1. Zrozumienie niskiej fotografii
* Definicja: Fotografia niskokeńska wykorzystuje przede wszystkim ciemne tony, z niewielką częścią tematu podkreślonego przez pojedyncze, celowe źródło światła. Podkreśla nastrój, dramat i kontrast.
* nastrój: Często przekazuje tajemnicę, introspekcję, powagę lub elegancję.
* światło jest kluczem: Chodzi o * jakość * i * umiejscowienie * światła więcej niż ilość światła.
2. Planowanie i przygotowanie
* koncepcja: Jaki nastrój próbujesz stworzyć? Kto jest twoim przedmiotem i jaki ich aspekt chcesz podkreślić? Wcześniej wyraźny pomysł ułatwia wszystko.
* Temat: Portrety o niskim klawiszach dobrze współpracują z podmiotami, które mają ciekawe rysy twarzy, silną strukturę kości lub ekspresyjnymi oczami.
* Lokalizacja: Wybierz lokalizację, w której możesz kontrolować światło otoczenia. Idealnie pomieszczenie z minimalnymi oknami lub z możliwością łatwego wyciągnięcia okien. Studio jest idealne, ale nie zawsze konieczne. Mroczny zakątek pokoju może działać.
* tło: Użyj ciemnego lub czarnego tła. Ciemna ściana, czarna szmatka (aksamit lub muślin dobrze działa), a nawet po prostu ciemny narożnik może być skuteczny. Tło powinno być tak nierefleksyjne, jak to możliwe.
* Wardrobe: Najlepsze jest ciemniejsze ubranie. Unikaj jasnych kolorów lub zajętych wzorów, które odwracają uwagę od twarzy. Rozważ teksturę odzieży; Velvet może dodać głębokość.
* Makeup (opcjonalnie): Jeśli Twój temat nosi makijaż, nieco cięższa aplikacja może pomóc w wyróżnieniu się w warunkach o słabym świetle. Zwróć szczególną uwagę na zdefiniowanie oczu i kości policzkowych.
3. Sprzęt, którego potrzebujesz
* kamera: Działaby każda lustrzanka cyfrowa lub aparat bezlusterkowy (a nawet smartfon z ręcznymi elementami sterującymi).
* obiektyw: Lens portretowy (np. 50 mm, 85 mm) jest idealny, ale każda soczewka, która pozwala ci wygodnie oprawić temat.
* źródło światła (kluczowe):
* Studio Strobe/Flash: Najbardziej kontrolowana i potężna opcja. Idealnie w przypadku modyfikatorów.
* Bezgazowe (na lampie poza kamerą): Bardziej przystępne i przenośne. Nadal będziesz potrzebować modyfikatorów.
* Światło ciągłe (panel LED, lampa z ściemniaczem): Łatwiej zobaczyć wzór światła podczas jego regulacji. Jednak ciągłe światła są często mniej mocne niż błyski, co wymaga wyższych ISO.
* Modyfikator światła (niezbędny):
* softbox: Tworzy miękkie, rozproszone światło, dobre dla pochlebnej skóry.
* parasol: Inny sposób rozproszenia światła; Bardziej przenośne niż softbox.
* snoot/grid: Tworzy bardzo skoncentrowaną, kierunkową wiązkę światła, idealną do wyróżnienia określonych obszarów. To świetna opcja dla bardzo dramatycznych portretów niskich.
* drzwi stodoły: Uformuj światło i zapobiegaj rozlaniu się na tło.
* reflector (opcjonalnie): Mały czarny reflektor (lub nawet kawałek czarnej pianki) może być używany do blokowania światła, a nie odbicia go.
* statyw (zalecany): Pomaga utrzymać aparat stabilny, szczególnie w dolnym świetle.
* Stojak na światło: Aby ustawić źródło światła.
4. Ustawienia aparatu (tryb ręczny to klucz)
* Tryb: Przełącz aparat na manualną (M) tryb.
* apertura: Zacznij od stosunkowo szerokiej apertury (np. F/2.8, f/4), aby utworzyć płytką głębokość pola i rozmyć tło. Dostosuj w razie potrzeby, w zależności od tego, ile z przedmiotu chcesz.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100, 200), aby zminimalizować hałas. Może być konieczne zwiększenie go, jeśli źródło światła nie jest wystarczająco mocne, ale, jeśli to możliwe, spróbuj pozostać poniżej ISO 800.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki, aby zsynchronizować się z lampą błyskową (zwykle około 1/200 sekundy). Jeśli używasz ciągłego światła, dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą odpowiednią dla źródła światła (np. „Flash”, jeśli używasz lampy błyskowej, „Tungsten”, jeśli używasz lampy gospodarstwa domowego). Możesz również ustawić go na „Auto” i dostosować go w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* pomiar: Użyj pomiaru punktowego i miernika od najjaśniejszej części twarzy pacjenta, którą chcesz być odpowiednio odsłonięty.
* strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
5. Konfiguracja oświetlenia (serce niskiego key)
To najważniejsza część. Eksperymentuj z różnymi konfiguracjami, aby znaleźć to, co jest najlepsze dla twojego tematu i wizji. Oto kilka typowych podejść:
* pojedyncze światło, oświetlenie boczne: To klasyczna konfiguracja niskiego klucza.
* Umieść źródło światła po jednej stronie obiektu, lekko pod kątem do przodu.
* Użyj snoot lub siatki, aby stworzyć bardzo skoncentrowane światło, które podkreśla tylko część ich twarzy.
* Alternatywnie, softbox może być używany do bardziej rozproszonego, ale wciąż kierunkowego światła.
* pojedyncze światło, podświetlenie (oświetlenie obręczy):
* Umieść źródło światła * za * swoim podmiotem, celując w tył głowy.
