Jedwabiste efekty wody, smugi chmur, wygładzone ruchem eterycznym wyglądem; fotografia z długim czasem naświetlania wydaje się być modna, ponieważ fotografowie odkrywają, jaki wygląd można stworzyć. Można to osiągnąć na wiele sposobów. Najbardziej podstawowym jest zakup standardowego filtra fotograficznego o neutralnej gęstości, który odcina światło, co pozwala na stosowanie długich czasów otwarcia migawki bez prześwietlania ujęcia. Możesz uzyskać ekspozycję przez kilka minut, szczególnie przy użyciu 10-stopniowych filtrów ND, takich jak Lee Big Stopper lub nawet 15-stopniowy Super Stopper.
Niedawno napisałem artykuł o alternatywnym sposobie robienia zdjęć z długim czasem naświetlania:„Wypróbuj ten DIY filtr o neutralnej gęstości do zdjęć z długim czasem naświetlania”. Zachęcam do zapoznania się z artykułem i dowiedzenia się, w jaki sposób kawałek szkła spawalniczego może być budżetowym zamiennikiem droższych fotograficznych filtrów ND.
Jest to ta sama lokalizacja, której użyłem do niektórych innych ujęć w tym artykule, ale zrobione, gdy rzeka była znacznie wyższa i szybsza. Największą różnicą jest to, że do wykonania tego ujęcia użyłem szklanego filtra ND do spawania DIY. Zobacz mój inny artykuł dotyczący tej techniki.
W tym artykule dowiesz się o trzeciej metodzie tworzenia obrazów o długiej ekspozycji bez żadnego filtra. W przeciwieństwie do sztuczki ze spawaniem szkła, która wymaga, aby ostateczny obraz był monochromatyczny, aby nie musiał walczyć z intensywnym przebarwieniem, ta metoda działa świetnie w pełnym kolorze, bez żadnego filtra i bez przebarwień. To świetna metoda symulacji długiej ekspozycji.
Technika ta wykorzystuje stos wielu obrazów tej samej sceny, a następnie przetwarza je w procesie Photoshopa o nazwie Uśrednianie obrazu. To naprawdę bardzo proste i ma pewne zalety w porównaniu z tradycyjnymi metodami z filtrami ND.
Przewagi nad tradycyjną metodą filtrowania ND
Robiąc tradycyjne zdjęcia z długim czasem naświetlania z filtrem ND, będziesz robić długie czasy naświetlania . (Duh!) Jest z tym kilka wyzwań:
- Jeśli podczas długiej ekspozycji uderzysz w kamerę lub w kadrze poruszają się rzeczy, których nie chcesz rozmazać, musisz powtórzyć ujęcie.
- Długie ekspozycje mogą często trwać kilka minut. Podwój czas, jeśli włączysz również redukcję szumów w aparacie. Jeśli naświetlenie zajmie 2 minuty, a redukcja szumów zadziała przez kolejne 2 minuty, zrobisz zdjęcie tylko co 4 minuty. To może naprawdę spowolnić twoją pracę, a jeśli światło zmieni się w tym czasie, możesz to przegapić.
- Dzięki bardzo ciemnym filtrom szarym nie będziesz w stanie zobaczyć niczego przez obiektyw, gdy filtr jest na swoim miejscu. Będziesz musiał skomponować ujęcie, wstępnie ustawić ostrość, a następnie zamontować filtr ND i zrobić zdjęcie.
- Określenie ekspozycji będzie wymagało pewnych obliczeń. Sprawdzisz ekspozycję bez filtra, a następnie użyjesz narzędzia obliczeniowego, aby określić nowy czas otwarcia migawki wymagany przez filtr ND. Często będzie to wymagało pewnych poprawek po zobaczeniu swojego ujęcia i… tak, konieczne będzie ponowne wykonanie.
- Jeśli wrócisz do edycji, widzisz ujęcia i żałujesz, że nie poszedłeś na dłuższe lub krótsze czasy otwarcia migawki, aby zmienić wygląd, szkoda. Musisz wrócić i zrobić zdjęcie ponownie – jeśli to w ogóle możliwe.
W dość jasnym świetle słonecznym, nawet przy ISO na 50 i przysłonie na f/22, 1/5 sekundy była tak długim czasem otwarcia migawki, jaki można osiągnąć przy zachowaniu właściwej ekspozycji. To było bez filtra.
Zalety metody uśredniania obrazu
Zalety korzystania z metody układania obrazów w stosy są zasadniczo przeciwieństwem tych rzeczy, o których mowa powyżej:
- Będziesz tworzyć wiele obrazów, a nie jeden długi. Jeśli jeden z obrazów w grupie ma problem, możesz go wyeliminować i wykorzystać resztę, aby nadal skutecznie stworzyć efekt.
