1. Planowanie i przygotowanie:przygotuj scenę dla dramatu
* koncepcja i nastrój: Zanim dotkniesz aparatu, pomyśl o uczuciu, które chcesz wywołać. Czy to melancholijne, tajemnicze, potężne czy coś innego? Wpłynie to na twój temat, pozowanie i wybór oświetlenia.
* Temat: Wybierz temat, który dobrze nadaje się do dramatu. Silne cechy, ciekawe tekstury, a nawet określone rekwizyty mogą zwiększyć efekt niskiego klucza.
* Lokalizacja i tło:
* niezbędne: Potrzebujesz ciemnego lub łatwo zaciemnionego tła. Czarne tło (tkanina, papier, a nawet ściana dobrze zaatakowana) jest idealne. Działa też ciemny pokój.
* Wyeliminuj rozproszenie: Upewnij się, że twoje tło jest wolne od jasnych plam lub czegokolwiek, co spowoduje skupienie. Pomyśl o minimalistycznym.
* aparat i obiektyw:
* kamera: Każda kamera z ręcznymi elementami sterującymi będzie działać. DSLR, kamery bezlusterkowe, a nawet niektóre smartfony z trybami „pro” są odpowiednie.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm lub podobny) jest idealny do izolowania tematu i tworzenia płytkiej głębokości pola. Ale zdecydowanie możesz to zrobić z innymi soczewkami, nawet obiektywem zestawu, szczególnie jeśli używasz ciemniejszego tła.
* oświetlenie:
* Serce niskiego key: Potrzebujesz jednego, kontrolowanego źródła światła. Opcje obejmują:
* Studio Strobe/Flash: Zapewnia największą moc i kontrolę. (Zalecane dla najlepszych wyników)
* Błędź zaporowa/hotshoe: Bardziej przenośna i niedrogie opcja.
* ciągłe światło (LED, wolfram): Łatwiej jest zobaczyć efekt światła w czasie rzeczywistym, ale często mniej potężny. Lampa zrobi w szczycie, ale obserwuj temperaturę kolorów.
* Modyfikatory światła (wysoce zalecane): Te kształtują i zmiękcza światło:
* softbox: Tworzy większe, bardziej miękkie źródło światła.
* parasol: Inny sposób na zmiękczenie światła.
* snoot lub siatka: Koncentruje światło w ciasną wiązkę. Idealny do wyróżnienia określonych obszarów. Możesz nawet majsterkowicz z kartonem.
* drzwi stodoły: Pozwól ci kształtować i kierować wiązką światła.
* statyw (opcjonalnie, ale pomocny): Szczególnie ważne, jeśli używasz powolnego czasu otwarcia migawki z powodu niższych poziomów światła.
2. Ustawienia aparatu:sterowanie ręcznym opanowaniem
* Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to pełną kontrolę nad ekspozycją.
* apertura: Zacznij od szerszego apertury (np. F/2.8, f/4, f/5.6), aby utworzyć płytką głębokość pola i zamazać tło. Dostosuj w razie potrzeby, aby poddać ostrym tematu.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100, ISO 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko, jeśli to konieczne, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ogólną jasność obrazu. Zacznij od około 1/125 sekundy, a następnie dostosuj swoje potrzeby. Jeśli używasz Flash, twój czas otwarcia migawki wpłynie przede wszystkim na światło otoczenia w scenie (np. Jak ciemne jest tło).
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z źródłem światła. Jeśli używasz Flash, ustaw go na „Flash” lub „Światło dzienne”. Jeśli używasz oświetlenia wolframu, ustaw go na „Tungsten”. Możesz także dostosować go w przetwarzaniu po przecenianiu.
* Tryb pomiarowy: Użyj pomiaru punktowego. Pozwala to na odmianę twarzy pacjenta, zapewniając, że są on odpowiednio odsłonięty.
* strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
3. Konfiguracja oświetlenia:rzeźbienie za pomocą światła i cienia
* Pojedyncze źródło światła jest kluczem: Pamiętaj, że celem jest dramatyczny kontrast między światłem i cieniem.
* Umieszczenie światła: Eksperymentuj z różnymi kątami.
* oświetlenie boczne: Umieść źródło światła z boku pacjenta (około 45–90 stopni). To stworzy silne cienie po jednej stronie twarzy.
* Rembrandt Lighting: Klasyczna konfiguracja oświetlenia portretowego, w której na policzek pojawia się mały trójkąt światła naprzeciwko źródła światła. Ustaw światło nieco powyżej i na bok tematu.
* Podświetlenie: Umieść światło za przedmiot, aby stworzyć sylwetkę lub światło obręczy.
* Top Lighting: Ustaw światło bezpośrednio nad obiektem.
