1. Planowanie i konceptualizacja (zanim jeszcze odbierzesz aparat)
* Jaka jest historia? Każdy wielki portret opowiada historię lub wywołuje uczucie. Zadaj sobie pytanie:
* Co chcę przekazać o tej osobie? (Siła, wrażliwość, radość, mądrość itp.)
* Jaki jest kontekst? (Czy są w pracy, w domu, w naturze itp.?)
* Jaki jest ogólny nastrój? (Szczęśliwy, poważny, kontemplacyjny itp.)
* Zdjęcia referencyjne: Spójrz na portrety, które podziwiasz. Przeanalizuj, co lubisz w nich (oświetlenie, pozowanie, kompozycja itp.). Użyj ich jako inspiracji, ale nie kopiuj.
* Lokalizacje/tła zwiadowcze:
* bez uwagi: Unikaj zaśmieconych tła, które skupiają się od obiektu. Poszukaj czystych linii, neutralnych kolorów lub niewyraźnych tła.
* kontekstowe: Tło może dodać do historii. Mechanik w garażu, pisarz otoczony książkami.
* Paleta kolorów: Pomyśl o tym, jak kolory tła uzupełniają lub kontrastuje z odzieżą i odcieniem skóry.
* Plan oświetlenia: To jest kluczowe. Pomyśl o:
* naturalne światło: Złota godzina (krótko po wschodzie słońca i przed zachodem słońca) jest często idealna do miękkiego, pochlebnego światła. Otwarty odcień to kolejna świetna opcja (np. W cieniu budynku, ale naprzeciwko otwartego nieba). Unikaj ostrego bezpośredniego światła słonecznego.
* sztuczne światło: W przypadku strzelania w pomieszczeniu lub gdy naturalne światło jest niewystarczające:
* jeden konfiguracja światła: Proste i skuteczne. Może być softbox, parasol, a nawet światło błyskawiczne odbijające się od ściany.
* Dwa/trzy punktowe oświetlenie: Bardziej zaawansowane, pozwala na większą kontrolę nad cieniami i atrakcjami. (Kluczowe światło, wypełnij światło, światło obręczy).
* Modyfikatory światła: Softboxy, parasole, reflektory, dyfuzory - te narzędzia kształtują i kontrolują światło. Dowiedz się, jak wpływają na wygląd światła.
* Wybór sprzętu:
* kamera: DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon mogą działać, w zależności od twoich potrzeb i pożądanej jakości. Kamera z trybem ręcznym daje najwięcej sterowania.
* soczewki:
* soczewki portretowe: Zazwyczaj preferowane są ogniskowe od 50 mm do 135 mm. Zapewniają pochlebną perspektywę i pozwalają na rozmycie dobrego tła (Bokeh).
* apertura: Szeroki otwór (np. F/1.8, f/2.8, f/4) jest często używany do utworzenia płytkiej głębokości pola, rozmycia tła i izolowania obiektu.
* statyw: Szczególnie przydatne w słabym świetle lub podczas używania dłuższych soczewek.
* reflector: Niedrogie i niezwykle przydatne do podskakiwania światła w cienie.
2. The Shoot:Technical Execution
* Ustawienia aparatu (tryb manualny to twój przyjaciel!):
* apertura: Kontroluje głębokość pola. Eksperymentuj, aby znaleźć właściwą równowagę między ostrość pacjenta a rozmyciem tła.
* Sprawa migawki: Musi być wystarczająco szybki, aby uniknąć rozmycia ruchu, zwłaszcza podczas trzymania ręki aparatu. Weź pod uwagę ogniskową soczewkę (np. Dobrą zasadą jest 1/ogniskowa).
* ISO: Zachowaj jak najniższe, aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Bilans biały: Ustaw go odpowiednio na warunki oświetlenia (np. Światło dzienne, cień, pochmurne, wolframowe, fluorescencyjne lub użyj szarej karty, aby uzyskać dokładną równowagę białych).
* Tryb ostrości: Autofokus jednopunktowy jest często preferowany dla portretów. Skoncentruj się na oczach pacjenta (zwykle najbliższe oko do aparatu).
* Kompozycja:
* Zasada trzeciego: Umieść oczy pacjenta lub kluczowe cechy na skrzyżowaniu linii siatki.
* wiodące linie: Użyj linii w tle lub pierwszym planie, aby przyciągnąć oko widza do obiektu.
* przestrzeń ujemna: Zostaw pustą przestrzeń wokół tematu, aby dać im miejsce na oddychanie.
* kadrowanie: Użyj elementów w scenie, aby oprawić obiekt (np. Drzwi, gałęzie drzewa).
* kąty: Eksperymentuj z fotografowaniem pod różnymi kątami (wysoki, niski, poziom oczu).
* pozowanie:
* relaksacja jest kluczowa: Spraw, aby Twój obiekt był komfortowy. Porozmawiaj z nimi, oferuj zachętę i bądź cierpliwy.
* naturalne pozy: Unikaj sztywnych, nienaturalnych pozy. Delikatnie poprowadzić temat.
* Umieszczenie ręki: Zwróć uwagę na ręce. Unikaj niezręcznych lub zaciśniętych dłoni. Sugeruj, że opierają je na kolanach, na twarzy lub używają rekwizytu.
* Język ciała: Niewielkie kąty są często bardziej pochlebne niż stojące prosto. Zachęć ich do zmiany wagi.
