12 lutego to szalona noc w Majerle's Sports Bar and Grill w centrum Phoenix. W 9 Lounge przy grillu stłoczonych jest ponad 200 osób, a hałas jest ogłuszający. Śmiech obezwładnia nawet system stereo. O 19:00 zbliża się, ludzie zaczynają zwracać większą uwagę na młodego mężczyznę w czepku obok ekranu wideo z tyłu sali. Chociaż wygląda to na imprezę dla Superbowl lub play-offów NBA, jest to początek 48-godzinnego konkursu filmów krótkometrażowych na 6. dorocznym prawie sławnym festiwalu filmowym, a człowiek z tyłu to założyciel A3F, Jae Staats. Dziś wieczorem jest facetem, który zna wszystkie odpowiedzi i dokładnie o 19:00 zainicjuje jeden z największych i najbardziej rozrywkowych festiwali filmowych na południowym zachodzie.
Koncepcja jest zwodniczo prosta:każdy zespół ma dokładnie 48 godzin na nakręcenie filmu. Ale każdy zespół musi zawierać określone elementy – motyw, rekwizyt i linię dialogową – których nie nauczy się do dzisiejszego meczu (kryteria są również publikowane na stronie internetowej A3F dla zespołów nielokalnych). Gdy zdobędą te trzy elementy, zespoły mają kolejne dwa dni na napisanie, obsadę, nakręcenie, zmontowanie i wyrenderowanie swojego jedno- do pięciominutowego filmu i zwrócenie go do Staats do godziny 19:00. termin w niedzielę.
U Majerle kryteria ogłaszane są wśród krzyków i wiwatów. W tym roku tematem przewodnim jest „białe kłamstwo”, rekwizyt to lustro lub inna powierzchnia odbijająca światło, której postać musi użyć, a linia dialogu brzmi „Co się właśnie stało?” Zespoły rozpraszają się. Pokój opróżnia się w ciągu kilku minut.
W ciągu pięciu lat A3F stało się największym niezależnym wyzwaniem związanym z filmem krótkometrażowym w kraju. W 2005 roku wzięło udział 28 drużyn. W tym roku zgłosiło się 75 drużyn. Do niedzieli wieczorem 56 drużyn odda gotowe filmy.
Jae Staats jest szczupłym, cichym mężczyzną o rzadkim, szybkim uśmiechu i skłonności do niepokoju. Jest wyraźnie oddany tworzeniu produktu najlepszej jakości, jak tylko może – lista klientów jego własnej firmy filmowej, Ballboy Productions, obejmuje fundację Susan G. Komen, Nestle i Phoenix Suns. Co więcej, Staatsowi zależy na i chce wspierać niezależnych filmowców, dlatego wraz z bratem Kaiem założyli A3F jako odrębną jednostkę. Wyjaśnia:„Myślałem, że ten obszar potrzebuje festiwalu filmowego, który pozwoliłby filmowcom zebrać się i udoskonalić swoje rzemiosło w sposób, który skupiłby uwagę z powrotem na nich, a nie na jakiejś korporacji, jak robi to wiele festiwali”.
Drużyny
Niektóre zespoły współpracują ze sobą od lat; czasami członkowie spotykali się na kilka dni przed wyzwaniem. Justin Humbert z Mambo Grin Films pracuje ze swoją ekipą od około pięciu lat i wspólnie zmierzyli się w kilku wyzwaniach. Czasami drużyny przyjeżdżają trochę bliżej domu. Daniel Holiday z On Holiday Productions mówi, że jego zespół składał się z całej rodziny. „Pracowałem z moimi braćmi, żoną i ich dziećmi. Korzystaliśmy z wielu dzieci, co było niesamowicie trudne!” – śmieje się. Brian Skiba i Laurie Love z Victory Angel Films spotkali się za pośrednictwem A3F trzy lata temu i od tego czasu są partnerami zawodowymi i życiowymi. Według Skiby ich dziewięcioosobowy zespół (w tym wyzwaniu Black List Film Empire) to „społeczność filmowa, która wspiera nasz sukces jako grupy i jako jednostki, ale o A3F rywalizujemy jako jeden”.
