1. Szeroki otwór (niski numer F):
* Kluczowy współczynnik: Jest to najważniejszy element. Przysłona to otwór w obiektywu, który pozwala przejść przez światło. Szeroki apertura (jak f/1.4, f/1.8, f/2.8 lub f/4) tworzy płytką głębokość pola, co oznacza, że tylko niewielki obszar będzie się skupić, a wszystko przed i za nim rozmyje się.
* jak to działa: Szerszy przysłona skupia światło na mniejszym obszarze czujnika, powodując, że obszary poza tym skupiają się na coraz bardziej niewyraźne.
* wybór obiektywu: Potrzebujesz obiektywu zdolnego do szerokich otworów. Prime soczewki (ustalone soczewki ogniskowe, takie jak 50 mm, 85 mm, 35 mm) często mają szersze otwory i są ogólnie bardziej przystępne niż soczewki zooom o tym samym zakresie przysłony.
* kompromisy: Bardzo szerokie otwory (takie jak F/1.2) mogą być trudne, aby się skupić, szczególnie w przypadku poruszających się przedmiotów. Ponadto, przy bardzo szerokich otworach, zakątki obrazu mogą czasem być mniej ostre (choć może to być pożądane dla miękkiego, marzycielskiego efektu).
2. Długa ogniskowa:
* powiększenie i kompresja: Używanie dłuższej ogniskowej (np. 85 mm, 100 mm, 135 mm lub 200 mm) ściska tło i poprawia rozmycie. To sprawia, że tło wydaje się bliższe i bardziej nie do nacisku.
* odległość od tematu: Dłuższe ogniskowe wymagają na ogół odstalenia od tematu, co również przyczynia się do rozmycia tła.
* wybór obiektywu: Konieczny jest obiektyw teleobiektyw lub soczewki z powiększaniem o długiej ogniskowej.
* Dlaczego to działa: Efekt kompresji wyolbrzymia obszary poza wynikiem, dzięki czemu rozmycie jest bardziej wyraźne.
3. Odległość podmiotu podatakiem:
* Maksymalizuj odległość: Im dalszy przedmiot pochodzi z tła, tym bardziej rozmyte będzie tło.
* jak to zrobić: Umieść swój obiekt z dala od ścian, drzew lub innych obiektów w tle.
* Przykład: Zamiast stać na ścianie z cegły, poproś o kilka stóp przed nim.
4. Odległość kamery do podmiotu:
* bliżej jest lepsze (do punktu): Chociaż musisz to zrównoważyć z zastosowaniem odpowiedniej ogniskowej, bycie stosunkowo blisko pacjenta (przy jednoczesnym pozwalaniu na właściwe kadrowanie i skład) może również przyczynić się do płytszej głębokości pola.
* Przykład: Portret pobrany w odległości 50 mm od 3 stóp będzie miał płytszą głębokość pola niż portret pobrany na 50 mm od 10 stóp (zakładając ten sam otwór).
5. Rozmiar czujnika:
* Większe czujniki =płytsza głębokość pola: Kamery z większymi czujnikami (takimi jak kamery pełnoklatkowe) są na ogół lepsze w osiąganiu płytkiej głębokości pola niż kamery z mniejszymi czujnikami (takimi jak czujnik uprawy lub kamery mikro cztery trzecie).
* Dlaczego: Większy czujnik ma większy obszar do zebrania światła, co pozwala na bardziej wyraźny efekt rozmycia.
* czynnik uprawny rozważanie: Jeśli używasz aparatu czujnika upraw, musisz uwzględnić współczynnik upraw przy wyborze soczewki. Na przykład obiektyw 50 mm w aparacie z współczynnikiem upraw 1,5x będzie miał podobne pole widzenia do obiektywu 75 mm na kamierze pełnej ramki.
6. Tryb ręczny (M) lub priorytet aperentu (av lub a) tryb:
* kontrola jest kluczem: Tryb ręczny zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną, czasem otwarcia migawki i ISO. Tryb priorytetu przysłony pozwala ustawić przysłanę (a zatem głębokość sterowania pola), a aparat automatycznie wybiera odpowiedni czas otwarcia migawki.
* za pomocą trybu AV: Większość fotografów używa trybu priorytetu Aperture do portretowania z rozmytym tłem, ponieważ pozwala na ustawienie otworu na pożądaną niską liczbę F, aby osiągnąć Bokeh, jednocześnie pozwalając aparatowi wybrać prawidłowy czas otwarcia migawki w oparciu o warunki oświetlenia.
7. Techniki skupienia:
* Dokładne skupienie jest kluczowe: Rozmyte tła są bezużyteczne, jeśli twój przedmiot nie jest ostry. Użyj jednopunktowego autofokusu i skup się na oczach.
* przycisk Wstecz Focus: Zastanów się nad użyciem Focus Button (oddzielanie akcji ostrości od przycisku migawki) w celu uzyskania dokładniejszej kontroli.
Podsumowanie i lista kontrolna:
1. Wybierz szeroki obiektyw przysłony: f/1.4, f/1.8, f/2.8 lub f/4
2. Użyj dłuższej ogniskowej: 85 mm, 100 mm, 135 mm lub dłużej.
3. Maksymalizuj odległość między poddanym a tłem.
4. Zbliż się do tematu (przy jednoczesnym użyciu odpowiedniej ogniskowej).
5. Użyj aparatu z większym czujnikiem (jeśli to możliwe).
6. Strzelaj w trybie priorytetu przysłony (AV lub A) lub w trybie ręcznym.
7. Skoncentruj się ostrożnie na oczach swojego pacjenta.
Ważne rozważania:
* oświetlenie: Właściwe oświetlenie jest niezbędne dla każdego dobrego portretu. Miękkie, rozproszone światło jest ogólnie najlepsze.
* Kompozycja: Nie zapomnij o kompozycji! Użyj zasady trzeciej, wiodących linii i innych technik, aby stworzyć wizualnie atrakcyjny obraz.
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami i odległościami, aby zobaczyć, co jest dla Ciebie najlepsze.
Rozumiejąc i stosując te techniki, możesz tworzyć oszałamiające portrety z pięknie niewyraźnym tłem, które zwracają uwagę widza na twój temat. Powodzenia!