Odwiedzając starego kumpla z college'u, który jest teraz słynnym naukowcem od rakiet, masz rzadką okazję wypróbowania wehikułu czasu, który właśnie wymyślił. Niestety, z powodu katastrofalnego wypadku wehikuł czasu cofnął Cię w czasie do roku 1966 bez nadziei na powrót!
Twoje nowe umiejętności jako programisty są całkowicie bezużyteczne, podobnie jak umiejętność popychania ludzi za pieniądze grając w DanceDanceRevolution. Jednak otwierając lokalną gazetę, zauważasz, że nowo wybity program telewizyjny Batman szuka osoby obsługującej kamerę. Pędzisz do 20th Century Fox i spotykasz się z producentami, którzy mają tylko jedno pytanie: Jak możemy sprawić, by Batman wspiął się po ścianie bez budżetu i bez kaskaderów?
„Cóż”, mówisz, z miną autorytetu, ponieważ przed podróżą w czasie właśnie przeczytałeś ten artykuł, „po prostu użyjemy efektów specjalnych w aparacie”. "Jesteś zatrudniony!" mówi mężczyzna w kraciastym garniturze. „Upewnij się, że masz moją dobrą stronę”, mówi Adam West.
Co to jest efekt specjalny w aparacie?
Kiedy nasze oczy widzą jedną rzecz, nasz mózg przyjmuje wiele założeń, że inne rzeczy są prawdziwe. Efekty w aparacie to sztuczki, które oszukują Cię, że jedna rzecz jest prawdziwa ze względu na inne wizualne wskazówki, które otrzymujesz. Jeśli na przykład widzisz potwora górującego nad budynkiem, twój mózg zakłada, że potwór jest duży, a nie, że budynek jest mały. Efekty w aparacie są zazwyczaj niedrogie i nie wymagają dużo pracy w postprodukcji. Z tego powodu często faworyzują je niskobudżetowe produkcje. Choć w 2013 roku wywołują też uczucie nostalgii.
Przyjrzyjmy się siedmiu typowym efektom w aparacie i sposobom ich wykonywania.
1) Święta grawitacja Batman! Idziemy po ścianie budynku!
Kiedy widzisz w telewizji kogoś idącego po ścianie budynku, twój mózg zakłada, że budynek jest pionowy. Budując zestaw, w którym budynek leży płasko, 90 stopni w poprzek podłogi, możesz następnie obrócić kamerę na boki, a ludzie chodzący normalnie, to znaczy prostopadle do ziemi, wydają się chodzić po ścianie. Jeśli nie chcesz budować zestawu, możesz robić inne rzeczy, takie jak postawienie biurka i krzesła na bokach wzdłuż ściany – ludzie założą, że są na podłodze, co wzmocni twoją iluzję.
2) Zmiażdż, pokrusz i posiekaj miniaturami
Zniszczenie Tokio dla Twojego filmu jest trudne i kosztowne (nie wspominając o zapasach ruchu, które by to spowodowało), ale zniszczenie modelu Tokio jest mniej trudne i kosztowne. Wszyscy pamiętamy wymyślne modele używane przez Toho Studios, które nieuchronnie zostałyby zmiażdżone przez facetów w garniturach z wielkim dramatem. Można było powiedzieć, że to modelki, ale hej, to była Godzilla .
Czasem trudniej powiedzieć, że były używane modele. George Lucas świetnie wykorzystał miniatury w Gwiezdnych wojnach – podczas gdy kamera zbliża się do rowu Gwiazdy Śmierci lub wzdłuż szczytu Imperialnego Niszczyciela Gwiezdnego, trudno jest nie myśleć, że są ogromne, jednak modele Lucasa nie były małe. Im większe są twoje modele, tym bardziej realistycznie będą wyglądać. Gwiezdne wojny zestaw do słynnego biegu w okopach Gwiazdy Śmierci wypełnił pokój.
Aby ludzie nie zgadli, że używasz miniatur, możesz ukryć je za pomocą szybkiego cięcia i ruchu kamery oraz usuwając z ujęcia elementy, które mogą dać widzom wszelkie punkty odniesienia do porównania skali.
Efekty w aparacie to sztuczki, które oszukują Cię, że jedna rzecz jest prawdziwa ze względu na inne wizualne wskazówki, które otrzymujesz.
3) Zostaliśmy trafieni torpedą fotonową!
