Nie ma co do tego wątpliwości; kaseta wideo powoli (ale z pewnością) staje się wybieranym nośnikiem do zapisywania cenionych osobistych obrazów. Przenoszenie filmów, slajdów i odbitek na wideo są w dzisiejszych czasach bardzo popularne i nie bez powodu:są wygodne! Zamiast szukać – a następnie wyciągać – projektor filmowy, zaciemniać pomieszczenie, majstrować przy ekranie i radzić sobie z przerwami, spawami i brudem na starych, kruchych filmach rodzinnych – lub bawić się setkami starych slajdów lub kopert pełnych nieedytowanych i niezidentyfikowanych zdjęć – możesz po prostu włożyć nagrany transfer do magnetowidu – i cieszyć się nim raz za razem. Możesz zamrażać klatki, skanować do przodu lub do tyłu i cieszyć się starymi domowymi filmami i obrazami, nie martwiąc się o ich zniszczenie.
W tym artykule przedstawimy prawidłową procedurę łatwego i niedrogiego przenoszenia filmów, slajdów i odbitek na wideo. Omówimy różne konfiguracje sprzętu, z których możesz korzystać – od najprostszych do najbardziej skomplikowanych – i powiemy, które metody działają najlepiej. Co najważniejsze, podzielimy się wieloma mało znanymi technikami i wskazówkami dotyczącymi oszczędzania czasu od specjalistów ds. transferu.
Wymagania sprzętowe do transferu filmów
Wymagania sprzętowe do transferu filmu na wideo są dość podstawowe. Potrzebujesz projektora filmowego; ekran dla wyświetlanego obrazu; magnetowid i kamera lub kamera; monitor i statyw.
W zależności od rodzaju filmu, który chcesz przenieść, potrzebujesz projektora filmowego 8 mm, Super 8 mm lub 16 mm. Można użyć podstawowego projektora konsumenckiego, ale ponieważ prędkość — 18 lub 24 klatek na sekundę — nie jest zsynchronizowana z formatem wideo (30 klatek na sekundę), różnica może powodować irytujące migotanie przesyłanego obrazu.
Niektóre projektory mają zmienne elementy sterujące szybkością projekcji, które można regulować w celu bardziej równomiernego dopasowania szybkości klatek. Najlepszym projektorem jest projektor „zsynchronizowany”, w którym zamiast zwykłej 4-listkowej migawki zastosowano specjalną trójlistkową migawkę. To matematycznie i mechanicznie synchronizuje prędkość projekcji ściślej z formatem nagrywania wideo przy 30 klatkach na sekundę, a tym samym eliminuje migotanie lub drżenie podczas przesyłania.
Wyświetlanie obrazu – dokąd to idzie?
Pierwszą „opcją projekcji” jest użycie konwertera telecine z projektorem. Jest to proste metalowe lub plastikowe pudełko w kształcie sześcianu, które rzuca wyświetlany obraz na ekran ze szkła matowego. Aby z niego skorzystać, skieruj projektor na otwór z jednej strony, a wewnętrzne lustro odbija obraz na szklanej płycie. Wyświetlany obraz jest odbierany przez skierowanie kamery na szklaną płytę. Znajdziesz te urządzenia reklamowane wszędzie. Ale czy są odpowiedzią? Cóż, tak i nie. Konwerter jest dość kompaktowy i stosunkowo niedrogi – zwykle około 50 USD. Odkryliśmy jednak, że urządzenie jest trudne do prawidłowego wyrównania, a rogi i krawędzie wyświetlanego obrazu nie są tak wyraźne – ani tak jasne – jak środek obrazu. To właśnie profesjonaliści od transferu nazywają „efektem tunelu telecine”.
Wzrost:„Multiplekser”.
Profesjonalni operatorzy transferu od czasu do czasu używają „jednostki multipleksującej”, bardziej skomplikowanego konwertera, który akceptuje zarówno projektory filmowe, jak i do slajdów. Jego największą zaletą jest wbudowany „soczewka polowa”, która bardziej równomiernie rozprasza światło i barwę obrazu. Osobiście uważamy, że multiplekser przechwytuje część ziarna filmu i nieco go wzmacnia. Ale multiplekser jest powszechnie akceptowanym sprzętem, choć stosunkowo drogim w cenie 1000 USD lub więcej. Więc jakie są twoje inne opcje? Cóż, możesz również użyć rzeczywistego ekranu projekcyjnego; albo model ze szklanymi koralikami, albo ekran soczewkowy. Główną wadą jest jego rozmiar i masywność. Wyświetlany obraz jest zwykle dość jasny, co jest świetne podczas oglądania filmów, ale nie jest dobre do przesyłania filmu.
