W prima aprilis lub w dowolnym momencie, aby być niemądrym, nie ma lepszego sposobu na rozbawienie znajomych niż trochę zawrotów głowy z kamerą i trochę szaleństwa z filmem?
Aby pomóc Ci skontaktować się z tym wewnętrznym dowcipnisiem, podzielmy niektóre z tych sztuczek i efektów, które oglądaliśmy od lat, aby odkryć, jak możemy stworzyć te same wspaniałe efekty, bez inwestowania w mnóstwo nowego i drogiego sprzętu.
Cienie i światło
Od czasów Film Noir widzieliśmy, jak ekstremalna manipulacja światłem może sprawić, że ujęcie będzie prowokacyjne. Niezależnie od tego, czy zalewasz ujęcie w ostrym świetle, czy przesuwasz kluczowe światło na bok i pozwalasz drugiej stronie opaść w ciemność, strategicznie manipulowane światło może dodać tajemnicy i napięcia do kompozycji wideo. W rzeczywistości eksperymentowanie z tylko jednym głównym źródłem światła często daje fascynujące wyniki. Umieść obiekt (kula działa dobrze) w „unoszącej się w bieli” przestrzeni i obserwuj, jak cienie przesuwają się, gdy przesuwasz źródło światła od lewej do prawej. Jeśli odtworzysz ten efekt w odpowiednich scenach, możesz zasugerować upływ czasu za pomocą ruchomych cieni. Spróbuj przesunąć światło nad obiektem, a następnie za nim lub umieść światło na podłodze przed obiektem i obserwuj, jak cień leci na ścianę za obiektem. Ta technika może być użyteczna na wiele sposobów, nie tylko pokazując upływ czasu, ale także pokazując, jak brak światła może często stanowić tak silną deklarację, jak to, co jest w świetle. Zastrzel wszystkie te opcje i przestudiuj je. Operator to w takim samym stopniu osoba, która wie, jak oświetlić efekt, jak ktoś, kto rozumie kamerę.
Push Zoom lub Pull Zoom
Ta sztuczka była ulubioną, odkąd Alfred Hitchcock stworzył uczucie wirowania (zawroty głowy) doświadczane przez Jimmy'ego Stewarta w swoim filmie Zawrót głowy z 1958 roku. . Od tego czasu pojawił się w Szczękach kiedy szeryf po raz pierwszy dostrzeże w wodzie rekina atakującego pływaka. Jeśli wrócisz i spojrzysz na film, zobaczysz, że gdy rekin atakuje, Spielberg używa „Pull/Push” z niesamowitą skutecznością. Oraz w Władcy Pierścieni:Drużyna Pierścienia po raz pierwszy Frodo spotyka „Upiory Pierścienia”.
Efekt Push/Pull jest tworzony przez zbliżenie aparatu do fotografowanego obiektu przy jednoczesnym zmniejszaniu lub oddalanie aparatu od obiektu podczas przybliżania. Ten efekt jest zabawny, ponieważ obiekt wydaje się pozostawać nieruchomy w rozmiarze w stosunku do zmieniającego się tła. Funkcja Push/Pull bierze swoją nazwę od uchwytu pchającego lub ciągnącego kamerzystę na wózku, podczas gdy on lub ona zbliża się w przeciwnym kierunku, do wewnątrz lub na zewnątrz.
Wymuszona perspektywa
Mówiąc o przesuwaniu relacji przestrzennych, umieszczając elementy na pierwszym planie i mieszając je z elementami w tle, możesz stworzyć iluzję, że składnik pierwszego planu jest znacznie większy niż składnik tła. Stare Dzieci w sali knebel z palcami na pierwszym planie „szczypanie głowy” kogoś w tle jest realizowany z tego rodzaju wymuszoną perspektywą. Umieść palce tuż przed obiektywem i „ofiarą” około 8 stóp od aparatu, obserwując okular lub monitor, przesuwaj palcami tak, aby wydawały się „szczypać” głowę drugiej osoby. Wszystko, co znajduje się bezpośrednio przed obiektywem aparatu, będzie wydawać się ogromne w porównaniu z elementami tła. Oto jak Bilbo Baggins wyglądał tak mały w swoim domu, gdy Gandalf odwiedził go.
