Jak zrobić portret o niskim kluczu (krok po kroku)
Portrety niskie są dramatyczne, nastrojowe i często intymne. Zawierają głównie ciemne tło i polegają na skoncentrowanym oświetleniu, aby podkreślić określone cechy tematu. Oto przewodnik krok po kroku:
1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja i nastrój: Jakie uczucie chcesz wywołać? Rozważ osobowość podmiotu i historię, którą chcesz opowiedzieć. Pomyśl o tym, jakie wyraz twarzy i pozy najlepiej nadają ten nastrój.
* Wybór tematu: Wybierz temat, którego cechy i osobowość nadają się temu stylowi. Kątowe twarze często działają dobrze, podobnie jak tematy z silnymi emocjami.
* odzież: Ciemniejsze ubrania zazwyczaj działa najlepiej, aby wtopić się z tłem i podkreślić twarz. Unikaj jasnych kolorów lub rozpraszających wzorów. Matowe tkaniny są preferowane w porównaniu z błyszczącymi, ponieważ odzwierciedlają mniej światła.
* Lokalizacja: Wybierz lokalizację, w której możesz kontrolować światło otoczenia, takie jak studio, pomieszczenie z grubymi zasłonami lub narożnik o ograniczonych źródłach światła.
2. Sprzęt:
* kamera: Każdy aparat z trybem ręcznym zrobi (DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon z ręcznymi elementami sterującymi).
* obiektyw: Południe portretowe (około 50 mm do 85 mm w kamierze pełnej ramki) jest idealny, ale soczewka zoomu może również działać.
* źródło światła:
* Pojedyncze źródło światła: Najczęstsza i najprostsza konfiguracja. Możesz użyć stroboskopu/lampy błyskowej z modyfikatorem (softbox, parasol, a nawet odbłyśnik, aby skupić światło), ciągły panel światła LED, a nawet lampa biurka.
* Opcjonalne światło wypełniające: Reflektor lub drugie, znacznie słabsze źródło światła (nawet biała karta) można użyć do subtelnego podnoszenia cieni po ciemnej stronie twarzy.
* Stojak na światło (jeśli używasz panelu stroboskopowego lub LED): Aby dokładnie ustawić źródło światła.
* ciemne tło: Czarny materiał, ciemna ściana, a nawet czarna rolka papieru. Upewnij się, że w razie potrzeby jest wystarczająco za temat, aby całkowicie nie skupić się.
* (opcjonalnie) Reflector: Aby odbić niewielką ilość światła z powrotem w cienie.
* (opcjonalnie) taśma gaffera: Aby zabezpieczyć tło i kable.
* (opcjonalnie) Miernik światła: Przydatny do precyzyjnej kontroli ekspozycji, ale nie jest niezbędny.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb: Podręcznik (m). Daje to pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* ISO: Zacznij od najniższego możliwego ustawienia ISO (np. ISO 100 lub 200), aby zminimalizować szum. Zwiększ tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* apertura: Wybierz przysłanę, która zapewnia płytką głębokość pola (np. F/2.8, f/4 lub f/5.6), aby zamrazić tło i odizolować obiekt. Uważaj, że bardzo szerokie otwory (takie jak f/1.4) mogą prowadzić do części twarzy.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aż licznik ekspozycji w aparacie poprawnie odczyta w połączeniu z wybraną aperturą i ISO. Pamiętaj, że czas otwarcia migawki kontroluje, ile światła otoczenia wchodzi do aparatu. Dzięki kontrolowanej konfiguracji oświetlenia możesz zwykle użyć szybszego czasu otwarcia migawki, aby wyeliminować światło otoczenia. W przypadku świateł stroboskopowych pozostań przy prędkości synchronizacji aparatu lub poniżej.
* Bilans biały: Ustaw to zgodnie z źródłem światła (np. Flash, wolfram, światło dzienne). Lub strzelaj w surowym formacie, aby można go łatwo dostosować później.
* Tryb ostrości: Jeden punktowy AF. Skoncentruj się na oczach pacjenta, zwłaszcza oka najbliższego aparatu.
4. Konfiguracja oświetlenia:
* Ustaw swój temat: Poproś tematykę przed ciemnym tłem, zapewniając wystarczającą odległość między nimi a tłem, aby w razie potrzeby umożliwić rozdzielenie i rozmycie tła.
