1. Opanuj swój skupienie (nie chodzi tylko o autofocus):
* Back Button Focus (BBF): Oddziel nacisk od przycisku migawki. Przypisz ostrość do przycisku AF-ON (lub podobnego) z tyłu aparatu. To pozwala na:
* Focus and Recompose: Skoncentruj się na oku pacjenta, a następnie ponownie odrzuć swój strzał bez polowania na kamerę.
* Szybko przełącz między autofocus a ręcznym ostrością: Jeśli AF nie powiedzie się, prosta prasa AF-ON i migawki pozwala natychmiast zacząć od nowa lub używać instrukcji, gdy AF jest beznadziejny.
* Koncentruj się na zmieniających się sytuacjach: Trzymaj przycisk AF-ON podczas śledzenia poruszającego się obiektu.
* Eksperymentuj z fokusem osiągającym szczyt (jeśli jest dostępny): Wiele bezlusterków i niektóre lustrzanki cyfrowe mają funkcję Focus Peaking, która podkreśla obszary w wizjerze lub na ekranie LCD. Jest to szczególnie pomocne w ręcznym skupieniu.
* Wybierz odpowiedni tryb autofocus: Twój aparat prawdopodobnie ma różne tryby AF:
* jednopunktowy AF (AF-S lub jeden strzał): Najlepsze dla przedmiotów stacjonarnych. Koncentruje się i blokuje, gdy naciskasz migawkę.
* Ciągłe AF (AF-C lub AI Servo): Najlepsze dla poruszających się przedmiotów. Ciągle dostosowuje koncentrację w miarę poruszania się przedmiotu.
* Autoare obszar AF/obszar AF: Nie pozwól, aby aparat zdecydował, który może być niespójny. Używaj ostrożnie!
* wykrywanie wzroku AF: Coraz bardziej powszechne i niezwykle przydatne do portretowania. Mówi aparatowi, aby skupił się na oczach pacjenta.
* Zrozum punkty ostrości: Użyj mniejszego obszaru punktu skupienia i umieść go dokładnie tam, gdzie chcesz najostrzejszych szczegółów, zazwyczaj oczu w portrecie.
* Ręczne ostrożność: Nie bój się przejść na ręczne skupienie, szczególnie w trudnych sytuacjach, takich jak niskie światło, fotografia makro, lub podczas fotografowania przeszkód (np. Oddziały). Użyj widoku na żywo z powiększeniem, aby krytycznie sprawdzić skupienie.
2. Wyeliminuj wstrząs aparatu:
* stabilna jest niezbędna:
* statyw: Najlepsze narzędzie do gwarantowanej ostrości, szczególnie w słabym świetle, długich ekspozycjach lub podczas korzystania z soczewek teleobiektywów. Zainwestuj w solidny statyw, który poradzi sobie z masą aparatu i obiektywu.
* Właściwe technika uchwytowania: Jeśli nie możesz użyć statywu:
* Poszerz swoją postawę w celu stabilności.
* Trzymaj aparat blisko ciała.
* Użyj łokci jako wsparcia.
* Oddychaj powoli i stopniowo.
* Delikatnie naciśnij przycisk migawki - nie dźgnij go.
* zasada prasowania migawki: Zasadniczo użyj czasu otwarcia migawki o co najmniej 1/ogniskowej (np. 1/200 dla soczewki 200 mm). Jest to jednak tylko wytyczna; Szybsze czasy otwarcia migawki są zawsze lepsze do minimalizacji wstrząsu.
* Stabilizacja obrazu (IS/VR): Wykorzystaj stabilizację obrazu wbudowaną w obiektyw lub korpusie aparatu. Włącz go podczas uchwycenia, ale często wyłącz go podczas korzystania z statywu (sprawdź instrukcję soczewki, ponieważ niektóre systemy IS mogą powodować problemy na statywie).
* Wydanie migawki zdalnej lub samozadowolenie: Unikaj dotykania aparatu podczas ekspozycji, używając zdalnego wydania migawki lub samokontroli. Nawet naciśnięcie migawki może wprowadzić niewielki ruch.
3. Zoptymalizuj przysłonę (słodki punkt):
* Zrozum dyfrakcję: Chociaż kuszące jest strzelanie w najszerszym możliwym otworze (np. F/1.4, f/2.8) w celu uzyskania maksymalnego zbierania światła lub płytkiej głębokości pola, zatrzymanie się nieco może znacznie poprawić ostrość.
* Znajdź „słodkie miejsce” obiektywu: Większość soczewek działa najlepiej (najostrzejsza) w średnim zakresie ich zasięgu przysłony (np. F/5.6 do f/8 lub f/11). Eksperymentuj z obiektywem w różnych otworach, aby znaleźć słodki punkt, w którym ostrość jest zmaksymalizowana. Spójrz na obrazy o 100% powiększeniu, aby porównać.
* głębokość pola: Wybierz otwór, który zapewnia wystarczającą głębokość pola, aby skupić cały temat. Płytka głębokość pola może być piękna, ale jeśli jest zbyt płytka, ważne części tematu mogą być miękkie. Użyj głębokości aplikacji kalkulatora pola, aby pomóc Ci określić odpowiednie ustawienia.
4. Przetwarzanie ma znaczenie:
* strzelaj w surowym: Pliki RAW zawierają więcej danych obrazu niż JPEG, umożliwiając większą elastyczność w przetwarzaniu i wyostrzeniu.
* Ostrożne wyostrzenie:
* globalne ostrzenie: Użyj umiarkowanej ilości globalnego wyostrzenia w oprogramowaniu do edycji (Lightroom, Capture One itp.).
* maskowanie (opcjonalnie): Unikaj nadmiernego wybuchu, stosując techniki maskowania do selektywnego wyostrzenia obszarów, które go potrzebują, takie jak oczy lub tekstury pacjenta.
* Wyostrzenie wyjściowe: Wyostrz odpowiednio dla zamierzonego wyjścia (np. Web vs. Print). Obrazy internetowe często wymagają nieco bardziej wyostrzenia.
Opanowanie tych czterech obszarów-ostrości, wstrząsu aparatu, przysłony i przetwarzania-znacznie zwiększysz swoje szanse na uchwycenie zdjęć. Pamiętaj, że praktyka i eksperymenty są kluczem do zrozumienia, w jaki sposób te zasady mają zastosowanie do konkretnego sprzętu i stylu fotografowania. Powodzenia!