Jak zrobić portret o niskim kluczu (krok po kroku)
Portrety o niskim klawiszach charakteryzują się głównie ich ciemnymi tonami, tworząc dramatyczną i często nastrojową atmosferę. Podkreślają cienie i podkreślają tylko określone obszary tematu, przyciągając oko widza do kluczowych funkcji. Oto przewodnik krok po kroku, jak je utworzyć:
1. Planowanie i przygotowanie:
* Zdefiniuj swoją wizję: Jaki nastrój próbujesz wywołać? Pomyśl o emocjach, które chcesz przedstawić. Czy dążysz do tajemnicy, siły, wrażliwości lub czegoś innego? Wpłynie to na twoje oświetlenie i pozowanie wyboru.
* Wybierz temat: Rozważ ich funkcje i sposób pracy z cieniami. Badani o silnej strukturze kości często świetnie wyglądają w niskich portretach.
* Znajdź odpowiednią lokalizację: Poszukaj miejsca, w której możesz kontrolować światło. Pokój z jednym oknem lub małym studiem jest idealny. Musisz być w stanie zablokować większość światła otoczenia.
* Zbierz swój sprzęt:
* kamera: Każdy aparat, który umożliwia kontrolowanie przysłony, czas otwarcia migawki i ISO będzie działać.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (około 50 mm do 85 mm dla kamer pełnej ramki) jest ogólnie dobrym wyborem, ale eksperymentuj z tym, co masz.
* źródło światła: To jest kluczowe. Możesz użyć:
* Studio Strobe/Flash: Oferuje najwięcej kontroli. Rozważ użycie softboxa lub parasola do zmiękczenia światła lub siatki w celu dalszego kontrolowania rozlania światła.
* Światło ciągłe (LED lub wolfram): Zapewnia doświadczenie „to, co widzisz, to to, co dostajesz”. Ponownie użyj softbox lub modyfikatora.
* naturalne światło (okno): Działa, ale musisz ostrożnie kontrolować światło za pomocą zasłon, żaluzji lub reflektorów.
* Modyfikator światła (softbox, parasol, siatka): Kształtuje i zmiękcza twoje światło.
* czarne tło (materiał, ściana, tło): Niezbędne dla prawdziwego niskiego wyglądu. Upewnij się, że nie jest refleksyjny.
* reflector (opcjonalnie): Można użyć do odbicia niewielkiej ilości światła z powrotem do obszarów cienia, ale używaj oszczędnie, aby uzyskać niski charakter.
* Miernik światła (opcjonalnie): Pomaga dokładnie mierzyć światło. Miernik aparatu może również działać, ale miernik ręczny jest bardziej precyzyjny.
* statyw (opcjonalnie): Przydatne, jeśli pracujesz w słabym świetle lub używasz powolnych czasów otwarcia migawki.
2. Konfigurowanie oświetlenia:
* Ustaw tło: Umieść swoje czarne tło za miejscem, w którym temat będzie stał lub siedział. Upewnij się, że istnieje wystarczająca odległość między podmiotem a tłem, aby zapobiec rozlaniu się światła.
* Ustaw swoje światło: Kluczem do niskiego oświetlenia jest * światło kierunkowe *. Oto kilka typowych podejść:
* oświetlenie boczne: Umieść źródło światła z boku obiektu, tworząc silne cienie na ich twarzy. Podkreśla to teksturę i formę.
* Rembrandt Lighting: Ustaw światło nieco powyżej i z boku obiektu, aby na policzku pojawił się mały trójkąt światła naprzeciwko źródła światła. To klasyczny wzór oświetlenia portretowego.
* Oświetlenie tylne (oświetlenie obręczy): Umieść źródło światła za tematem, tworząc jasny zarys wokół głowy i ramion. Działa to najlepiej z przedmiotami o ciekawych włosach lub sylwetkach. Musisz ujawnić twarz pacjenta.
* Pijanie światła: Nie wskazuj światła bezpośrednio na temat. Zamiast tego celowi to nieco * przeszłość *. Miękki, krawędź światła spadnie na ich twarz, co powoduje przyjemniejszy efekt.
* Wylanie światła sterowania: Użyj flag (kawałków czarnego kartonu lub materiału), aby zablokować światło przed uderzeniem w tło lub inne niechciane obszary. Pomoże to utrzymać ciemne tony.
* Minimalizuj światło otoczenia: Wyłącz wszelkie lampki lub inne źródła światła otoczenia w pomieszczeniu. Zamknij zasłony lub rolety, aby zablokować światło dzienne.
3. Ustawienia aparatu:
* Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to największą kontrolę nad twoją ekspozycją.
