Jaki wpływ ma zasadnicza nieobecność rasy na opowiadaną historię? A co to mówi widzom o rasie?
Niecałe cztery tygodnie po premierze na Netflix w Boże Narodzenie 2020 roku Bridgerton , serial telewizyjny z epoki Regency serwisu streamingowego prosto ze studia Shonda Rhimes Shondaland, stał się przytulnym miejscem w kulturowym duchu czasu. Zaadaptowany z serii szalenie popularnych powieści romantycznych, XVII-wieczny dramat szybko stał się widowiskiem, które trzeba zobaczyć. W końcu moda była nieskazitelna, a muzyka nabrała nowoczesnych hitów i kręciła je na głowach a la harfy i skrzypce. Ale to użycie daltonizmu w serialu – pozwalając aktorom z dowolnego środowiska na obsadzenie roli – przyniosło mu szczególny rodzaj uwagi.
Odrzucanie dla daltonistów i światy pozbawione kolorowych postaci
Nie bez powodu. Media z oprawą historyczną, sci-fi lub fantasy często sprawiają, że ludzie kolorowi rzadko istnieją w tych światach. Logika tam zwykle sprowadza się do szczerego, ale prawdziwego sposobu myślenia, że całe międzygalaktyczne rasy i cywilizacje dystopijne mogą istnieć na ekranie, ale obecność czarnych lub brązowych postaci sprawia, że różnorodność jest zbyt „wymuszona”.
Wywołaj sprzeciw na czacie internetowym i na forum w związku z pierwszym występem Johna Boyegi w zwiastunie Gwiezdnych wojen:Przebudzenie mocy z 2015 roku . Włączenie czarnego aktora do roli głównej nie jest przykładem obsady kolorów dla daltonistów. Jednak sam akt włączenia wywołał rasizm i krytykę wielu fanów serialu.
Od tego czasu popularność i powszechność praktyki rzucania kolorów dla osób niewidomych wzrosła. Musical na Broadwayu Hamilton wykorzystał rap i w dużej mierze obsadę POC, aby opowiedzieć historię życia polityka Alexandra Hamiltona. W podobnym duchu musical Kraina lodu uczynił skandynawskiego bohatera Kristoffa czarnym mężczyzną w każdej obsadzie. Seria Hulu 2020 Wielki , o dojściu Katarzyny Wielkiej do władzy w Rosji XVIII wieku, obsadzili czarnoskórych i indyjskich aktorów jako wysokich rangą członków rosyjskiego dworu. Coraz częściej w programach telewizyjnych pojawia się liczba aktorów pochodzących z mniejszości. Jest to najbardziej widoczne w przypadku ponownych uruchomień tradycyjnych, intensywnych programów, takich jak Plotkara i Uroczy .
Ale co na dłuższą metę robi używanie daltonistów w przypadku programów opartych na wydarzeniach historycznych i krainach fantasy? Ponieważ daltonizm występuje w głównych formach rozrywki, jaki wpływ na opowiadaną historię ma zasadnicza nieobecność rasy? Co to mówi widzom o rasie?
Co to jest Colorblind Casting i jak jest używany w mediach?
Nie było wątpliwości, że Bridgerton, co miało miejsce w angielskich wyższych sferach w XIX wieku białych aktorów w rolach arystokratów, wicehrabiów i wicehrabiów, książąt i księżnych oraz angielskich członków rodziny królewskiej. To właśnie obsadzenie czarnych aktorów w tych samych rolach – noszących tytuły, których w rzeczywistości nie mieliby – zapoczątkowało dyskusję na temat obsady dla daltonistów w programach telewizyjnych zakorzenionych w historycznych wydarzeniach, takich jak londyńskie sezony towarzyskie w XVII i XVIII wieku. /P>
Ponieważ rasa jest bezpośrednio skorelowana z tym, ile człowieczeństwa dana osoba jest nagradzana w prawdziwym świecie, Bridgerton spotkał się z mieszanymi reakcjami fanów i krytyków za użycie daltonizmu. Ale to nie pierwszy element mediów, który to zrobił. Akt nieuwzględniania rasy, płci lub seksualności aktora w roli ma co najmniej pięć dekad wstecz w popkulturze.
