i. Za pomocą soczewki przesunięcia pochylenia:
* Co to jest soczewka przesunięcia?
* tilt: Pozwala obrócić płaszczyznę ostrości. Zamiast być równoległym do czujnika, można go pod kątem. Jest to klucz do tworzenia selektywnych efektów ostrości.
* shift: Pozwala przesunąć obiektyw równolegle do czujnika. To koryguje zniekształcenie perspektywy (np. Wykonanie zbieżnych linii równoległych), ale zwykle nie jest używane do efektu miniaturyzacji w portretach. Może to być jednak pomocne w fotografowaniu portretów w ciasnych przestrzeniach, w których należy unikać przechylania aparatu w górę lub w dół.
* Potrzebny sprzęt:
* Obiektyw przesunięcia przechylania (Canon, Nikon, Samyang/Rokinon itp.) Kompatybilny z mocowaniem aparatu.
* Ciało aparatu.
* Statyw (wysoce zalecany, szczególnie podczas nauki).
* Opcjonalnie:zdalne wydanie migawki.
* kroki:
1. konfiguracja:
* Zamontuj soczewkę przesunięcia pochylenia na aparacie.
* Przymocuj aparat do solidnego statywu. Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ precyzyjne skupienie jest niezbędne, a nawet niewielkie ruchy zostaną powiększone przez płytką głębokość pola.
* Ogranicz swój temat. Rozważ tło - bardziej złożone lub ruchliwe tło zwiększy efekt miniaturyzacji.
* Zdecyduj się na ogólny skład, który chcesz.
2. Skupienie (bardzo ważne):
* Ustaw aparat na widok na żywo i powiększ obszar, w którym chcesz najostrzejszego skupienia (zazwyczaj oczy).
* Zacznij od pochylenia i przesunięcia ustawionego na zero (pozycja neutralna).
* Użyj ręcznego ostrości i ostrożnie skupiaj się na pożądanym punkcie. Autofokus zwykle nie jest niezawodny w przypadku soczewek przesunięcia pochylenia.
3. Zastosowanie pochylenia:
* Stopniowa regulacja: To jest kluczowe. Zacznij od bardzo niewielkiej ilości przechylania i stopniowo je zwiększ, obserwując widok na żywo.
* Obserwuj płaszczyznę ostrości: Zobacz, jak porusza się płaszczyzna ostrości, przechylając obiektyw. Celem jest dostosowanie tego samolotu z kluczowymi cechami tematu, który chcesz, aby się skupić.
* Eksperymenty: Nie ma magicznej formuły. Eksperymentuj z kierunkiem i ilością pochylenia, aby osiągnąć pożądany efekt.
* Wspólne techniki:
* płaszczyzna przechylona w poziomie: Skoncentruj się ostre na oczach pacjenta.
* płaszczyzna pionowo pochylony: Zachowaj twarz obiektu i na pierwszym planie, jednocześnie drożniej zacierając tło.
4. apertura:
* Szersze apertury (np. F/2.8, f/4): Podkreśl płytką głębokość pola i efekt miniaturyzacji. Wymaga bardzo precyzyjnego skupienia i starannej regulacji przechylenia.
* mniejsze apertury (np. f/5.6, f/8): Daj ci nieco szerszy pasek, dzięki czemu łatwiej jest uzyskać więcej tematu. Mniej dramatyczny efekt miniaturyzacji.
* „Słodki punkt” będzie zależeć od obiektywu, ilości pochylenia i odległości od tematu.
5. Wyjmowanie strzału:
* Użyj zdalnego wydania migawki lub samokontroli aparatu, aby uniknąć wstrząsu.
* Przejrzyj obraz na ekranie LCD aparatu i powiększ, aby sprawdzić ostrość skupionych obszarów.
* W razie potrzeby dostosuj przechylenie i otwór i wykonaj więcej zdjęć.
6. Shift (opcjonalnie)
* Funkcja Shift została zaprojektowana w celu skorygowania efektu Keystone lub linii zbieżnych (dzięki czemu wygląda na to, że budynki się przewracają). Najprawdopodobniej nie będziesz musiał używać go do portretów.
* Wskazówki dotyczące używania obiektywu przesunięcia pochylenia:
* Ćwicz: Soczewki przechylania mają stromą krzywą uczenia się. Praktyka jest niezbędna do opanowania tej techniki.
* start proste: Zacznij od prostszych kompozycji i stopniowo przejdź do bardziej złożonych scen.
* Cierpliwość: Osiągnięcie pożądanego efektu wymaga czasu i cierpliwości.
* Wybór tematu: Działa najlepiej z przedmiotami, które mają pewną głębokość, co pozwala podkreślić płytkie skupienie.
* Ustawienia aparatu: Strzelaj w surowym formacie, aby uzyskać większą elastyczność w przetwarzaniu.
* Strzały testowe: Zrób kilka ujęć testowych, aby dopracować przechylenie i skupienie się.
* tła Matter: Wybierz tła, które uzupełniają temat i zwiększają efekt miniaturyzacji.
ii. Symulowanie przesunięcia przechylania w przetwarzaniu po przetwarzaniu:
* oprogramowanie: Photoshop, GIMP (bezpłatny), Luminar AI, inne oprogramowanie do edycji zdjęć z filtrami rozmycia.
