Wpis gościnny autorstwa Rebeki Lily
Wraz z powrotem filmu w ciągu ostatnich kilku lat, wielu fotografów cyfrowych zastanawia się, czy dokonać zmiany. To jest decyzja, nad którą sam musiałem się zastanowić. Czy warto dodać Contax 645 do arsenału i kręcić wesela na filmie?
Chciałbym zaprezentować moje szczere spojrzenie na film vs. cyfrowe w ramach mojej własnej specjalizacji jako profesjonalnego fotografa filmowego i hobbystycznego. Posiadam Nikon D700 plus 2 aparaty filmowe, vintage Nikon FM2 i Nikon F100 – na nich kręciłem zarówno Kodak Portra 400NC, jak i Fujifilm Pro 400H. Nie miałem bajecznie świetnego laboratorium rozwijającego moje prace filmowe, tylko lokalne laboratorium (z mieszanymi wynikami). Nigdy nie kręciłem filmu do żadnej mojej pracy zawodowej, tylko do moich osobistych projektów. Ale jestem gorącym wielbicielem kilku świetnych profesjonalnych fotografów filmowych i nieustannym studentem fotografii – zarówno na arenie filmowej, jak i cyfrowej.
Film | Nikon FM2 | Nikkor 50 mm 1,2 przy f/1,2 | Fujifilm Pro 400H
Zdaję sobie sprawę, że w debacie filmowej i cyfrowej są różne obozy. Istnieje Camp A, który kręci tylko filmy i twierdzi, że po prostu nie można odtworzyć wyglądu, stylu i kolorów filmu na żadnym aparacie cyfrowym. Jest też Camp B, który kręci wyłącznie cyfrowo i twierdzi, że film po prostu nie jest wart wszystkich kłopotów i wydatków. Następnie Obóz C, który używa (lub przynajmniej toleruje) oba i przyznaje, że oba formaty mają mocne i słabe strony. Mówiąc o mojej pracy zawodowej, określiłabym siebie gdzieś pomiędzy obozem B i C. Po zabawie z filmem i przestudiowaniu prac innych fotografów, zdecydowanie mogę przyznać, że film ma kilka zalet nad cyfrowym – głównie zakres dynamiczny (lub zdolność do zachowania szczegółów w światłach i cieniach w szerokim zakresie przesunięć), a także wybaczający charakter filmu, gdy go prześwietlisz. Bardzo trudno jest zdmuchnąć kliszę nawet przy prześwietleniu o 2-3 stopnie – a pasemka z błoną pięknie się zsuwają. W związku z tym możesz się trochę zrelaksować podczas kręcenia filmu (zwłaszcza jeśli masz świetne laboratorium fotograficzne do wywołania i zeskanowania, ale to zupełnie inny temat).
Film | Nikon FM2 | Nikkor 50 mm 1,2 przy f/1,2 | Kodak Portra 400NC
Film ma jednak również słabości. Jednym z nich są bieżące wydatki na sam film oraz czas i koszt wywołania/skanowania. Inną jest dostępność twojego ulubionego filmu (spójrz, co się stało z Portra 400NC…) A po prostu nie możesz zrobić tylu zdjęć, jeśli musisz ciągle zmieniać rolki filmu, jak to możliwe, gdy masz w aparacie kartę CF o pojemności 32 GB. Kolejna wada? Nie możesz wykonać kopii zapasowej filmu; jeśli coś stanie się z twoimi rolkami między fotografowaniem a wywoływaniem, jest to bardzo niezadowolony fotograf – i jeszcze bardziej niezadowolony klient.
Następnie pojawia się kwestia laboratorium. Te piękne kolory, które wiele osób widzi w pracy filmowej profesjonalnych fotografów, są często po prostu wynikiem bardzo dobrego laboratorium rozwijającego ich film i stosowania określonych profili kolorów w procesie skanowania. Jeśli nie stać Cię na dobre laboratorium lub nie mieszkasz w jego pobliżu (i jesteś zbyt zdenerwowany, aby wysłać 50 rolek filmu ze ślubu klienta), możesz czuć się sfrustrowany, że nie możesz odtworzyć tych wyników nawet przy użyciu dokładnie tego samego aparatu, obiektywu i filmową kombinację, której używa twój ulubiony profesjonalista.
Moim zdaniem, myślę, że technologia cyfrowa ma tylko jedną główną słabość w porównaniu z filmem, a mianowicie zakres dynamiczny. Twój aparat cyfrowy po prostu nie poradzi sobie ze światłem tak dobrze jak film, a światło nie będzie tak miękkie i równe jak w przypadku filmu. Ale myślę, że ten problem z czasem ulegnie poprawie w przypadku aparatów cyfrowych, ponieważ opracowywane są nowsze modele z lepszymi czujnikami. Możesz już zrekompensować tę słabość, fotografując w formacie RAW, aby zmaksymalizować odzyskiwanie szczegółów w światłach i cieniach, oraz pracując nad poprawą techniczną, aby uzyskać bardziej spójną i precyzyjną ekspozycję. Zawsze fotografuję w trybie manual/RAW i spot meter, co jest ogromną pomocą. Zanim nacisnę migawkę, wiem, czy nadal mam wystarczająco dużo szczegółów w prześwietleniach i cieniach, w których ważne są szczegóły. To wynik wielu ćwiczeń – i wciąż pracuję nad poprawą mojej ekspozycji.
