Nie bez powodu mistrzowie kierują się ustalonymi zasadami – aby poprowadzić historię w logiczny sposób, który nie zdezorientuje widza. Jest wiele rzeczy, które „wiemy” o filmach po prostu po obejrzeniu ich wielu. „Wiemy”, na przykład, że gdy kamera przesuwa się po rozległym obszarze miasta i przybliża znak na budynku z napisem International Widget, to akcja, która ma miejsce po cięciu, dzieje się w International Widget. Istnieje wiele zasad, które wszyscy znamy podświadomie, nawet jeśli nigdy nam ich nie powiedziano. Jedną z nich jest zasada 180 stopni. Zasada mówi po prostu, że podczas filmowania (lub nagrywania wideo) dwóch elementów (ludzi, samochodów, armii, sportu) kamera powinna znajdować się w polu 180 stopni i nie „przekraczać linii”.
Tworzenie mapy
Widzowie mapują logistykę sceny w swoich głowach, bierzemy subtelne wskazówki z ekranu i wykorzystujemy je do budowania wizualnej reprezentacji relacji przestrzennej obiektów, które widzimy.
Zamknij oczy i zobacz, czy potrafisz wyobrazić sobie układ domu Brady Bunch lub innego budynku z fikcyjnej telewizji, czy wiesz, które pokoje znajdują się na lewo lub na prawo od innych? Są szanse, że tak, nawet jeśli rzeczywiste plany nie są blisko siebie, ponieważ twórcy filmu spędzili trochę czasu, próbując sprawić, abyś czuł się komfortowo i pozwolił twojemu umysłowi zinterpretować rozsądną geografię. Reguła 180 stopni jest jedną z tych rzeczy, które zapewniają widzom komfort, ustalając, gdzie znajdują się ludzie na scenie, w tym widz.
Przykłady
Wyobraźmy sobie bardzo prostą scenę, w której dwie osoby siedzące naprzeciwko siebie w kawiarni rozmawiają. Zasada 180 stopni mówi nam, że jedna osoba powinna być zawsze skierowana w lewo, a druga w prawo. To wizualna wskazówka, kto mówi. Wyobraź sobie, że gdyby zbliżenia pokazywały obie postacie patrzące w prawo, natychmiast zakładano, że rozmawiają z kimś innym, poza kamerą.
A teraz pomyśl o czymś, w którym kierunek gry w piłkę nożną jest bardzo ważny. Rekiny próbują umieścić piłkę po prawej stronie ekranu, Jets próbują umieścić piłkę po lewej stronie ekranu. Kiedy widzisz kogoś biegnącego w jednym lub drugim kierunku, automatycznie wiesz, w której drużynie jest, niezależnie od tego, czy widzisz jego twarz, czy pamiętasz, jakie kolory ma na sobie.
Zasada 180 stopni jest ważna nawet w scenach, w których występuje jedna osoba – wyobraź sobie postać mówiącą „Idę do sklepu” – przecinamy ją do ujęcia, na której idzie od prawej do lewej, a następnie do ujęcia jej chodzenia od lewej do prawej – oznacza to, że wraca, albo była w sklepie, albo zapomniała kluczyków do samochodu. Po prostu decyzja, gdzie umieścić kamerę, dała nam skrót – nie potrzebujemy sklepu, cięcie w tę i z powrotem informuje widza, że tam był.
Ale naprawdę muszę umieścić aparat po drugiej stronie
Czasami, z jakiegoś powodu, twoja kamera naprawdę musi przekroczyć tę granicę, być może po to, aby odsłonić coś po jednej stronie twojego talentu, a nawet go ukryć. Wyobraź sobie, że spędzasz cały ranek na kręceniu dwóch osób siedzących przy stoliku w parku i rozmawiających, z których jedna zawsze patrzy w prawo, a druga w lewo. Idziesz na lunch, a po powrocie odkrywasz, że gigantyczna scena kradnąca protestujących „w dół z gadżetami!” znaki pojawiły się w parku tuż za twoimi aktorami. Musisz przesunąć kamerę na drugą stronę, aby trzymać je poza kadrem. Na szczęście nie stanowi to problemu – możesz przekroczyć linię, jeśli oddasz „neutralny strzał” pomiędzy – neutralny strzał to taki, który nie jest ani w prawo, ani w lewo. Więc robisz zbliżenie jednego ze swoich aktorów, a potem, bang, możesz przejść na drugą stronę, a publiczność nie będzie miała zawrotów głowy ani strasznie zdezorientowanych. Neutralny strzał służy do wymazania mapy pamięci, którą narysowali.