Sekret sukcesu „od ściany”.
Co zaskakujące, jednym z najlepszych ekranów do użycia jest po prostu kawałek jasnego papieru! Będziesz jednak musiał poeksperymentować z różnymi wykończeniami i obróbką powierzchni, ponieważ niektóre rodzaje papieru wzmacniają ziarno i odbijają zbyt dużo światła z powrotem do aparatu. Ale jest to dokładna metoda, z której korzysta wiele profesjonalnych sklepów transferowych, aby skutecznie przesyłać miliony stóp filmów rocznie.
Inne uwagi dotyczące sprzętu…
Nie ma sensu wiązać bardzo drogiego statywu do przesyłania filmów na wideo. Prosty będzie działał, ponieważ służy do trzymania kamery w stałej pozycji i nie jest wymagany prawdziwy ruch kamery.
Zaleca się, aby podczas przenoszenia nie używać kamery typu tubus. To zadziała, ale nadmierny ruch w filmie może pojawić się w transferze jako nieestetyczne „ślady”, ponieważ obraz jest nieco opóźniony. Najlepszym instrumentem do transferów jest kamera z chipem CCD. To nie musi być super skomplikowane; aparat jednoukładowy działa dobrze.
Najlepiej jest również wybrać aparat z ręcznymi korektami, zamiast korzystać z bardziej automatycznego modelu „wskaż i zrób zdjęcie”. Ręczne elementy sterujące – takie jak regulacja ostrości, przysłony i koloru niebieskiego/czerwonego – przydają się podczas dostrajania przesyłanych obrazów.
Będziesz także potrzebował magnetowidu do nagrywania obrazów. W zasadzie każda marka lub model będzie działać tutaj. Jeśli robisz dodatkowe kopie, dobrze jest nagrać transfer na taśmie SVHS lub Hi8, aby uzyskać optymalną jakość. Możesz użyć magnetowidu z funkcją „audio dub”, jeśli chcesz później dodać muzykę lub ścieżki narracyjne.
Oczywiście zamiast kamery i magnetowidu można również użyć kamery. Ponownie, jeśli używasz kamery, spróbuj znaleźć taką, która zapewnia jak najwięcej ręcznego sterowania – zwłaszcza ręczną przysłonę.
Będziesz także potrzebować konfiguracji monitora, aby upewnić się, że transfer wygląda dobrze. Najlepszy jest monitor z wejściami audio i wideo; ale można również użyć zwykłego telewizora. Zachowaj ostrożność podczas wybierania monitora, aby upewnić się, że zapewnia on prawdziwy obraz tego, co znajduje się w wizjerze aparatu. Jeśli monitor jest wyłączony, nie chcesz mu ufać podczas przesyłania, ponieważ możesz pozostawić nieestetyczną krawędź po jednej lub obu stronach końcowego obrazu.
Do podłączenia sprzętu potrzebne będą również odpowiednie kable. Istnieją różne wtyczki i końcówki używane do sprzętu wideo – takie jak gniazda RCA lub złącza BNC. Większość sklepów elektronicznych ma przejściówki, dzięki czemu można wszystko prawidłowo podłączyć.
Fajną opcją do posiadania pod ręką jest niedrogi generator znaków podłączony do systemu. Możesz dodawać tytuły bezpośrednio na ekranie podczas przesyłania.
Teraz przygotujmy się na rzeczywisty transfer filmu na wideo – i zróbmy to w liczbach!
- Skonfiguruj swój sprzęt. Upewnij się, że wszystko jest dostępne. Musisz dostać się do przysłony kamery, pokrętła ostrości projektora i elementów sterujących magnetowidu, aby włączyć nagrywanie i wstrzymać. Jeśli Twój magnetowid ma pilota bezprzewodowego lub przewodowego, tym lepiej. Możesz trzymać przełącznik pod ręką. (Po prostu upewnij się, że nie wchodzi w drogę obiektywu aparatu.)
