1. Przygotowanie jest kluczowe (planowanie i sprzęt)
* Poznaj swój temat: Jest to prawdopodobnie najważniejsze. Jaka jest ich osobowość? Jakie są ich zainteresowania? Jaką wiadomość chcesz przekazać? Portret CEO będzie bardzo różny od portretu muzyka. Porozmawiaj z nimi wcześniej, aby zrozumieć poziom komfortu i przedyskutować ogólną wizję.
* Zdefiniuj swój styl: Jakiego rodzaju portret zamierzasz? Klasyczne, szczere, środowiskowe, dramatyczne, kapryśne? Zbadaj różne style portretów, aby uzyskać inspirację. Spójrz na pracę słynnych fotografów portretowych.
* Wybierz swoją lokalizację: Czy będziesz strzelać do wewnątrz czy na zewnątrz? Rozważ tło. Czy to rozprasza czy uzupełniający? Jeśli na zewnątrz, o której porze dnia da ci najlepsze światło (Złota godzina, pochmurny dzień)? Czy masz wystarczającą ilość naturalnego światła, czy potrzebujesz sztucznego oświetlenia?
* Lista kontrolna:
* kamera: Każdy aparat może zrobić portret, ale lustrzanka lub bezlusterka z wymiennymi soczewkami oferuje największą elastyczność.
* soczewki: Obiektyw portretowy jest zazwyczaj w zakresie od 50 mm do 135 mm.
* 50 mm: Wszechstronny „Nifty Fifty” jest dobry dla portretów środowiskowych i szerszych ujęć. Niedrogie i często bardzo ostre.
* 85 mm: Klasyczny obiektyw portretowy, który zapewnia doskonałą izolację i pochlebną perspektywę.
* 135 mm: Kompresuje jeszcze dalej, tworząc piękne, niewyraźne tło. Wymaga większej odległości od obiektu.
* oświetlenie: (W razie potrzeby)
* naturalne światło: Idealny, jeśli go masz. Otwarty cień jest często najlepszy, unikając ostrych cieni.
* reflector: Muszę podskakiwania światła z powrotem na twarz pacjenta, wypełniając cienie i dodając światło do oczu. Odtwarzacze białe, srebrne i złote oferują różne efekty.
* prędkość/strobe: Aby uzyskać większą kontrolę nad światłem. Rozważ użycie modyfikatorów takich jak softboxy, parasole lub dania kosmetyczne, aby zmiękczyć światło.
* statyw: Pomocne dla utrzymania ostrości, szczególnie w niskim świetle lub podczas używania dłuższych soczewek.
* rekwizyty: (Opcjonalnie) Użyj rekwizytów, aby dodać kontekst lub osobowość do portretu. Utrzymuj je proste i aktualne.
* Tła: (Opcjonalnie) W przypadku strzelania w studio rozważ różne opcje tła.
* Ustawienia aparatu:
* apertura: Kluczowe dla kontrolowania głębokości pola (ilość rozmycia w tle).
* szeroka apertura (np. f/1.8, f/2.8): Tworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło i izolując podmiot. Idealny do klasycznych portretów.
* węższa apertura (np. f/5.6, f/8): Zwiększa głębokość pola, utrzymując więcej sceny. Nadaje się do portretów środowiskowych, w których chcesz pokazać temat w ich otoczeniu.
* Sprawa migawki: Wystarczająco szybki, aby uniknąć rozmycia ruchu. Zasadniczo 1/ogniskowa (np. 1/85 sekundy z obiektywem 85 mm) jest dobrym punktem wyjścia. Dostosuj w razie potrzeby na podstawie ruchu pacjenta i dostępnego światła.
* ISO: Zachowaj jak najniższe, aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby utrzymać odpowiednią ekspozycję.
* Tryb ostrości: Jednopunktowy autofokus (AF-S lub jeden strzał) jest często najlepszy do portretów. Skoncentruj się na oczach pacjenta (najbliższe oko do aparatu). Rozważ użycie skupienia przycisków w celu dokładniejszej kontroli.