Czy możesz złamać zasadę 180 stopni?
Jak każda zasada, zasada 180 stopni może zostać złamana, ale jak wiele zasad, istnieje z jakiegoś powodu i nie powinieneś jej przekraczać, chcąc nie chcąc. Jaki jest dobry powód? Jednym z nich jest zmylenie publiczności. Wyobraź sobie, że na naszą bohaterkę poluje niebezpieczny i zabójczy szpieg. Pokazujemy jej chodzenie od lewej do prawej – i czekaj! Przechodzimy do szpiega, idącego od prawej do lewej! Nasze mózgi rozumieją, że to oznacza, że są na kursie kolizyjnym! Kręciliśmy się tam iz powrotem, nasza bohaterka chodziła nieświadomie, zatrzymując się, by odebrać Evansville Times Picayune, zatrzymując się, by powąchać kwiaty, głaszcząc psy. Szpieg idący dalej od prawej do lewej coś widzi, idzie szybciej! Katastrofa jest na wyciągnięcie ręki! Ale teraz oddalamy się, by odsłonić Wieżę Eiffla. Niebezpieczny szpieg nie jest nawet na tym samym kontynencie! Nasza bohaterka jest (na razie) bezpieczna. Oszukaliśmy widzów, łamiąc zasadę 180 stopni.
Twoje słownictwo wizualne
Zasada 180 stopni to coś, co wszyscy podświadomie rozumiemy – wiemy, kiedy jest źle, ale może nie dlaczego. Rozpoznanie, co to jest i bycie świadomym tego, uchroni Cię przed popełnieniem prostego błędu, który mógłby zaskoczyć i zaniepokoić odbiorców. Dodaj go do swojego słownictwa wizualnego, uważaj, kiedy jest używany lub nie jest używany w filmach i telewizji.
Pasek boczny 1:rysowanie
Reżyserzy z Hollywood zatrudniają kogoś na kilka miesięcy przed kręceniem, aby narysował, jak będzie wyglądało każde ujęcie, w tym linie kadru i kierunek, w jakim będą się poruszać rzeczy. Ten proces nazywa się „scenorysowaniem”. Dzieje się tak, ponieważ reżyser jest bardzo kosztowny, aby dowiedzieć się, gdzie umieścić kamerę, podczas gdy trzydziestu pracowników związkowych stoi wokół, patrząc na siebie, czekając, aż podejmie decyzję. Niezależni filmowcy zwykle wykonują większość swoich scenorysów w głowach, ale jako ćwiczenie narysuj diagram pokazujący położenie postaci, a następnie narysuj przez niego linię, a następnie spójrz na miejsca, w których możesz umieścić kamerę.
Pasek boczny 2:Zasada 30 stopni:Towarzysz 180
Czy możesz przesunąć kamerę w dowolne miejsce w zakresie 180 stopni? TAk. W górę, w dół, w lewo i prawo, jak połówka grejpfruta. Pamiętaj jednak o konsekwencjach reguły 180 stopni, która jest regułą 30 stopni. To mówi nam, jak daleko musimy przesunąć kamerę, aby uniknąć cięcia z wyskoku. Przeskoki również wstrząsają widzami, łamiąc wizualne poczucie przyzwoitości. Choć bardzo często stosuje się je stylistycznie, aby na przykład sprawiać wrażenie, że materiał jest „dokumentalny”, a nie inscenizowany. Sprawia, że zastanawiasz się, czy powinieneś trzymać kątomierz w torbie na aparat, prawda?
Redaktor współpracujący Kyle Cassidy jest artystą wizualnym, który regularnie wystawia i jest autorem książek o technologii i sztuce fotograficznej.