Wspinaczka po ścianie
Ten efekt stał się sławny dzięki oryginalnemu serialowi telewizyjnemu o Batmanie z Adamem Westem i Burtem Wardem, kiedy wspinali się po ścianie ze swoimi Bat-a-rangami, tylko po to, by wyskoczyć celebryci okno. Prawdopodobnie nie zaskoczy cię fakt, że aktorzy tak naprawdę nie wspinali się po ścianie. Aby uzyskać ten efekt, kamera została przewrócona na bok, a krzyżowcy w pelerynach przesunęli się od prawej do lewej na „ścianie”, gdy celebryta otworzyła „okno” i wstała, udając, że „wygląda przez okno”. Odpowiednio umieszczony wentylator, dmuchający w kierunku wspinaczy, sprawi, że ubrania będą wyglądały tak, jakby zwisały, a użycie żyłki może pomóc stworzyć wrażenie „grawitacji”. Oczywiście dzięki temu przydatnemu efektowi wszyscy możemy nadal spełniać nasze fantazje superbohaterów o mistrzowskim wspinaniu się po ścianie z niepodważalną finezją.
Podziel ekran
Innym często spotykanym efektem jest „zrzut ekranu z podzielonym ekranem”. Jeśli ujęcie naprawdę musi być idealnie podzielone na podział 50-50, podłącz kamerę do monitora i narysuj linię na ekranie za pomocą magicznego markera (upewnij się, że marker z łatwością zniknie z ekranu, gdy skończysz ) lub zaznacz ekran kawałkiem taśmy. Dzięki temu zawsze będziesz mieć pewność, że Twoje ujęcia zostaną skomponowane we właściwym podziale. Jeśli kręcisz, aby w końcu opublikować rozmowę telefoniczną po dwóch stronach ekranu, prawdopodobnie chcesz, aby te dwa środowiska wyglądały inaczej, ale pasowały do siebie pod względem rozmiaru. Ponownie zaznacz bezpośrednio na ekranie monitora przybliżony rozmiar pierwszego ujęcia. Podczas robienia drugiego obrazu użyj odniesienia na ekranie, aby dopasować względny rozmiar.
Scena walki
Inscenizacja sceny walki w stylu Johna Wayne'a może być świetną zabawą i jest dość łatwa do wykonania. Unikaj kręcenia czegokolwiek oprócz ujęć establishmentu z boku z talentem stojącym równolegle. Zdjęcia przez ramię są najlepsze do ukrycia rzeczywistej odległości między pięścią a twarzą. Zacznij od strzelenia przez ramię aktora zadającego cios. John Wayne zawsze twierdził, że był zaangażowany w tworzenie „Hollywoodzkiego uderzenia”. Dzieje się tak, gdy osoba wykonująca cios odpycha pięść do tyłu, co nigdy nie zadziałałoby w prawdziwym życiu, ponieważ mężczyzna, który cofnął się lub zatelegrafował jako pierwszy, byłby pierwszym człowiekiem. Jednak w aparacie ten „odchylający się” ruch sprawia, że uderzenie wygląda znacznie bardziej dynamicznie po wystrzeleniu. Jeśli uniesiona pięść znajdzie się przy uchu aktora uderzającego, trafi bezpośrednio na pierwszy plan twojego strzału znad ramienia. Gdy cios jest rzucany, możesz wpuścić do trzech cali między pięścią a twarzą i tak długo, jak aktor otrzymujący cios tworzy wiarygodne „uderzenie w głowę” (pstrykanie głową w kierunku uderzenia). Twoje następne cięcie powinno być ujęciem przez ramię aktora, który otrzymał cios. To pozwala aktorowi odwrócić się do kamery po uderzeniu i sprawić, by zareagował tak, jakby został mocno uderzony. Później edytujesz efekt Foleya lub dźwięk ciosu, co naprawdę dopełnia iluzję.