Cyfrowy | Nikon D700 | Nikkor 24-70mm 2.8 przy f/2.8
Właściwe naświetlenie i fotografowanie w formacie RAW już teraz jest na dobrej drodze do lepszych wyników (i miejmy nadzieję, że producenci aparatów cyfrowych zwrócą uwagę i zapewnią nam lepszy zakres dynamiczny w najbliższej przyszłości!). Ale co z tymi pięknymi warstwami kolorów?
W tym miejscu pojawia się przetwarzanie końcowe i osobiście znalazłem punkt zwrotny, który sprawił, że pozostałem przy digitalu.
Cyfrowy | Nikon D700 | Nikkor 24-70mm 2.8 przy f/2.8
Po pierwsze, ważne jest, aby zrozumieć, że obrazy cyfrowe muszą być wywoływane tak samo, jak obrazy filmowe. Wiele osób myli filmowy „sooc” z tym, że jest naprawdę nieprzetworzony, ale tak nie jest. Każdy obraz filmowy jest przetwarzany przez laboratorium, które go opracowuje, i jest korygowany kolorystycznie podczas procesu skanowania – a czasami także w początkowym procesie wywoływania (np. przetwarzanie push lub pull lub przetwarzanie krzyżowe). Obrazy cyfrowe również wymagają opracowania, aby uzyskać optymalne wyniki.
Cyfrowy | Nikon D700 | Nikkor 24-70mm 2.8 @f/2.8
Uwielbiam kolory i miękkie, „matowe” wrażenie filmu. Ale dla mnie nie chodzi o wygląd jednego filmu – nie jestem skazany na powielanie jednego konkretnego zestawu tonów, jak na przykład tony w wypchniętym Fujifilm Pro 400H (które są naprawdę piękne!). Po prostu uwielbiam ten ogólny „filmowy” wygląd – jasne, czyste kolory, pastele, miękkie, stonowane odcienie, stonowane refleksy, słoje – to wszystko. Po odrobinie obróbki końcowej stwierdzam, że mogę odtworzyć lub zinterpretować tę wizję w niektórych moich pracach cyfrowych, tam gdzie to pasuje. Może nie wyglądać identycznie z jednym konkretnym filmem (chociaż mogę zbliżyć się do tego, jeśli taki jest cel). Ale przy odrobinie Lightrooma lub Photoshopa mogę uchwycić esencję tego, co kocham w ogólnym wyglądzie filmu, z własnym artystycznym stemplem. A dla mnie to bardzo ważna część tego, jak wyrażam swoją pracę – poprzez mój post. Lubię mieć kreatywną kontrolę nad tym, jak chcę, aby moje kolory wyglądały w każdej sesji, którą fotografuję, zamiast przekazywać tę kontrolę laboratorium.
Jednym z najważniejszych etapów przetwarzania końcowego obrazu cyfrowego w celu odtworzenia filmu jest staranne kontrolowanie światła i pasemek. W moim normalnym toku pracy najpierw opracowuję plik RAW w Lightroomie, albo z ustawieniem wstępnym, albo z indywidualnymi poprawkami (takimi jak przywracanie podświetlenia i korekcja ekspozycji). Zwykle kończę swoje obrazy w Photoshopie za pomocą akcji. Ogólnie rzecz biorąc, filmowy wygląd powinien mieć niższy kontrast, zmniejszone nasycenie, zmiękczone i kontrolowane światło, subtelne kremowe refleksy i matowe wykończenie. Jeśli znasz się na Photoshopie i potrafisz uzyskać takie efekty, możesz zestawiać ciekawe kombinacje, aby nadać swoim zdjęciom efektowne wykończenie. Jeśli potrzebujesz pomocy w osiągnięciu tych efektów, istnieje wiele profesjonalnych produktów, które mogą pomóc. Wiele z moich własnych ustawień i działań jest specjalnie zaprojektowanych do tworzenia tego wyglądu.
Jeśli interesuje Cię, w jaki sposób uzyskuję inspirowany filmami wygląd moich cyfrowych obrazów, udostępniam niektóre z moich przepisów na przetwarzanie końcowe na mojej stronie internetowej www.rebeccalily.com w sekcji „Samouczki”.
Cyfrowy | Nikon D700 | Nikkor 24-70mm 2.8 przy f/2.8
Więc jaki jest wniosek? Myślę, że to zależy od ciebie. Film zawsze będzie miał swoje miejsce w świecie fotografii, podobnie jak cyfra. To, co sam zdecydujesz, zależy od tego, co jest dla Ciebie ważne.
A może, tak jak ja, przekonasz się, że jest miejsce dla obu.
Cyfrowy | Nikon D700 | Nikkor 24-70mm 2.8 przy f/2.8
Rebecca Lily jest profesjonalnym fotografem ślubnym i komercyjnym w firmie Bondshots, którą założyła wraz z mężem Johnnym Cierpliwość. Jest również projektantką presetów Lightroom i akcji Photoshopa, które można znaleźć na jej stronie internetowej. Johnny i Rebecca mieszkają w pięknym West Cork w Irlandii.