną kontrolę nad narażeniem.
2. apertura:
* Zacznij od szerokiej apertury (np. F/2.8, f/4, f/5.6). Spowoduje to stworzenie płytkiej głębokości pola, zacierając tło i skupiając uwagę na twoim temacie. Uważaj, aby upewnić się, że jesteś w centrum uwagi.
3. Sprawa migawki:
* Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ogólną jasność. Zacznij od 1/125 lub 1/200 sekundy i dostosuj w razie potrzeby. W przypadku korzystania z Strobes, czas otwarcia migawki prawdopodobnie będzie ograniczony do prędkości synchronizacji aparatu (zwykle około 1/200 lub 1/250). Jeśli używasz ciągłego światła, pamiętaj o swoim czasie otwarcia migawki, aby uniknąć rozmycia ruchu, szczególnie jeśli temat się porusza lub strzelasz ręcznie.
4. ISO:
* Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko wtedy, gdy absolutnie potrzebujesz rozjaśnić obraz bez zmiany otworu lub czasu otwarcia migawki.
5. Bilans biały:
* Ustaw saldo białego, aby pasowały do źródła światła (np. „Flash”, „Tungsten,” „Daylight”). Możesz także użyć „Auto” i dostosowywać się do przetwarzania końcowego, ale lepiej jest uzyskać odpowiednią w aptece.
6. Tryb ostrości:
* Użyj jednopunktowego autofokusu i skup się na oczach swojego pacjenta.
iii. Konfiguracja oświetlenia
To najważniejsza część! Celem jest stworzenie silnego źródła światła oświetlającego tylko część tematu, pozostawiając większość obrazu w cieniu.
1. jedno światło jest kluczem: Oprzyj się potrzebowi dodawania wielu świateł. Najpierw opanuj jedno światło.
2. Pozycja światła:
* oświetlenie boczne: Umieść źródło światła na bok tematu (45-90 stopni). To stworzy silne cienie i podkreśli kontury twarzy. To klasyczny niski wygląd.
* Oświetlenie tylne: Umieść światło za przedmiotem, aby stworzyć światło obręczy, oddzielając je od ciemnego tła. To może być dramatyczne i tajemnicze.
* powyżej oświetlenia: Umieść światło nad obiektem, rozbite. Może być dramatyczny, ale pamiętaj o niepochlebnych cieniach pod oczami i nosem.
* Pijanie światła: Nie celuj bezpośrednio na ten temat. Lekko kątem * w dniu *, aby * krawędź * wiązki światła spadła na twój temat. Stwarza to bardziej miękkie, bardziej stopniowe przejścia między światłem i cieniem.
3. Odległość światła:
* Im bliżej źródła światła jest dla obiektu, tym bardziej miękkie światło i szybciej spadek. Eksperymentuj z przeniesieniem światła bliżej i dalej, aby zobaczyć, jak wpływa na cienie.
4. Modyfikator światła:
* softbox lub parasol: Są to dobre punkty wyjścia do zmiękczenia światła.
* Dish Beauty: Tworzy nieco trudniejsze światło niż softbox, ale wciąż pochlebne.
* siatka lub snoot: Te zawęzią wiązkę światła, tworząc bardziej skoncentrowany i dramatyczny wygląd. Idealny do wyróżnienia określonych obszarów.
5. moc/intensywność:
* Dostosuj moc swojego światła, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję. Zacznij od ustawienia o niskiej mocy i stopniowo je zwiększ, aż uzyskasz odpowiednią równowagę światła i cienia. Jeśli używasz ciągłego światła, przenieś źródło światła bliżej lub dalej od podmiotu, aby kontrolować intensywność.
iv. Pozowanie i kompozycja
1. pozowanie:
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami. Lekko obrócenie obiektu na bok może stworzyć ciekawsze cienie.
* Wyrażenia: Zachęcaj do subtelnych wyrażeń. Niewielki uśmiech, zamyślony wygląd lub bezpośrednie spojrzenie mogą działać dobrze.