Podczas Star Trek mieli ogromny budżet jak na standardy lat 60., nie mieli wszystkiego, co by chcieli, a czasami musieli to udawać. W ciągu swojej pięcioletniej misji Enterprise był nieustannie torpedowany, złapany w sieci i promienie ściągające, bombardowany przez Klingonów i ścigany przez maszyny pożerające planety. Kiedy statek zostaje uderzony, członkowie załogi przewracają się na pokłady i przelatują nad krzesłami i konsolami, Jim Kirk często bohatersko próbuje jeździć na swoim kapitańskim fotelu, ale często kończy na podłodze. Scenografowie nie mieli środków finansowych na to, by most faktycznie się poruszył, więc aktorzy musieli się rzucać, gdy reżyser wykrzykiwał zachętę:„W lewo! Prawidłowy! Upaść!" 20 lat później, gdy weteran Szklanej pułapki reżyser John McTiernan reżyserował Polowanie na Czerwony Październik nie chciał, żeby cokolwiek wyglądało na sfałszowane, więc zbudował trzy zestawy łodzi podwodnych do wnętrza na ogromnych kardanach, które mogły pomieścić do 75 osób i przechylić je pod kątem 45 stopni, aby realistycznie pokazać ruch łodzi. Możesz sprawić, by aktorzy symulowali trzęsienie ziemi, rzucając się i wrzucając trochę gruzu do ramy lub montując kilka rekwizytów, aby spadły ze ścian, co dopełnia efekt.
4) Dym i lustra
Czasami najbardziej oczywistym jest najprostszy efekt ze wszystkich. Kiedy J.J. Abrams nakręcił Star Trek 2009 W filmie miał scenę z trzema postaciami skaczącymi ze spadochronu z kosmosu w dość dramatycznym momencie. Kręcenie sceny zajęło wiele godzin, wymagając od postaci wisieć do góry nogami i wpatrywać się w kamerę, co skutkowało oszołomieniem aktorów. Więc Abrams odwrócił strzał, każąc im stanąć na lustrach i spojrzeć w górę. Następnie odwrócił obraz podczas edycji.
5) Podzielony ekran:tańcz ze sobą
Dzielone ekrany były używane w kręceniu filmów już w czasach filmowych, kiedy obejmowało to maskowanie połowy obiektywu aparatu, fotografowanie sceny, a następnie przewijanie filmu, przełączanie maski tak, aby zakrywała drugą stronę obiektywu aparatu i ponowne naświetlanie film z nową akcją rozgrywającą się po drugiej stronie. Pozwala to postaciom mieć sceny ze sobą i czasami jest tańsze niż zatrudnianie bliźniaków. Tak naprawdę nie można dwukrotnie naświetlić taśmy wideo lub plików .mpg, ale obecnie większość cyfrowych systemów edycji wideo ma możliwość tworzenia wyrafinowanych efektów podzielonego ekranu, które pozwolą Twojemu aktorowi przeprowadzić wywiad z samym sobą lub zamienić jeden samochód na podjeździe w dwa. /P>
6) Matowe obrazy:Old School Green Screen
Dzisiaj technologia chromakey i green screen jest dostępna w prawie każdym systemie edycji wideo, ale nie zawsze tak było. Kiedy Lucas stworzył pierwsze Gwiezdne wojny film, w którym oparł się na obrazach przedstawiających tła złożonych i dziwnych światów, które stworzył. PS Ellenshaw, który w tamtym czasie był szefem studia malowania matowego Walta Disneya (ale pracował jako wolny strzelec), namalował 13 różnych obrazów, które były skomponowane z aktorami i aktorami na żywo – najsłynniejszym jest głęboki dół Gwiazdy Śmierci, który Obi-Wan Kenobi ( znakomicie grany przez Sir Aleca Guinnessa) krzyżuje się, aby wyłączyć promień ściągający, który uchwycił Sokoła Millenium.
Lucas nadal używał matowych obrazów do swoich przyszłych Gwiezdnych wojen filmy, zatrudniając Mathieu Raynaulta do namalowania planety Naboo do filmu Gwiezdne wojny:Epizod II Atak klonów. Podczas gdy obrazy matowe są składane w postach, możesz użyć obrazów matowych w aparacie w połączeniu z miniaturami, aby umieścić samochód na powierzchni księżyca, po prostu strzelając miniaturą przed obrazem.
7) Wymuszona perspektywa
Wymuszona perspektywa to używanie obiektywów szerokokątnych, aby małe rzeczy wyglądały na duże, a duże na małe. Im bliżej obiektywu szerokokątnego, tym większe wygląda, a im dalej coś, tym mniejsze. Umieszczając Juniora blisko aparatu, a tatę z tyłu, możesz sprawić, by wyglądali na tego samego wzrostu. Sprawdź ten artykuł, aby poznać więcej hollywoodzkich sekretów, które możesz łatwo stworzyć w domu bez hollywoodzkiego budżetu.
Powrót do przyszłości
Wszyscy uwielbiają Twoją pracę z aparatem, Batman staje się sensacją, przechodzisz do rzeczy większych i lepszych. W 1968 ukradłeś pomysł Marty'ego McFly'ego i wygrałeś dużo z hazardu w statystykach sportowych i jesteś bogatą i sławną celebrytką. W dziwnym obrocie wydarzeń zostajesz zaproszony do bycia mówcą początkowym na swojej uczelni w tym samym roku, w którym ukończyłeś studia. Skanujesz publiczność i w paradoksie podróży w czasie patrzysz na swoje młodsze ja na chwilę i puszczasz oczko.
Redaktor współpracujący Kyle Cassidy jest artystą wizualnym, który dużo pisze o technologii.