Jak zachować najjaśniejsze fragmenty, aby uzyskać nieskazitelną ekspozycję

Często mówimy o podkreśleniu szczegółów, tak jakby nagrywanie było jakąś formą zadania, które wielu podejmie, a niewielu osiągnie, ale istnieje kilka prostych kroków, które możemy podjąć, aby zapewnić uzyskanie pożądanych wyników, ze szczegółami tam, gdzie jest to konieczne być. Zacznijmy od zdefiniowania szczegółów podświetlenia. Prześwietlenia to najjaśniejsze części sceny lub obrazu, a szczegóły to bardzo subtelne zmiany tonów.

Kiedy na przykład patrzymy na chmurę na niebie w słoneczny dzień, widzimy, że jest biała, ale nie widzimy jej jako jednolitej masy bieli. Istnieją niewielkie odmiany z obszarami bardzo jasnoszarymi lub jasnoniebieskimi, które nadają mu pewien kształt i formę. To właśnie te zmiany tonalne chcemy uchwycić na obrazie, aby chmury nie wyglądały jak jednolita masa jednolitej bieli.

Chcemy, aby pasemka wyglądały na białe, ale nie były tak jasne, że się wypalają. W tym momencie najjaśniejsze szarości w scenie są renderowane na biało. Problem z wypalonymi światłami polega na tym, że podczas edycji obrazu nie można cofnąć żadnej zmiany tonalnej; ich przyciemnienie tworzy tylko obszary jednolitej szarości zamiast jednolitej bieli.

Jak więc zapewnić, że nie wypalisz najważniejszych punktów i uzyskasz pożądane szczegóły? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.

Spójrz

Pierwszym krokiem do zachowania świateł na zdjęciu jest spojrzenie na scenę i określenie, gdzie znajdują się obszary „zagrożone”. Jeśli fotografujesz krajobraz w mocno pochmurny dzień, istnieje duże prawdopodobieństwo, że aparat poradzi sobie z tym wszystkim, ponieważ zakres tonalny sceny mieści się w jego zakresie dynamicznym, ale w słoneczny dzień z głębokimi cieniami i jasne białe chmury, chmury są obszarami niebezpiecznymi. Zasadniczo musisz mieć oko na wszystko białe lub odblaskowe, takie jak woda lub metalowe przedmioty.

Jeśli masz trudności z identyfikacją prześwietleń w scenie, silny filtr o neutralnej gęstości lub (najlepiej) filtr o zmiennej neutralnej gęstości może pomóc, odcinając wszystko oprócz najjaśniejszego światła. Wystarczy przytrzymać zmienny filtr ND przy oku, a następnie zwiększyć jego gęstość, aż widoczne będą tylko najjaśniejsze obszary sceny.

Użyj ręcznej ekspozycji lub kompensacji ekspozycji

Kluczem do zachowania podświetleń na każdym zdjęciu jest przejęcie kontroli nad ekspozycją i nie pozostawianie wszystkiego aparatowi. Tryb ręcznej ekspozycji zapewnia największą kontrolę, pozwalając ustawić przysłonę, aby uzyskać żądaną głębię ostrości, a za pomocą sterowania szybkością migawki określić, czy jakikolwiek ruch jest zamrożony lub rozmazany.

Możesz także użyć priorytetu przysłony lub priorytetu migawki z kompensacją ekspozycji. Niezależnie od wybranego trybu ekspozycji, rób zdjęcia z określonym ustawieniem czułości (ISO), zamiast korzystać z opcji automatycznej, aby mieć pełną kontrolę.

Zapoznaj się z naszym przewodnikiem dla początkujących dotyczącym ekspozycji, przysłony, migawki, ISO i pomiaru

Niedoświetl

Jeśli w twojej scenie są światła, które chcesz chronić, musisz niedoświetlić obraz. Często określa się to jako „odsłanianie najważniejszych wydarzeń”. Jeśli fotografujesz w trybie ręcznej ekspozycji, oznacza to, że użycie ustawień, które wskaże miernik ekspozycji aparatu, spowoduje niedoświetlenie obrazu. Jeśli używasz półautomatycznego trybu ekspozycji, takiego jak priorytet przysłony lub migawki, musisz użyć ujemnej wartości kompensacji ekspozycji.

Niektóre aparaty bezlusterkowe mają opcję, która informuje wizjer o „naturalnym widoku”, który naśladuje lustrzankę cyfrową, więc ustawienia ekspozycji nie są brane pod uwagę. Jednak gdy próbujesz ocenić ekspozycję, najlepiej wyłączyć to i użyć domyślnego trybu wizjera, aby obrazy, które w nim widzisz, były takie same jak przechwycone zdjęcie.