* Hands: Zwróć uwagę na ręce. Mogą dodać do historii lub być rozpraszając uwagę. Rozważ posiadanie ich w ramce, delikatnie spoczywając na twarzy lub całkowicie poza ramką.
* Chin: Dostosuj podbródek pacjenta. Lekko podnoszenie go może pomóc zdefiniować linię szczęki, przy jednoczesnym obniżeniu jej może stworzyć bardziej introspektywny wygląd.
2. Kompozycja:
* Zasada trzeciego: Ustaw obiekt poza centrum, aby stworzyć bardziej dynamiczny skład.
* wiodące linie: Użyj linii na scenie, aby poprowadzić oko widza do tematu.
* przestrzeń ujemna: Użyj ciemnego tła, aby stworzyć negatywną przestrzeń wokół tematu, podkreślając ich izolację.
* Crop: Rozważ ciasne uprawy, które koncentrują się na oczach lub twarzy, aby stworzyć bardziej intymny charakter.
v. Strzelanie i recenzja
1. Zrób strzały testowe: Zanim poddany będzie jeszcze gotowy, odpal niektóre ujęcia testowe, aby dostosować oświetlenie i ustawienia aparatu.
2. Ciągłe strzelanie: Strzelaj w trybie ciągłym, aby uchwycić subtelne różnice w ekspresji i pozie.
3. Recenzja obrazów: Po każdym ujęciu (lub serii ujęć) przejrzyj obrazy na ekranie LCD aparatu. Zwróć uwagę na narażenie, skupienie, kompozycję i pozowanie. Powiększ, aby sprawdzić ostrość.
4. Dokonaj korekt: Nie bój się eksperymentować. Dostosuj ustawienia aparatu, oświetlenie i pozowanie na podstawie informacji zwrotnej z obrazów.
5. Komunikat: Podaj swojemu przedmiotowi jasne i zwięzłe instrukcje. Powiedz im, co lubisz i co chcesz, aby się zmieniły.
vi. Processing (edycja)
1. RAW Format: Strzelaj w surowym formacie, aby zachować jak najwięcej danych obrazu.
2. Oprogramowanie: Użyj oprogramowania do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom, Capture One lub Luminar.
3. Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć cienie i wyróżnienia.
* Podprawy i cienie: Dostosuj atrakcje i cienie, aby odzyskać szczegóły w najjaśniejszych i najciemniejszych obszarach. Zazwyczaj będziesz chciał ujarzmić wyświetlanie na niskim kluczowym obrazie.
* białe i czarne: Ustaw białe i czarne punkty, aby zdefiniować zasięg tonalny.
4. Lokalne korekty:
* Dodge &Burn: Użyj narzędzi Dodge i Burn, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu, ulepszając cienie i podświetlenia.
* Filtry dyplomowe: Użyj filtrów stopniowych, aby przyciemnić tło lub dodać winietę.
5. Gradowanie kolorów:
* czarno -biały: Rozważ przekształcenie obrazu na czarno-biały, aby uzyskać klasyczny niski wygląd.
* subtelny kolor: Jeśli zachowasz kolor w kolorze, rozważ lekko desatuowanie kolorów, aby stworzyć bardziej wyciszony i ponury ton. Możesz także użyć oceniania kolorów, aby wprowadzić subtelne odlewy kolorów.
6. Wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość wyostrzenia, aby zwiększyć szczegóły.
7. Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumu, aby zmniejszyć szum, który może być obecny na obrazie.
Kluczowe względy dla portretów niskich klawiszów
* cienie są twoim przyjacielem: Obejrzyj cienie. To definiują niskokierującą estetykę.
* subtelność: Unikaj nadmiernego przetwarzania obrazów. Lekki dotyk jest często najlepszy.
* Eksperymenty: Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji oświetlenia, pozy i ustawień aparatu. Im więcej eksperymentujesz, tym lepiej zrozumiesz, jak stworzyć pożądany wygląd.
* dbałość o szczegóły: Zwróć uwagę na każdy szczegół, od tła do wyrażenia podmiotu.
Podążając za tymi krokami i regularnie ćwicząc, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie, które są zarówno dramatyczne, jak i sugestywne. Powodzenia!