1. Planowanie i wizja:jaką historię chcesz opowiedzieć?
* Cel: Zanim jeszcze odebrasz aparat, zastanów się nad Dlaczego . Czy to profesjonalny strzał w głowę, zwykły portret stylu życia, dzieło sztuki, czy coś innego? Cel wpłynie na wszystko.
* nastrój/emocje: Jakie uczucie chcesz, aby obraz wywołał? Radość, powaga, tajemnica, pewność siebie? Zdecyduj tak wcześnie.
* Badania przedmiotowe: Jeśli to możliwe, poznaj swój temat. Ich osobowość, zainteresowania i poziom komfortu wpłyną na sesję. Na przykład nieśmiała osoba może potrzebować dodatkowego nakładania, aby się zrelaksować.
* Zwiadowcze/koncepcja: Czy chcesz portret środowiskowy (pokazujący temat w ich naturalnym otoczeniu) czy strzał w studio? Rozważ tło, oświetlenie i ogólnie estetyka lokalizacji. Rozważ motyw. Malarz może chcieć portretu otoczonego pędzlem i sztalugami.
2. Wybór sprzętu:
* kamera: Podczas gdy aparat DSLR lub bezlusterkowy jest idealny do elastyczności, nawet smartfon może dobrze działać z uważnym rozważeniem.
* soczewki:
* soczewki portretowe (50 mm, 85 mm, 100 mm, 135 mm): Są to klasyczne wybory, ponieważ zapewniają pochlebną kompresję (minimalizowanie zniekształceń) i często mają szerokie otwory (np. F/1.8, f/2.8) dla płytkiej głębokości pola (rozmyte tło). 85 mm jest ulubionym dla portretów głowy i ramion.
* Zoom soczewki (24-70 mm, 70-200 mm): Oferować wszechstronność. 70-200 mm doskonale nadaje się do tworzenia odległości i kompresji. 24-70 mm jest dobry do portretów środowiskowych.
* oświetlenie (naturalne lub sztuczne):
* naturalne światło: Miękkie, rozproszone światło to twój przyjaciel. Ogromne dni lub otwarty odcień są idealne. Unikaj ostrego bezpośredniego światła słonecznego. Rozważ porę dnia (Złota godzina).
* sztuczne światło:
* Bezgazowe światła (miga): Przenośne i wszechstronne. Może być używany na kamerze lub poza kamerą z wyzwalaczami.
* stroby studio: Potężniejsze niż błyskawice, często używane w ustawieniach studyjnych.
* reflektory: Odbij światło, aby wypełnić cienie. Srebro odbija chłodniejsze światło; Złoto odbija cieplejsze światło.
* dyfuzory: Zmiękcz ostre światło (np. Softboxy, parasole).
* statyw (opcjonalnie): Przydatny do wolniejszych czasów otwarcia migawki lub gdy chcesz utrzymać spójny skład.
* reflektor/dyfuzor (często niezbędny): Aby kontrolować naturalne światło.
3. Ustawienia aparatu:
* apertura (f-stop): To kontroluje głębokość pola.
* płytka głębokość pola (np. f/1.8, f/2.8, f/4): Zaciera tło, izoluje temat i tworzy marzycielski wygląd. Idealne dla strzałów w głowę lub gdy chcesz podkreślić temat.
* Głębsza głębokość pola (np. F/8, f/11): Utrzymuje więcej obrazu. Przydatny do portretów środowiskowych, w których chcesz, aby tło było ostre.
* Sprawa migawki: To kontroluje rozmycie ruchu.
* Freeze Motion: Użyj szybszego czasu otwarcia migawki (np. 1/200 drugiego lub szybszego).
* Motion Blur: Użyj wolniejszego czasu otwarcia migawki (wymaga statywu).
* ISO: To kontroluje wrażliwość kamery na światło.
* Low ISO (np. 100, 200): Produkuje najczystsze obrazy o najmniejszym hałasie. Używaj tego w miarę możliwości.
* High ISO (np. 800, 1600, 3200+): Używane w sytuacjach o słabym świetle, ale może wprowadzać hałas (ziarno). Staraj się zachować jak najniższe poziom.
* Tryb fotografowania:
* priorytet apertury (av lub a): Ustawiasz otwór, a aparat automatycznie wybiera czas otwarcia migawki. Jest to popularny wybór portretów.
