Fotografia, jak wiecie, jest zasadniczo uchwyceniem światła; nie robisz zdjęć obiektów tak często, jak rejestrujesz światło, które się od nich odbija. W początkach fotografii jedynym dostępnym medium do uchwycenia tego światła była klisza monochromatyczna, powszechnie znana jako czarno-biała. W latach 30. wynalezienie Kodachrome, pierwszego z powodzeniem masowo produkowanego kolorowego filmu, zapoczątkowało erę koloru w sztuce.
Jednak fotografia czarno-biała, zamiast zanikać, pozostała przez cały czas narodzin koloru, a w kolejnych dziesięcioleciach zyskała nawet większą popularność ze względu na swoją prostotę i zdolność do przedstawiania tonów w sposób bardziej dramatyczny niż zwykle.
Co sprawia, że fotografia czarno-biała zachowuje swoją ponadczasowość? Przekonujący obraz zawsze opiera się na tych samych podstawach; oświetlenie, zakres tonalny, kształty, wzory i tekstury. Czarno-białe zdjęcie łamie te podstawy do ich podstaw i nie przeszkadza mu rozpraszanie uwagi i złożoność, jakie czasami może powodować kolor. To naprawdę forma sztuki. Rzeczywistość sceny przedstawionej w kolorze zostaje przekształcona w artystyczną interpretację, gdy zostanie pokazana w odcieniach szarości.
Więc co musisz zrozumieć, aby uzyskać świetne monochromatyczne zdjęcie?
Wizualizacja w czerni i bieli
Jedną z najbardziej pomocnych rzeczy, które możesz zrobić, jest coś, co ma miejsce jeszcze przed kliknięciem przycisku migawki. Nauczenie się, jak wyobrazić sobie scenę w czerni i bieli, pomoże określić, czy będzie działać w tym stanie, czy lepiej pozostawić ją do koloru. Ponieważ w ostatecznym ujęciu nie będzie koloru, musisz zamiast tego wizualizować rdzeń sceny:
- Jak zachowuje się światło na obiektach w scenie?
- Jakie formularze są zaangażowane?
- Czy pomiędzy nimi są światła, ciemności i odcienie, które zapewniają dobry zakres tonalny?
Sceny zawierające kontrast i teksturę zwykle zapewniają dobry efekt końcowy po przekonwertowaniu na czarno-białe. Na szczęście monochromatyczne można zastosować do prawie każdego rodzaju fotografii, w tym fotografii krajobrazowej, portretowej i ulicznej. Wynikowe wrażenie obrazu zależy od tematu; Zdjęcia krajobrazowe oceanu będą miały bardziej podkreślone tekstury fal, a portrety uliczne wykonane w czerni i bieli mogą mieć bardziej chropowaty, bardziej dramatyczny charakter.
Oddanie strzału
Wiele podstawowych zasad fotografii stosuje się również podczas fotografowania w czerni i bieli. Musisz odpowiednio skomponować scenę, wykorzystując zasadę trójpodziału tam, gdzie to możliwe, i odpowiednio wyeksponować ujęcie. Jak zawsze, będziesz chciał robić zdjęcia w formacie RAW, aby przed rozpoczęciem przetwarzania końcowego można było wprowadzić wszelkie niezbędne korekty, takie jak ekspozycja i poziomy.
Podczas komponowania zwracaj szczególną uwagę na linie i kształty na obrazie. Te elementy są jeszcze ważniejsze, gdy zdjęcie jest nienasycone.
Wreszcie, możesz skorzystać z filtra polaryzacyjnego. To mocowanie obiektywu zmniejszy lub usunie odbicia, które mogą być widoczne w wodzie lub innych błyszczących powierzchniach. Ponieważ te odbicia mogą odciągnąć uwagę od tematu, najlepiej zrobić to podczas procesu fotografowania, a nie postprodukcji.
