Wraz ze wzrostem znajomości wideografii zaczniesz rozumieć, w jaki sposób możesz kontrolować emocje i projektować za pomocą głębi ostrości. Ten artykuł mówi o tym, co decyduje o bokeh i co sprawia, że jeden rodzaj jest przyjemniejszy niż inny.
Kiedyś pokazałem doświadczonemu operatorowi ujęcie, z którego byłem szczególnie dumny. Spojrzał na to krótko, chrząknął i powiedział „to jest jakiś potężny funky bokeh, który tam się dzieje”. I wrócił do tego, co robił. Odjechany bokeh? Byłem naprawdę zdziwiony. Co zauważył w moim ujęciu, że ja nie? A co to za słowo „bokeh”? Brzmi jak kreskówka z niedzielnego poranka.
Co to do cholery jest bokeh?
Nieuniknione jest, że im więcej dowiesz się na dany temat, tym więcej szczegółów zobaczysz w rzeczach. Przeszukując Internet, możesz dowiedzieć się, że „bokeh” to japońskie słowo opisujące nieostre obszary na obrazie, które nie ma odpowiednika w języku angielskim, ale w rzeczywistości jest to błędne. To trochę tak, jakby powiedzieć „Godzilla” to japońskie słowo opisujące gigantycznego potwora niszczącego miasto, który nie ma angielskiego odpowiednika. Angielskie słowo oznaczające „bokeh” to „bokeh” i wśród filmowców, fotografów i operatorów filmowych jest powszechnie używane.
Bokeh nie opisuje, jak nieostre tło jest, tylko jak ładnie wygląda. W zależności od konstrukcji obiektywu obszary nieostrości mogą być przyjemne lub… „nieostre”. W tym artykule przyjrzymy się rzeczom, które składają się na przyjemny bokeh, który pomoże ci w przyszłym wyborze obiektywów, tak aby kiedy pokażesz swoją skrupulatnie nakręconą scenę staremu, zgrzybiałemu operatorowi, powie on:masz tam jakiś potężny, fantazyjny bokeh”.
Bokeh i głębia ostrości – nieuniknione sploty
Nieostre obszary, bez obszarów ostrości, są po prostu nieostre. Każda rozmowa o bokeh naprawdę musi zaczynać się od omówienia głębi ostrości:obszaru ujęcia, który jest ostry. „Głębia ostrości” może być lepszym określeniem.
Głębia ostrości jest zwykle definiowana jako „płytka” lub „głęboka”. Płytka głębia ostrości ma bardzo małą odległość od obiektywu, czasami ułamek cala, gdzie obiekty są ostre. Głęboka głębia ostrości może rozciągać się od kilku cali do nieskończoności.
Istnieją dwa czynniki, które określają głębię ostrości:rozmiar przysłony i odległość od obiektywu do obiektu. Im bliżej obiektywu znajduje się obiekt i im szersza apertura, tym płytsza głębia ostrości. Istnieją dwie inne rzeczy, które tak naprawdę nie wpływają na głębię ostrości, ale wydaje się, że tak. (Co!? Nie martw się, to naprawdę nie jest takie mylące.)
Bokeh nie opisuje, jak nieostre tło jest, tylko jak ładnie wygląda.
Ogniskowa
Po pierwsze:ogniskowa obiektywu tak naprawdę nie wpływa na głębię ostrości. Ogniskowa ma jednak wpływ na to, jak powiększone są nieostre obszary w kadrze, a także na to, jak daleko obiekt musi być oddalony od obiektywu, więc powiększenie obiektywu sprawia wrażenie, że tło jest bardziej oddalone. ostrości, dając mu więcej miejsca na ekranie. Jeśli to nie ma sensu, możesz spokojnie udawać, że im dłuższa ogniskowa, tym mniejsza głębia ostrości, pamiętaj tylko, że to tylko tak wygląda i nie mów tego na imprezach, na których są wymyślni operatorzy.
Rozmiar czujnika
Po drugie:rozmiar matrycy nie wpływa na głębię ostrości, ale znowu, podobnie jak ogniskowa, ponieważ wpływa na to, co zmieścisz na ekranie, wpływa na wybór ogniskowych, co wpływa na wygląd głębi ostrości .
Do niedawna płytka głębia ostrości była sprowadzana do dużych filmów. Kamery konsumenckie i prosumenckie bez wymiennych obiektywów nie miały apertur niezbędnych do bardzo małej głębi ostrości, dlatego płytka głębia ostrości jest czymś, co kojarzy się z wysokobudżetowymi filmami. Jednak w tym samym czasie twórcy filmowi próbowali wymyślić, jak uzyskać naprawdę dużą głębię ostrości, w niektórych przypadkach wymyślając takie rzeczy, jak dioptrie z dzielonym ogniskiem, które skupiały się inaczej na różnych stronach kadru, a nawet komponując dwa obrazy razem aby skupić się na kimś na pierwszym planie i na kimś innym w tle.
Podział dioptrii został użyty w filmie Roberta Wise'a z 1979 roku Star Trek:The Motion Picture aby skupić się na Persusie Kambatcie po lewej stronie, a Williamie Shatner i Leonardu Nimoyu po prawej. Pomiędzy nimi zauważysz niewytłumaczalny obszar nieostry; to jest przestrzeń pomiędzy dwiema połówkami dioptrii, która w rzeczywistości nie jest skupiona na niczym. Większość widzów nie zauważa takich wybryków, ale teraz zauważysz, za każdym razem, gdy zobaczysz, jak to się robi.