Skrypt i historia
Skrypty wahają się od zapasowych do opartych na dialogu. Niektóre zespoły mają już dopracowany scenariusz i mają nadzieję, że motyw zadziała; inni czekają, aż nauczą się tematu, a potem zaczynają pisać. Sterling Smith z Ten/One Films był zadowolony ze swojego zasadniczo z góry określonego scenariusza. „Musieliśmy tylko wprowadzić kilka poprawek”. Ich scenariusz powstał godzinę po ogłoszeniu. Humbert z Mambo Grin mówi, że ostateczny pomysł mieli dopiero o drugiej nad ranem w sobotę i napisali scenariusz do 5:00. Elastyczność wydaje się być kluczowa. Kilka zespołów powiedziało, że przyszli na kręcenie z jednym pomysłem, ale okazało się, że to nie zadziała, i musieli zmienić się w pół kroku.
W 2007 roku Rock Soup wszedł do pierwszego hiszpańskojęzycznego filmu na A3F. Tematem był heroizm, a zespół stworzył przejmującą historię meksykańskiego migranta, który niechętnie niesie w bezpieczne miejsce młodą kobietę po śmierci jego najlepszego przyjaciela na pustyni. Film wygrał najlepszy dramat, udowadniając, że scenariusz w języku angielskim nie jest koniecznym elementem tego konkursu.
Lokalizacja
Dzięki dużemu obszarowi miejskiemu i dużej otwartej przestrzeni w pobliżu Phoenix oferuje wiele możliwości lokalizacji, ale znalezienie miejsc, w których można pracować, nie zawsze jest łatwe. Kiedy Smith po raz pierwszy wziął udział w konkursie w 2007 roku, mówi, że wszedł na ślepo. „Próbowaliśmy znaleźć lokalizacje w ciągu naszych 48 godzin przy dobrym oświetleniu – to był koszmar”. Teraz, jak mówi, z góry planują swoje lokalizacje. Mambo Grin potrzebował odpowiedniego miejsca na randkę w ciemno, więc część zdjęć kręcą w rezerwacie przyrody. Niestety wybrali ruchliwy obszar, więc muszą przestać filmować za każdym razem, gdy ludzie przechodzą obok, co pochłania cenny czas.
Filmowanie
Może to pójść gładko lub naprawdę zagłębić się w twój czas. W rezerwacie Mambo Grin Films jest trochę zdezorganizowany. Rozpoczyna się długa dyskusja na temat kątów kamery, co najlepiej sprawdzi się, kto gdzie siedzi, co powinno się najpierw wydarzyć. Aktorka Daniela Mitchell nie kieruje się zbytnio, ale przyjmuje to spokojnie. „Czasami schodzimy na boczny tor” – śmieje się. „Ale to się dzieje”. W Flagstaff, Ten/One Films zaczął kręcić w piątek o 9:30. Wrócili rano i skończyli do południa. „Mieliśmy nawet trochę czasu na sen” — mówi Smith. Naprawdę? Oni śmieją się. "Trochę." Sen jest zwykle rzadkim towarem w A3F.
Postprodukcja
Większość zespołów spędza całe poranne godziny na edycji, poprawianiu kolorów, dodawaniu grafiki i dźwięku oraz renderowaniu swojej pracy. Najmniej lubiany czas Skiby na festiwalu to „Niedzielny poranek około 3:00 do 7:00”. Film jest w puszce, wszystkie emocje związane z produkcją ucichły i prawie wszyscy – w porządku, wszyscy – ale ja śpi i nie spałem od czwartkowej nocy. Staats mówi, że niektóre zespoły będą renderować swoje filmy w swoich samochodach na laptopie, gdy jadą do miejsca odbioru w niedzielny wieczór. Niektóre zespoły nigdy nie kończą.
25 lutego:pokaz
Prawie dwa tygodnie po przekazaniu filmów do oceny przez panel ekspertów, A3F organizuje publiczny pokaz 20 najlepszych filmów. Nagrody obejmują karty podarunkowe MyStudio, sprzęt i ubrania, iPody i gotówkę. Jednak największą atrakcją dla większości filmowców jest możliwość obejrzenia i udostępnienia swojej pracy na dużym ekranie.
Oryginalny pokaz A3F odbył się w starym domu artystycznym w centrum Phoenix. W następnym roku Staats przeniósł swój rosnący festiwal do 447-miejscowego teatru w kompleksie AMC Arizona Center. Wyprzedają się co roku i nie inaczej jest w tym roku. Ludzie zaczynają przybywać na długo przed występem. Filmowcy przyprowadzają obsadę, ekipę, rodziny i przyjaciół. W powietrzu czuć namacalny szum. To jak rozdanie Oscarów, bez cekinów.