* Konfiguracja jednorodka (najczęstsza):
* Umieszczenie: Umieść źródło światła na bok i nieco przed tematem. Kąt światła dramatycznie wpłynie na wygląd. Eksperymentuj z kątami od 45 stopni do 90 stopni w stosunku do twarzy pacjenta.
* wysokość: Nieco powyżej poziomu oczu jest ogólnie pochlebne.
* modyfikator: Użyj softboxa lub parasola, aby zmiękczyć światło i utworzyć bardziej stopniowe cienie. Usuń modyfikator, aby uzyskać ostrzejszy, bardziej dramatyczny wygląd.
* odległość: Im bliżej źródła światła, tym bardziej miękkie i bardziej owijające się światło będzie, ale im mniej nawet spadek na twarzy. Dalej stworzy trudniejsze światło i bardziej równomierne.
* Opcjonalna konfiguracja światła wypełnienia:
* Umieszczenie: Umieść odbłyśnik lub bardzo słabe źródło drugiego światła po przeciwnej stronie obiektu od głównego światła. To odbije niewielką ilość światła w cienie i uniemożliwi im całkowitą czarną. Bądź subtelny - nie chcesz całkowicie eliminować cieni.
5. Strzelanie i korekty:
* Weź zdjęcia testowe: Zrób kilka zdjęć testowych i przejrzyj je na ekranie LCD aparatu. Zwróć szczególną uwagę na atrakcje i cienie. Czy najważniejsze atrakcje są wysadzone? Czy cienie są zbyt ciemne?
* Dostosuj energię światła: Dostosuj moc źródła światła, aż osiągniesz pożądaną ekspozycję. Jeśli używasz reflektora, dostosuj kąt do kontrolowania ilości światła wypełnienia.
* Ustawienia aparatu dostosowań: Jeśli nie możesz uzyskać pożądanej ekspozycji, regulując światło, dokonaj niewielkich regulacji przysłony, czasu otwarcia migawki lub ISO. Priorytetyzuj utrzymanie ISO tak niskiego, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas.
* poza i wyrażenie: Poprowadź swój temat przez różne pozy i wyrażenia. Zwróć uwagę na ich pozycję i rysy twarzy. Subtelne zmiany w ekspresji mogą mieć dużą różnicę.
* Uważaj na Catchlights: Catchlights to małe odbicia światła w oczach pacjenta. Dodają życie i błyszczą do portretu. Upewnij się, że masz co najmniej jeden widoczny światło w każdym oku.
* ostrożnie skupiaj się: Upewnij się, że oczy są ostre i skupione.
* Komunikuj się z tematem: Zachowaj nastrój i zrelaksowany. Komunikuj się z tematem i przekazuj pozytywne informacje zwrotne.
6. Processing (opcjonalnie, ale zalecany):
* surowe przetwarzanie: Jeśli nakręcisz w formacie RAW, użyj oprogramowania takiego jak Adobe Lightroom, przechwytywaj jeden lub podobny, aby dostosować równowagę białą, ekspozycję, kontrast, wyróżnienia, cienie i jasność.
* Cropping: Przygotuj obraz, aby podkreślić temat i stworzyć bardziej zrównoważony kompozycję.
* Dodge and Burn: Użyj narzędzi Dodge i Burn, aby subtelnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary obrazu. Można to wykorzystać do ulepszenia pasemek, pogłębiania cieni i rzeźbienia twarzy.
* retuszowanie: Usuń wszelkie wady lub zakłócenia. Bądź subtelny - unikaj, aby obiekt wyglądał nienaturalnie.
* wyostrzenie: Dodaj niewielką ilość wyostrzenia, aby zwiększyć szczegóły.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w kolorze czarno-białym. Eksperymentuj z różnymi technikami konwersji, aby znaleźć wygląd, który lubisz.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi konfiguratorami oświetlenia i ustawieniami aparatu.
* Przyjmuj ciemność: Nie bój się pozwolić, aby cienie były głębokie. Kontrast między światłem a cieniem sprawia, że niskie portrety są tak dramatyczne.
* Skoncentruj się na oczach: Oczy są oknami duszy. Upewnij się, że są ostre i wyraziste.
* mniej jest więcej: Utrzymuj kompozycję prosta i nie uwięziona.
* Przykłady badań: Spójrz na przykłady niskich portretów innych fotografów, aby uzyskać inspirację.
* Znajdź swój styl: Nie bój się eksperymentować i rozwijać własny unikalny styl.
Postępując zgodnie z tymi krokami, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie, które są zarówno dramatyczne, jak i sugestywne. Powodzenia!