- Utrzymanie sprzętu w czystości ma kluczowe znaczenie i należy dokładnie sprawdzić cały sprzęt przed rozpoczęciem przenoszenia. Kurz i brud mogą gromadzić się na ramie projektora, bramie i kołach zębatych. Możesz znaleźć brud i odciski palców na obiektywie kamery; jeśli tak, wyczyść go ostrożnie płynem do czyszczenia i papierem do soczewek. Sprawdź i wyczyść również obiektyw projektora, jeśli tego potrzebuje!
- Włącz i skieruj projektor na materiał ekranu, tak aby wyświetlany obraz był stosunkowo mały — w przybliżeniu 6–12 cali. Każdy większy i zaczynasz mieć ziarnisty obraz. Każdy mniejszy, a aparat może nie być w stanie wykadrować całego obrazu.
- Połącz swój system. Jeśli używasz kamery, podłącz modulator RF do zwykłego telewizora; lub podłącz wyjście wideo bezpośrednio do wejścia wideo zestawu monitorów.
- Wyrównaj projektor. Powinieneś ustawić kamerę nieco nad projektorem, strzelając w dół bardziej niż z boku na bok. Powoduje to mniejszy efekt zniekształcenia obrazu. Gdy obraz jest na ekranie, ustaw ostrość.
- Z grubsza ustaw ostrość zarówno na projektorze, jak i na kamerze. W tym momencie zobaczysz obraz na telewizorze lub monitorze. Jeśli masz projektor o zmiennej prędkości, ustaw go teraz, aby wyeliminować jak najwięcej „migotania” na ekranie.
- Ustaw projektor. Ważne jest, aby zbliżyć zarówno górną, jak i dolną część obrazu tak blisko, jak to możliwe. Upewnij się, że cały czas masz górną część obrazu, aby nie odciąć żadnych głów w materiale. Jednak w mgnieniu oka zawsze możesz odciąć im stopy! (Uwaga:ponieważ film ma inny współczynnik proporcji niż wideo, będziesz musiał przyciąć około pięciu do 10 procent z każdej strony obrazu. Przesuwaj kamerę powoli od lewej do prawej i wybierz środek akcji.)
- Ustaw ustawienia aparatu; po pierwsze, balans bieli. Jeśli twój aparat ma automatyczny balans bieli, użyj go. Jeśli jest to regulacja ręczna, ustaw równowagę na jasno oświetlonym ekranie, gdy przez projektor nie ma filmu.
- Podczas wyświetlania filmu ustaw przesłonę pod kątem właściwej ekspozycji. Możesz także użyć ręcznej przysłony – patrząc na monitor – do zanikania czerni na początku transferu lub zanikania obrazu do czerni na końcu transferu.
- Kiedy film jest nadal wyświetlany, użyj monitora, aby jeszcze raz sprawdzić ostrość aparatu. Oto wskazówka:jeśli film został nakręcony nieco nieostry i trudno jest uzyskać odpowiedni obraz, skup się na wszelkich zauważalnych rysach, które mogą pojawić się na powierzchni filmu!
- Wybierz kasetę wideo o odpowiedniej długości do transferu. Dobrą praktyczną zasadą jest pamiętanie, że 1000 stóp filmu 8 mm odpowiada około jednej godzinie taśmy wideo. I NIGDY nie używaj taniej kasety wideo! Za kilka groszy więcej kup taśmę premium. Ma mniej przerw i zapewnia lepszy stosunek sygnału do szumu.
- Ułóż poszczególne rolki filmu w kolejności, w jakiej chcesz je przenieść. Odłóż także miejsce na odłożenie przeniesionego już filmu; w ten sposób nie stracisz swojego miejsca. (Oznakowanie pojemników lub rolek foliowych cyframi lub literami jest bardzo pomocne).
- Dostosuj telewizor lub monitor, zazwyczaj zwiększając jasność nieco wyżej niż zwykle. Pomoże to usunąć wszelkie obszary o wysokim kontraście z przeniesionego filmu.
Jesteśmy gotowi do przeniesienia!