Zasiadamy do oglądania filmów. Niektóre filmy są skomplikowane technicznie i zawierają dużo efektów specjalnych. Inne to proste produkcje fabularne. Widzowie odbierają wszystkie filmy z wiwatami i brawami. Ani On Holiday Productions, ani Ten/One Films nie znalazły się w tym roku w Top 20, ale graficzny eksperymentalny film studyjny Skiby 5 Days zdobył nagrodę za najlepszy styl ogólny i trzecie miejsce za dramat. Najlepsza komedia powędrowała do Squishy Films i ICM za ich czarny krótkometrażowy horror Zombie Team Building, a nagrodę za najlepszą dramat do Minus Mitchell Films za ich westernową sagę z XIX wieku Prevarication at Ponderosa. Publiczność wybrała jako swoją ulubioną beztroską komedię romantyczną Mambo Grin Randka w ciemno.
Dlaczego filmowcy mieliby poddawać się fizycznym i emocjonalnym rygorom takiego konkursu? „Te 48-godzinne konkursy to świetny sposób na rozwinięcie umiejętności filmowania”, mówi Skiba, „a następnie przeniesienie tych umiejętności do prawdziwego świata, aby osiągnąć sukces”. Jego pierwszy film krótkometrażowy po szkole filmowej był dla A3F i od tego czasu jego kariera rozkwitła. Ale nawet dla osób, które nie planują kariery zawodowej w filmie, jest to całkiem zabawne. Holiday wygląda na zmęczonego, ale szczęśliwego po zwiezieniu w niedzielę. „To było bardzo wyczerpujące, ale to była świetna zabawa”. Więc jaki był najtrudniejszy aspekt? Jeśli spodziewałem się usłyszeć o braku snu lub problemach z edycją, byłem rozczarowany. Śmieje się. „Praca z rozpiętością uwagi dzieci!”
A3F jest obecnie siłą napędową produkcji ponad 500 filmów krótkometrażowych. Staats lubi ten numer. Jest dumny, że pomógł rozwinąć niezależną społeczność filmową na południowym zachodzie. „A3F zawsze dotyczyło twórców filmowych i społeczności, która ich wspiera, a nigdy nas ani ludzi za kulisami”. Uczestnicy doceniają to skupienie. Smith mówi, że A3F „nie jest nadęty. Festiwal sprawia, że czujemy się jak wybitni reżyserzy”. Skiba mówi, że jeśli chodzi o 48-godzinne zawody, startują tylko w A3F z powodu pracy Staats z prezentacją, sędziowaniem i miejscem. Nawet burmistrz Phoenix Phil Gordon pochwala twórczą pracę A3F, nazywając ją częścią przyszłości Phoenix. A3F stała się organizacją non-profit w 2008 roku i rozrosła się na tyle, że de facto potrzebuje personelu. Michele Meyer i Jason Francois zasiadają w zarządzie, a także pomagają Staats w marketingu i zarządzaniu popularnym konkursem.
Świadectwem silnej społeczności, którą Staats pomogło zbudować z A3F, był hołd dla Brocka H. Browna, młodego filmowca z Phoenix, który zmarł tuż przed tegorocznymi konkursami. Jego zespół, Matter of Chance, był zaangażowany w wyzwanie od samego początku, a Staats ustanowił trwającą nagrodę Brock H. Brown Best Script Award, aby upamiętnić tego członka rodziny A3F. Przełomową nagrodę przyznano za film Ucieczka w Ponderosa.
Podczas wyzwania zapytałem filmowców, jakie rady udzieliliby osobom, które chciałyby wziąć udział w takim konkursie. Jeden z nich sugerował, że ludzie pracują najpierw z kimś, kto ma pewne doświadczenie, zanim wyjdą na własną rękę. Inny podkreślał, że filmowcy upewniają się wcześniej, że mają wszystko, czego potrzebują i wiedzą, jak korzystać ze swojego sprzętu. Wszyscy mówili o pracy zespołowej, o upewnieniu się, że pracujesz z ludźmi, którzy „po prostu chcą robić filmy” i poświęcą swoje ego dla dobra produktu.
Ale Smith podsumował to najlepiej, kiedy powiedział:„Bądź przygotowany na stres i trudności. Nie bierz rzeczy do siebie, a pokochasz każdą minutę”.
Informacje o wyzwaniach filmowych prezentowanych przez A3F można znaleźć na stronie www.thea3f.net. Dowiedz się więcej o projektach filmowych wyzwań.
Christa Sadler jest niezależną pisarką, geologiem, pedagogiem i przewodnikiem rzecznym z Flagstaff w Arizonie.