1. Zrozumienie soczewek i ruchów przesunięcia pochylenia:
* tilt: Odnosi się to do obracania płaszczyzny soczewki w stosunku do płaszczyzny czujnika obrazu. Kontroluje *płaszczyznę ostrości *. Przechylając się, możesz utworzyć płytką głębokość pola, która nie jest równoległa do czujnika kamery. Pozwala to na wąską pasmo ostrości przecinające obraz, rozmywając wszystko powyżej i poniżej.
* shift: Odnosi się to do przesuwania soczewki równolegle do płaszczyzny czujnika obrazu. Służy przede wszystkim do korygowania perspektywy w architekturze (czyniąc pionowe linie naprawdę pionowe). Jest to mniej istotne dla portretów przechylania, chociaż małe zmiany mogą czasem subtelnie zmieniać kompozycję.
* Rotacja: Soczewki przechylania zwykle pozwalają niezależnie obracać tilt i przesuwanie osi. Ma to kluczowe znaczenie dla precyzyjnej kontroli nad płaszczyzną skupienia.
2. Niezbędny sprzęt:
* soczewki przechylania: Jest to oczywiste i podstawowe wymaganie. Canon, Nikon, Sony, Samyang i inni producenci oferują soczewki przechylania. Rozważ ogniskową. Krótsze ogniskowe (24 mm, 35 mm) są dobre do portretów środowiskowych, podczas gdy dłuższe ogniskowe (85 mm, 90 mm) są lepsze do bliższych portretów. Adaptery przechylania instalacji trzeciej mogą być używane z niektórymi obiektywami, oferując tańszą alternatywę. Jednak jakość obrazu i kontrola może zostać zmniejszona.
* DSLR lub kamera bezlusterkowa: Ciało aparatu musi być kompatybilne z wybranym obiektywem przesunięcia pochylenia.
* statyw (wysoce zalecany): Dokładne skupienie i kompozycja są niezbędne w przypadku soczewek przesunięcia pochylenia. Stabilny statyw ma kluczowe znaczenie dla uniknięcia ruchu i zapewnienia ostrych wyników.
* Widok na żywo z powiększeniem (wysoce zalecany): Skorzystaj z funkcji widoku na żywo i powiększ, aby skoncentrować się na obszarze, który chcesz być ostry. Ręczne skupienie jest prawie zawsze konieczne.
* Opcjonalnie:Wydanie migawki zdalnej: Minimalizuje wstrząs aparatu.
3. Techniki i ustawienia:
* Ręczne skupienie: Autofokus jest na ogół bezużyteczny z soczewkami przechylania ze względu na zmienioną płaszczyznę ostrości. Ręczne skupienie jest niezbędne.
* apertura: Zacznij od szerszego otworu (np. F/2.8, f/4), aby zmaksymalizować płytką głębokość efektu pola. Eksperymentuj z mniejszymi otworami, aby zwiększyć obszar ostrości, ale pamiętaj, że efekt będzie mniej wyraźny.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować szum i zmaksymalizować jakość obrazu.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Użyj statywu, aby w razie potrzeby umożliwić wolniejsze czasy otwarcia migawki.
* Tryb pomiarowy: W razie potrzeby użyj pomiaru oceniającego/macierzy i dostosuj kompensację ekspozycji.
* regulacja przechylania: To jest rdzeń techniki.
* Określ swój punkt skupienia: Zdecyduj, jaką część tematu chcesz być ostra brzytwy (np. Oczy).
* Ustaw aparat: Zakadł przedmiot zgodnie z żądaniem.
* zero pochylenia (zacznij tutaj): Zacznij od pochylonego obiektywu do 0 stopni. Skoncentruj się na poddanym zwykle za pomocą pierścienia ostrości.
* Tilt stopniowo: Powoli przechylić soczewkę za pomocą mechanizmu pochylenia. Obejrzyj wyświetlacz na żywo (powiększony do obszaru, na którym się skupiasz). Zobaczysz zmianę płaszczyzny skupienia i rozmycie tła/pierwszego planu.
* Udostępnij Focus: Po przechyleniu prawdopodobnie będziesz musiał dokonać niewielkich korekt pierścienia ostrości, aby utrzymać ostrość w obszarze docelowym.
* Rozważ płaszczyznę Focus: Pomyśl o tym, gdzie chcesz, aby płaszczyzna skupienia leżała. Na przykład, jeśli chcesz poziomej linii ostrości na twarzy osoby, zachowaj osi pochylenia w poziomie.
* Kompozycja:
* wiodące linie: Użyj wiodących linii, aby poprowadzić oko widza do ostrego obszaru obrazu.
* przestrzeń ujemna: Rozważ umieszczenie rozmytych obszarów, aby stworzyć poczucie głębokości i separacji.
* perspektywa: Eksperymentuj z różnymi kątami, aby zmienić pozorną skalę i perspektywę.
4. Wskazówki i rozważania:
* Ćwicz: Fotografia przechylania wymaga praktyki. Eksperymentuj z różnymi kątami pochylenia, otworami i ogniskowymi, aby zrozumieć, w jaki sposób wpływają one na obraz.
* Temat: Portrety, w których temat jest lekko oderwany od tła, często działają dobrze. Badani o wyraźnych liniach lub teksturach podkreśli ostrość.
* Eksperymentuj z krajobrazami: Ćwicz przesunięcie przechylania na krajobrazach, aby zrozumieć efekt przed użyciem go na portrety. Pozwala to lepiej wizualizować, jak wpływa na płaszczyznę ostrości.
* Processing: Niewielkie regulacje kontrastu, koloru i ostrości mogą wzmocnić ostateczny obraz. Być subtelnym; Główny efekt powinien pochodzić z obiektywu.
* Replikacja wyglądu przechylania w oprogramowaniu (cyfrowe przesunięcie): Chociaż nie jest to takie samo, jak przy użyciu prawdziwego obiektywu przesunięcia, możesz symulować efekt w Photoshopie lub innym oprogramowaniu do edycji zdjęć. Te metody cyfrowe często obejmują rozmycie górnej i dolnej części obrazu i zwiększenie nasycenia w celu naśladowania efektu miniaturowego. Wyniki są często mniej przekonujące i brakuje im unikalnej bokeh i perspektywy kontroli prawdziwej soczewki przesunięcia.
5. Powszechne błędy, których należy unikać:
* Nieprawidłowe skupienie: Nie używając widoku na żywo i powiększenia, aby zapewnić krytyczne skupienie.
* Nadmierne przechylenie: Przesunięcie efektu pochylenia może sprawić, że obraz będzie wyglądał nienaturalnie. Zacznij od małych korekt.
* ignorowanie kompozycji: Nie zastanawiając się, w jaki sposób rozmyte obszary obrazu przyczyniają się do ogólnego składu.
* Za pomocą zbyt małej apertury: Zmniejsza to głębokość efektu pola.
* Nie używa statywu: Prowadzi do rozmytej obrazów.
Podsumowując, portret-przechylenie wymaga precyzji, cierpliwości i dobrego zrozumienia, jak działa obiektyw. Wyniki mogą jednak być naprawdę wyjątkowe i urzekające, dodając kreatywnego i artystycznego stylu fotografii portretowej.