Pokusa może polegać na znacznym zmniejszeniu ekspozycji tylko po to, aby być po bezpiecznej stronie, ale prawdopodobnie sprawi to, że cienie będą bardzo ciemne i trudne do odzyskania, dlatego ważne jest, aby zmniejszyć ekspozycję tylko o tyle, o ile jest to konieczne.

Użyj histogramu

Aparaty cyfrowe oferują widok histogramu, który ma pomóc w ocenie ekspozycji i wyborze ustawień. Pokazuje jasność pikseli wzdłuż osi poziomej, przy czym czerń znajduje się po lewej stronie, a biel po prawej. Liczba pikseli z każdą wartością jasności jest pokazana w wartościach względnych na osi pionowej.

W konsekwencji, duży szczyt na skrajnym prawym końcu wykresu oznacza, że ​​jest wiele bardzo jasnych pikseli, podczas gdy szczyt na lewym końcu oznacza, że ​​jest wiele bardzo ciemnych pikseli. Rozkład pasków na histogramie zmienia się wraz z jasnością obiektu (i ustawieniami ekspozycji), co oznacza, że ​​wykres może się zmieniać, gdy kamera się poruszy lub gdy słońce schowa się za chmurą.

Jeśli jednak zamontujesz kamerę na statywie, a oświetlenie pozostanie takie samo, histogram będzie zmieniał się w miarę dostosowywania ekspozycji.

W przypadku sceny, w której jest trochę bieli, najlepiej byłoby, gdyby szczyty histogramu sięgały po prostu do prawego końca wykresu. Jeśli jest duży szczyt, możliwe jest, że niektóre piksele się wypalają, ale możesz to ocenić, zmniejszając ekspozycję, aż szczyt znajdzie się w zakresie wykresu, a następnie lekko go zwiększając, aby szczyty osiągnęły właściwy punkt końcowy. Jest to technika znana jako „pokazywanie w prawo”.

Użyj ostrzeżenia o podświetleniu

Niektóre aparaty cyfrowe oferują ostrzeżenie o prześwietleniu, które jest bardzo przydatne, gdy próbujesz zachować najjaśniejsze miejsca. Po włączeniu będzie migać, wskazując obszary, które zostaną utracone.

Alternatywnie, wiele kamer ma wyświetlacz „Zebra”, który jest innym rodzajem ostrzeżenia o prześwietleniu. W niektórych przypadkach działa to tylko wtedy, gdy kamera jest w trybie wideo, ale działa w przypadku zdjęć niektórych kamer i umieszcza czarno-białe ukośne paski w jaśniejszej części sceny.

Jakkolwiek się nazywają, najbardziej wyrafinowane systemy ostrzegania o prześwietleniu pozwalają ustawić różne poziomy ostrzeżenia o jasności. Użycie niskiej wartości pozwala zorientować się, które obszary są bliskie wypalenia, ale aby uniknąć zamieszania, często łatwiej jest ustawić wysoką wartość, aby tylko obszary całkowicie białe lub bardzo bliskie wypalenia były oznaczane.

Strzelaj na surowo

Pliki surowe zawierają więcej danych i szerszy zakres dynamiczny niż pliki JPEG. Może to być bardzo ważne, jeśli chodzi o edycję zdjęć, ponieważ często w światłach i cieniach jest znacznie więcej szczegółów niż w pliku JPEG. Nawet gdy robisz surowe pliki, obraz, który widzisz z tyłu aparatu i w wizjerze aparatu bezlusterkowego, to JPEG.

Na tym obrazie będzie również widoczny kolor, kontrast i wyostrzenie zastosowane w wybranym trybie Picture Style, Picture Control lub Film Simulation, więc gdy najważniejsze są szczegóły podświetlenia, warto unikać opcji najbardziej nasyconych i o najwyższym kontraście. Niektóre kamery oferują tryb „płaski” lub możesz utworzyć niestandardowy tryb płaski, ale opcja standardowa jest często dobrym wyborem, ponieważ daje lepsze wyobrażenie o ostatecznym wyglądzie obrazu.

Użyj odpowiedniego trybu pomiaru

Dzięki dokładnemu podglądowi wyświetlanemu w wizjerze większości bezlusterkowców w dzisiejszych czasach zazwyczaj można polegać na domyślnym, wielostrefowym lub wielostrefowym systemie pomiaru. Jednak niektóre aparaty mają opcję pomiaru prześwietlenia, która może być przydatna.