Teraz włóż film do projektora. Przygotuj wszystko i gotowe. Jeśli światła w pokoju są włączone, upewnij się, że na ekranie nie ma odblasków. Jeśli to możliwe, przyciemnij światła; w ten sposób możesz zobaczyć, co robisz, i nie będziesz musiał się martwić o odbicia. (Niewielka ilość światła w pomieszczeniu pomoże również zniwelować wysoki kontrast i automatyczną przysłonę w aparacie, pozwalając na prześwitywanie światła, gdy wyświetlany jest czarny lub pusty film).
Następnie włącz magnetowid lub kamerę i nagraj „czarny” sygnał. Robisz to, przykręcając tęczówkę i nagrywając około 15 sekund czerni. W tym momencie możesz wstawić tytuł otwierający, jeśli chcesz.
Uruchom projektor i użyj przesłony, aby przejść od czerni do obrazu filmowego. (Jeśli twój aparat nie ma ręcznej przysłony, możesz najpierw nacisnąć pauzę w aparacie lub kamerze, a następnie rozpocząć film, a następnie ponownie nacisnąć pauzę, aby rozpocząć nagrywanie obrazu.)
Jeśli film się zepsuje – nie panikuj! Takie rzeczy się zdarzają; sploty pękają lub stara, krucha folia czasami pęka. Kiedy tak się stanie, po prostu zatrzymaj magnetowid. Przywróć taśmę do istniejącego wideo, aby nie dopuścić do usterki na taśmie wideo. Masz tutaj dwie opcje. Po pierwsze, możesz albo ponownie skleić film, albo po prostu uruchomić go z powrotem przez projektor, PRZEJDŹ przerwę. Wprowadzając ponownie film z powrotem do projektora, możesz stracić kilka sekund sceny, więc lepiej jest sklejać film, jeśli masz pod ręką spawarkę.
Kiedy na filmie nie ma obrazu, może być cały biały lub czarny – w zależności od tego, czy film był prześwietlony, czy niedoświetlony. W takim przypadku zatrzymaj magnetowid, ale pozwól, aby film działał dalej. Pamiętaj, że w przypadku większości magnetowidów istnieje trzyminutowy limit funkcji pauzy; potem automatycznie przejdzie w tryb zatrzymania, więc głowice nie zostaną uszkodzone. Więc jeśli masz więcej niż trzy minuty filmu czarno-białego, być może będziesz musiał odzyskać taśmę wideo.
Jeśli Twój film ma obraz, ale jest dość ciemny, zwiększ wzmocnienie – ale pamiętaj, że to również zwiększy ziarno filmu.
Szczegóły wykańczania…
Po zakończeniu transferu możesz zdecydować się na zakończenie z tytułem. Jeśli to zrobisz, użyj ściemniania lub przycinania do czerni, gdy tytuł był wyświetlany na ekranie przez siedem lub osiem sekund. Możesz ściemniać tęczówkę aparatu lub użyć generatora efektów specjalnych, jeśli masz taki w swoim systemie. Blaknięcie wygląda znacznie lepiej niż nagłe przycięcie do czerni. Na koniec połóż około minuty czerni na końcu taśmy wideo.
JAK PRZENOSIĆ Slajdy I ZDJĘCIA NA TAŚMĘ WIDEO.
Pierwszą rzeczą, której będziesz potrzebować, aby przenieść slajdy 35 mm, jest projektor do slajdów i jakiś ekran. Używane projektory są łatwo dostępne i niedrogie. Ponownie, nie polecam kupowania jednego z tych małych telecine skrzynek transferowych; są po prostu za dużo zamieszania i kłopotów. Zamiast tego po prostu wyświetl slajdy na kawałku ciężkiego papieru przyklejonego lub przymocowanego do ściany! Jasnoszary, lekko teksturowany papier dobrze sprawdza się jako ekran, ponieważ zmniejsza nadmierny kontrast wyświetlanych slajdów.
Do przenoszenia slajdów i odbitek mają zastosowanie te same wytyczne dotyczące sprzętu, które omówiono w przypadku transferu filmów; mianowicie kamkorder lub aparat/magnetowid, statyw i monitor. Podczas konfigurowania monitora zawsze sprawdzaj rejestr slajdów w wizjerze. Będziesz chciał oglądać monitor, zamiast sprawdzać każdy slajd, zaglądając do wizjera, i musisz upewnić się, że otrzymujesz prawdziwy obraz.
