1. Zrozumienie kluczowych czynników
* apertura (f-stop): To najważniejszy element. Użyj szerokiej apertury (mała liczba f) jak f/1.4, f/1.8, f/2.8 lub f/4. Szerszy otwór tworzy płytszą głębokość pola, co oznacza, że mniej obrazu jest skupione, co prowadzi do rozmytego tła.
* ogniskowa: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) Kompresuj tło i wzmocnij rozmycie. Zasadniczo ułatwiają również osiągnięcie płytszej głębokości pola w porównaniu do szerszych soczewek.
* Odległość tematu: Podejdź bliżej swojego tematu. Im bliżej podmiotu, tym płytsza będzie głębokość pola, a tym rozmycie będzie tło.
* Odległość tła: Maksymalizuj odległość między poddanym a tłem. Im dalej jest tło, tym bardziej rozmyte będzie.
* Rozmiar czujnika: Większe rozmiary czujników (np. Pełna ramka) naturalnie wytwarzają płytszą głębokość pola w porównaniu do mniejszych rozmiarów czujników (np. APS-C, Micro cztery trzecie). Wynika to z faktu, że większy czujnik potrzebuje mniej ekstremalnych ustawień (takich jak przysłona), aby osiągnąć ten sam poziom rozmycia tła.
2. Praktyczne techniki i ustawienia
* Ustaw aparat na priorytet priorytetu apertury (av lub a): Umożliwia to kontrolowanie przysłony, podczas gdy aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Wybierz szeroki apertura: Jak wspomniano, wybierz najszerszy otwór na zezwala na obiektyw (np. F/1.8, f/2.8). Eksperyment, aby zobaczyć, który otwór zapewnia pożądany poziom rozmycia, nie utrudniając skupienia przedmiotu.
* Użyj obiektywu portretowego: Obiektywy zaprojektowane specjalnie do portretów, takich jak soczewki 50 mm, 85 mm lub 135 mm, są doskonałym wyborem. Często mają szerokie otwory i są zoptymalizowane pod kątem pochlebnych rysów twarzy.
* ostrożnie skupiaj się: Ostre skupienie się na oczach twojego pacjenta jest najważniejsze. Użyj jednopunktowego autofokusu, aby wskazać punkt ostrości i upewnić się, że jest on dokładnie na oczach. Zastanów się, jeśli nie ma się z tym komfortowego ostrości.
* Ustaw swój temat strategicznie:
* Znajdź tło, które jest daleko. Ułatwia to rozmycie.
* Szukaj interesujących elementów tła, które stworzą przyjemne bokeh. Światła sznurkowe, liście lub teksturowane powierzchnie mogą poprawić rozmycie tła.
* Unikaj zagraconych tła. Zajęte tło, nawet gdy zamazane, nadal może się rozpraszać.
* Dostosuj ISO: Jeśli twój obraz jest zbyt ciemny z szerokim otworem, zwiększ ISO, aby rozjaśnić obraz. Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas.
* Użyj naturalnego światła lub flash poza kamerą: Dobre oświetlenie ma kluczowe znaczenie dla każdego portretu. Miękkie, rozproszone światło jest idealne. Jeśli używasz Flash, rozważ użycie Flash of Flash z modyfikatorem (softbox, parasol), aby stworzyć bardziej pochlebne światło.
* Skomponuj swój strzał: Pomyśl o kompozycji i kadrowaniu swojego portretu. Użyj zasady trzeciej, wiodących linii lub innych technik kompozycyjnych, aby stworzyć atrakcyjny wizualnie obraz.
3. Rozważania dotyczące przekładni
* soczewki:
* Fast Prime Soczewki (np. 50 mm f/1.8, 85 mm f/1.8): Oferują one doskonałą jakość obrazu i szerokie otwory w stosunkowo przystępnej cenie.
* High-end Portret Soczewki (np. 85 mm f/1.4, 135 mm f/2): Te soczewki są zazwyczaj ostrzejsze, mają gładszy bokeh i mogą oferować nawet szersze otwory.
* Zoom soczewki (np. 70-200 mm f/2.8): Zapewniają one wszechstronność pod względem ogniskowej, ale mogą być droższe.
* kamery:
* DSLR lub kamery bezlusterkowe: Zapewniają one większą kontrolę nad ustawieniami i zwykle mają większe czujniki.
* Nawet niektóre smartfony oferują „tryb portretowy” To symuluje płytką głębokość pola. Chociaż wyniki nie zawsze są idealne, mogą być zaskakująco dobre.
4. Processing
* Udostępnij Focus: Użyj narzędzi do wyostrzenia w oprogramowaniu końcowym (takie jak Adobe Lightroom lub Photoshop), aby upewnić się, że oczy pacjenta są ostre.
* Ulepsz bokeh: Możesz subtelnie ulepszyć bokeh w przetwarzaniu końcowym za pomocą technik takich jak dodanie gaussowskiego rozmycia do tła lub za pomocą filtra promieniowego, aby selektywnie dostosować jasność i kontrast tła. Uważaj, aby go nie przesadzić, ponieważ może to wyglądać sztucznie.
* Korekta kolorów i ocena: Dostosuj kolory i tony, aby stworzyć nastrój, który uzupełnia temat i ogólny obraz.
5. Powszechne błędy, które uniknie
* nadmierne rozmywanie: Zbyt dużo rozmycia może sprawić, że obraz będzie wyglądał nienaturalnie i odłączyć przedmiot od środowiska. Znajdź równowagę.
* Brakujące skupienie: Oczy pacjenta muszą być ostre. Dokładnie skoncentruj na ekranie aparatu i powiększ obraz podczas przetwarzania końcowego, aby upewnić się, że jest on dokładny.
* Rozpraszanie elementów tła: Nawet zamazane, niektóre elementy tła (takie jak jasne światła lub kontrastujące kolory) mogą nadal oderwać wzrok widza od obiektu.
* Za pomocą zbyt wysokiego ISO: Może to wprowadzić niechciany szum do obrazu.
W podsumowaniu osiągnięcie rozmytego tła w fotografii portretowej wymaga połączenia zrozumienia kluczowych czynników (apertura, ogniskowej, odległości podmiotu, odległości tła, wielkości czujnika), przy użyciu odpowiednich ustawień, wybieranie odpowiedniego biegu i starannej kompozycji. Praktyka i eksperymenty są niezbędne do opanowania tej techniki. Powodzenia!