Tworzenie historii w filmie i telewizji
Noma Dumezweni została obsadzona jako Hermoine Granger w oryginalnych produkcjach na West Endzie i Broadwayu Harry Potter i Przeklęte Dziecko początek w 2016 roku. Podczas gdy Granger jest przedstawiana jako biała na okładkach serii książek i we wszystkich ośmiu filmach, Przeklęte dziecko obsadzić w roli Dumezweni, afrykańsko-brytyjską kobietę. Kiedy Star Trek premiera odbyła się po raz pierwszy w 1966 roku, aktorka Nichelle Nichols została obsadzona w przełomowej roli Nyoty Uhury. Była jednym z pierwszych czarnych aktorów, którzy zagrali tak ważną rolę jak Uhura w telewizji. Był to ruch tak inspirujący dla czarnej społeczności, że świetni, w tym astronauta Mae Jemison i aktorka Whoopi Goldberg, opowiedzieli o tym, jak ta reprezentacja odegrała rolę w ich postrzeganiu siebie. Eartha Kitt słynie z roli Catwoman, kanonicznie białej roli, w ostatnim sezonie serialu telewizyjnego z lat 60. Batman .
Programy takie jak Star Trek i Batman emitowany podczas ruchu na rzecz praw obywatelskich w USA. Różnorodna reprezentacja na ekranie rozgrywała się z prędkością czarnoskórych walczących o to, by w prawdziwym życiu byli postrzegani jako równi sobie. Pomogło w tym obsadzenie aktorów takich jak Nichelle Nichols i Eartha Kitt. Ich obecność sprawiła, że różnorodność stała się głównym nurtem i stworzyła obsady, które bardziej odzwierciedlały rzeczywisty świat.
Bridgerton i nie tylko:rola rasy w castingu dla daltonistów
Co podejście do daltonizmu przyniosło firmie Bridgerton był światem, w którym Czarni przeciwstawiali się historycznie dokładnemu bagażowi i żyli jako wysoce szanowane jednostki posiadające władzę. Dla Regé-Jeana Page, brytyjskiego aktora z Zimbabwe, granie księcia nie miało wpływu na zdolność jego postaci do utrzymania tego tytułu lub życia podobnego do białych angielskich członków rodziny królewskiej. Golda Rosheuvel, która jest Brytyjką z Gujany, była w stanie zagrać królową Charlotte bez kwestionowania jej rasy. Według historyka Mario De Valdes y Cocom prawdziwa królowa Charlotte mogła być również kobietą rasy czarnej lub mieszanej. Nikt w Bridgertonie świat mruga okiem, gdy czarne postacie, takie jak Lady Danbury Adjoa Andoh i Marina Thompson z Ruby Barker, rzucają się i biorą udział w wystawnych wydarzeniach i wspinają się po szczeblach społecznych, tak jak robiłaby to każda biała postać.
(Powoli) zmiana demograficzna filmu i telewizji
Różnorodność i reprezentacja na ekranie powoli się rozwijają w ostatnich latach, szczególnie w przypadku czarnych aktorów. Według raportu Nielsena w przypadku zróżnicowanej reprezentacji i włączenia w telewizji w 2020 r. czarni aktorzy stanowili 18,1% postaci w programach telewizyjnych, telewizji kablowej i na żądanie. Reprezentacja była jednak znacznie niższa w przypadku aktorów latynoskich, południowo- i wschodnioazjatyckich oraz rdzennych. Aktorzy z tych demografii pojawili się odpowiednio na 5,5%, 4,9%, 2,2% i 0,4%. Rosnąca obecność czarnoskórych aktorów na ekranie jest krokiem w ogólnym kierunku. Ale jest to taki, który szybko zostaje przyćmiony przez 81,2% białych postaci na ekranie.
Co rzucanie kolorów oznacza dla widzów kolorów
Casting dla daltonistów w Bridgerton i podobne programy były i nadal są do pewnego stopnia ekscytujące. Chodzi o to, co może być dla widzów oglądania kolorów – życie królewskie, pełne szacunku i przywilejów, nie jest niemożliwe w tych światach. Czarne postacie mają szansę być kimś więcej niż tylko pomocą lub niewolnikami, mimo że handel niewolnikami został zniesiony w Anglii dopiero w 1833 roku, dwadzieścia lat po pierwszym sezonie Bridgerton . (To romantyczny dramat transmitowany na Netflix. W przypadku kilku odcinków możemy spojrzeć w inną stronę).