* Tryb fotografowania: Priorytet przysłony (AV lub A) pozwala kontrolować głębokość pola, podczas gdy kamera obsługuje czas otwarcia migawki. Tryb ręczny (M) zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną i czasem otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z warunkami oświetleniowymi (światło dzienne, pochmurne, wolframowe itp.). Możesz także strzelać w formacie RAW i dostosować równowagę białej w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
2. Skład i pozowanie
* Zasada trzecich: Podziel ramkę na dziewięć równych części z dwoma poziomymi i dwoma pionowymi liniami. Umieść kluczowe elementy portretu (jak oczy podmiotu) wzdłuż tych linii lub na ich skrzyżowaniach.
* wiodące linie: Użyj linii na scenie, aby przyciągnąć oko widza w stronę tematu.
* Symetria i wzory: Poszukaj możliwości tworzenia kompozycji symetrycznych lub włączenia interesujących wzorów.
* przestrzeń ujemna: Pusta przestrzeń wokół obiektu może być równie ważna jak sam podmiot. Użyj go, aby stworzyć poczucie równowagi lub zwrócić uwagę na temat.
* pozowanie: W tym miejscu niezbędne są komunikacja i relacja z poddanym. Oto kilka wskazówek:
* start proste: Zacznij od podstawowych pozycji i stopniowo dokonuj korekt.
* kąt ciało: Unikaj, aby obiekt staje w twarz z kamerą prosto. Wędknięcie ciała tworzy bardziej dynamiczną i pochlebną pozę.
* Zgięcie kończyny: Wygięte ramiona i nogi wyglądają bardziej naturalnie niż proste.
* Hands: Zwróć uwagę na ręce. Powinny być zrelaksowane i naturalne. Niech przedmiot umieszcza je w kieszeniach, trzymaj obiekt lub opieraj delikatnie na twarzy.
* podbródek do przodu i w dół: Pomaga to zdefiniować linię szczęki i uniknąć podwójnego podbródka. Powiedz podmiotowi „żółwiowi”, nieco naprzód.
* oczy i ekspresja: Oczy są oknem na duszę. Zachęcaj przedmiot do relaksu i myślenia o czymś pozytywnym. Prawdziwy uśmiech jest zawsze lepszy niż wymuszony. Zwróć uwagę na światło w oczach (odbicie źródła światła), ponieważ dodaje one blask i życie.
* Język ciała: Przeczytaj język ciała podmiotu i odpowiednio dostosuj pozę. Jeśli wydają się niewygodne, wypróbuj inną pozę.
3. Techniki oświetlenia
* Naturalne portrety światła:
* Otwórz odcień: Najlepsze naturalne światło do portretów. Zapewnia miękkie, a nawet oświetlenie bez ostrych cieni.
* złota godzina: Godzina po wschodzie słońca i godzinę przed zachodem słońca. Ciepłe, złote światło jest bardzo pochlebne.
* Ogromny dzień: Ogromne niebo działa jak gigantyczna softbox, zapewniająca miękkie, rozproszone światło.
* za pomocą reflektora: Odskocz światło z powrotem na twarz pacjenta, aby wypełnić cienie i dodać światło. Ustaw reflektor naprzeciwko źródła światła.
* sztuczne portrety światła:
* Konfiguracja jednorodka: Prosty, ale skuteczny punkt wyjścia. Ustaw źródło światła pod kątem 45 stopni na twarzy pacjenta. Użyj modyfikatora takiego jak softbox lub parasol, aby zmiękczyć światło.
* Konfiguracja dwóch świateł: Użyj światła kluczowego (główne źródło światła) i światła wypełnienia (słabsze źródło światła), aby wypełnić cienie. Umieść światło wypełniające naprzeciwko kluczowego światła.
* oświetlenie obręczy: Umieść światło za przedmiotem, aby stworzyć efekt halo wokół głowy i ramion, oddzielając je od tła.
* Dish Beauty: Tworzy miękkie, kierunkowe światło, które jest idealne do portretów piękna.
4. Łączenie z przedmiotem
* Komunikacja: Porozmawiaj ze swoim tematem podczas sesji zdjęciowej. Podaj im jasne i zwięzłe instrukcje. Zapewnij pozytywne opinie i zachętę.
* Relaksation: Pomóż obiektowi zrelaksować się, tworząc wygodną i zabawną atmosferę. Odtwarzaj muzykę, opowiedz żarty lub po prostu porozmawiaj z nimi.