* Manual (M): Kontrolujesz zarówno przysłonę, jak i czas otwarcia migawki. Daje to najwięcej kontroli, ale wymaga większego doświadczenia.
* Program (P): Kamera wybiera zarówno przysłonę, jak i czas otwarcia migawki.
* Tryb ostrości:
* jednopunktowy autofocus (AF-S lub jeden strzał): Skoncentruj się na określonym punkcie (zwykle oka pacjenta), a następnie ponownie.
* Ciągłe autofocus (AF-C lub AI Servo): Śledzi poruszające się tematy. Przydatny, jeśli Twój temat się porusza.
* Bilans biały: Ustaw to zgodnie z warunkami oświetleniowymi (światło dzienne, pochmurne, wolframowe itp.), Aby zapewnić dokładne kolory. Auto White Balance może działać dobrze, ale niestandardowa bilans biały jest idealny, jeśli to możliwe.
* Tryb pomiarowy:
* Pomiar oceny/macierzy: Kamera analizuje całą scenę i oblicza ekspozycję. Zwykle dobry punkt wyjścia.
* Metry punktowe: Mierniki tylko niewielki obszar wokół punktu skupienia. Przydatny w trudnych sytuacjach oświetlenia.
4. Kompozycja:
* Zasada trzeciego: Podziel ramkę na dziewięć równych części z dwoma poziomymi i dwoma pionowymi liniami. Umieść kluczowe elementy wzdłuż tych linii lub na ich skrzyżowaniach.
* wiodące linie: Użyj linii na scenie, aby przyciągnąć oko widza do tematu.
* przestrzeń ujemna: Pozostaw pustą przestrzeń wokół tematu, aby stworzyć poczucie równowagi i zwrócić uwagę.
* kadrowanie: Użyj elementów w scenie (np. Drzewa, drzwi, łuki), aby oprawić temat.
* kontakt wzrokowy: Bezpośredni kontakt wzrokowy może utworzyć potężne połączenie z przeglądarką.
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami. Strzelanie z dołu może sprawić, że temat będzie wyglądał potężny, podczas gdy fotografowanie z góry może sprawić, że wyglądają na wrażliwe.
* Cropping: Rozważ ostrożnie uprawę. Unikaj odcinania kończyn na stawach. Pomyśl o pokoju i przestrzeni wokół tematu.
5. Pozowanie i interakcja:
* Relaksation: Najważniejsze jest, aby Twój obiekt poczuł się komfortowo. Porozmawiaj z nimi, żart i daj im jasne i proste instrukcje.
* start proste: Zacznij od podstawowych pozycji i stopniowo gromadzą się do bardziej złożonych.
* Hands: Zwróć uwagę na ręce. Niech obiekt rozluźnij ręce lub daj im coś do zrobienia (np. Trzymaj rekwizyt). Unikaj zaciśniętych pięści lub niezręcznych pozycji dłoni.
* Język ciała: Zachęcaj do naturalnej postawy. Unikaj sztywnych lub nienaturalnych pozy.
* Mikro-zarejestrowanie: Dokonaj niewielkich regulacji pozalnej osoby, aby poprawić skład (np. „Nieco przechyl głowę w lewo”, „REAL REIMERS”).
* kierunek: Zapewnij jasny i zwięzły kierunek. Unikaj niejasnych instrukcji. Użyj pozytywnego wzmocnienia („To świetnie!”).
* Zachęcaj ruch: Częste momenty są często najlepsze. Poproś podmiot o chodzenie, śmiech lub interakcję z otoczeniem.
* Wyrażenia twarzy: Uchwyć prawdziwe emocje. Poproś tematu o zastanowienie się nad czymś, co sprawia, że są szczęśliwi lub smutni.
* oddychanie: Przypomnij o tym, aby oddychać naturalnie i unikać wstrzymania oddechu.
6. Techniki oświetlenia:
* Naturalne portrety światła:
* Otwórz odcień: Ustaw obiekt w cieniu budynku lub drzewa, aby uniknąć ostrych cieni.
* złota godzina: Strzelaj w ciągu godziny po wschodzie słońca lub na godzinę przed zachodem słońca, aby uzyskać ciepłe, miękkie światło.
* reflektory: Użyj reflektora, aby odbić światło w twarz pacjenta i wypełnić cienie.