Obecność nie-białych ludzi w Anglii w tym okresie sprawia, że sceneria jest bardziej wiarygodna, nawet jeśli ta wiara sięga tylko tak daleko, zanim wkroczą swobody artystyczne. Choć krótka, rasa również jest tematem dyskusji w Bridgerton . W rozmowie między Lady Danbury i Simonem starsza kobieta opowiada, jak królowa Charlotte poślubiła króla Jerzego III i przyjęła jej status, pomogła „nam” jeszcze bardziej zintegrować się ze społeczeństwem.
Eartha Kitt jako Kobieta-Kot uczyniła swoją postać, czarną kobietę, równą Batmanowi i Robinowi. Co więcej, zrobiła to w okresie, gdy zróżnicowaną reprezentację uważano w dużej mierze za refleksję, a nie konieczność. Każdy czarny aktor grający Kristoffa w Frozen musical estradowy pokazał, że to osobowość postaci, a nie rasa, sprawiła, że publiczność go pokochała. Używanie funkcji rzucania kolorów na ślepotę do tworzenia światów, w których rasa nie istnieje, normalizuje rasy inne niż białe w tradycyjnie całkowicie białych przestrzeniach, zmieniając rozmowę o tym, czym jest „normalność”.
Historia i fantasy w opowiadaniu historii dla osób z daltonizmem
Ostatecznie to, co robi casting dla daltonistów, to proszenie publiczności o zawieszenie niewiary. W rzeczywistości życie w świecie, w którym rasa nie jest problemem, jest niemożliwe, ponieważ bycie niebiałym jest polityczne. Pomimo tego, że królowa Charlotte, książę Hastings, Lady Danbury, Marina Thompson i inni aktorzy z czarnego tła są tak samo uprzywilejowani jak ich biali odpowiednicy bez żadnych konsekwencji, jest to w dużej mierze fantazja. W prawdziwym życiu rzadko tak było.
Nawet po zniesieniu handlu niewolnikami, kiedy Czarni żyli jako wolne jednostki, heteroseksualni biali mężczyźni pisali historię, by faworyzować heteroseksualnych białych mężczyzn. Być białym to być standardem piękna, mocy i człowieczeństwa. W przypadku programów takich jak Bridgerton , Batman , Harry Potter i Przeklęte Dziecko i mrożone musicale, zignorowanie tego faktu pokazuje, że są one naprawdę fantazją.
Adjoa Adoah, która występuje w Bridgerton jako Lady Danbury, omówiła ten sentyment w wywiadzie dla Harper’s BAZAAR w styczniu. Adoah zauważa, że chociaż „nie interesuje jej daltonizm”, Bridgerton „to dramat Shonda Rhimes. To nie jest dokument historyczny. . . przedstawienie bierze pod uwagę fakt historyczny, a potem biegnie razem z nim. I sprawia, że staje się to samodzielna rzecz. . . Niewolnictwo wciąż ma miejsce na całym świecie. Na całym świecie panuje poziom ubóstwa i nędzy i żadna z tych rzeczy nie jest przedstawiona w tym programie”.
Aby castingi z daltonizmem istniały bez dogłębnej analizy ze strony widzów, to więcej, niż mogą prosić studia. Niedostrzeganie rasy wymazuje jej rzeczywistość — to, co się faktycznie przeżyło, i związane z tym konkretne doświadczenie.
Losy-historie-mniejszosci w przyszlosci castingu na daltonizm
Rzucanie na daltonizm nie jest idealną strategią, na koniec dnia. To podejście do opowiadania historii, które ma swoje mocne i słabe strony, i jest tutaj na zawsze. Ale nie ma wątpliwości co do jego wpływu. Zwiększa widoczność niebiałych aktorów w mediach, dzięki czemu widzowie na dużą skalę oglądający ważne dzieła poznają twarz inną niż ich własna. Bridgerton będzie podążać tą ścieżką po obsadzeniu indyjsko-brytyjskiej aktorki Simone Ashley w roli głównej miłosnej Kate Sharma – białej postaci z serii książek, która nosiła nazwisko Sheffield – w drugim sezonie serialu.
Ale za każdym razem, gdy rasa nie jest problemem w telewizji, kinie i teatrze, pojawia się pytanie, dokąd zmierza doświadczenie mniejszości. Jeśli wiele historii zostanie usuniętych, czyja historia ma pierwszeństwo i jest opowiedziana na końcu? Bycie niebiałym to odwoływanie się do historii, a nie można tego ubrać i odwrócić od niej uwagi.