* To tworzy „krawędź” światła wokół głowy i ramion, oddzielając je od ciemnego tła. To jest bardzo dramatyczne.
* pojedyncze światło, feathering:
* Umieść światło z boku, jak w przykładzie światła bocznego, ale nieco odwróć światło od podmiotu, aby zmiękczyć światło i uczynić je mniej intensywnym.
* dwa światła (bardziej zaawansowane):
* światło klawiste + wypełnij światło: Użyj silniejszego światła (światła kluczowego) jako źródła pierwotnego i słabszego światła (lampka wypełniającego) po przeciwnej stronie, aby subtelnie wypełnić niektóre cienie. Bądź ostrożny; Zbyt dużo światła wypełnienia zrujnuje efekt niskiego klucza. Często czarny reflektor służy raczej do blokowania światła, a nie odbicia go.
* Hair Light: Użyj światła za tematem, aby oddzielić je od tła i dodaj rozróżnienie do ich włosów. Zachowaj ten subtelny.
Ważne wskazówki oświetlenia:
* Umieszczenie jest kluczem: Małe regulacje w pozycji światła mogą drastycznie zmienić wygląd. Eksperyment!
* Wylanie światła sterowania: Użyj flag (kawałków czarnego kartonu lub materiału), aby zablokować światło przed obszarami uderzającymi, których nie chcesz oświetlony. Pomaga to utrzymać ciemność.
* Feathering: „Feathering” Światło oznacza celowanie * krawędzi * wiązki światła w kierunku poddanego, a nie do środka. Stwarza to bardziej miękki, bardziej stopniowy upadek.
* odwrotne prawo kwadratowe: Pamiętaj, że intensywność światła gwałtownie maleje wraz z odległością. Przeniesienie światła bliżej tematu sprawi, że będzie jaśniejsze.
* Miernik światła (opcjonalnie): Miernik lekki może pomóc w uzyskaniu dokładnych ekspozycji, szczególnie w przypadku Flash.
6. Focus &Composition
* Focus: Ostre skupienie jest krytyczne. Skoncentruj się na oczach, zwłaszcza jeśli jest to obszar, który podkreślacie. Użyj jednopunktowego autofokusu.
* Kompozycja: Rozważ „zasadę trzeciej”, aby stworzyć przyjemną kompozycję. Pomyśl o negatywnej przestrzeni (ciemnych obszarach) i o tym, jak przyczynia się do ogólnego obrazu. Nie bój się eksperymentować z różnymi kątami i perspektywami.
* Pose: Poprowadź przedmiot, aby znaleźć pozę, która jest zarówno pochlebna, jak i przekazuje pożądany nastrój. Subtelne korekty mogą mieć duże znaczenie.
7. Wyjmowanie strzału
* Weź zdjęcia testowe: Nie odrywanie. Zajmij kilka zdjęć testowych i przejrzyj je na wyświetlaczu LCD aparatu. Dostosuj oświetlenie, ustawienia aparatu i pozę podmiotu w razie potrzeby.
* komunikat: Porozmawiaj ze swoim tematem. Powiedz im, czego szukasz, i daj im kierunek. Spraw, aby czują się komfortowo.
* strzelaj do uwięzienia (opcjonalnie): Strzelanie na uwięzi (podłączanie aparatu do komputera) pozwala zobaczyć większą, bardziej szczegółową wersję zdjęć podczas kręcenia. Jest to bardzo pomocne w ocenie skupienia i oświetlenia.
8. Procesing (niezbędny)
Fotografia niskokeńska * zawsze * korzysta z przetwarzania po przetwarzaniu.
* oprogramowanie: Użyj Adobe Lightroom, Photoshopa, przechwytywania jednego lub podobnego oprogramowania.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność. Zwykle lekko przyciemnisz obraz.
* kontrast: Zwiększ kontrast do dalszego oddzielenia wyświetleń od cieni.
* Podprawy/cienie: Uprowadź najważniejsze informacje i podnieś cienie * nieznacznie *, aby ujawnić szczegóły w razie potrzeby, ale nie przesadzaj.
* czarne/białe: Pchnij Czarnych głębiej, aby stworzyć prawdziwych czarnych na obrazie. Dostosuj białe, aby wyświetlały atrakcje.
* lokalne korekty (kluczowe):
* Filtr pędzla/promieniowy: Użyj tych narzędzi, aby selektywnie dostosować ekspozycję, kontrast i jasność w określonych obszarach obrazu (np. Rozjaśnij oczy, przyciemnij tło).
* Dodge and Burn: Symuluj tradycyjną technikę ciemni, unikając (rozjaśniania) i spalania (przyciemniania), aby udoskonalić światło i cienie.
* wyostrzenie: Zastosuj subtelną ilość wyostrzenia, aby zwiększyć szczegóły.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zmniejsz hałas, który może być obecny, szczególnie w obszarach cienia.
* Konwertuj na czarno -biały (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w czerni i bieli, podkreślając kontrast tonalny.
* subtelność jest kluczowa: Celem jest zwiększenie naturalnego nastroju obrazu, a nie stworzenie czegoś sztucznego. Unikaj nadmiernego przetwarzania.
Kluczowe przypomnienia:
* eksperyment: Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji oświetlenia, ustawień aparatu i technik przetwarzania. Tak się uczysz.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej staniesz się rozpoznawać i kontrolować światło.
* krytykować swoją pracę: Spójrz na swoje zdjęcia krytycznie i zidentyfikuj obszary poprawy.
* przestudiuj innych fotografów: Przeanalizuj pracę fotografów, których niskie portrety podziwiasz. Zwróć uwagę na techniki oświetlenia, kompozycji i przetwarzania.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc pilnie, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających i dramatycznych portretów niskich. Powodzenia!