* apertura: Wybierz otwór, który zapewnia pożądaną głębokość pola. Szerszy otwór (np. F/2.8, f/4) stworzy płytszą głębokość pola, rozmywając tło i podkreślając temat. Mniejsza otwór (np. F/8, f/11) zwiększy głębokość pola, utrzymując większą ostrość obrazu. Rozważ estetykę, którą zamierzasz.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ilość światła otoczenia docierającego do czujnika. Zacznij od stosunkowo szybkiego czasu otwarcia migawki (np. 1/125 drugiego), aby zminimalizować wpływ światła otoczenia. Jeśli używasz lampy błyskowej, upewnij się, że jest zsynchronizowany z czasem otwarcia migawki (zwykle 1/200 lub 1/250 sekundy, sprawdź instrukcję obsługi aparatu).
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100), aby zminimalizować szum na swoich obrazach. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą, aby pasował do źródła światła (np. Tamfsten dla świateł żarowych, lampa błyskowa).
* Tryb pomiarowy: Eksperymentuj z różnymi trybami pomiaru (np. Ocena/matryca, punkt ważony w środku). Pomiar punktów może być przydatny do zapewnienia, że twarz twojego pacjenta jest odpowiednio odsłonięta.
4. Wykonanie strzału:
* pozuj swój temat: Rozważ nastrój, który chcesz przekazać. Eksperymentuj z różnymi pozami i kątami. Zachęć przedmiot do relaksu i czujności komfortowo. Poprowadź ich delikatnym kierunkiem.
* ostrożnie skupiaj się: Upewnij się, że oczy twojego pacjenta są ostre. Użyj jednopunktowego autofokusu i skup się na oku najbliżej aparatu.
* Weź zdjęcia testowe: Zrób kilka zdjęć testowych i przejrzyj je na ekranie LCD aparatu. W razie potrzeby wyreguluj ustawienia oświetlenia i aparatu.
* Sprawdź histogram: Histogram jest graficznym przedstawieniem zakresu tonalnego na twoim obrazie. W niskim portrecie histogram powinien być mocno ważony w kierunku lewej (ciemniejszej) strony.
* Dostosuj swoje oświetlenie: Dostosuj pozycję i intensywność źródła światła, aby udoskonalić cienie i podświetlenia.
* Złapuj moment: Kontynuuj strzelanie i eksperymentowanie, aż osiągniesz pożądany wygląd.
5. Procesing (edycja):
* Importuj i wybierz: Zaimportuj swoje zdjęcia do oprogramowania do edycji (np. Adobe Lightroom, Photoshop, przechwytywaj jeden). Wybierz najlepsze obrazy.
* Dostosuj ekspozycję: Dostosuj ekspozycję, aby zapewnić, że obraz jest odpowiednio ciemny. Może być konieczne zmniejszenie ogólnej ekspozycji.
* Dostosuj kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć cienie i wyróżnienia.
* czarne i białe: Pogłęb czarnych i rozjaśnij białych, aby dalej podkreślać zasięg tonalny.
* Podprawy i cienie: Dostosuj wyświetlacze i suwaki cieni, aby dopracować oświetlenie. Uważaj, aby go nie przesadzić.
* jasność i tekstura: Nieznacznie zwiększyć przejrzystość i teksturę, aby zwiększyć szczegóły.
* wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość wyostrzania na obraz, szczególnie na oczy.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, aby zmniejszyć hałas wprowadzony przez wysokie ustawienia ISO.
* Lokalne korekty: Użyj lokalnych narzędzi regulacji (np. Szczotki regulacji, filtrów stopniowych), aby selektywnie dostosować ekspozycję, kontrast i inne ustawienia w określonych obszarach obrazu. Na przykład możesz jeszcze bardziej rozjaśnić oczy lub jeszcze bardziej przyciemnić tło.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie): Możesz dodać subtelną ocenę kolorów, aby jeszcze bardziej zwiększyć nastrój portretu.
Kluczowe wskazówki dotyczące sukcesu:
* Obejrzyj cienie: Nie bój się ciemności. Cienie definiują portret o niskim kluczu.
* Zwróć uwagę na szczegóły: Mimo że obraz jest ciemny, szczegóły są ważne. Upewnij się, że kluczowe obszary tematu (zwłaszcza oczu) są ostre i dobrze zdefiniowane.
* Ćwicz i eksperyment: Fotografia niskokeńska wymaga praktyki. Eksperymentuj z różnymi konfiguratorami oświetleniowymi, ustawieniami aparatu i technikami edycji, aby znaleźć to, co jest dla Ciebie najlepsze.
* mniej jest więcej: Subtelność jest kluczowa w niskokekujących portretach. Unikaj nadmiernego przetwarzania lub używania zbyt dużej ilości światła. Celem jest stworzenie dramatycznego i sugestywnego wizerunku, nie będąc zbyt oczywistym.
* Opowiedz historię: Rozważ historię, którą chcesz opowiedzieć swoim portretem. Użyj oświetlenia, pozowania i kompozycji, aby przekazać tę historię widzowi.
Postępując zgodnie z tymi krokami i wskazówkami, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających niskich portretów, które wychwytują esencję twojego tematu i wywołuje poczucie dramatu i tajemnicy. Powodzenia!