Ponieważ coraz więcej filmów wideo robi się za pomocą lustrzanek cyfrowych, bardzo szybkie i niedrogie wymienne obiektywy stałoogniskowe o małej głębi ostrości są teraz łatwo dostępne dla prosumentów. Chcesz urzekającego filmu? Spróbuj umieścić obiekt blisko aparatu, dodać prosty obiektyw 50 mm i otworzyć f -przestań do f 1.8 i obserwuj, jak obiekt wyskakuje z tła. Uważaj jednak, ponieważ bardzo wąska głębia ostrości sprawia, że obiekt jest nieostry, jeśli nie zwracasz uwagi.
Teraz, co jest z Funky Bokeh?
Jak wspomnieliśmy wcześniej, bokeh — nieostry obszar kadru — ma swoją jakość. Zależy to od kształtu i liczby listków apertury. Zazwyczaj im więcej listków przysłony ma obiektyw, tym lepszy będzie efekt bokeh. Ponadto nowoczesne obiektywy mają zwykle zakrzywione listki przysłony, podczas gdy starsze mają proste listki, co często nadaje obszarom nieostrym kształt pięciokąta. Teleobiektywy lustrzane są znane z tego, że mają najgorszy bokeh, ponieważ światło jest odbijane od lustra w kształcie pączka, które nadaje bokeh… kształt pączka. (Jeśli jesteś ciekawy, możesz po prostu wyszukać w Google „bokeh w kształcie pączka”.)
W tej scenie z piątego sezonu Breaking Bad widzimy nieostry pierwszy plan, który składa się ze szklanki trzymanej przez Waltera White'a, gdy rozmawia ze swoją kohortą, Jessee. Widać tu wyraźnie ośmiokątny kształt ośmiolistkowej przesłony. Użycie płytkiej głębi ostrości i wybranie niektórych nieostrych obszarów na pierwszym planie nadaje głębi obrazowi, jest pierwszy plan, środek i tło, bez odwracania uwagi od obiektu (Jesse). Zwróć uwagę podczas nocnych scen w filmach, zwłaszcza starszych, i spójrz na kształt nieostrych świateł ulicznych, ulicznych i samochodowych, które przyjmą kształt listków przysłony obiektywu.
Wykorzystanie artystyczne czy celowy kierunek?
W tej scenie z Gary'ego Muldoona kontra wampiry (którą właśnie wymyśliłem) mamy dwie postacie, Gary'ego Muldoona, władającego mieczem pogromcę wampirów z tyłu i jego protegowanego Kit Danger na pierwszym planie. Operator przyjrzy się scenie i określi, jakiej głębi ostrości użyć na podstawie tego, co scena ma przekazać.
Jeśli użyjemy głębokiej głębi ostrości, zobaczymy, że Gary i Kit są w tym razem, czekając na zachód słońca.
Jeśli Gary jest nieostry w tle, to zwraca naszą uwagę na Kit. O czym ona myśli? Może kapitana Yurdsa, który wyruszył po ładunek kołków, by walczyć z nocnymi prześladowcami; czy uda mu się wrócić na czas?
Te dwie opcje dają reżyserowi i operatorowi dwa bardzo różne nastroje i dwa bardzo różne elementy opowiadania. Jeśli zdecydują się, aby Gary był nieostry, wtedy bokeh staje się problemem – czy nieostry obszar jest przyjemny? Czy to jest gładkie? Czy jest pełen śmieci i rozrywek? Pamiętaj, że tylko to, że obszar jest nieostry, nie oznacza, że nie konkuruje już z obszarami, na których jest skupiony. Zły efekt bokeh może zniweczyć całą twoją ciężką pracę przy ustawianiu ujęcia, zwracając uwagę na siebie zamiast na temat.
Czego szukać w obiektywie, aby uzyskać małą głębię ostrości
Na szczęście niektóre z najtańszych obiektywów do lustrzanek cyfrowych oferują bardzo małą głębię ostrości z przyzwoitym efektem bokeh. Czcigodny 50mmf 1.8, jeden z najpopularniejszych obiektywów, gdy jest szeroko otwarty, zapewnia ogromne ilości światła. Do tego stopnia, że bardzo często trudno jest uzyskać właściwą ekspozycję, ponieważ zbyt dużo światła pada na matrycę. Tak więc przy obiektywie 50 mm 1,8 dobrym pomysłem jest wybranie kilku filtrów o neutralnej gęstości, które przykręcą się z przodu obiektywu i zablokują część wpadającego światła bez wpływu na jego temperaturę barwową.
Wniosek
W kompozycji kadru ważne są obszary znajdujące się w środku i poza obszarem ostrości. Możesz użyć nieostrych obszarów, aby widz zwrócił uwagę na obiekt, usuwając elementy rozpraszające uwagę. Wybór obiektywu jest ważny w tworzeniu atrakcyjnych obszarów nieostrych. Szersze przysłony zapewniają płytszą głębię ostrości, ale na jakość obszarów nieostrych wpływa również kształt i liczba listków przysłony. Umiejętność rozpoznania dobrego efektu bokeh pozwala lepiej zrozumieć jedną z pięknych subtelności tworzenia filmów.
Kyle Cassidy jest artystą wizualnym, który wraz z żoną i kotami mieszka w Filadelfii.