W całej historii kinematografii napisy wyróżniały się tym, że są małymi białymi tekstami interpretującymi zagraniczne filmy, żyjąc na dole ekranu. Tworzenie DVD wzbogaciło wrażenia z napisów, oferując widzowi możliwość włączania i wyłączania napisów, a także wybór preferowanych języków. Dostawa cyfrowa oferuje jeszcze więcej opcji napisów, ale do dziś najczęściej pozostają one jako zwykły biały tekst.
Każdy film ma potencjał dla globalnej publiczności, niezależnie od tego, czy jest zamierzony, czy nie. Internetowe usługi wideo i media społecznościowe sprawiają, że drugi koniec świata dzieli tylko jedno kliknięcie. Napisy są najczęściej przemyślane i wbudowane w film tylko z zamiarem dotarcia do zróżnicowanej i wielojęzycznej publiczności. Jedną z najtrudniejszych rzeczy w tłumaczeniu jest przekazanie zniuansowanego znaczenia niektórych słów, fraz i potocznych. Ogólne napisy używające czcionki monotypicznej nie pomagają w tej sytuacji, ale dzięki cudom typografii, napisy mogą być używane do wyrażania znaczenia.
Należy zrozumieć, że niektóre tradycyjne sposoby dodawania napisów i napisów do filmu nie dają producentowi dużej swobody w sposobie wyświetlania napisów. Często występuje ograniczony zakres umieszczania, u góry lub u dołu ekranu z opcjami wyrównania do lewej, do środka lub do prawej. Producent zazwyczaj ogranicza się do używania koloru białego lub żółtego jako koloru swojego kroju, co najczęściej ogranicza się do kilku czcionek monotypicznych. Z tymi ograniczeniami edytor nie może zrobić zbyt wiele poza dopasowaniem tytułów do okna dialogowego. Nie pozwala na żaden projekt, który pomaga poprawić wrażenia podczas oglądania.
Poznaj swoją typografię
Ograniczenia starszych narzędzi do tworzenia napisów nie stanowią już ograniczenia dla redaktorów. Dzięki temu redaktorzy mogą wykorzystać swoje pakiety graficzne, aby zastosować zasady typografii do swoich napisów. Może to być tak proste, jak zmiana rozmiaru i umieszczenie tekstu na ekranie, aby nie kolidował z obrazami, a zamiast tego bawił się nim. Jest to technika często stosowana w sekwencjach tytułowych wykorzystujących ujęcia. Wraz z rozmieszczeniem tekstu, redaktor może zmienić rozmiar tekstu, a nawet rozmiar słów w frazie, aby położyć nacisk. W ten sposób widz, który ogląda bez dźwięku lub nie zna języka mówionego filmu, będzie wiedział, jakie słowa niosą ze sobą największe znaczenie. To także sposób na podkreślenie dynamicznej gry aktora. Ta technika została wykonana w napisach do filmu Denzela Washingtona z 2004 roku „Człowiek w ogniu”.
Typografia ma wielką moc, a użycie różnych form liter nadaje znaczenie słowom, które reprezentują. Prosty wybór czcionki może zmienić sposób, w jaki odbiorcy interpretują to, co czytają. Wybór odpowiedniej czcionki dla danej wiadomości nie jest zadaniem, które należy lekceważyć i należy go zawsze brać pod uwagę. Film Keanu Reevesa z 2014 roku, „John Wick”, używał różnych krojów pisma, aby nadać znaczenie napisom i położyć nacisk na niektóre słowa. Dokonano tego nie tylko poprzez zmianę użytego kroju pisma, ale także zmieniono kolor i stylizację wybranych słów, aby się wyróżniały. Wynikowy typ jest bliższy temu, co można znaleźć w projektach graficznych plakatów i okładek magazynów, niż to, czego zwykle doświadcza się podczas czytania napisów.
Wewnętrzne okno dialogowe
Napisy to coś więcej niż narzędzie do tłumaczenia dla wielojęzycznych odbiorców. Mają również możliwość informowania odbiorców za pomocą dialogu, który nie jest prowadzony w sposób słyszalny. Nowoczesne podejście BBC do „Sherlocka Holmesa” robi to, używając pomysłowo wykonanych napisów do wyświetlania wiadomości tekstowych, które otrzymują bohaterowie. To nowe rozwiązanie znużonego tropu branży telewizyjnej, w którym bohater ujawniałby to, co czytał, wypowiadając to na głos. Taki dialog często nie wydaje się autentyczny. W „Sherlocku Holmesie”, kiedy Sherlock dostaje wiadomość tekstową, publiczność jest świadoma, że ją czyta, a także ma świadomość, że prawdopodobnie nie przeczyta jej na głos, gdy dotrze. Użycie napisów do wyświetlania tekstu pomaga aktorowi zachować autentyczność podczas ujawniania niewypowiedzianego dialogu.
To nie jest nowe urządzenie. W filmie Woody'ego Allena „Annie Hall” z 1977 roku użyto napisów, aby ujawnić niewypowiedziane myśli dwóch głównych bohaterów podczas rozmowy. Napisy nie pasowały do tego, co zostało powiedziane, ale ujawniały wewnętrzne myśli bohatera.
Napisy to nie tylko nudne narzędzie ułatwiające widzom zapoznanie się z obcym filmem. Są potężnym narzędziem w kręceniu filmów, pozwalającym słowom kształtować i nieść znaczenie sekwencji. Napisy mogą poprawić wrażenia widzów podczas oglądania i ujawnić to, czego nie można powiedzieć.
Chris „Ace” Gates jest czterokrotnie nagrodzonym Emmy scenarzystą i producentem wideo.