W niektórych przypadkach działa to jak forma pomiaru wielostrefowego, który zwraca szczególną uwagę na prześwietlenia, ale w innych jest to opcja pomiaru punktowego, która jest przeznaczona do odczytywania ekspozycji z najjaśniejszych części sceny. Nie sprawi, że podświetlenia staną się środkowe, ale zasugeruje ustawienia ekspozycji, które utrzymają je w zakresie dynamicznym kamery.

Ross Hoddinott, fotografia krajobrazowa i przyrodnicza

www.rosshoddinott.co.uk

Ross jest profesjonalnym fotografem krajobrazu, przyrody i makro, który prowadzi regularne warsztaty i często prowadzi fotografów przez proces robienia doskonale naświetlonych zdjęć. Jak wyjaśnia:„Utrzymanie jasnych fragmentów jest problemem w przypadku scen o wysokim kontraście, które są bardziej powszechne w krajobrazach niż w fotografii dzikiej przyrody, a w przypadku makrofotografii są one często w tle, gdzie mogą dodać trochę zainteresowania.

W przypadku krajobrazów mogą pojawić się pewne zwierciadlane atrakcje, takie jak iskierki na morzu, które jesteś gotowy odpuścić. Sprawiają, że scena wygląda naturalnie i ożywia ją. Są też sytuacje, w których możesz mieć, powiedzmy, oświetloną słońcem latarnię morską w oddali, która jest czysto biała i nie ma sensu próbować niedoświetlania reszty sceny, aby zachować szczegóły, których nie widać, ponieważ jest za daleko z dala.

W tym przypadku trzeba trochę uważać na ostrzeżenie o prześwietleniach, ponieważ będzie migać i podświetlać te obszary, a jeśli spróbujesz niedoświetlić scenę, aby je zachować, poświęcisz sobie dodatkową pracę.

To zrozumienie, które podświetlenia należy zachować, a którym można pozwolić na jasną biel, jest czymś, co Ross rozwinął przez lata doświadczeń w fotografowaniu, ale nadal jest wielkim fanem korzystania z histogramu na żywo w swoim Nikonie Z 7II. Kontynuuje:„Histogram ułatwia życie, ale nawet gdy na niego patrzysz, nadal musisz również ocenić scenę”.

Oceny ND i nawiasy do zachowania najjaśniejszych miejsc

Podczas gdy niektórzy fotografowie preferują braketing ekspozycji, a następnie łączenie obrazów w celu uzyskania szczegółów w całym zakresie jasności, Ross generalnie woli używać ND gradów. Mówi:„Oczywiście są sytuacje, w których filtr może nie być praktyczny, być może jest to górzysta scena lub coś w rodzaju latarni morskiej, która przebija się przez horyzont, w takim przypadku chowam i mieszam, ale w wielu sytuacjach stopniowana neutralna gęstość filtry świetnie nadają się do utrzymywania szczegółów podświetlenia na niebie.

Oznacza to, że można uzyskać dobrą ekspozycję prześwietleń bez niedoświetlania szczegółów cieni na pierwszym planie”. Ponownie Ross podkreśla potrzebę oceny sceny, mówiąc:„Z falami lub ruchomą wodą, które są kluczowym elementem obrazu, a nie tylko odbłyskami , zawsze upewniam się, że mam informacje w aparacie, ponieważ wtedy mogę zdecydować, jak zamierzam je później przetworzyć.

W wielu przypadkach są one również jaśniejsze niż niebo, więc nie ma sensu używać ND na niebie, ponieważ trzeba uzyskać odpowiednią ekspozycję dla fal. Fale, które zostały zdmuchnięte i pozbawione jakichkolwiek szczegółów lub tekstury, wyglądają po prostu dziwnie”.

Uzyskiwanie wyniku końcowego

W przypadku niedoświetlenia obrazu w celu zachowania szczegółów podświetlenia należy po zarejestrowaniu rozjaśnić cienie i półtony, aby uzyskać pożądany efekt. Na tym etapie możesz zauważyć wpływ wyboru czułości (ISO), ponieważ rozjaśnienie cieni może skutkować większą widocznością szumu, a wyniki te są ogólnie lepsze w przypadku obrazów o niskim ISO.

Mając to na uwadze, Ross zazwyczaj fotografuje z ISO 64 i ma swój aparat na statywie, ale jeśli chce zrobić kilka zdjęć z ręki, z radością przejdzie do ISO 1000.

