1. Zrozumienie światła jest kluczem:
* Unikaj bezpośredniego światła słonecznego (zwłaszcza w południe): Surowe słońce w południe jest twoim wrogiem. Tworzy ostre cienie, mrużanie i wysadzone w powietrze. Jest to najważniejsza rzecz do uniknięcia.
* Szukaj otwartego odcienia: Jest to rozproszone światło, które zapewnia nawet oświetlenie. Otwarty odcień zwykle znajduje się na boku budynku, pod dużym drzewem (ale pamiętaj o kadrowym świetle!) Lub pod mostem.
* Strzelaj podczas złotej godziny/niebieskiej godziny: Te czasy (krótko po wschodzie słońca i przed zachodem słońca) zapewniają miękkie, ciepłe (złote godzinę) lub chłodne (niebieskie godzinę) światło, które jest niesamowicie pochlebne.
* Ogromne dni: Ogromne dni są świetne do portretów. Pokrycie chmur działa jak gigantyczna softbox, równomiernie rozpraszając światło.
2. Pozowanie i skład:
* stawić czoła swoim obiektowi w kierunku źródła światła: Nawet w otwartym cieniu pamiętaj o tym, skąd pochodzi światło, i ustawiaj podmiot, aby ich twarz była oświetlona. Lekko podłączanie ich w kierunku światła może pomóc w złapaniu więcej światła w ich oczach.
* Zwróć uwagę na tło: Rozpraszające tło przyciągnie uwagę od twojego tematu. Poszukaj czystych, uporządkowanych tła.
* Użyj wiodących linii: Wiodące linie mogą przyciągnąć oko widza do tematu.
* Rozważ zasadę trzeciej: Umieść swój przedmiot nieco poza środkiem, aby uzyskać bardziej atrakcyjny wizualnie kompozycję.
* kąt i ekspresja: Eksperymentuj z różnymi kątami i zachęcaj do naturalnych wyrażeń. Zrelaksowany uśmiech jest prawie zawsze lepszy niż wymuszony.
3. Ustawienia i techniki aparatu:
* apertura:
* szeroka apertura (np. f/2.8, f/4, f/5.6): Stwarza to płytką głębokość pola, rozmywając tło i wyróżniając twój temat. Dobry do portretów, w których chcesz odizolować osobę.
* mniejsza apertura (np. f/8, f/11): Daje to głębszą głębokość pola, utrzymując więcej sceny. Lepiej na ujęcia grupowe lub portrety środowiskowe, w których chcesz pokazać więcej tła.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (zwykle ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko wtedy, gdy musisz uzyskać szybszy czas otwarcia migawki.
* Sprawa migawki: Upewnij się, że czas otwarcia migawki jest wystarczająco szybki, aby uniknąć rozmycia ruchu. Dobrym punktem wyjścia jest 1/ogniskowa (np. Jeśli używasz obiektywu 50 mm, użyj czasu otwarcia migawki co najmniej 1/50 sekundy). Jeśli Twój temat się porusza, będziesz potrzebować szybszego czasu otwarcia migawki. Nie bój się podnieść ISO, aby to osiągnąć.
* pomiar:
* Metry punktowe: Koncentruje się na lekkim odczycie z małego punktu. Użyj tego, aby odmieścić twarz pacjenta (unikanie zbyt jasnych lub ciemnych obszarów).
* Pomiar oceny/macierzy: Ocena całą scenę i próbuje znaleźć średnią. Może to dobrze działać w zrównoważonym świetle, ale można je oszukać w sytuacjach o wysokim kontrastu.
* Pomiar ważony w środku: Przynosi większą wagę lekki odczyt w środku ramy.
* Kompensacja ekspozycji: Użyj kompensacji ekspozycji (+/-), aby dopracować ekspozycję. Jeśli twarz twojego pacjenta jest niedoświetlona (zbyt ciemna), zwiększ rekompensatę ekspozycji (np. +0,3, +0,7). Jeśli ich twarz jest prześwietlona (zbyt jasna), zmniejsz ją (np. -0,3, -0,7). Jest to szczególnie ważne w trudnych sytuacjach oświetlenia.
* strzelaj w surowym: Strzelanie w RAW zapewnia większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym. Możesz odzyskać dmuchane podświetlenia i łatwiej podnieść cienie.
* Bilans biały: Odpowiednio ustawiaj swoją bilans białą na warunki oświetlenia. „Auto” często działa dobrze, ale możesz także eksperymentować z „pochmurnym”, „cieniem” lub „światłem dziennym”, aby osiągnąć pożądany wygląd. Pliki RAW dają elastyczność zmiany WB później.
4. Korzystanie z środowiska:
* naturalne reflektory: Poszukaj jasnych powierzchni, które mogą działać jako naturalne odbłyśniki. Ściana, piasek, a nawet chodnik może odbijać światło z powrotem na twarz pacjenta.
* cień i otwarte niebo: Umieść swój temat w cieniu, ale upewnij się, że mają widok na otwartego nieba. Zapewni to bardziej miękkie, bardziej pochlebne światło.
* Użyj zwisających gałęzi/liści: Użyj liści, aby rozproszyć światło i stworzyć miękki, marzycielski efekt. Uważaj tylko na kadrowane wzory światła.
5. Processing:
* Dostosuj ekspozycję i kontrast: Dostosuj ogólną jasność i kontrast.
* Odzyskiwanie cienia i wyróżniania: Przywróć szczegóły w wysadzonych podświetleniach i podnieś cienie, aby ujawnić szczegóły.
* korekta bilansu białego: Dostosuj równowagę białą, aby osiągnąć pożądany kolor kolorów.
* wyostrzenie: Dodaj odrobinę wyostrzenia, aby wydać szczegóły.
* Lokalne korekty: Użyj lokalnych korekt (np. W Lightroom lub Photoshopa), aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary obrazu, takie jak oczy lub twarz pacjenta.
* Wygładzanie skóry (używaj oszczędnie!): Zmniejsz skazy i zmiękcz teksturę skóry, ale unikaj przesadzania, aby zachować naturalny wygląd.
Ważne rozważania:
* Komunikuj się z tematem: Powiedz im, co próbujesz osiągnąć, i daj im jasne wskazówki. Pomóż im się zrelaksować i czuć się komfortowo.
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz: Im więcej eksperymentujesz z różnymi warunkami oświetleniowymi i technikami, tym lepiej będziesz fotografować ludzi na zewnątrz bez odbłyśnika.
* Ucz się od innych: Spójrz na pracę fotografów portretowych, których podziwiasz, i przeanalizuj, w jaki sposób wykorzystują światło i kompozycję.
Opanowując te techniki, możesz uchwycić piękne portrety zewnętrzne bez polegania na odbłyśniku. Powodzenia!