Trzęsienie ziemi lub „Powiedz kapitanowi Kirkowi”
Najwcześniejszy Star Trek odcinki skłaniały się ku dwóm truizmom:po pierwsze, jeśli był członek załogi, inny niż Scotty, ubrany w czerwoną koszulę, której przeznaczeniem było nie przeżyć odcinka, a po drugie, w trakcie odcinka statek gwiezdny zostałby zaatakowany i aktorzy odlecieliby z niego. od lewej do prawej, gdy zostali ostrzelani przez Klingona. Nasuwa się pytanie – czy są w przyszłości i korzystają z zaawansowanego środka transportu kosmicznego – „Dlaczego nie zapinają pasów bezpieczeństwa?” Niezależnie od tego nie było pasów bezpieczeństwa, w wyniku czego prawie każdy odcinek nieuchronnie latał wokół mostu. Ta „futurystyczna” wiedza techniczna została osiągnięta po prostu przez przechylenie kamery na statywie pod ostrym holenderskim kątem w lewo, a następnie ostrym holenderskim kątem w prawo, podczas gdy aktorzy gramolili się w lewo iw prawo. Kiedy kręciłem ten efekt w przeszłości, dosłownie krzyczałem „w lewo, w lewo, w lewo, w lewo, w prawo, w prawo, w prawo w prawo”, aby aktorzy wiedzieli, w którym kierunku się poruszać, aby dopasować się do kamery. Aby uzyskać bardziej dramatyczny efekt, spróbuj przymocować kamerę do przewodów Bungee i zawiesić ją, tworząc coś, co nazywa się „drżącą kamerą”. Strzelec po prostu lekko odbija zawieszoną kamerę, podczas gdy aktorzy „wibrują”, „podskakują” i trzymają się przedmiotów, tworząc „efekty trzęsienia ziemi”.
Stedi-cam może również wywołać efekt trzęsienia ziemi, jeśli operator po prostu podskakuje i potrząsa kamerą, podczas gdy aktorzy reagują. Poprawny wygląd może wymagać trochę praktyki, ponieważ potrząsanie może wyglądać na zbyt mocne lub zbyt miękkie, gdy aktorzy reagują.
Idź, twórz iluzje!
Znasz teraz wiele zabawnych technik, które z pewnością dodadzą trochę luzu Twojej pracy z aparatem. Eksperymentowałem w dyskretny sposób z osobistym aparatem podczas pracy w profesjonalnym otoczeniu, aby udoskonalić moją umiejętność odtwarzania tych efektów, i odniosłem duży sukces. Więc śmiało, wypróbuj je samemu, zaimponuj znajomym, a kiedy tylko będziesz potrzebować ich użyć, będziesz mieć je w swojej tylnej kieszeni. Miłej zabawy!
Randal K. West jest wiceprezesem/dyrektorem kreatywnym w agencji reklamowej oferującej pełen zakres usług DRTV.
Pasek boczny:
Zielone badanie
Kilka lat temu reżyserowałem spektakl Piotruś Pan, kiedy producenci poinformowali mnie, że nasz teatr nie będzie w stanie wesprzeć olinowania niezbędnego do „latania”. Miałem obsadę ponad 45 dzieci, które byłyby bardzo rozczarowane, nie wspominając o oczekiwaniach publiczności, która miałaby trudności z podekscytowaniem się na widok „ugruntowanej” wersji Piotrusia Pana. Wróciłem do moich kolegów z produkcji telewizyjnej i zapytałem:„Czy możemy sprawić, by aktorzy latali?” Powiedzieli mi, że jeśli prześlemy aktorów do zielonego ekranu, a następnie stworzymy wideo, moglibyśmy wyświetlać je w teatrze podczas produkcji i prawdopodobnie zadziałałoby. Wprowadziliśmy obsadę do środowiska zielonego ekranu i odtworzyliśmy ruchy lotu, zmieniając kąty kamery, powiększając i pomniejszając oraz przesuwając w lewo i w prawo nad nimi. Następnie kazaliśmy aktorom leżeć na dużym kawałku zielonego papieru i strzelać do nich z góry, podczas gdy oni latali i „pływali”. Dodaliśmy to do innych nagrań z lotu, a następnie znaleźliśmy istniejące ujęcia samolotów przelatujących przez chmury i patrzących w dół na ziemię. Zmontowaliśmy nagranie z zielonego ekranu na materiał stockowy i powstała magia Piotrusia Pana. Publiczność wydawała się zachwycona każdego wieczoru, gdy włączał się projektor wideo i obserwowali lokalny talent „odlatujący do Neverlandu”.
Wiele systemów edycyjnych opartych na komputerach PC oferuje opcje zielonego ekranu, niebieskiego ekranu lub kluczowania luma. Pamiętaj, aby oświetlić tło możliwie równomiernie, aby ograniczyć cienie, i pamiętaj, aby obiekt znajdował się wystarczająco daleko od ekranu, aby uniknąć rzucania na nie zielonego światła odbitego. Upewnij się, że twoi aktorzy nie mają na sobie żadnych kolorów, które zostaną usunięte i uważaj na kolory oczu!