* Autentyczność: Zachęć przedmiot do bycia sobą. Najlepsze portrety rejestrują osobowość i charakter podmiotu.
* kierunek: Jeśli potrzebujesz konkretnego wyrażenia lub pozą, bądź jasny i opisowy. Na przykład zamiast mówić „uśmiech”, spróbuj „pomyśl o czymś, co sprawia, że jesteś naprawdę szczęśliwy i pozwól, aby to uczucie pokazało w twoich oczach”.
5. Processing
* Raw vs. JPEG: Strzelaj w surowym formacie, aby uzyskać maksymalną elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* oprogramowanie: Użyj oprogramowania do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom, Capture One lub Luminar, aby dokonać regulacji obrazu.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność obrazu.
* kontrast: Dostosuj różnicę między wyświetleniami i cieniami.
* Bilans biały: Popraw temperaturę kolorów obrazu.
* Podprawy i cienie: Niezależnie dostosuj jasność wyświetleń i cieni.
* Clarity: Dodaj lub zmniejsz lokalny kontrast.
* Vibrans and Neatation: Dostosuj intensywność kolorów.
* retuszowanie: Usuń wady, gładką skórę i ulepsz funkcje. Użyj lekkiego dotyku, aby uniknąć, aby obiekt wyglądał nienaturalnie.
* wyostrzenie: Dodaj odrobinę wyostrzenia, aby wydać szczegóły.
* Cropping: Udostępnij kompozycję, przycinając obraz.
* Gradowanie kolorów: Dostosuj kolory, aby osiągnąć określony nastrój lub estetykę.
* Czarno -biała konwersja: Konwertuj obraz na czarno -biały, aby uzyskać klasyczny wygląd.
Przykładowy scenariusz:Outdoor Natural Light Portrait
Powiedzmy, że chcesz zrobić portret przyjaciela w parku.
1. Planowanie: Rozmawiasz z przyjacielem i decydujesz, że chcesz zrelaksowanego, naturalnego portretu. Zgadzasz się na czas późnym popołudniem (Złota godzina), kiedy światło będzie ciepłe i pochlebne.
2. Gear: Przynosisz aparat, obiektyw 85 mm i odbłyśnik.
3. Lokalizacja: Znajdziesz miejsce w parku z drzewami w tle, aby stworzyć miękkie, niewyraźne tło.
4. Ustawienia aparatu: Ustawiasz aparat na tryb priorytetu Aperture (AV lub A) i wybierzesz otwór f/2. Ustawiasz ISO na 100, aby zminimalizować hałas.
5. pozowanie: Prosisz swojego przyjaciela, aby stał pod niewielkim kątem aparatu. Umieszczasz je tak, aby światło wychodziło z boku, tworząc miękkie cienie na ich twarzy. Używasz odbłyśnika, aby odbijać światło na ich twarz, wypełniając cienie.
6. Komunikacja: Rozmawiasz z przyjacielem podczas sesji, dając im pozytywne opinie i zachętę. Prosisz ich, aby się zrelaksowały i pomyślały o czymś, co ich uszczęśliwia.
7. Processing: Importuj plik RAW do Lightroom. Dostosowujesz ekspozycję, kontrast i bilans biały. Usuwasz kilka wad i dodajesz odrobinę wyostrzenia. Przycinasz obraz, aby poprawić skład.
Kluczowe wyniki:
* Ćwicz regularnie: Im więcej strzelasz, tym lepiej się staniesz.
* eksperyment: Nie bój się próbować nowych rzeczy i przełamać zasady.
* Ucz się od innych: Przestudiuj pracę innych fotografów i poznaj ich techniki.
* Uzyskaj informacje zwrotne: Poproś o opinie na temat swoich zdjęć od innych fotografów lub przyjaciół.
* Bądź cierpliwy: Fotografia portretowa wymaga czasu i wysiłku. Nie zniechęcaj się, jeśli nie dostaniesz go od razu.
Podążając za tymi krokami i ciągle się ucząc, będziesz na dobrej drodze do oszałamiających portretów. Powodzenia! Daj mi znać, jeśli masz bardziej szczegółowe pytania!