Jeśli używasz kamery, podłącz jej modulator RF do zwykłego telewizora lub podłącz wyjście wideo kamery bezpośrednio do gniazd wejściowych monitora TV. Ustaw projektor do slajdów tak, aby obraz na ekranie był stosunkowo mały – najlepiej od 6 do 12 cali. Wypoziomuj projektor, a następnie ustaw kamerę nieco nad projektorem, aby strzelała lekko w dół. Minimalizuje to wszelkie zniekształcenia lub zniekształcenia trapezowe na slajdach. Następnie po prostu wyświetl slajd na ekranie, ustaw kamerę w jednej linii i ustaw ostrość zarówno na nim, jak i na projektorze slajdów.
W tym momencie zobaczysz obraz na telewizorze. Skadruj slajd, przesuwając lub powiększając kamerę. Ważne jest, aby zbliżyć się zarówno do górnej, jak i dolnej części slajdu, jak to możliwe. Jeśli nie możesz ze względu na sposób skomponowania lub wykonania zdjęcia, upewnij się, że w wizjerze masz górną część obrazu, aby nie odciąć nikomu głowy na taśmie wideo!
Zachowaj spokój!
Pamiętaj, że slajdy i zdjęcia mają inny współczynnik proporcji niż wideo, więc w końcu przytniesz część materiału ze slajdów. Najlepszym rozwiązaniem jest wyśrodkowanie na najciekawszej części slajdu, poruszanie się w prawo lub w lewo albo powiększanie lub pomniejszanie, aby uzyskać najciekawsze ujęcie.
Po oprawieniu zdjęcia w ramkę należy ustawić odpowiednią ekspozycję tęczówki. Użyj ręcznej przesłony, aby rozjaśnić czerń na początku transferu i przejść do czerni po zakończeniu wszystkich slajdów, nagrywając czerń przez około minutę pod koniec.
Bardzo ważne jest, aby ustawić balans bieli, aby upewnić się, że aparat odbiera prawdziwe kolory ze slajdów. Zrób to, kierując aparat na białą kartkę papieru i naciskając przycisk balansu bieli.
Na koniec prawidłowo załaduj slajdy do projektora. Najlepiej ponumerować slajdy i wydruki, aby można je było przenosić we właściwej kolejności.
Dostosuj monitor i przyciemnij światła. Teraz przy każdym slajdzie musisz wykadrować obraz, sprawdzić ostrość, ustawić tęczówkę (i balans bieli, jeśli to konieczne), nacisnąć przycisk pauzy, aby nagrać obraz przez sześć do ośmiu sekund, a następnie nacisnąć przycisk pauzy aby zatrzymać nagrywanie. Zindeksuj następny slajd i powtórz procedurę. Pamiętaj, że masz około trzech minut na ustawienie następnego slajdu, zanim Twój odtwarzacz „straci pauzę” i się wyłączy. Jeśli tak się stanie, naciśnij przełącznik odtwarzania, a następnie wróć i odtwórz wideo, aby nie dopuścić do przerwy między obrazami.
Ostatnia uwaga:ponieważ slajdy (i zdjęcia) są nieruchomymi obrazami, możesz poprawić ich wygląd, wykonując własne, ostrożne ruchy aparatu. Spróbuj przesunąć od lewej do prawej, aby zobaczyć zdjęcia lub slajdy dużych grup; powiększanie (lub pomniejszanie), aby uchwycić wybrane fragmenty, a nawet przechylanie w górę, aby uzyskać pełny widok dużej, pionowej konstrukcji, takiej jak Wieża Eiffla. Zawsze najlepiej jest rozpocząć ruch, gdy taśma jest wstrzymana; w ten sposób jest mniej prawdopodobne, że wpadniesz lub poruszysz kamerą.
Jak sprawić, by odbitki były czarujące.
PASEK BOCZNY PIERWSZY
Co w ogóle odróżnia film od wideo? A jak rozpoznajesz rodzaje filmów?
