1. Aperture (F-stop):
* Kluczowy element: Przysłona jest najważniejszym czynnikiem kontrolowania głębokości pola, a zatem rozmycie tła.
* szerszy apertura =więcej rozmycia: Użyj szerszej apertury (mniejszej liczby F), takiej jak f/1.8, f/2.8, f/4 lub nawet większy (np. F/1.4 lub f/1.2, jeśli na to pozwala na to soczewka). Szerszy otwór tworzy płytszą głębokość pola, co oznacza, że mniejsza scena jest skupiona. Tło nie skupi się bardziej dramatycznie.
* Rozważ swój obiektyw: Maksymalna przysłona, do której jest zdolny, jest czynnikiem ograniczającym. Obiektywy główne (stałe soczewki ogniskowe) często mają szersze maksymalne otwory niż soczewki zoom. Na przykład obiektyw 50 mm f/1.8 jest często stosunkowo niedrogi i świetny do portretów z rozmytym tłem.
* równowaga z ostrością: Należy pamiętać, że używanie wyjątkowo szerokich otworów może czasem utrudnić idealne skupienie się na oczach pacjenta, zwłaszcza jeśli się poruszają lub strzelasz ręcznie. Zrób wiele strzałów.
2. Ogniskowa:
* dłuższa ogniskowa =więcej rozmycia: Przy użyciu dłuższej ogniskowej (np. 85 mm, 135 mm lub 200 mm) przy tym samym otworze co krótsza ogniskowa spowoduje płytszą głębokość pola i bardziej rozmycie tła. Wynika to z faktu, że dłuższa ogniskowa kompresuje tło, dzięki czemu obszary poza ostrością wydają się bardziej wyraźne.
* Idealny do portretów: Dłuższe ogniskowe są często preferowane do portretów, ponieważ są również bardziej pochlebne dla rysów twarzy, minimalizując zniekształcenie.
* odległość robocza: Pamiętaj, że użycie dłuższej ogniskowej oznacza, że musisz być dalej od tematu. Upewnij się, że masz wystarczająco dużo miejsca.
3. Odległość podmiotu podatakiem:
* większa odległość =więcej rozmycia: Im dalszy podmiot pochodzi z tła, tym rozmycie będzie tło. Im więcej przestrzeni między obiektem a tłem, tym łatwiej jest zamropić tło.
* Kontroluj scenę: Świadomie szukaj tła, które są daleko. Jest to często łatwiejsze na zewnątrz, ale można je osiągnąć w pomieszczeniach poprzez strategiczne ustawienie tematu.
4. Odległość podmiotu do kamery:
* krótsza odległość =mniej rozmycia: Podczas gdy * względna * odległość między podmiotem a tłem jest ważniejsza, zbliżanie się fizycznie do tematu (jednocześnie utrzymując go w ramce) * nieznacznie * zmniejszy ogólną głębokość pola, * przyczyniając się * do cieńszego obszaru ostrości i potencjalnie bardziej rozmycia.
* Nie zbliżaj się! Niezwykle bliskie odległości mogą zniekształcać funkcje, zwłaszcza w przypadku soczewek szerokokątnych. Utrzymuj wygodną i pochlebną odległość.
5. Rozmiar czujnika:
* większy czujnik =więcej rozmycia (ogólnie): Kamery z większymi czujnikami (np. Pełna ramka) mają tendencję do wytwarzania płytszej głębokości pola niż kamery z mniejszymi czujnikami (np. APS-C lub mikro cztery trzecie) przy użyciu tego samego otworu i długości ogniskowej. Jest to związane z czynnikiem uprawnym.
* Współczynnik upraw: Mniejsze kamery czujnikowe mają „współczynnik upraw”. Aby uzyskać równoważną głębokość pola na mniejszej kamery czujnikowej, musisz użyć szerszego przysłony * lub * odejść dalej. Na przykład kamera APS-C z współczynnikiem uprawy 1,5x przy użyciu obiektywu 50 mm f/2.8 będzie miała głębokość pola podobną do obiektywu 75 mm f/4,2 w kamierze pełnej ramki.
* Co zrobić, jeśli nie masz pełnej ramki: Nie zniechęcaj się, jeśli masz kamerę czujnika upraw! Nadal możesz osiągnąć piękne tła rozmycie, wykorzystując szerokie otwory, dłuższe ogniskowe (dostosowane do współczynnika uprawy) i maksymalizując odległość podmiotu na bok.
Podsumowanie kluczowych ustawień i praktyk:
* Ustaw aparat na priorytet priorytetu apertury (av lub a): Umożliwia to kontrolowanie przysłony, podczas gdy aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki.
* Wybierz szeroką otwór (niski numer F). Zacznij od f/2.8 lub najszerszym, jak pozwala obiektyw.
* Wybierz dłuższy obiektyw ogniskowy (np. 85 mm lub dłużej).
* Ustaw swój temat daleko od tła.
* zbliżaj się wystarczająco blisko swojego tematu, aby dobrze je opracować, ale nie tak blisko, że powodujesz zniekształcenie.
* ostrożnie skup się na oczach swojego pacjenta. Użyj jednopunktowego autofokusu.
* Zrób wiele zdjęć! Nawet małe ruchy mogą zmienić skupienie.
* Rozważ użycie reflektora lub flash poza kamerą Aby dodać światło do poddanego bez wpływu na rozmycie tła.
Przykład:
Powiedzmy, że masz kamerę pełną ramką. Aby osiągnąć rozmyte tło, możesz:
* Użyj obiektywu 85 mm na f/2.8.
* Umieść temat 10 stóp od ściany.
* Stań 6 stóp od poddanego.
* Ostrożnie skup się na ich oczach.
Processing:
Chociaż zawsze najlepiej jest osiągnąć pożądany efekt w aparacie, możesz ulepszyć lub stworzyć sztuczne rozmycie tła w przetwarzaniu pocztowym za pomocą oprogramowania takiego jak Adobe Photoshop, Lightroom lub Luminar AI. Należy jednak pamiętać, że sztuczna rozmycie rzadko wygląda tak naturalnie, jak prawdziwa optyczna rozmycie.
Rozumiejąc i stosując te zasady, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających zdjęć portretowych z pięknie rozmytym tłem, które podkreślają Twój temat i podnoszą twoje obrazy.