* Wyrażenia twarzy: Prawdziwy uśmiech jest często lepszy niż wymuszony. Opowiedz żart, zadaj pytanie lub poproś o coś, co ich uszczęśliwia.
* oczy: Oczy są oknem na duszę. Upewnij się, że są ostre i wciągające. Poszukaj świateł (odbicia światła w oczach).
* Techniki oświetlenia:
* Kierunek światła: Obserwuj, jak światło spada na twarz pacjenta. Eksperymentuj z różnymi kątami, aby znaleźć najbardziej pochlebne światło.
* wypełnij światło: Użyj reflektora lub drugiego źródła światła, aby wypełnić cienie i zmniejszyć kontrast.
* Rim Light: Źródło światła umieszczone za obiektem może stworzyć efekt halo, oddzielając je od tła.
3. Sesja:łączenie się z tematem
* Komunikacja: Porozmawiaj ze swoim tematem. Wyjaśnij, co próbujesz osiągnąć. Daj im jasne wskazówki.
* Rapport: Zbuduj połączenie z tematem. Bądź przyjazny, entuzjastyczny i pełen szacunku. Im są wygodniejsze, tym lepsze będą zdjęcia.
* Informacje zwrotne: Pokaż im zdjęcia podczas kręcenia. Poproś o ich wkład. Dostosuj swoje podejście na podstawie ich informacji zwrotnych.
4. Przetwarzanie końcowe (akcenty końcowe)
* Raw vs. JPEG: Strzelanie w RAW zapewnia większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* oprogramowanie: Adobe Lightroom, Capture One lub inne oprogramowanie do edycji zdjęć.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj jasność i kontrast.
* Bilans biały: Popraw wszelkie odlewy kolorów.
* Podprawy i cienie: Odzyskuj szczegółowe informacje w prześwietlonych podświetleniach i niedoświetlonych cieniach.
* klarowność i tekstura: Dodaj lub odejmij szczegóły. Uważaj, aby go nie przesadzić, ponieważ może sprawić, że skóra będzie wyglądać nienaturalnie.
* wyostrzenie: Zastosuj wyostrzenie, aby wydać szczegóły. Użyj maskowania, aby uniknąć ostrzenia szumu w tle.
* retuszowanie:
* Wygładzanie skóry: Subtelne wygładzanie skóry może być pochlebne, ale unikaj, aby skóra wyglądała plastikowa.
* Usuwanie skazy: Usuń rozproszenia, takie jak wady, bezpańskie włosy i plamy kurzu.
* Ulepszenie oka: Lekko rozjaśnij i wyostrzcie oczy.
* Gradowanie kolorów:
* Subtelne korekty: Użyj klasyfikacji kolorów, aby poprawić nastrój i stworzyć spójny wygląd.
* Profile kolorów: Eksperymentuj z różnymi profilem kolorów, aby znaleźć taki, który pasuje do Twojego stylu.
Kluczowe wyniki za zdobycie * tego * strzału:
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz: Im więcej strzelasz, tym lepiej będziesz w oczekiwaniu i uchwyceniu idealnego momentu.
* eksperyment: Nie bój się próbować nowych rzeczy. Złamać zasady. Znajdź swój własny styl.
* światło to wszystko: Zrozum, jak działa światło i jak wykorzystać je na swoją korzyść.
* Połącz się z tematem: Najlepsze portrety to te, które ujawniają coś o osobowości podmiotu.
* Bądź cierpliwy: Zdobycie świetnego portretu wymaga czasu. Nie poddawaj się!
* krytykować własną pracę: Obiektywnie oceń swoje zdjęcia i zidentyfikuj obszary poprawy.
Przykład:„Jak mam * ten * strzał” (określony scenariusz)
Powiedzmy, że chcę uchwycić portret artysty w ich studio, przekazując ich pasję i kreatywność.
1. Planowanie:
* Historia: Pasja, kreatywność, poświęcenie.
* Lokalizacja: Studio artysty (zagracone, pełne zapasów artystycznych, trwające obrazy).
* oświetlenie: Naturalne światło z dużego okna, uzupełnione odbłyśnikiem do wypełnienia cieni.
* sprzęt: Obiektyw 85 mm, kamera DSLR.
2. sesja:
* Ustawienia aparatu: Przysłona f/2.8 (płytka głębokość pola), czas otwarcia migawki 1/200s, ISO 400.
* Kompozycja: Artysta stojący przed sztalugą, otoczony ich obrazami. Zasada trzeciego.
* pozowanie: Artysta trzymający pędzel, patrząc w aparat z przemyślanym wyrazem wyrazu. Ręce lekko niechlujne z farbą.
* Komunikacja: Porozmawiaj z artystą o ich pracy. Poproś ich, aby pokazali mi swój ulubiony obraz. Zachęć ich do relaksu i bycia sobą.
3. Processing:
* Podstawowe korekty: Prawidłowa ekspozycja i równowaga białej.
* retuszowanie: Usuń kilka drobnych skazy.
* Gradowanie kolorów: Lekko rozgrzeje tony, aby stworzyć przytulną i zachęcającą atmosferę.
wynik: Portret, który oddaje pasję, kreatywność i poświęcenie artysty dla ich rzemiosła. Zagracone studio zapewnia kontekst, naturalne światło tworzy pochlebny blask, a wyraz artysty przekazuje ich głębokie połączenie z ich pracą.
Pamiętaj, aby dostosować te ramy do własnych konkretnych scenariuszy. Kluczem jest bycie przemyślanym, celowym i kreatywnym. Powodzenia!