Opinia:Dlaczego Photoshop rujnuje fotografię krajobrazową
Fotografia krajobrazowa, w jego sercu, miała kiedyś uchwycić niesamowite piękno świata przyrody. Było to świadectwem umiejętności fotografa w znalezieniu idealnej kompozycji, czekającym na właściwe światło i fachowo korzystanie z ich sprzętu do przetłumaczenia tego doświadczenia na film (lub później czujnik). Jednak w ostatnich latach wszechobecna dostępność Photoshopa zapoczątkowała epokę, w której rzeczywistość często sprowadza się do cyfrowej manipulacji, ostatecznie zmniejszając formę sztuki, a prawdopodobnie nawet szkodząc naszym uznaniu dla samego świata przyrody.
Oto dlaczego w swoim nadmiernym użyciu Photoshopa jest zrujnowanie fotografii krajobrazowej:
1. Erozja autentyczności i zaufania: Najbardziej fundamentalnym problemem jest utrata autentyczności. Gdy niebo jest zamieniane, kolory są drastycznie zmieniane, a elementy są płynnie dodawane lub usuwane, powstały obraz staje się wytwarzaniem. Widzowie nie są już pewni, czy widzą prawdziwe miejsce lub cyfrowo skonstruowana fantazja. To powoduje poczucie nieufności. Czy podziwiamy umiejętność fotografa w uchwyceniu chwili lub jego biegłości w artyzmie cyfrowym? Linia staje się zamazana, a wpływ zobaczenia naprawdę wyjątkowego momentu uchwyconego w naturze jest rozcieńczony. Ciągle kwestionujemy to, co jest prawdziwe, a cynizm podważa moc zdjęcia.
2. Dążenie do doskonałości, a nie prawda: Photoshop zachęca do dążenia do nieosiągalnego i często nierealnego ideału doskonałości. Wady w krajobrazie-lekko zachmurzone niebo, rozpraszająca gałązka, mniej niż idealna refleksja-są teraz rutynowo „ustalone” w przetwarzaniu końcowym. Ale te niedoskonałości są częścią tego, co sprawia, że przyroda jest piękna i wyjątkowa. Dążąc do odkażonej wersji rzeczywistości, tracimy charakter i autentyczność, która sprawia, że każdy krajobraz jest wyjątkowy. Tworzymy jednorodny krajobraz wizualny, w którym wszystko jest hiperrealu i wypolerowane do winy.
3. Zmniejszone umiejętności i wysiłek w terenie: Po co zawracać sobie głowę spędzając godziny na poszukiwaniu lokalizacji, czekać na idealne światło lub opanować zaawansowane techniki, skoro możesz po prostu „naprawić to”? Photoshop może stać się kulą, co prowadzi do spadku niezbędnych umiejętności fotograficznych. Focus przesuwa się od przechwytywania najlepszego możliwego obrazu w aparacie do polegania na przetwarzaniu po przetwarzaniu w celu zrekompensowania niedociągnięć. To dewaluuje wysiłek i poświęcenie wymagane do bycia naprawdę wykwalifikowanym fotografem krajobrazowym. Rzemiosło mniej rozumieją światło i kompozycję, a więcej o oprogramowaniu do opanowania.
4. Oderwanie od świata przyrody: Nadmierne poleganie na Photoshopie może wywołać rozłączenie między fotografem a światem przyrody. Zamiast zanurzyć się w krajobrazie i reagować na jego niuanse, fotografowie mogą bardziej zainteresować się tym, jak obraz będzie dbał o obszerną edycję. Doświadczenie obecności w naturze, obserwowania jego subtelnych szczegółów i doceniając jego surowe piękno zmniejsza się, gdy główny nacisk kładziony jest na manipulowanie obrazem później. Podróż staje się mniej ważna niż miejsce docelowe (obraz w Photoshopie).
5. Nierealistyczne oczekiwania i wpływ na środowisko: Mocno manipulowane obrazy stwarzają nierealne oczekiwania dla widzów. Ludzie mogą odwiedzać lokalizacje, które oczekują tych samych hiperrealnych, wyidealizowanych scen, które widzieli online, co prowadzi do rozczarowania. Ponadto popularność tych nierealistycznych obrazów może zwiększyć turystykę do kruchych ekosystemów, powodując nadmierne obciążenie środowiska, ponieważ ludzie starają się uchwycić własną wersję „doskonałego” ujęcia, często lekceważenie etycznych i zrównoważonych praktyk.
kontrargumenty i niuans:
Ważne jest, aby uznać, że Photoshop sam w sobie nie jest z natury zły. Odpowiedzialną i subtelną edycję można wykorzystać do ulepszenia obrazów, poprawienia drobnych niedoskonałości i przekazywania artystycznej wizji fotografa. Ponadto definicja „rujnowania” jest subiektywna. Niektórzy twierdzą, że fotografia krajobrazowa ewoluuje, a manipulacja cyfrowa jest po prostu nowym narzędziem do kreatywnego wyrażania.
Wniosek:
Jednak wszechobecne i często nadmierne stosowanie Photoshopa w fotografii krajobrazowej jest niepokojącym trendem. Userowuje autentyczność, zmniejsza umiejętności, odłącza nas od świata przyrody i stwarza nierealne oczekiwania. Podczas gdy Photoshop może być cennym narzędziem, musimy pamiętać o jego potencjale zniekształcania rzeczywistości i ostatecznie podważać samą istotę fotografii krajobrazowej:uchwycenie i dzielenie się pięknem i cudem świata przyrody w prawdziwy i znaczący sposób. Dalajmy o równowagę między cyfrowym ulepszeniem a autentyczną reprezentacją, zachowując integralność fotografii krajobrazowej i zwiększając głębsze uznanie dla otaczającego nas świata. Być może konieczne jest przejście do bardziej „prosto z kamery” i większe uznanie dla umiejętności uchwycenia obrazu w kamierze, aby przeciwdziałać temu trendowi.