- Możesz zobaczyć, co robisz! Brak fotografowania z ciemnym filtrem oznacza, że nadal będziesz mógł widzieć, komponować, używać autofokusa, automatycznej ekspozycji, a nawet stabilizacji obrazu, jeśli robisz zdjęcia z ręki.
- Brak obliczeń! Bez dodania ciemnego filtra eliminujesz ten krok.
- Dostosuj długość „symulowanej wolnej migawki” na późniejszym etapie postprodukcji. Chcesz mniej lub bardziej rozmyć? Możesz zmienić zdanie później.
- Czy warunki są zbyt jasne dla standardowego zdjęcia z długim czasem naświetlania? Być może posiadasz tylko 6-stopniowy filtr ND, a warunki w ciągu dnia są zbyt jasne, aby uzyskać pożądaną długość ekspozycji. Możesz połączyć obie metody, aby symulować dłuższą ekspozycję niż jest to możliwe z samym filtrem ND.
- Czy na ujęciu są osoby, które chcesz usunąć? Ponieważ prawdopodobnie poruszają się podczas wielu ujęć, kiedy ma miejsce proces uśredniania, znikną!
Spraw, aby ludzie zniknęli! Zauważ na wstawce ludzi chodzących po rzece, ale na gotowym ujęciu 15 obrazów, każda 1/5 sekundy =4 sekundy symulowane. Odeszli.
Wykonywanie ujęć
Konfigurowanie i robienie zdjęć potrzebnych do stworzenia uśrednionego obrazu jest prawie takie samo, jak każda fotografia. Oto czynniki i kroki, o których należy pamiętać:
Kompozycja wciąż się liczy!
To, że wprowadzisz efekt rozmycia o długiej ekspozycji, nie oznacza, że automatycznie stworzysz dobre zdjęcie. Nadal zastanów się, jak starannie skomponować swój wizerunek. Weź pod uwagę, że poruszające się obiekty na zdjęciu będą rozmyte i będą wyglądać na uproszczone z mniejszą ilością szczegółów. Dobre zdjęcia z długim czasem naświetlania często podkreślają kontrast między obiektami statycznymi, nieruchomymi (budynki, skały, drzewa itp.) a obiektami poruszającymi się, takimi jak chmury i woda. Uwzględnij oba w swoim ujęciu.
Fotografowanie na statywie
Wspomniałem, że mógłbyś zrobić to podręczne i, cóż… może mógłbyś. Jednak nawet przy tej technice nadal będziesz chciał robić zdjęcia z najdłuższym możliwym czasem otwarcia migawki. W ten sposób nie będziesz musiał wykonywać zbyt wielu ujęć do łączenia. Gdy staniesz się znacznie wolniejszy niż 1/30 sekundy (i szybciej, jeśli właśnie wypiłeś kawę), trzymanie aparatu za rękę prawdopodobnie zrujnuje twoje ujęcia.
Wszystkie obrazy ISO 50, f/22 . U góry po lewej – bez filtra – 20 obrazów co 1/5 sekundy =symulowana suma =4 sekundy. Prawy górny róg – bez filtra – 35 obrazów co 1/5 sekundy =symulowana suma =7 sekund. Dół – 6-stopniowy filtr ND – 15 obrazów co 20 sekund =symulowana suma =5 minut.
Ile strzałów?
Ta technika symuluje długą ekspozycję, łącząc wiele ujęć. Prosta formuła to:
(liczba zdjęć) x (szybkość migawki każdego zdjęcia) =Całkowity efekt symulowanego czasu otwarcia migawki (w sekundach)
Podłączmy do tego kilka liczb i zobaczmy wynik. Ustaw aparat na najniższą możliwą czułość ISO. Mogę sprowadzić mojego Canona 6D do ISO 50. Niektóre aparaty będą miały ISO 100 jako najniższą. Używaj wszystkiego, co możesz. Ustaw aperturę na najmniejszą możliwą. Zmierz przy tych ustawieniach i zobacz, jak długo możesz wykonać każde pojedyncze ujęcie i odpowiednio je naświetlić. Powiedzmy, że udało nam się to zrobić w cieniu:1/4 sekundy, f/22, ISO 50. Aby uzyskać symulowany czas otwarcia migawki wynoszący jedną minutę (60 sekund), musielibyśmy zrobić 240 zdjęć.