* Kroki (za pomocą Photoshopa jako przykładu):
1. Otwórz swój obraz: Załaduj portret do Photoshopa.
2. Konwertuj na obiekt inteligentny (opcjonalnie, ale zalecany): Kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę w panelu warstw i wybierz „Konwertuj na obiekt Smart”. Pozwala to na nieprojektową edycję efektu rozmycia.
3. Zastosuj filtr rozmycia przesunięcia pochylenia:
* Przejdź do filtra> Blur> Tilt-Shift.
* Zobaczysz dwie ciągłe linie i dwie przerywane linie. Obszar * pomiędzy * linie ciągłe to miejsce, w którym obraz będzie ostro skupiony. Obszar między liniami stałymi i przerywanymi to miejsce, w którym rozmycie będzie stopniowo rosnąć. Wszystko poza przerywanymi liniami będzie mocno zamazane.
4. Dostosuj ostrość i rozmycie:
* Ustaw obszar ostrości: Przeciągnij linie ciągłe, aby ustawić obszar ostrego skupienia się na swoim temacie. Zwykle są to oczy i część twarzy.
* Kontroluj gradient rozmycia: Dostosuj odległość między liniami stałymi i przerywanymi, aby kontrolować ilość opadania rozmycia. Szersza odległość powoduje bardziej stopniowe rozmycie. Krótszy odległość tworzy ostrzejsze przejście.
* Dostosuj kwotę rozmycia: Użyj suwaka „rozmycia” w panelu rozmycia przesunięcia pochylenia, aby kontrolować całkowitą ilość rozmycia.
5. udoskonal maską (ważną):
* Nawet przy starannych regulacjach filtr rozmycia może wpływać na obszary, które chcesz zachować ostrość. Dodaj maskę warstwy do warstwy rozmycia przesunięcia przechylania (kliknij ikonę „Dodaj maskę warstwy” na dole panelu warstw).
* Użyj szczotki obciążonej miękkiej (czarny, aby ukryć rozmycie, biały, aby odsłonić rozmycie), aby pomalować maskę i udoskonalić efekt rozmycia. Na przykład może być konieczne pomalowanie rozmycia od samej krawędzi oczu, aby były idealnie ostre.
6. Dodaj ocenianie kolorów (opcjonalnie): Niewielka ocena kolorów może zwiększyć efekt miniaturyzacji. Spróbuj nieznacznie zwiększyć nasycenie i/lub dostosować kontrast.
7. Wyostrzenie (w razie potrzeby): Po nałożeniu rozmycia może być konieczne selektywne wyostrzenie obszaru skupienia, aby wyróżnić się jeszcze bardziej.
* Wskazówki dotyczące przesunięcia po przechyleniu:
* subtelność jest kluczowa: Unikaj przesadzania rozmycia. Subtelny efekt jest bardziej przekonujący.
* Maski warstwowe są niezbędne: Nie polegaj wyłącznie na filtrze przesunięcia pochylenia. Użyj masek warstw, aby precyzyjnie kontrolować rozmycie i upewnić się, że najostrzejsze obszary są naprawdę ostre.
* stopniowy rozmycie: Rozmycie powinno stopniowo rosnąć, gdy odchodzisz od obszaru skupienia.
* Obrazy o wysokiej rozdzielczości: Pracuj z obrazami o wysokiej rozdzielczości, aby zachować szczegóły w ostrych obszarach.
* eksperyment: Wypróbuj różne techniki i ustawienia rozmycia, aby znaleźć to, co działa najlepiej dla Twojego obrazu.
* Rozważ mapę głębokości: Niektóre zaawansowane oprogramowanie (takie jak Luminar AI) pozwala utworzyć mapę głębokości obrazu, którą można użyć do dokładniejszego symulacji efektu przesunięcia pochylenia.
iii. Kluczowe rozważania dla obu metod:
* Odległość tematu: Im bliżej tematu, tym bardziej dramatyczny efekt.
* Złożoność tła: Zajęte tła zwiększają iluzję miniaturyzacji.
* oświetlenie: Nawet rozproszone oświetlenie działa dobrze.
* Kompozycja: Rozważ umieszczenie tematu i sposób rozmycia wpływa na ogólny obraz.
Która metoda jest najlepsza?
* soczewki przechylania: Zapewnia najbardziej realistyczny i kontrolowany efekt. Jednak soczewki przechylania są drogie i wymagają praktyki do opanowania.
* Processing: Bardziej przystępne i dostępne. Dobre wyniki można osiągnąć dzięki starannemu maskowaniu i subtelnym korektom. Powtórzenie precyzyjnej kontroli właściwego soczewki przesunięcia pochylenia może być jednak trudne.
Podsumowując, niezależnie od tego, czy używasz dedykowanego obiektywu, czy technik po przetwarzaniu, portrety przechylania oferują kreatywny sposób manipulowania skupieniem i tworzenie interesujących wizualnie obrazów. Eksperymentuj z różnymi ustawieniami i technikami, aby odkryć swój własny unikalny styl.