Film i wideo to dwa bardzo różne media. Film to seria przezroczy, które są wyświetlane jedna po drugiej z prędkością 18 klatek na sekundę lub więcej. Daje nam to iluzję ruchu, gdy poszczególne kadry są wyświetlane na ekranie. Taśma wideo jest oczywiście namagnesowaną taśmą – a obrazy uchwycone przez naszą kamerę wideo są elektronicznie digitalizowane i przechowywane na taśmie… a następnie wyświetlane na ekranie telewizora w serii setek tysięcy maleńkich kropek zwanych „pikselami”. /P>
Trzy najpopularniejsze typy filmów amatorskich to 8 milimetrów, Super 8 milimetrów i 16 milimetrów.
W latach 40. i 50. popularna była taśma ośmiomilimetrowa – nazywana czasem „zwykłą ósemką”. Została wykonana przez przecięcie wzdłużnej taśmy 16 mm na pół. Większość folii 8 mm była kolorowa, ale czasami można natknąć się na czarno-białą zwykłą folię 8.
Film Super 8 został wprowadzony na początku lat sześćdziesiątych i zepchnął zwykłe projektory 8 mm, sprzęt do montażu i kamery do zasłużonych grobów, zapewniając użytkownikowi większy, bardziej kolorowy obraz. Niektóre kamery Super 8 zostały zbudowane z „synchronizacją dźwięku”, w której cienki pasek taśmy magnetycznej na taśmie filmowej mógł być używany do przechwytywania dźwięku na żywo za pomocą wbudowanego mikrofonu lub do przenoszenia utworów muzycznych lub narracji, które można było dodać później .
Folia 16 mm jest uważana za „poważną amatorską” lub „profesjonalną” taśmę filmową. Istnieje od ponad 50 lat, zarówno w postaci kolorowej, jak i czarno-białej, i wyświetla czysty, ostry obraz.
DRUGI PASEK BOCZNY
Śladami nieuchwytnego projektora filmowego. „Gdzie ZNAJDUJESZ te rzeczy?”
Jedną z rzeczy, która powstrzymuje wielu filmowców przed rzuceniem się na całość w biznes transferu filmów (lub utrwalaniem własnych rodzinnych wspomnień na wideo), jest pozorny brak odpowiednich projektorów filmowych. Niech cię to nie powstrzyma – wciąż są w pobliżu! Projektory 16mm wciąż są produkowane przez Elmo Manufacturing (800-947-3566). Oprócz modeli 16 mm z automatycznym ładowaniem i ręcznym, Elmo oferuje również zsynchronizowany projektor (Model TRV-16G), który został specjalnie zaprojektowany do przesyłania filmu 16 mm do wideo za pomocą wbudowanego układu CCD. Jest jednak drogi:cena katalogowa wynosi około 4700 USD.
Ale nie trzeba kupować zupełnie nowego projektora, aby przenieść film. Jeśli nie masz nic przeciwko wypożyczaniu lub używaniu sprzętu, projektory 16 mm są pod dostatkiem. Wypróbuj sprzedaż garażową, domy z materiałami edukacyjnymi lub szkoły, sklepy z aparatami fotograficznymi i wypożyczalnie sprzętu audiowizualnego. W większości przypadków używane projektory 16 mm są w rozsądnym stanie, ponieważ zostały zbudowane bardziej solidnie niż modele 8 mm i Super 8 mm, które były przeznaczone na rynek amatorski.
Podczas gdy główni producenci zaprzestali produkcji domowych projektorów filmowych, nadal dostępny jest importowany projektor dual-8mm ze zmienną regulacją prędkości. Maszyny marki „Yelco” są dystrybuowane przez Matrix Video (616-944-9525) za około 475 USD.
Jeśli nie jesteś gotowy, aby zainwestować w nowy projektor, powinieneś być w stanie znaleźć używane „projektory Dual 8” – jednostki obsługujące oba rodzaje filmów – przeszukując ogłoszenia w lokalnej gazecie, a nawet uczestnicząc w wyprzedażach garażowych. Jeśli planujesz jednorazowy transfer swoich starych domowych filmów, zapytaj lokalne sklepy fotograficzne, czy wypożyczają takie projektory lub czy sprzedają używane. Chociaż jest mało prawdopodobne, abyś znalazł projektor „zsynchronizowany do transferu”, powinieneś mieć oczy otwarte na taki ze zmienną prędkością migawki.