240 zdjęć x 1/4 sekundy (0,25) =60 sekund
To trochę nieporęczne, a układanie 240 zdjęć w Photoshopie może spowodować zadławienie się komputera. Więc co robić? Być może nie masz w torbie filtra ND, ale masz polaryzator kołowy. Pomoże zredukować światło. Zamontujesz go i teraz okazuje się, że zgubiłeś 2 przystanki. Twoja ekspozycja może wynosić 1 sekundę, f/22, ISO 50. Podłącz to do wzoru, a otrzymasz:
60 zdjęć x 1 sekunda =60 sekund
Jeśli fotografujesz w słabszych warunkach oświetleniowych, możesz na początek uzyskać dłuższy czas otwarcia migawki. Oznacza to, że możesz wykonać mniej zdjęć.
Aby ułatwić sobie pracę (a także komputery), zawsze staraj się uzyskać jak najdłuższy czas otwarcia migawki dla swoich zdjęć. Oznacza to, że możesz stworzyć symulowaną długą ekspozycję przy mniejszej liczbie zdjęć.
Załóżmy, że masz w zestawie 6-stopniowy filtr ND. Montujesz to, a teraz twoje ustawienia to 16 sekund, f/22, ISO 50. Teraz, aby uzyskać symulowaną 1-minutową ekspozycję, potrzebujesz tylko około czterech ujęć. Dlaczego nie zrobić 10, gdy jesteś przy tym i możesz symulować ekspozycję trwającą 2,6 minuty (160 sekund)?
Gdybyś zrobił to tradycyjnie i miał 10-stopniowy filtr ND, mógłbyś zmniejszyć niefiltrowaną ekspozycję z 1/4 sekundy, f/22, ISO 50 do 256 sekund (4,2 minuty), f/22, ISO 50. , aby uzyskać ten sam efekt z 6-stopniowym filtrem szarym, co przy 10-stopniowym uśrednianiu obrazu, zrób 16 zdjęć.
16 zdjęć x 16 sekund każdy =256 sekund (4,2 minuty)
35 obrazów co 1/6 sekundy łączy się, aby symulować 6-sekundową ekspozycję. Fotografując w stronę słońca, prawdopodobnie niemożliwe byłoby zrobienie 6-sekundowej ekspozycji bez filtra.
Zapomnij o matematyce, oddaj strzały!
Jeśli cała ta matematyka spowodowała ból głowy (moja), oto prosty sposób na uzyskanie tego, czego potrzebujesz, aby Photoshop mógł wykonać swoją magię:
- Użyj statywu. Nie chcesz robić tego wszystkiego i robić niepewnych strzałów. To zmarnuje całą twoją pracę.
- Zrób to, co konieczne, aby robić zdjęcia z najniższym możliwym czasem otwarcia migawki z posiadanym sprzętem. W aparacie zwykle oznacza to ustawienie najniższej czułości ISO i najmniejszej przysłony.
- Jeśli masz polaryzator lub filtr ND, użyj ich, aby uzyskać jeszcze wolniejszy czas otwarcia migawki, jeśli możesz.
- Zrób dużo ujęć dla każdego ułożonego obrazu, który utworzysz. W zależności od tego, jak wolno byłeś w stanie uzyskać czas otwarcia migawki, kilkadziesiąt to nie za dużo. Nie musisz używać ich wszystkich, gdy przejdziesz do edycji, ale posiadanie większej liczby pozwoli na dłuższy symulowany efekt.
Łączenie wszystkiego w całość
Ten przepis zakłada, że będziesz używać kombinacji Adobe Lightroom i Photoshop. Nie musisz korzystać z Lightrooma. Możesz umieścić swoje pojedyncze obrazy w stosie w Photoshopie w inny sposób, jeśli zajdzie taka potrzeba (chociaż korzystanie z LR jest znacznie łatwiejsze). Korzystanie z Photoshopa jest jednak obowiązkowe. Ponadto, aby korzystać z opisanej funkcji obiektów inteligentnych, potrzebna jest wersja programu Photoshop w wersji 14.2 lub nowszej. Starsze wersje Photoshopa tego nie mają.
Istnieją sposoby na zrobienie tego w starszych wersjach w bardziej ręcznym procesie. Jeśli masz starszą wersję, będziesz musiał przeprowadzić trochę badań online, aby nauczyć się tej techniki. Podczas pisania tego tekstu używałem najnowszej wersji Photoshopa (Photoshop CC 20.0.4).
Przyjrzyjmy się temu procesowi krok po kroku wizualnie…
1. W Lightroom wybierz sekwencję obrazów, których będziesz używać. Edytuj pierwszy w kolejności według własnych upodobań. Następnie zaznacz je wszystkie i użyj funkcji synchronizacji, aby wszystkie miały takie same ustawienia jak pierwsza.
2. Po zaznaczeniu wszystkich, wyślij obrazy z Lightrooma do Photoshopa, przechodząc do Photo->Edit In->Open as Layers w Photoshopie. (Photoshop otworzy się, a obrazy pojawią się jako warstwy w stosie). Jeśli masz dużo obrazów do otwarcia i ułożenia w stos, może to chwilę potrwać. Niech to zadziała.