* Podświetlenie: Ustaw obiekt z światłem za nimi, aby uzyskać dramatyczny efekt. Uważaj, aby nie prześwietlić najważniejszych atrakcji.
* sztuczne portrety światła:
* Konfiguracja jednorodka: Prosty i skuteczny punkt wyjścia. Umieść światło pod kątem 45 stopni na obiekcie.
* Konfiguracja dwóch świateł: Użyj jednego światła jako kluczowego światła, a drugiego jako lampki wypełnienia, aby zmniejszyć cienie.
* oświetlenie obręczy: Umieść światło za przedmiotem, aby stworzyć atrakcję wokół ich krawędzi.
* softboxes/parasol: Użyj ich, aby rozproszyć światło i stworzyć bardziej miękki, bardziej pochlebny wygląd.
* Modyfikatory światła: Eksperymentuj z żelami, aby stworzyć różne nastroje i efekty.
7. Processing:
* oprogramowanie: Adobe Lightroom i Photoshop to standardy branżowe. Uchwycenie jednego to kolejny popularny wybór.
* Podstawowe korekty: Dostosuj ekspozycję, kontrast, atrakcje, cienie, białe i czarne.
* Bilans biały: Dostosuj równowagę białą, aby zapewnić dokładne kolory.
* Korekta kolorów: Dostosuj równowagę kolorów, aby stworzyć pożądany nastrój i efekt.
* wyostrzenie: Wyostrz obraz, aby wydać szczegóły. Uważaj, aby nie przemywać.
* Redukcja szumu: Zmniejsz hałas, szczególnie w obrazach nakręconych na wysokim ISO.
* retuszowanie (opcjonalnie): Usuń wady, gładką skórę i zęby wybielne. Użyj lekkiej ręki.
* Cropping: Dostosuj uprawę, aby poprawić skład.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Stwórz klasyczny wygląd, przekształcając obraz w czarno -biały.
Przykład „Jak mam strzał”:
Powiedzmy, że chcesz zrobić portret przyjaciela w parku.
1. Vision: Chcesz zrelaksowanego, naturalnego portretu, który oddaje przyjazną osobowość twojego przyjaciela.
2. Gear: Użyjesz DSLR z obiektywem 85 mm i odbłyśnikiem.
3. Lokalizacja: Wybierasz miejsce w parku z otwartym odcieniem pod dużym drzewem.
4. Ustawienia aparatu: Ustawiasz aparat w tryb priorytetu Aperture (AV) z otworem f/2.8, aby utworzyć płytką głębokość pola. ISO jest ustawiony na 200. Bilans biały na „cień”.
5. pozowanie: Prosisz swojego przyjaciela, aby oparł się o drzewo, wyglądając na zrelaksowanego. Zaczynasz od ich spojrzenia bezpośrednio na aparat. Następnie prosisz ich, aby spojrzeli nieco na bok i uśmiechnęły się. Możesz im powiedzieć, aby „pomyślały o czymś zabawnym”, aby wywołać naturalny śmiech.
6. oświetlenie: Używasz reflektora, aby odbijać światło w twarz przyjaciela, wypełniając cienie.
7. Skład: Używasz zasady trzeciej, zwracając oczy przyjaciela na jeden z punktów skrzyżowania. Upewnij się, że tło jest zamazane i uporządkowane.
8. Strzelanie: Robisz kilka strzałów, dokonując niewielkich korekt pozy i wyrazu swojego przyjaciela.
9. Processing: W Lightroom dostosowujesz ekspozycję i kontrast, dopracowujesz równowagę białą i lekko wyostrzasz obraz.
Kluczowe wyniki:
* praktyka jest niezbędna. Im więcej strzelasz, tym lepiej będziesz w zrozumieniu światła, pozowania i kompozycji.
* eksperyment. Nie bój się próbować nowych rzeczy i przełamać zasady.
* Ucz się od innych. Przestudiuj pracę fotografów, których podziwiasz i spróbuj zrozumieć ich techniki.
* Uzyskaj informacje zwrotne. Poproś o konstruktywną krytykę ze strony innych fotografów.
* baw się dobrze! Fotografia powinna być przyjemna.
Ten kompleksowy przewodnik powinien dać ci solidne podstawy do robienia wspaniałych portretów. Powodzenia!