Jednak w przypadku prac makro mówi:„Często fotografuję z czułością do ISO 3200, ponieważ jestem w słabym świetle i muszę się upewnić, że mój czas otwarcia migawki jest wystarczająco szybki, aby zamrozić każdy ruch wiatru, co oznacza zwiększenie czułości ISO. Zwykle w przypadku makrofotografii staram się, aby ekspozycja obrazu wyglądała tak, jak chcę, w aparacie, ale w przypadku krajobrazów może być konieczne utworzenie takiej ekspozycji, która zapewni mi najlepszy plik do późniejszego przetworzenia.

Bardzo obawiam się niedoświetlenia obiektu przy wysokim ustawieniu ISO, ponieważ wtedy widać szum w cieniach. Na szczęście często nie masz takich samych problemów z kontrastem w rodzaju fotografii makro, którą lubię fotografować, a jeśli są jasne światła, często dzieje się tak dlatego, że i tak zamierzam zarysować mój obiekt”.

Ian Pack, fotografia portretowa i produktowa

winephotos.uk

Ian Pack jest dostawcą oświetlenia dla AP oraz profesjonalnym fotografem portretowym i produktowym, który rutynowo używa lampy błyskowej w swojej pracy. Jego najważniejszą wskazówką, jeśli chce uniknąć wypalania jasnych miejsc podczas korzystania z lampy błyskowej, jest użycie jak największego źródła światła – i mocne jego rozproszenie.

Chociaż możesz użyć lampy błyskowej, aby wypełnić cienie i pomóc zrównoważyć ekspozycję w całym kadrze, Ian zauważa:„Wielu fotografów mówi o przytłaczaniu słońca lampą błyskową, ale tak naprawdę nie możesz tego zrobić, lepiej je rozproszyć. Zawsze mówię:rozpraszaj zamiast światła, jeśli możesz.

Pomocne jest, że chmury są naturalnym dyfuzorem. W rzeczywistości, kiedy fotografowałem wesela, uwielbiałem, gdy pogoda była pochmurna, ponieważ miałem ładne, duże źródło światła rozproszonego i kontrolowałem ekspozycję. Błysk błysku uniesie cienie i oświetli oczy, aby naprawdę ożywić portrety”.

Górny odcień może pomóc, jeśli fotografujesz na zewnątrz w jasny, słoneczny dzień, ale nie jest to całkowicie bezproblemowe, ponieważ musisz pomyśleć o kolorze odbitego światła. Strzelanie pod drzewem otoczonym trawą może spowodować zieloną obsadę. Możesz go zneutralizować lampą błyskową, ale inna lokalizacja może działać lepiej i sprawiać mniej problemów. Alternatywnie może pomóc wysuwany dyfuzor i zapasowa para ramion lub stojak do trzymania.

Jeśli fotografujesz w pomieszczeniu, możesz przejąć pełną kontrolę nad ekspozycją, ale światło słoneczne wpadające przez okna może być problemem. Jeśli jest w tle, możesz chcieć go wypalić z powodów twórczych, ale jeśli spada na twój temat, Ian zaleca rozproszenie go. Jak wyjaśnia, profesjonalni fotografowie często używają siatki, która jest w zasadzie dyfuzorem, który umieszcza się między źródłem światła, w tym przypadku oknem, a obiektem.

Nie musi to być jednak wymyślne, możesz użyć białego prześcieradła lub nawet zasłony prysznicowej, ale uważaj na materiały plastikowe, ponieważ często mają one wpływ na kolor światła docierającego do obiektu.

„W zeszłym tygodniu musiałem sfotografować prezesa firmy i przez okno jej biura wpadało światło. Ponieważ mój czas z nią był bardzo ograniczony, nie mogłem ustawić dyfuzora w oknie, zamiast tego odwróciłem ją do niego tyłem, aby działał jak latarka do włosów, wypalił się i użył błysku jej twarz. Czasami nie masz wyboru i musisz pragmatycznie podchodzić do tego, co możesz zrobić, aby uzyskać najlepszy wynik w czasie i warunkach”.

Błyszcząca skóra może być kolejnym problemem w przypadku portretów, mówi Ian, ale na ratunek mogą przyjść puder do makijażu, ręczniki kuchenne lub chusteczki higieniczne. „Po prostu poproś modela, aby poprawił lub wymazał problematyczne obszary, aby zmniejszyć połysk”, radzi.