* odległość: Im bliżej źródła światła, tym bardziej miękkie będzie światło. Im dalej, tym trudniejsze światło i bardziej zdefiniowane będą cienie.
* Używanie modyfikatora: Użyj modyfikatora światła, aby kontrolować jakość światła. Softbox zmiękczy światło i stworzy bardziej stopniowe przejścia, a snoot stworzy bardziej skoncentrowaną wiązkę.
* Feathering: „Pijanie” Światło polega na wędkowaniu światła nieco z dala od obiektu. Oznacza to, że środek wiązki światła nie uderza bezpośrednio w obiekt. Ta technika zmiękcza światło i zmniejsza intensywność atrakcji.
* eksperyment! Nie bój się poruszać światłem i zobaczyć, jak wpływa na cienie i wyróżnia się na twarzy pacjenta.
4. Pozowanie i kompozycja:
* kieruj wzrok: Zwróć uwagę na to, gdzie patrzy twój temat. Silne spojrzenie może zwiększyć intensywność portretu.
* Podkreśl Jawline: Lekkie przechylenie głowy może zdefiniować linię szczęki i utworzyć bardziej pochlebny profil.
* Hands: Uważaj na ręce. Mogą dodać do historii, ale mogą również rozpraszać uwagę, jeśli nie są dobrze przygotowani.
* Rozważ przycinanie: Portrety niskie często działają dobrze z mocniejszymi uprawami, które koncentrują się na twarzy i oczach.
* Zasada trzeciego: Rozważ zasadę trzeciej podczas komponowania strzału.
5. Strzelanie i recenzja:
* Weź zdjęcia testowe: Zrób kilka zdjęć testowych i przejrzyj je na ekranie LCD aparatu. Zwróć uwagę na ekspozycję, cienie i atrakcje.
* Dostosuj ustawienia: W razie potrzeby dostosuj ustawienia aparatu i oświetlenie.
* Komunikuj się z tematem: Daj swoim tematowi jasne wskazówki i zachęć ich do relaksu i bycia sobą.
* strzelaj do uwięzienia (opcjonalnie): Jeśli masz opcję, strzelanie do uwięzienia (podłączenie aparatu do komputera) pozwala zobaczyć obrazy na większym ekranie i dokonać dokładniejszych regulacji.
6. Procesing:udoskonalanie i polski
* oprogramowanie: Użyj Adobe Lightroom, Photoshopa, przechwytywania jednego lub podobnego oprogramowania do edycji.
* Ekspozycja: W razie potrzeby dostosuj ogólną ekspozycję, ale uważaj, aby nie prześwietlić najważniejszych atrakcji.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć dramatyczny efekt.
* Podprawy i cienie: Dostosuj wyróżnienia i cienie, aby stworzyć pożądany nastrój.
* czarne i białe: Dostosuj czarno -białe punkty, aby upewnić się, że twoi czarni są głębokości, a białe jasne.
* klarowność i tekstura: Dodaj odrobinę przejrzystości lub faktury, aby uzyskać szczegóły.
* wyostrzenie: Wyostrz obraz, aby zwiększyć ostrość.
* unikanie i spalanie: Użyj narzędzi do unikania i spalania, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu. Można to wykorzystać do rzeźbienia światła i wywierania większego nacisku na niektóre funkcje.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie): Dodaj subtelną ocenę kolorów, aby zwiększyć nastrój portretu. Odcienie sepii lub desaturowane kolory mogą często dobrze współpracować z fotografią o niskiej zawartości klucza.
Kluczowe wskazówki i rozważania:
* Practice czyni idealne: Fotografia niskokeńska wymaga praktyki. Nie zniechęcaj się, jeśli twoje pierwsze próby nie są idealne. Eksperymentuj i ucz się.
* Obejrzyj cienie: Cienie są twoim przyjacielem w fotografii o niskiej klawiszu. Nie bój się pozwolić im być głęboko i dramatyczne.
* mniej jest więcej: Kluczem do fotografii niskiej key jest prostota. Użyj jednego źródła światła, ciemnego tła i minimalistycznej kompozycji, aby stworzyć potężny i wpływowy portret.
* Uważaj na hotspoty: Uważaj, aby nie przenikać żadnych obszarów obrazu, zwłaszcza atrakcji.
* Wyczyść obiektyw: Upewnij się, że obiektyw jest czysty, aby uniknąć niepożądanych rozbłysków lub zniekształceń.
* Zrozum histogramy: Dowiedz się, jak przeczytać histogram, aby zapewnić odpowiednią ekspozycję. W fotografii niskiej key histogram będzie mocno obciążony w lewo (ciemna strona).
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz stworzyć oszałamiające niskie portrety, które uchwycają esencję twojego tematu i wywołują poczucie dramatu i tajemnicy. Powodzenia!