3. Po zaznaczeniu wszystkich warstw wybierz z menu Warstwa->Inteligentny obiekt->Konwertuj na inteligentny obiekt. To może trochę potrwać, zanim wykona swoją pracę. Bądź cierpliwy.
4. Po wybraniu warstwy obiektów inteligentnych wybierz z menu Warstwa->Obiekty inteligentne->Tryb stosu->Średnia. To też może trochę potrwać.
Poczekaj na to… poczekaj na to… i…
Presto! Otrzymasz symulowany obraz o długiej ekspozycji wykonany ze stosu krótszych ekspozycji. 20 zdjęć każdy po 3,2 sekundy, f/22, ISO 50. Bez filtra. Symulowana długa ekspozycja trwająca 64 sekundy.
Woda w tej części rzeki i tak była dość spokojna, ale spójrz na obszary przed i za wskazane przez strzałkę, gdzie oryginalne strzały trwały 3,2 sekundy w porównaniu z połączonymi 20 strzałami x 3,2 sekundy =symulowane 64 sekundy.
5. Aby zakończyć, przejdź do Warstwa->Spłaszcz obraz. Następnie Plik->Zapisz jako i zapisz gotowy obraz tam, gdzie chcesz. Jeśli chcesz nadać ukończonemu obrazowi dodatkowe poprawki, możesz to zrobić w Photoshopie lub Lightroomie, tak jak w przypadku każdego innego obrazu.
Pamiętaj…
To jest magia! Oto kilka rzeczy, o których należy pamiętać, aby uzyskać najlepsze wyniki:
- Rozważ swoją kompozycję. Poszukaj sceny, w której będziesz miał kombinację statycznych obiektów, które nie będą się poruszać podczas sekwencji i tych, które będą się poruszać. Obraz z obydwoma będzie bardziej atrakcyjny.
- Użyj statywu. Możesz to zrobić ręcznie, jeśli musisz, ale wiedz, że każdy ruch kamery zostanie przetłumaczony jako rozmycie w ostatecznym wyniku.
- Zrób, co możesz, aby uzyskać jak najdłuższy czas otwarcia migawki dla każdego zdjęcia w sekwencji. Zmniejsz ISO do najniższego ustawienia, użyj małej przysłony i użyj filtrów polaryzacyjnych lub dowolnych filtrów ND, które masz. Dłuższe ekspozycje dla każdego ujęcia oznaczają mniej obrazów potrzebnych do stworzenia symulowanej długiej ekspozycji.
- Przekroczenie. Nie musisz używać wszystkich obrazów w sekwencji, jeśli zdecydujesz, że nie chcesz tak bardzo rozmyć. Jeśli jednak nie strzelasz wystarczająco dużo, możesz później żałować, że je masz.
- Podczas wykonywania niektórych czynności niektóre czynności mogą zająć dużo czasu. Bądź cierpliwy i pozwól komputerowi działać. Jeśli proces ulegnie awarii, może to oznaczać, że nie masz wystarczających zasobów komputerowych i będziesz musiał zadowolić się mniejszym stosem.
5 obrazów, każde 6 sekund =symulowana ekspozycja 30 sekund. Nie użyto filtra.
10 obrazów, każde 1/4 sekundy, łączy się, dając 2,5-sekundową symulowaną ekspozycję. Może to być świetna technika do uzyskania jedwabistych efektów wodnych, gdy nie masz filtra ND i potrzebujesz tylko kilkusekundowej ekspozycji.
Końcowe przemyślenia
Czy to lepsza metoda niż użycie rzeczywistego filtra ND? Jak w przypadku wielu fotograficznych rzeczy, odpowiedź brzmi prawdopodobnie… to zależy. Może nie masz filtra lub masz go przy sobie. Być może nie potrzebujesz naprawdę długa ekspozycja, ale tylko jedna mała dłużej niż można uzyskać przy kombinacji niskiej czułości ISO / małej przysłony, na przykład podczas szukania rozmycia na wodospadzie. Może potrzebujesz znikać ludzi i nie chcesz robić jednego wielominutowego zdjęcia z różnych powodów. Alternatywnie, być może masz filtr ND, ale potrzebujesz jeszcze dłuższej ekspozycji, niż może ci to zapewnić.
Istnieje wiele powodów, aby dodać to Jak symulować długą ekspozycję za pomocą techniki uśredniania skumulowanych obrazów do torby ze sztuczkami. Spróbuj, a jestem pewien, że będziesz się dobrze bawić. Podziel się z nami swoimi zdjęciami w komentarzach!