Postprodukcja
Najważniejszym krokiem w tym procesie jest konwersja ujęcia na czarno-białe. Podczas gdy prawie wszystkie lustrzanki cyfrowe mają początkowo możliwość fotografowania w czerni i bieli, tracisz ważną przewagę; zdjęcie będzie trwale monochromatyczne. Fotografowie czasami myślą, że kiepski obraz można w jakiś sposób „ocalić” poprzez przekształcenie go w czarno-biały; nie zawsze tak jest. Jeśli fotografujesz w formacie JPG z ustawieniem czarno-białym (monochromatycznym) w aparacie, uzyskasz czarno-biały obraz JPG i utracisz możliwość konwersji na kolor lub korzystania z korekt RAW. ALE jeśli fotografujesz w formacie RAW w tym trybie, nadal będziesz mieć wszystkie dane o kolorze, ale będziesz mieć tę zaletę, że zobaczysz czarno-biały podgląd na ekranie aparatu.
Konwersje czarno-białe w edytorze obrazów, takim jak Photoshop, można zwykle podzielić na dwie kategorie; destrukcyjne i nieniszczące. Oczywiście metody destrukcyjne faktycznie modyfikują piksele i nie można ich łatwo dostosować. Konwersja bezpośrednio do skali szarości jest od dawna używanym przykładem tej metody. Najlepiej jest użyć nieniszczącej metody, która pozwoli na ciągłe dostosowywanie obrazu, aż uzyskasz pożądany ton i cieniowanie.
Najłatwiejszą metodą (i tą którą preferuję) jest użycie zakładki Barwa/Nasycenie/Jasność w importerze RAW w Photoshopie (panel HSL w Lightroomie też robi to samo). Alternatywnie możesz osiągnąć to samo (choć z nieco mniejszą kontrolą), używając warstwy dopasowania miksera kanałów po zaimportowaniu pliku RAW do Photoshopa.
Konwertowanie do czerni i bieli za pomocą kontrolek RAW HSL
Ta metoda nie tylko zapewnia większą kontrolę niż zwykłe zmniejszanie nasycenia obrazu, ale także zachowuje profil kolorów załadowany do pliku RAW (.CR2), umożliwiając ponowne otwarcie i dostosowanie go według własnego uznania. Aby dokonać konwersji za pomocą tej metody, wykonaj następujące kroki:
- Wybierz plik RAW, który chcesz przekonwertować i otwórz go. Plik otworzy się w oknie dialogowym Adobe RAW importu.
- Kliknij zakładkę HSL/Skala szarości po prawej stronie okna dialogowego (powinna to być czwarta zakładka).
- Zaznacz pole „Konwertuj na skalę szarości”.
- Zostanie wyświetlonych osiem kolorowych suwaków. Dostosuj te suwaki indywidualnie (upewnij się, że pole wyboru „Podgląd” jest zaznaczone u góry), aby zobaczyć zmiany w czasie rzeczywistym w tych kanałach kolorów i jak te zmiany wpływają na obraz z desaturacją. W przypadku kolorowego obrazu przesunięcie „żółtego” suwaka zmodyfikuje kolor żółty na obrazie, ale tutaj spowoduje to, że części obrazu, które były żółte, zmienią cieniowanie, jaśniejsze lub ciemniejsze, w zależności od kierunku przesunięcia suwaka.
To wszystko, wszystko gotowe. Niewiele osiągnięć w fotografii jest tak satysfakcjonujących, jak uzyskanie dobrze wykonanego czarno-białego obrazu. Odrzuciłeś kolor i zamiast tego wyobraziłeś sobie swoją historię z kształtami, liniami, cieniami i teksturami. Otworzyłeś dla siebie nowy świat obrazów i wykładniczo poszerzyłeś swój repertuar.
Teraz… co z tym zrobisz? Udostępnij w komentarzach poniżej, jeśli masz coś do dodania lub chciałbyś pokazać nam swoje nowe czarno-białe obrazy.